İçeriğe atla

Robert Fripp

Robert Fripp
Genel bilgiler
Doğum16 Mayıs 1946
Dorset, İngiltere
Tarzlar
Etkin yıllar1968 - günümüz

Robert Fripp (doğum: 16 Mayıs 1946), Wimborne Minster, Dorset, İngiltere) gitarist ve bestekârdır. King Crimson’ın günümüze dek gelen tek “sabit” elemanı olmuştur. Geniş bir müzikal yelpazede herhangi bir tarza bağlı kalmadan müzik yapmaktadır.

Besteleri genellikle klasik ve halk geleneklerinden etkilenen alışılmadık asimetrik ritimler içeriyor. Yenilikleri arasında Frippertronics olarak bilinen bant geciktirme sistemi ve yeni standart ayarlama yer alıyor.

Biyografi

Kariyeri

Giles Giles & Fripp

Fripp’in müzik kariyeri Peter ve Michael Giles kardeşlerin şarkı söyleyebilen bir organist aranıyor ilanına cevap vermesiyle başlar. Üçlü iki single ve bir albüm çıkarır (The Cheerful Insanity of Giles Giles and Fripp) ancak başarılı olamaz.

King Crimson

GGF’nin dağılmasından sonra fripp davulcu Michael Giles ile yeni bir grup kurma planları yapmaya başlar. 1968 yılında Greg Lake, Peter Sinfield ve Ian McDonald ile beraber King Crimson’ı kurarlar. 1969 da ilk albüm In the Court of the Crimson King çıkar. Ancak Giles ve Mcdonald ile yaşadığı müzikal görüş ayrılıkları ikilinin grubu bırakmasıyla sonuçlanır. İlk önce Fripp grubu terk etmeyi teklif eder ancak Giles ve Mcdonald grubun Fripp’e ait olduğuna kanaat verip gruptan ayrılırlar. Bu tarihten günümüze dek de Fripp grubun tek değişmeyen elemanı olarak kalmıştır.

Yan projeler

King Crimson’ın aktif olmadığı dönemlerde Fripp birçok yan projeye imza attı. Keith Tippett ile beraber çalışan Fripp; 1971'de “Septober Energy” ve 1973'te “Ovary Lodge” albümlerine prodüktörlük yaptı. Ayrıca bu zaman diliminde Van Der Graaf Genarator ile de çalışan Fripp; grubun 1970 çıkışlı “H to He, Who Am the Only One” ve 1971 çıkışlı “Pawn Hearts” albümünlerinde gitar çaldı. Brian Eno ile beraber 1972 de “No Pussyfooting” ve 1974 te “Evening Star” albümlerini çıkardı. Bu albümler oldukça “garip” müzikal deneyler içeriyordu. Fripp’in iki adet makarayı Revox teyp çalarına bağlayarak elde ettiği “tape delay” sistemi Fripp’in ileriki dönem çalışmalarında da önemli bir rol oynayacaktı. Bu sistem ayrıca “Frippertronics” adıyla da bilinmektedir.

1970 lerin ikinci yarısında Fripp kendisini müzik endüstrisinden uzaklaştırarak John G. Bennett aracılığıyla Gurdjieff öğretilerini inceleme fırsatı bulmuştur. Fripp ileride Guitar Craft’ı kurarken bu dönemde öğrendiklerini de kullanacaktır.

1976’da Peter Gabriel’in kendi adını taşıyan ilk stüdyo albümünde gitar çalarak tekrar müziğe dönen Fripp; yılın geri kalanında Gabriel ile beraber turneye çıkmasına karşın kendi ismi yerine “Dusty Rhodes” adını kullandı.

1977’de Brain Eno’nun davetiyle David Bowie’nin Heroes albümünde gitar çalması Fripp’in diğer müzisyenlerle iletişime geçmesine yardımcı oldu. Peter Gabriel’in ikinci albümünde ve Darry Hall’in “Sacred Songs” albümünde gitar çaldı.

Bu dönemde söz yazarı Joanna Walton ve Brain Eno, Peter Gabriel, Darry Hall, Peter Hammill, Jerry Marotta, Phil Collins, Tony Levin ve Terre Roche gibi isimlerle kendi albümü üstünde çalışan Fripp; 1979 da “Exposure” u çıkardı. Albümü yıl içinde bir “Frippertronics” turnesi izledi.

New York'ta yaşadığı bu dönemde Blondie ve Talking Heads’in albümlerinde çalıp onlarla bazı konserlerlere çıktı. Ayrıca The Roches’ ın ilk albümne prodüktörlük yaptı. 1980 de David Bowie’yle girdiştiği yaratıcı deneyler Scary Monsters (and Super Creeps) albümünde ayırt edilebilir gitar partisyonları olarak ortaya çıktı.

Fripp’in bas gitarist Buster Jones, vokalist David Byrne(albümde adı Absalm el Habib olarak geçti) ve davulcu Paul Duskin ile birlikte yaptığı çalışmalar sonucu God Save the Queen/Under Heavy Manners albümü ortaya çıktı. Eşzamanlı olarak “ ikinci sınıfta seyahat eden yeni çağ enstrümantal dans grubu” olarak bahsettiği The League of Gentelman’ı kurdu. Grupta bas gitarda Sara Lee, klavyede Barry Andrews ve davulda da Johny Toobad vardı.(daha sonra yerine Kevin Wilkinson geçti). Grup 1980 boyunca turlamaya devam etti.

Guitar Craft

Robert Fripp 1985'te insanlara keşfettiği yeni akordu ve kendi tekniğini anlatmak için Guitar Craft’ı kurdu. Sonrasında da öğrencileriyle “The League of Crafty Guitarists” adı altında konserler ve albümler çıkardı. “California Guitar Trio” bu grubun üyelerindendi.

Soundscape

1994’te Fripp solo çalışmalarına geri döndü. Artık Frippertronicste “looplar” yaratmak için teyp yerine dijital teknolojiyi kullanmaya başladı. “Soundscape” adını verdiği bazı kayıtları yayınladı. Let the power fall, The gates of paradise, Radiophonics, A Blessing of Tears, That Which Passes, November Suit albümleri Fripp’in soundscape çalışmalarından oluşmaktadır.

Sylvian/Fripp

Fripp’in David Sylvianla beraber yaptığı çalışmalar; kendisinin özgün tarzını yansıtan ezgiler taşıyordu. Sylvian’ın The Alchemy ve Gone to Earth albümlerinde gitar çalan Fripp; 1991 de Sylvian’a King Crimson’ın vokalistliğini teklif etti. Sylvian bu teklifi reddetti ancak ikili Fripp’in Guitar Craft öğrencisi Trey Gunn ve baterist Jeryy Marotta ile beraber The First Day albümünü çıkardı.

Son çalışmaları

Robert Fripp 2004 yılında Joe Satriani ve Steve Vai ile birlikte G3 turnesine çıktı.

Windows Vista’nın ses ve ambiyansları üstünde çalıştı.

2005 te gitarist Peter Buck, basist Fred Chalenor, davulcu Matt Chamberlain ve elektroniklerde Hector Zazou ile beraber Bill Rieflin’in Slow Music Project’ine katıldı.

Yine 2005 yılında son solo albümü "Love Cannot Bear" piyasaya çıktı.

Müzik

Gitara 11 yaşında başlayan Robert Fripp; kendi deyimiyle müzik kulağından ve ritim duygusundan yoksundu. Müzik hayatı annesinin marketten aldığı bir gitarla başladı.

Gitar ortalama standartların çok altındaydı. Bu da Fripp’in tekniğinin yanlış gelişmesine yol açtı. - Fripp bir röportajında bu yanlışları ancak 11 yılda düzeltebildiğini söylüyor-. Bir müzik öğretmeni olan teyzesiyle günde bazen 9 saate varan teori derslerinin ve disiplinli çalışmasının sonucunda erken yaşlarda oldukça üst seviyede bir teori bilgisine ve teknik yeterliliğe ulaştı. –The Cheerful insanity of Giles Giles and Fripp albümündeki Suite No:1 bestesi Fripp’in teknik yeterliliği hakkında yeterli ipucunu bize vermektedir-

20'li yaşlarda Fripp’in müziğe yaklaşımı büyük bir devrime uğradı. Daha öncesinde sadece gitar çaldığını ancak müzik dinlemediğini belirten Fripp; hayatını tam anlamıyla müziğe açmaya karar verdi.

Robert Fripp'in uyguladığı çalışma metodalarının bazılarında gitarın yeri yoktur. Örneğin, Fripp'in temel egzersizlerinden biri; hiçbir şey yapmadan 30 dakika oturmaktır. Bu “zor” ve “sıkıcı” bir eylemdir. Ancak kişi bu süre içinde kendini; kendi hareketlerini, duruşunu inceleme fırsatı bulup; gereksiz olanları atma fırsatını elde etmektedir. "Düzgün oturma" da bu egzersizin ulaştırmaya çalıştığı hedeflerden biridir. İnsan oturarak gitar çaldığı için düzgün oturmayı da öğrenmelidir.

Robert Fripp geliştirdiği gitar tekniğini Guitar Craft aracılığıyla bu teknikleri öğrenmek isteyenlere anlatmaktadır. Guitar Craft'a katılmak için herhangi bir gitar tecrübesine gerek yoktur.

İsteyen herkes bu kurslara katılabilir.

CGDAEG akordu

Standart gitar akordu olan "EADGBE"'yi 1985 yılında terk eden Fripp; kendi keşfettiği "CGDAEG" akorduna geçmiştir. Guitar Craft, öğrencilere bu akord sistemini baz alarak eğitim vermektedir.

Diskografi

  • 1968 The Cheerful Insanity of Giles, Giles, and Fripp
  • 1973 No Pussyfooting (Brian Eno ile beraber)
  • 1975 Evening Star (Brian Eno ile beraber)
  • 1979 Exposure
  • 1981 God Save the Queen/Under Heavy Manners
  • 1981 The League of Gentlemen (League of Gentlemen ile beraber)
  • 1981 Let the Power Fall: An Album of Frippertronics
  • 1982 I Advance Masked (Andy Summers ile beraber)
  • 1984 Bewitched (Andy Summers ile beraber)
  • 1985 Network
  • 1985 God Save the Queen (League of Gentlemen ile beraber)
  • 1986 The League of Crafty Guitarists Live!
  • 1986 The Lady or the Tiger (Toyah Willcox ile beraber)
  • 1990 Show of Hands' («The League Of Crafty Guitarists» ile beraber)
  • 1991 Sunday All Over The World (Toyah Willcox ile beraber)
  • 1993 The First Day (David Sylvian ile beraber)
  • 1993 Darshan (David Sylvian ile beraber)
  • 1994 The Bridge Between (California Guitar Trio ile beraber)
  • 1994 1999 Soundscapes: Live in Argentina
  • 1994 Damage: Live (David Sylvian ile beraber)
  • 1994 Redemption-Approaching Silence (David Sylvian ile beraber)
  • 1994 FFWD (The Orb ile beraber)
  • 1995 Intergalactic Boogie Express: Live in Europe...
  • 1995 A Blessing of Tears: 1995 Soundscapes, Vol. 2 (live)
  • 1995 Radiophonics: 1995 Soundscapes, Vol. 1 (live)
  • 1996 That Which Passes: 1995 Soundscapes, Vol. 3'' (live)
  • 1996 Thrang Thrang Gozinbulx (League of Gentlemen ile beraber)
  • 1997 November Suite: 1996 Soundscapes - Live at Green Park Station
  • 1997 Pie Jesu
  • 1998 The Gates of Paradise
  • 1998 Lightness: for the Marble Palace
  • 1999 The Repercussions of Angelic Behavior (Bill Rieflin ve Trey Gunn ile beraber)
  • 2004 The Equatorial Stars (Brian Eno ile beraber)
  • 2005 Love Cannot Bear (Soundscapes - Live In The USA)

Dış bağlantılar

Kaynakça

  1. ^ Merlini, Mattia (October 2022). "A Mellotron-Shaped Grave: Deconstructing the Death of Progressive Rock". OpenEdition. 10 Ağustos 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2023. Indeed, such an analysis can explain why new post-progressive artists (e.g. Kate Bush, Peter Gabriel, Robert Fripp) 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Steve Vai</span> Amerikalı gitarcı

Steven Siro Vai, Amerikalı gitarist, besteci, söz yazarı ve yapımcı. Üç kez Grammy Ödülü kazanan ve ödüle 15 kez aday gösterilen Vai, müzik kariyerine 1978'de, 18 yaşında Frank Zappa'nın transkripsiyonistliğini yaparak başladı. 1980-1983 yılları arasında Zappa'nın grubunda çaldı. 1983'te solo kariyerine başladı ve sonraki yıllarda sekiz solo albüm yayımladı. Alcatrazz, David Lee Roth ve Whitesnake'in albümlerinde ve konserlerinde yer aldı; ayrıca Public Image Ltd, Mary J. Blige, Spinal Tap, Alice Cooper, Motörhead ve Polyphia'nın albümlerinde çaldı. Vai; G3, Zappa Plays Zappa ve Experience Hendrix konser turnelerinde sahne aldı ve birçok uluslararası turnede "headliner" olarak sahneye çıktı.

<span class="mw-page-title-main">The Future Sound of London</span>

The Future Sound of London, Büyük Britanyalı elektronik müzik grubu. Garry Cobain ve Brian Dougans`tan oluşan FSOL son 15 yılın en etkileyici elektronik müzik/sanat gruplarından biridir. Fazla röportaj ve fotoğraf vermezler. Çalışmaları birçok alana yayılmıştır; film, video, 2D ve 3D bilgisayar grafikleri, animasyon, İnternet bu alanlardan bazılarıdır.

<span class="mw-page-title-main">Yat-Kha</span>

Yat-Kha vokalist/gitarist Albert Kuvezin'in öncülüğündeki Tuvalı bir müzik grubudur. Müzikleri Tuva geleneksel müziği ve rock müziği, ek olarak Kuvezin'in kendine özgü kargyraa gırtlak şarkıcılığı tarzı kanzat kargyraanın birleşimidir.

<span class="mw-page-title-main">Peter Gabriel</span> İngiliz müzisyen, besteci ve söz yazarı (d. 1950)

Peter Brian Gabriel, İngiliz kült müzisyen. Gelmiş geçmiş en iyi ve en çok etki bırakmış sanatçılardan biri olarak kabul görür.

<span class="mw-page-title-main">Genesis (müzik grubu)</span> 1967 yılında kurulan İngiliz müzik grubu

Genesis, 1967 yılında kurulan İngiliz rock müzik grubudur. Progressive rock türünü benimseyen grubun önde gelen üyeleri daha sonra solo kariyelerinde de önemli başarılar kazanan Peter Gabriel ve Phil Collins'tir.

<span class="mw-page-title-main">King Crimson</span> İngiliz progresif rock grubu

King Crimson, 1968'de Londra, İngiltere'de kurulmuş bir progresif rock grubuydu. Grup, klasik, caz, folk, heavy metal, gamelan, endüstriyel, elektronik, deneysel müzik ve new wave unsurlarını birleştiren çok çeşitli müziklerden ilham aldı. Yes ve Genesis gibi çağdaşlar da dahil olmak üzere 1970'lerin başındaki progresif rock hareketi üzerinde güçlü bir etki yarattılar ve birçok türde sonraki nesil sanatçılara ilham vermeye devam ediyorlar. Grup büyük bir takipçi kitlesi kazandı.

In the Court of the Crimson King, İngiliz progresif rock grubu King Crimson’ın ilk albümüdür. Çıktığında İngiltere listelerinde 3. sıraya kadar yükselmiştir. Albüm 1990’ların sonunda günün teknolojik gelişmelerinden yararlanılarak elden geçirilmiş ve 2004 yılında tekrar piyasaya sürülmüştür.

In the Wake of Poseidon, İngiliz progresif rock grubu King Crimson’ın ikinci albümüdür. Albüm çıktığında grubun kadrosu ilk değişikliğine uğramasına rağmen, albüm In the Court of the Crimson King ile benzer bir sounda sahiptir.

<i>Lizard</i> (albüm)

Lizard, İngiliz progresif rock grubu King Crimson'ın üçüncü stüdyo albümüdür. 1970 yılında piyasaya çıkmıştır. Tıpkı ikinci albüm In the Wake of Poseidon gibi albüm kadrosu, albüm sonrasında beraber performans vermeden bozulmuştur. Bassist ve vokalist Gordon Haskell ve davulcu Andy McCulloch'un King Crimson üyesi oldukları ilk ve tek albümdür.

<i>Islands</i>

Islands, İngiliz progresif rock grubu King Crimson'ın 1971 yılında piyasaya çıkan albüdür. Grubun 4. stüdyo albümüdür. Ayrıca Peter Sinfield'in King Crimson ile beraber çalıştığı son albümdür.

<i>Larks Tongues in Aspic</i>

Larks' Tongues in Aspic, İngiliz progresif rock grubu King Crimson'ın beşinci stüdyo albümüdür. 1973 yılında piyasaya çıkmıştır.

<i>Starless and Bible Black</i>

Starless and Bible Black, İngiliz progresif rock grubu King Crimson'ın altıncı stüdyo albümüdür. 1974 yılında piyasaya çıkmıştır. Enstrümantal olmayan parçaları toplumun materyalist eğilimlerine ve pespayeliğine eleştiriler getirir.

<i>Red</i> King Crimson Albümü

Red, İngiliz progresif rock grubu King Crimson'ın yedinci stüdyo albümüdür. 1974 yılının kasım ayında piyasaya çıkmıştır. Grubun 1970'lerde çıkardığı son albüm olmakla beraber, 1973'te Larks' Tongues in Aspic ile beraber çalışmaya başlayan kadronun son çalışmasıdır. King Crimson'ın en önemli albümleri arasında kabul edilir.

Guitar Craft, 1985 yılında Robert Fripp tarafından kurulmuş bir kişisel gelişim enstitüsüdür. Kuruluşunun 25. yılı olan 2010 da faaliyetlerini durdurmuştur.

<i>Discipline</i> (King Crimson albümü)

Discipline, İngiliz progresif rock grubu King Crimson'ın sekizinci stüdyo albümüdür. Albüm 7 yıllık sessizliğin ardından 1981 yılının eylül ayında piyasaya çıkmıştır. Önceki albümde King Crimson üyesi olan John Wetton bu albümde yer almamaktadır. John Wetton'ın yeni kadroda yer bulamaması üzerine önceki yedi albümde de bulunun "bas gitar+vokal" pozisyonu ortadan kalkmış; vokali daha önce Talking Heads, Frank Zappa gibi isimlerle çalışmış olan Adrian Belew, Bas ve Chapman Stick'i ise daha önce Peter Gabriel ve -Exposure albümünde- Robert Fripp ile çalışmış olan Tony Levin devralmıştır.

<span class="mw-page-title-main">The Police</span>

The Police Londra, İngiltere kökenli rock müzik grubu. Grup 1970'li yılların sonunda dünya çapında büyük bir üne ulaşarak New Wave ve Reggae müzik tarzlarında büyük başarı yakalamış ilk gruplardan birine çevrildi.

<i>Heroes</i> (David Bowie albümü)

"Heroes", İngiliz müzisyen ve şarkıcı David Bowie'nin 1977'de yayınlanan 12. stüdyo albümü. Bowie'nin müzisyen Brian Eno ile ortaya koyduğu "Berlin Üçlemesi"'nin ikinci halkası olan albüm, ilk halka olan Low'un deneyselliğini bir adım öteye taşımaktadır ve üçlemenin tamamen Berlin'de kaydedilen tek albümü olmuştur. Albümle aynı adı taşıyan şarkı ise Berlin Duvarı'nda buluşan iki sevgiliyi konu almaktadır ve sanatçının en ikonik parçalarından biri olmuştur. King Crimson gitaristi Robert Fripp'in de katkılarını içeren albüm, Bowie'nin diskografisinin en iyi parçalarından biri kabul edilmektedir.

<i>Lodger</i>

Lodger, İngiliz müzisyen ve şarkı yazarı David Bowie'nin 1979'da yayınlanan 13. stüdyo albümü. Bowie'nin müzisyen Brian Eno ile olan iş birliği sonucu ortaya çıkan Berlin Üçlemesi'nin son halkası olan albüm, üçlemedeki diğer albümlere göre daha hafif ve pop odaklı bir tona sahiptir. Buna rağmen birçok açıdan önceki albümlerin deneyselliğini koruyan Lodger, funk, avangart ve dünya müziğinden izler taşımaktadır. Albümde aynı zamanda "Yassassin" (Yaşasın) isminde Türk müziği etkileşimli bir reggae şarkısı da bulunmaktadır.

Another Green World, Kasım 1975'te Island Records tarafından yayınlanan İngiliz müzisyen Brian Eno'nun üçüncü stüdyo albümüdür. Eno ve Rhett Davies tarafından yapılan bu albüm, Robert Fripp (gitar), Phil Collins (davul), Percy Jones ve Rod Melvin (piyano) dahil olmak üzere küçük bir müzisyen topluluğunun katkılarını içermektedir. John Cale iki parçada viyola çalmaktadır.

"Epitaph", İngiliz progresif rock grubu King Crimson'un 1969 tarihli In the Court of the Crimson King albümünün üçüncü şarkısıdır. Robert Fripp, Ian McDonald, Greg Lake ve Michael Giles tarafından yazılan şarkının sözleri Peter Sinfield tarafından yazılmıştır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.