İçeriğe atla

Robert Bunsen

Robert Bunsen
DoğumRobert Wilhelm Eberhard Bunsen
31 Mart 1811(1811-03-31)
Göttingen, Vestfalya Krallığı
Ölüm16 Ağustos 1899 (88 yaşında)
Heidelberg, Alman İmparatorluğu
Mezun olduğu okul(lar)Göttingen Üniversitesi
ÖdüllerCopley Madalyası (1860)
Kariyeri
DalıKimya
Doktora
danışmanı
Friedrich Stromeyer
Doktora öğrencileriAdolf von Baeyer
Fritz Haber
Philipp Lenard
Georg Ludwig Carius
Hermann Kolbe
Adolf Lieben
Carl Friedrich Wilhelm Ludwig
Viktor Meyer
Friedrich Konrad Beilstein
Henry Roscoe
John Tyndall
Edward Frankland
Dmitri Mendeleev
Thomas Edward Thorpe
Francis Robert Japp
İmza

Robert Wilhelm Bunsen Eberhard (31 Mart 1811, Holzminden - 16 Ağustos 1899, Heidelberg), özellikle mineralojik ve analitik kimya üzerine çalışmış Alman kimyagerdir. Gustav Robert Kirchoff ile beraber sezyum ve rubidyum elementlerini keşfetmiş, ısıtılan elementlerin emisyon spektrumlarını incelemiş ve spektral analizi bulmuştur. Fotokimyaya öncülük eden Bunsen, bir deney esnasında koruyucu gözlük kullanmadığı için bir gözünü kaybetmiştir.

Bunsen elektrik akımının üç boyutlu analizini yapmıştır. Bu yöntemle çalışmalarına önemli veriler katmış, matematik ve fiziği bir araya getiren çalışmaları yayınlanmış; bir yandan astronomide yeni bir çağ başlatmış ve Berlin Üniversitesi'nde Matematiksel Fizik Koltuğu'na oturmuştur. Laboratuvar asistanı Peter Desega ondan sonra, onun çalışmalarını kullanarak Bunsen brülörü denilen aparatı geliştirmiştir.

Hayatı

Robert Bunsen, Philipp Christian Bunsen'in oğlu Göttingen'li edebiyat profesörü ve kütüphaneci Christian Bunsen ile eşi Auguste Friederike Bunsen'in dört oğlundan en küçüğüydü. Quensel (1775-1855), İngiliz-Hanover binbaşısı ve Goslar kenti sendikacısı Carl Quensel ile avukat bir aileden gelen Melanie Heldberg'in kızıdır.[1]

Robert Bunsen'in doğumu için literatürde farklı tarihler verilmektedir. Bunsen'in vaftiz kaydı ve el yazısı özgeçmişi 30 Mart 1811'e işaret ederken, birçok referans eser doğum tarihi olarak 31 Mart'ı gösterir ki biyografi yazarı Georg Lockemann'a göre bu tarih aynı zamanda Bunsen'in sonraki yıllardaki doğum günüdür. Göttingen'deki okul yıllarından ve Holzminden'deki gramer okulundaki Abitur'undan sonra Göttingen Üniversitesi'nde doğa bilimleri, özellikle kimya ve matematik okudu. 1830 yılında, o dönemde bilinen higrometreler üzerine tamamen Latince bir tez yazdı[3] ve 1831 yılında doktorasını aldı. 1832'den 1833'e kadar, eğitimini ilerletmek için eyalet hükûmetinden aldığı bursla Batı Avrupa'yı dolaştı. Bu süre zarfında Friedlieb Ferdinand Runge, Giessen'de Justus Liebig ve Berlin'de Eilhard Mitscherlich ile tanıştı. O ve vaftiz babasının oğulları, yaklaşık 100 isyancının Frankfurt am Main'daki Hauptwache ve Konstablerwache'ye saldırarak Almanya'da genel bir devrim başlatma girişiminin başarısızlıkla sonuçlandığı 1833 Frankfurt Wachensturm'da önemli bir rol oynadı.

Dönüşünden sonra Bunsen 1834'te Göttingen'e yerleşti ve arsenik asidin metal tuzlarının çözünür(süz)lüğü üzerine deneyler yapmaya başladı. Keşfettiği demir oksit hidrat bugün hala arsenik zehirlenmesine karşı bir panzehir olarak kullanılmaktadır. Friedrich Stromeyer'in ölümünden (1835) sonra ve Friedrich Wöhler'in atanmasından (1836) önce Bunsen kürsüyü devraldı.

Bunsen 1836'da Kassel'deki Höhere Gewerbeschule'de (Polytechnikum) Friedrich Wöhler'in halefi oldu. Burada kakodil bileşiklerini (tetrametildiarsan As2(CH3)4 ve türevleri) araştırmaya başladı ve bu sırada 1836'da şiddetli bir patlamada sağ gözünü yaraladı ve kısmen kör oldu. 1838'de Bunsen, Kassel'in kuzeyindeki Veckerhagen'de o zamanlar önemli olan demir fabrikasında yüksek fırında meydana gelen süreçlerin (örneğin yüksek fırın gazı) temel fiziksel ve kimyasal incelemelerini üstlendi

Bunsen 1839'da Marburg Üniversitesi'ne transfer oldu ve burada kakodil bileşikleri ve gaz analitik yöntemlerinin geliştirilmesi üzerine çalışmalarına devam etti. Çalışmaları ona hızlı ve yaygın bir tanınma getirdi. 1841 yılında Bunsen, ucuz ve çok yönlü olan nitrik asit (Bunsen elementi) içeren bir çinko-karbon pil geliştirdi.

İzlanda'daki Hekla yanardağı 1845'te tekrar patladığında, Danimarka hükûmeti tarafından İzlanda'ya bir keşif gezisine davet edildi ve burada kendisine Wolfgang Sartorius von Waltershausen ve Carl Bergmann gibi isimler eşlik etti. Kassel Elektörü'nün özel doktoru olan kuzeni Robert Louis Karl Bunsen, 1846'da Elektör Friedrich Wilhelm'i ikna etmeyi başardıktan sonra kendisine altı aylık izin verildi. Sonraki altı yıl boyunca yanında getirdiği gaz ve kaya örneklerini analiz etmekle meşgul oldu ve gaz analizini kesin bir prosedür haline getirmeyi başardı.Marburg'daki önemli öğrencileri arasında Hermann Kolbe, Edward Frankland, John Tyndall ve Heinrich Debus vardı.

Bunsen 1850'de Breslau Üniversitesi'nde bir görev kabul etti. Burada kendisi için yeni bir laboratuvar inşa edildi ve fizikçi Gustav Robert Kirchhoff ile de burada tanıştı. Ancak Bunsen Breslau'da sadece üç sömestr ders verdi ve ardından Heidelberg'e çağrıldı.

Robert Bunsen'in 1907/08 yıllarında Hermann Volz tarafından yapılan bronz heykeli 1961 yılında Heidelberg'deki Friedrich Binası'nın şeref avlusuna taşınmıştır.

Bunsen 1852 yılında Ruprecht Karls Üniversitesi'nde Leopold Gmelin'den kürsüyü devraldı. Burada da Bunsen'e yeni bir laboratuvar ve resmi bir konut verildi. Laboratuvar Almanya'daki en modern kimya laboratuvarı olarak kabul ediliyordu.

Bunsen yaptığı deneylerde, erimiş tuzların elektrolizi yoluyla krom, magnezyum, alüminyum, manganez, sodyum, baryum, kalsiyum ve lityum gibi çok sayıda metali temel formda elde etmeyi başardı.

Sir Henry Roscoe ile birlikte 1854'ten itibaren hidrojen ve klordan hidrojen klorürün ışık kaynaklı oluşumunu araştırdı.

Yedi yıl sonra Bunsen, 1859'da Roscoe ile işbirliğini keserek Kirchhoff ile birlikte kimyasal elementlerin spektral analizi üzerinde çalıştı. Spektroskopi, kimyasal maddeler alevde ısıtıldığında ortaya çıkan karakteristik spektral çizgileri analiz etmek için kullanıldı. 1860/61'de Bunsen ve Kirchhoff, Dürkheim'da yeni çıkarılan Max Kaynağından gelen maden suyunu spektral olarak analiz ederek alkali metaller sezyum ve rubidyumu keşfettiler. Çalışmaları aynı zamanda Fraunhofer çizgilerini açıklamayı mümkün kıldı ve böylece modern astronomi için en önemli temellerden birini attı.

Bunsen Heidelberg'de bulunduğu süre boyunca 3000'den fazla öğrenciye ders verdi. İki, hatta bazen üç asistan tarafından desteklendi. "Birinci asistan" derslerde ve laboratuvarda doğrudan yardımcı oluyordu. "İkinci asistan" yeni başlayanları denetliyor ve pratik eğitimlerine yardımcı oluyordu. "Üçüncü" ise özel görevlerle görevlendirilmişti.

Asistanının deneylerin hazırlanmasına ilişkin bir el yazması ve "Deneysel Kimya" dersi için kara tahta notları 145 yıl sonra Kaliforniya'da ortaya çıktı. Bu asistanın soyundan gelen Inge König, el yazmasını 2004 yılında Heidelberg Üniversitesi'nin yıldönümü kutlamaları vesilesiyle Kimya Fakültesi'ne teslim etti (şimdi Bunsen Society arşivinde). Kaydedilen periyodik tablo, sezyum ve rubidyum kurşun kalemle eklenmeden önce 60 elementten oluşuyordu.

Bunsen organik kimya alanında özel bir eğitim vermemiş ve bu durum bazen eleştirilmiştir. Bununla birlikte, organik ve farmasötik kimya, kimyasal teknoloji, kristalografi, adli kimya ve kimya tarihi konularında bireysel dersler veren sekiz kadar öğretim görevlisi daha istihdam etmiştir. Lehimleme tüpü alıştırmaları programı tamamlıyordu. Bu geniş yelpaze Heidelberg'i diğer Alman ve Avrupa ülkelerinden ve hatta denizaşırı ülkelerden gelen öğrenciler için cazip bir yer haline getirdi. Heidelberg Üniversitesi'nin Eski Oditoryumu'nda Robert Wilhelm Bunsen'e bir isim plaketi ithaf edilmiştir.

Heidelberg'deki önemli öğrenciler şunlardır: Konrad Beilstein, Emil Erlenmeyer, Henry Roscoe, Ludwig Carius, Lothar Meyer, Hans Landolt, Adolf Lieben, Adolf von Baeyer, Carl Graebe, Albert Ladenburg, Hermann Wichelhaus, Viktor Meyer, Hans Bunte, Carl Auer von Welsbach, Ferdinand Schalch, August Kekulé ve Leon Nikolajewitsch Schischkow (Léon Schischkoff).

Bunsen 78 yaşında emekli olduğunda, kendini daha önce sadece hobi olarak sürdürdüğü jeolojiye adadı.Robert Wilhelm Bunsen 16 Ağustos 1899'da Heidelberg'de 88 yaşında öldü. Heidelberg Bergfriedhof mezarlığına gömüldü. Ölüm ilanında Roscoe şöyle diyordu:"Bir araştırmacı olarak harikaydı. Bir öğretmen olarak daha da büyüktü. Bir insan ve arkadaş olarak, o en iyisiydi." [2][3]

Kaynakça

  1. ^ "Category:Robert Bunsen – Wikimedia Commons". commons.wikimedia.org (Almanca). 15 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2023. 
  2. ^ "Robert Wilhelm Bunsen – Wikiquote". de.wikiquote.org (Almanca). 28 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2023. 
  3. ^ "Robert Wilhelm Bunsen – Wikisource". de.wikisource.org (Almanca). 28 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2023. 

*Robert Bunsen

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Rubidyum</span> Atom numarası 37, kısaltması Rb olan element

Rubidyum, Rb sembolü ile gösterilen, 37 atom numarasına sahip alkali metaller grubundan bir kimyasal element. 1861 yılında Gustav Kirchhoff ve Robert Bunsen tarafından Almanya'da keşfedilmiştir. Kimyasal açıdan potasyum ve sezyumun özelliklerine benzer özellikler gösterir ama potasyuma oranla çok ender bulunur. Oda sıcaklığında gümüşi beyaz renkli, yumuşak ve parlak bir katıdır. Kuru havada bile çok çabuk yükseltgenir, bu yüzden açık havada saklanamaz. Suyu şiddetle ayrıştırır ve ortaya çıkan hidrojeni tutuşturur.

<span class="mw-page-title-main">Analitik kimya</span>

Analitik kimya, Kimya bilimine bağlı ana bilim dallarından biridir. Belirli bir maddenin kimyasal bileşenlerinin ya da kimyasal bileşenlerinden bir bölümünün nitelik ve niceliğinin incelendiği bilim dalıdır.

<span class="mw-page-title-main">Sezyum</span>

Sezyum, atom numarası 55 olan, alkali metaller grubuna ait bir kimyasal element. Element oda sıcaklığında katı olsa da 28 °C'de erimektedir. Sezyuma doğada ender rastlanır. Gümüşümsü altın renklidir ve metalik yapıdadır. Element, Robert Wilhelm Bunsen ve Gustav Kirchoff tarafından 1860 yılında mineral suyunda keşfedildi.

<span class="mw-page-title-main">Fransiyum</span> sembolü Fr, atom numarası 87 olan kimyasal element

Fransiyum, sembolü Fr ve atom numarası 87 olan kimyasal element. Bilinen elementler içinde en az elektronegatifliğe sahip olan ve astatinden sonra doğada en az bulunan elementtir. Astatin, radyum ve radona bozunan fransiyumun radyoaktivitesi son derece yüksektir. Bir alkali metal olarak bir tane değerlik elektronuna sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Organik kimya</span> karbon temelli bileşiklerin yapılarını, özelliklerini, tepkimelerini ve sentez yollarını inceleyen kimya dalı

Organik kimya, organik bileşiklerin ve organik maddelerin yani karbon atomlarını içeren çeşitli formlardaki maddelerin yapısını, özelliklerini ve reaksiyonların bilimsel çalışmasını içeren, kimyanın bir alt dalıdır. Yapının incelenmesi yapısal formüllerini belirler. Özelliklerin incelenmesi, fiziksel ve kimyasal özellikleri ve davranışlarını anlamak için kimyasal reaktivitenin değerlendirilmesidir. Organik reaksiyonların incelenmesi doğal ürünlerin, ilaçların ve polimerlerin kimyasal sentezini ve bireysel organik moleküllerin laboratuvarda ve teorik çalışma yoluyla incelenmesidir.

<span class="mw-page-title-main">Jacobus Henricus van 't Hoff</span>

Jacobus Henricus van 't Hoff, Nobel Kimya Ödülü sahibi Hollandalı kimyacı.

Gottfried Wilhelm Leibniz Ödülü, kısa adıyla Leibniz Ödülü, Alman Araştırma Topluluğu 'nun Alman bilim insanlarını desteklemek amaçlı verdiği ödüldür. Adını Alman polimat, filozof ve bilim insanı Gottfried Wilhelm Leibniz (1646-1716)'den alan Leibniz Ödülü, 1986'dan beri, Almanya'daki bir araştırma kurumunda veya yurt dışındaki bir Alman araştırma kurumunda çalışan bireylere veya araştırma gruplarına yılda en fazla on ödül verilmektedir. Almanya'daki en önemli araştırma ödülü olarak kabul edilir. Ödül ilk defa Alman Araştırma Topluluğu başkanı Eugen Seibold tarafından yürürlüğe konulmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Gustav Kirchoff</span> Alman fizikçi

Gustav Robert Kirchhoff,, Alman fizikçi ve matematikçi.

<span class="mw-page-title-main">Walther Bothe</span> Alman nükleer fizikçi, Nobel Ödülünü Max Born ile paylaştı

Walther Wilhelm Georg Bothe, 1954'te Max Born ile Nobel Fizik Ödülü'nü paylaşan bir Alman nükleer fizikçiydi.

<span class="mw-page-title-main">Viktor Meyer</span> Alman kimyacı

Viktor Meyer ; Organik ve inorganik kimyaya katkılarıyla tanınan Alman kimyacı.

<span class="mw-page-title-main">Friedrich Wöhler</span>

Friedrich Wöhler, Alman kimyager. Üreyi laboratuvarda sentezleyen ilk bilim insanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Lepidolit</span>

Lepidolit (KLi2Al(Al,Si)3O10(F,OH)2), lityumun ikinci kaynağı mika grubundan leylak ya da gül-mor renkli bir fillosilikat mineralidir. Pegmatit cisimlerdeki spodümen gibi diğer lityum içeren minerallere benzerlik gösterir. Lepidolit, rubidyum ve sezyum gibi nadir bulunan alkali metallerin en büyük kaynaklarından biridir. 1861'de Robert Bunsen ve Gustav Kirchhoff 150 kg lepidolit çıkardılar ve analiz için birkaç gram rubidyum elde ettiler, böylece yeni element rubidyum keşfedildi.

<span class="mw-page-title-main">Fritz Haber</span> Alman kimyager

Fritz Haber Alman kimyager. 1918 yılında Nobel Kimya Ödülü'nü kazanmıştır. I. Dünya Savaşı süresince klor ve diğer zehirli gazları geliştirme ve dağıtımı konusundaki çalışmaları nedeniyle "kimyasal savaşın babası" olarak da tanımlanır.

<span class="mw-page-title-main">Jacob Grimm</span>

Jacob Ludwig Karl Grimm, Berlin), Alman dil bilimci, filolog, hukukçu ve halk bilimci.

<span class="mw-page-title-main">Wilhelm Grimm</span>

Wilhelm Karl Grimm, Alman edebiyatçı. Alman Dili ve Edebiyatı bilimcisidir. Alman hikâye ve efsanelerini derlemesiyle tanınır. Biyografisi ve eserleri kendisinden bir yaş büyük abisi Jacob ile benzeşik olduğu için her daim Grimm Kardeşler olarak anılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Spektrometre</span> ışığın özelliklerini ölçmek için kullanılan bir alet

Spektrometre ya da tayfölçer, elektromanyetik spektrumun belirli bir bölümü üzerinde ışığın özelliklerini ölçerek spektroskopik analiz yöntemiyle materyalleri belirlemek için kullanılan bir araçtır. Ölçülen değişken çoğunlukla ışığın yoğunluğudur ancak ışığın polarizasyon durumuna da bakılabilir. Bağımsız değişken ise genellikle ışık dalga boyu veya foton enerjisi ile doğrudan orantılı bir birimdir; dalga sayısı ya da elektron volt gibi. Spektrometre spektral çizgiler üretmek ve dalga boyları ve yoğunlukları ölçmek için spektroskopi amacıyla kullanılır. Spektrometre gamma ışınları ve X-ışınlarından uzak infrared ışınlarına kadar çok geniş bir dalga boyu aralığı üzerinde çalışılan araçlar için kullanılan bir terimdir. Alet nispi birimler yerine mutlak birimlerin spektrumunu ölçmek için tasarlanmış ise o zaman spektrofotometre olarak adlandırılır. Spektrofotometrelerin çoğunluğu görülebilir spektrum ve yakın spektral bölgelerinde kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Spektroskopi tarihi</span>

Batı dünyasında modern spektroskopi 17. yüzyılda başlamıştır. Özellikle prizmalar olmak üzere optik bilimi alanındaki ilerlemeler, güneş spektrumunun sistematik biçimde gözlemlenebilmesine olanak verdi. Isaac Newton, beyaz ışığı oluşturmak üzere birleşen gökkuşağı renklerini tarif etmek için spektrum kelimesini kullanan ilk kişi oldu. 1800'lerin başında Joseph von Fraunhofer, spektroskopinin daha hassas ve niceliksel bir bilimsel teknik haline gelmesine imkân veren dağınımlı spektrometreler ile deneyler yaptı. O zamandan beri spektroskopi kimya, fizik ve astronomi alanlarında önemli bir rol oynadı ve oynamaya devam ediyor. Fraunhofer, birkaç tanesi daha önce Wollaston tarafından gözlemlenmiş olmasına rağmen, artık kendi adıyla anılan Güneş'in spektrumundaki koyu çizgileri gözlemlemiş ve ölçmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Atomik absorpsiyon spektroskopisi</span>

Atomik absorpsiyon spektroskopisi kimyasal elementlerin kantitatif olarak belirlenmesi amaçlı gaz halindeki serbest atomların optik radyasyoun (ışık) soğurmasından faydalanan bir spektroanalitik prosedür. Atomik absorpsiyon spektroskopisi serbest metalik iyonların ışığı soğurması üzerine dayanır.

<span class="mw-page-title-main">Kimyanın zaman çizelgesi</span>

Bu kimya zaman çizelgesi, maddenin bileşiminin ve etkileşimlerinin bilimsel çalışması olarak tanımlanan ve kimya olarak bilinen modern bilim hakkında insanlığın anlayışını önemli ölçüde değiştiren çalışmaları, keşifleri, fikirleri, icatları ve deneyleri listelemektedir.

<span class="mw-page-title-main">Friedrich Konrad Beilstein</span>

Friedrich Konrad Beilstein, Rus kimyacı ve ünlü Handbuch der organischen Chemie'nin yazarıdır. 1881'de yayımlanan bu çalışmanın ilk baskısı, 2.200 sayfada 1.500 bileşiği kapsıyordu. Bu el kitabı şu an Beilstein veritabanı olarak biliniyor.