İçeriğe atla

Robert Adrain

Robert Adrain
Robert Adrain'in karakalem portresi
Doğum30 Eylül 1775(1775-09-30)
Carrickfergus, County Antrim, İrlanda
Ölüm10 Ağustos 1843 (67 yaşında)
New Brunswick, New Jersey, ABD
Defin yeriSaint James Episcopal Church Cemetery[1]
33°57′17″K 84°33′22″B / 33.95472°K 84.55611°B / 33.95472; -84.55611
VatandaşlıkBirleşik Krallık ve İrlanda
Tanınma nedeniEn küçük kareler yöntemi
Çocuk(lar)Garnett Adrain
ÖdüllerFellow of the American Academy of Arts and Sciences
Kariyeri
DalıMatematik, Diophantine denklemi, İstatistik
Çalıştığı kurumQueen's College, Columbia College, Pennsylvania Üniversitesi

Robert Adrain (30 Eylül 1775 - 10 Ağustos 1843), kariyeri ABD'de geçen İrlandalı bir matematikçiydi. Birkaç akademisyenin orijinal araştırma yaptığı bir dönemde Amerika'da zamanın en parlak matematiksel beyinlerinden biri olarak kabul edildi.[2] Esas olarak en küçük kareler yöntemini formüle etmesiyle hatırlanmaktadır.

Hayatı ve Çalışmaları

Carrickfergus, County Antrim, İrlanda'da doğdu. Robert Adrain'in ebeveynlerinin isimleri bilinmiyor ama babasının bir öğretmen olduğunu ve matematiksel araçlar yaptığını biliyoruz. Adrain yaklaşık on beş yaşındayken her iki ebeveyni de öldü.

Adrain iyi bir eğitim aldı ancak bu eğitim aritmetiğin ötesinde herhangi bir matematik içermiyordu. Bununla birlikte, kendi merakı, onu cebirsel gösterimi açıklayan matematik üzerine kitaplar okumaya yöneltti ve böylece özünde kendi kendini yetiştirmiş bir matematikçi oldu. Ebeveynleri öldükten sonra, Adrain hem kendisine hem de dört kardeşine destek olmak için çalışmak zorunda kaldı ve bu iyi eğitimli genç adamın bir öğretmen olarak hayatını kazanması tamamen doğaldı. 1798'e gelindiğinde 22 yaşındaki genç bir adam olan Adrain, Ann Pollock ile evlenmesine izin verecek kadar mali açıdan yeterince sağlam bir yer edinmişti. Biri Kongre'nin Demokratik üyesi Garnett Bowditch Adrain olan yedi çocukları oldu.

1798 yılı, evlendiği yıl olmasının yanı sıra Adrain için çok önemliydi. O yılki İrlanda isyanında yer aldı;[3] ancak bunun ne hakkında olduğunu anlamak için, Adrain'in hayatında tam bir değişimle sonuçlanacak olan bu olaya yol açan siyasi olayları açıklamak için arka planda biraz daha detay vermeliyiz.

İrlanda siyaseti, kısmen, hükûmet birliklerinin İrlanda'yı terk etmesine ve ülkeyi Fransızlardan korumak için kurulan Protestan İrlandalı gönüllü birliğine yol açtığı için Amerikan Devrimi tarafından değiştirildi. 1782'de yasal değişiklikler İrlanda Parlamentosuna daha fazla yetki verdi ve Roma Katoliklerinin konumu büyük ölçüde iyileştirildi. Bu, Protestan tepkisine yol açtı ve Fransız Devrimi'nin bir sonucu olarak hem Protestanları hem de orta sınıf Katolikleri içeren Birleşik İrlandalı topluluklarının kurulduğu görüldü. Dernekler yeraltına sürüldü ve Fransa'dan askeri destek aradılar. 1796'dan 1798'e kadar Fransa, Toplulukları desteklemek için İrlanda'ya birkaç deniz seferi gönderdi; ancak hepsi başarısız oldu.

Birleşik İrlandalılar Mayıs 1798'de bir isyanı kışkırttı ve Adrain, ordularında subay olarak isyancılara katıldı. İsyan genel olarak başarısız oldu, ama özellikle de kendi adamlarından biri tarafından sırtından vurulan ve ağır şekilde yaralanmış olan Adrain için. Adrain sağlığına kavuştuktan sonra karısıyla birlikte New Jersey, Princeton'a yerleştikleri Amerika Birleşik Devletleri'ne kaçtı.

Adrain, Princeton Akademisi'ne usta eğitmen olarak atandı ve ailesiyle Pensilvanya York'a taşınana kadar 1800'e kadar orada kaldı. York'ta Adrain, York County Akademisi'nin başkanı oldu. 1801'den 1805'e kadar, York'taki York County Akademisi'nin başkanıydı.

Adrain, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki ilk matematiksel dergi olan Mathematical Correspondent’in editörü ve katkıda bulunan kişiydi. Mathematical Correspondent, 1804'te George Baron'un editörlüğünde[4] yayımlanmaya başladığında, Adrain derginin ana yazarlarından biri oldu. Bir yıl sonra, 1805'te, bu kez yine Pensilvanya'da Akademi Müdürü olarak atandığı Reading'e taşındı.

Reading'e geldikten sonra Adrain yazılarını Mathematical Correspondentte yayımlamaya devam etti ve 1807'de derginin editörü oldu. Şu anda Amerika Birleşik Devletleri'nde bir matematik dergisi yayımlamanın kolay bir iş olmadığı anlaşılmalıdır; çünkü tüm ülkede uluslararası alanda çalışabilecek sadece iki matematikçi vardı: Adrain ve Nathaniel Bowditch. Bu sorunlara rağmen Adrain, Mathematical Correspondentin yalnızca bir cildini düzenledikten sonra kendi matematik dergisini yayımlamayı denemeye karar verdi ve 1808'de Analyst or Mathematical Museum dergisini düzenlemeye başladı. Amerika Birleşik Devletleri'nde bu kadar az yaratıcı matematikçiyle derginin başarı şansı çok azdı ve aslında sadece bir yıl sonra yayımını durdurdu.

Daha sonra iki kez kendi dergisi The Analyst, or, Mathematical Museum’u kurmaya çalıştı; ancak hem 1808 hem de 1814 girişimlerinde yeterli abone çekmedi ve yayımı hızla durdurdu. 1813'te Amerikan Sanat ve Bilim Akademisi'ne üye olarak seçildi.[5] 1825'te, daha geniş bir okuyucu kitlesini hedefleyen, biraz daha başarılı bir yayım kurdu: 1832'ye kadar yayımlanan The Mathematical Diary[6] dergisi.

İlk derginin yayımlanması durdurulduktan sonra Adrain, 1809'dan 1813'e kadar çalıştığı Queen's College'da (şimdiki Rutgers Üniversitesi) matematik profesörü olarak atandı. Queen's College onu orada tutmak için elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışsa da Adrain 1813'te New York'taki Columbia Koleji'ne taşındı. Matematik dergisi Analyst'i 1814'te yeniden başlatmaya çalıştı ama sadece bir bölümü çıktı. 1825'te, Columbia Koleji'nde kadroda çalışırken, Adrain bir matematik dergisi yayımlamak için başka bir girişimde bulundu. Analistin Amerika Birleşik Devletleri matematikçileri için çok güçlü olduğunu fark ederek 1825'te Mathematical Diaryyi yayımladı. Bu, Adrain Columbia College'dan 1826'da ayrıldığında James Ryan'ın editörlüğünde devam eden daha düşük düzey bir yayımdı.

Adrain, 1826'da Rutgers College'a (Queen's College, hayırsever Henry Rutgers'den sonra 1825'te Rutgers College olarak yeniden adlandırıldı) döndü. Ancak ailesini orada bırakarak, 1827'de Pennsylvania Üniversitesi'nde Matematik Profesörü görevini kabul etti. 1828'de Üniversitenin rektör yardımcısı olarak atandı ve 1834'e kadar orada kaldı. Ancak, istifa etmesi istendiğinde Pennsylvania Üniversitesi'nden ayrıldı. Hogan,[7][8] bu konuda aşağıdaki bilgiyi paylaşmıştır:

Pennsylvania Üniversitesi'ndeki son yılında Adrain, derslerinde disiplinle ilgili ciddi sorunlar yaşadı. Fakülte Adrain'e yardım etmenin bir yolunu görmediği ve rahatsızlıkların diğer sınıflara yayılacağından korktuğu için, üniversite Adrain'in istifasını istedi.

Amerika Birleşik Devletleri'ndeki en iyi matematikçilerden birinin neden sınıflarında disiplin problemleri olması gerektiğini anlamak için Hogan[7]'ın yazdıklarına bakabiliriz: (Struik[9] de esasen aynı yorumları veriyor):

Zekâ ve mizah sahibi olmasına rağmen, Adrain sınıfta genellikle sinirliydi. Öğrencilerinden biri, ne zaman bir öğrenci okumasında (o zaman ana sınıf öğretimi biçimidir) duraksadığında, Adrain'in "Öklid'i anlayamazsan canım, sana açıklayamam" gibi bir sözle çabalarını sona erdireceğini bildirdi.

İstenildiği gibi istifa eden Adrain, New Brunswick'e geri döndü ve burada, Columbia College'a bağlı Grammar School'da öğretmenlik yapmak üzere New York'a gittiğinde 1836'ya kadar özel olarak özel dersi kazandı. 1840'ta emekli oldu ve New Brunswick'e döndü ve burada emekli olduğu üç yılını ölmeden önce geçirdi.

Adrain'in sınıftaki sabırsızlığından kaynaklanan istifa olayına rağmen, diğer zamanlarda sabırlı ve yardımsever olmakla ünlendi. Öğretmenlerin bir sınıfa ders verirken karakterlerini değiştirmeleri alışılmadık bir durum değildir!

Adrain'in Mathematical Correspondent’daki ilk makaleleri, bir geminin idaresi ve Diophantine cebiri (polinom denklemlerine rasyonel çözümlerin incelenmesi) ile ilgiliydi. Diophantine cebiri üzerine daha fazla çalışma yayımladıktan sonra, Gauss'tan bir yıl önce 1808'de hataların normal yasası (normal law of errors) üzerine bir makale yayımladı.

1808'de Robert Patterson, Analist’te bir araştırma problemi önerdi ve Bowditch'in iki prosedür önerdiği yorumlardan sonra, Adrain, hatalar için normal dağılımın geçerliliğini belirlemek için bir argüman verdi ve daha sonra bunu doğrulamak için en küçük kareler yöntemini kullandı. Bir dizi problemi örnek alarak Adrain, Bowditch'in prosedürlerinden birinin en küçük kareler yöntemini kullanmaya eşdeğer olduğunu gösterdi. Ne yazık ki, Adrain'in Gauss'a göre önceliğine rağmen, bu önemli istatistiksel katkı için övgüyü kazanan kişi Gauss oldu. Daha fazla ayrıntı için bkz:[10] Adrain, 1808'de yayımlanan en küçük kareler yöntemini formüle etmesi ile hatırlanır. Adrain'in A. M. Legendre'nin konuyla ilgili makalesini (1806'da yayımlandı) okumuş olması mümkün olsa da, C. F. Gauss'un en küçük karelerle ilgili çalışmalarını kesinlikle bilmiyordu (1809'da yayımlandı). Adrain, Gauss ve Legendre, en küçük kareler yöntemini farklı fiziksel ölçümleri uzlaştırma problemiyle motive ettiler; Gauss ve Legendre bu yöntemi astronomik ölçümlere uygularken, o arazi ölçümlerine uygulamıştır.

Adrain'in hakkında yazdığı diğer konular arasında katener ve izotom olarak adlandırdığı diğer eğriler üzerine bir çalışma vardır. 1818'de Dünya'nın şekli ve farklı enlemlerdeki yerçekiminin incelenmesi üzerine bir makale yayımladı. Bu makalede Adrain, 'yi Dünya'nın eliptikliği olarak verdi, Laplace'ın verdiğinden ('yi verdi) daha iyi bir rakam ve Laplace'ın rakamı ile bugünkü kabul edilen değer 'nin arasında yetersiz bir yerdedir.

Pennsylvania Üniversitesi'nden M. J. Babb ile ilgili talihsiz bir olay yaşanmasaydı, bugün Adrain'in çalışmaları hakkında daha fazla şey öğrenecektik. Babb, 1945'te öldüğü sırada Adrain'in el yazmaları üzerinde çalışıyordu ve hem Babb'ın çalışmalarının hem de üzerinde çalıştığı Adrain'in el yazmalarının ölümünden sonra yanlışlıkla yok edildiği anlaşılıyor.

Adrain, Kongre Üyesi Garnett B. Adrain'in babasıydı.[11] Robert Adrain, New Brunswick, New Jersey'de öldü. Ulster Tarih Çemberi (Ulster History Circle) tarafından Carrickfergus'ta ortaya çıkan mavi bir plaketle anılıyor.

Notlar

  1. ^ "Robert Adrain". 19 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2021. 
  2. ^ Who Was Who in America, Historical Volume, 1607–1896. Marquis Who's Who. 1967. 
  3. ^ The new international encyclopaedia by Gilman, Daniel Coit, 1831-1908; Peck, Harry Thurston, 1856-1914; Colby, Frank Moore, 1865-1925
  4. ^ Hogan, Edward R. (1976), "George Baron and the Mathematical Correspondent", Historia Mathematica, 3 (4), ss. 403-415, doi:10.1016/0315-0860(76)90068-9, ISSN 0315-0860, 11 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 19 Ocak 2021 
  5. ^ "Book of Members, 1780–2010: Chapter A" (PDF). American Academy of Arts and Sciences. 18 Haziran 2006 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Nisan 2011. 
  6. ^ Parshall, Karen Hunger; David E. Rowe (1994). The Emergence of the American Mathematical Research Community, 1876–1900. American Mathematical Society. ss. 43-44. ISBN 0-8218-9004-2. 
  7. ^ a b E. R. Hogan, Robert Adrain, American National Biography 1 (Oxford, 1999), ss. 171-172.
  8. ^ E. R. Hogan, Robert Adrain : American mathematician 11 Nisan 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Historia Math. 4 (1977), ss. 157-172. veya makale
  9. ^ Struik, D. J. (1970-1990). "Adrain, Robert | Encyclopedia.com" (PDF). Biography in Dictionary of Scientific Biography. New York. 7 Şubat 2020 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
  10. ^ Dutka, J. (1990), "Robert Adrain and the method of least squares", Arch. Hist. Exact Sci., 41 (2), ss. 171-184, 23 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 19 Ocak 2021 
  11. ^ Wilson, J. G.; Fiske, J., eds. (1900). "Adrain, Robert" Vikikaynak sayfası. Appletons' Cyclopædia of American Biography. New York: D. Appleton.

Kaynakça

Konuyla ilgili yayınlar

  • Robert Adrain. "Research concerning the probabilities of the errors which happen in making observations, &c". The Analyst, or Mathematical Museum. Vol. I, Article XIV, ss 93–109. Philadelphia: William P. Farrand and Co., 1808.
  • Brian Hayes. "Science on the Farther Shore". American Scientist, 90 (6): s. 499, 2002. (Makale şu adresten görüntülenebilir: http://www.americanscientist.org/)[]
  • Thomas Preveraud. Vers des mathématiques américaines. Enseignements et éditions: de Robert Adrain à la genèse nationale d'une discipline (1800–1843), Université de Nantes, Centre François Viète.
  • Stephen M. Stigler. "Mathematical statistics in the early States". Annals of Statistics, 6: ss. 239–265, 1978.

Dış bağlantılar

Konuyla ilgili yayınlar

  • Swetz, Frank J. (Aralık 2008), "The Mystery of Robert Adrain", Mathematics Magazine, Taylor & Francis, Ltd. on behalf of the Mathematical Association of America, 81 (5), ss. 332-344, JSTOR 27643138 
  • Babb, M.J. (1926), Robert Adrain - Man and Mathematician, The General Magazine and Historical Chronicle 28: Reprinted in Stigler (l980a, Vol. 1).

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Matematikçi</span> matematik problemlerini çözmek için çalışmalarında kapsamlı bir matematik bilgisini kullanan kişi

Bir matematikçi, genellikle matematik problemlerini çözmek için çalışmalarında kapsamlı bir matematik bilgisini kullanan kişidir. Matematikçiler sayılar, veriler, miktar, yapı, alan, modeller ve değişimle ilgilenirler.

<span class="mw-page-title-main">Carl Friedrich Gauss</span> Alman matematikçi ve fizikçi (1777-1855)

Johann Carl Friedrich Gauss ya da Gauß, Alman matematikçi, astronom, istatistikçi, olağanüstü katkılardan dolayı "Matematikçilerin prensi" ve "antik çağlardan beri yaşamış en büyük matematikçi" olarak anılır.

<span class="mw-page-title-main">Godfrey Harold Hardy</span> İngiliz matematikçi (1877–1947)

Godfrey Harold Hardy, sayı teorisi ve matematiksel analizdeki başarılarıyla tanınan İngiliz bir matematikçiydi. Biyolojide, popülasyon genetiğinin temel bir ilkesi olan Hardy-Weinberg ilkesi olarak da bilinen, tür içi gen alışverişinin fazla olduğu topluluklarda başat ve çekinik genetik özelliklerin dağılımının oranı hakkındaki teorisiyle bu konudaki tartışmaya son vermiştir.

<span class="mw-page-title-main">George William Hill</span>

George William Hill, Amerikalı astronom ve matematikçi. Bağımsız ve büyük ölçüde bilim camiasından izole bir şekilde çalışarak gök mekaniğine ve adi diferansiyel denklemler teorisine önemli katkılarda bulunmuştur. Çalışmalarının önemi 1905 yılında Henri Poincaré tarafından açıkça kabul edilmiştir. Hill 1909 yılında matematiksel astronomi alanındaki araştırmaları nedeniyle Royal Society'nin Copley Madalyası ile ödüllendirildi. Hill küresi ile birlikte Hill diferansiyel denklemi ile tanınmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Julia Robinson</span> Amerikalı matematikçi (1919 – 1985)

Julia Hall Bowman Robinson, hesaplanabilirlik teorisi ve hesaplama karmaşıklığı teorisi alanlarına -özellikle karar problemlerine olan katkılarından ötürü tanınan Amerikalı bir matematikçiydi. Hilbert'in 10. problemi üzerine çalışması nihai çözümünde çok önemli bir rol oynadı. Robinson bir 1983 MacArthur Üyesiydi.

Carl Friedrich Gauss Matematik Uygulamaları Ödülü, Uluslararası Matematik Birliği ve Alman Matematik Derneği tarafından "matematik dışında önemli uygulamalar bulan seçkin matematiksel katkılar" için ortaklaşa verilen bir matematik ödülüdür. Ödül, adını Alman matematikçi Carl Friedrich Gauss'tan almaktadır. 2006'daki prömiyeri ile her dört yılda bir Uluslararası Matematikçiler Kongresi'nde ödül verilmektedir.

Popüler matematik, genel bir izleyici kitlesine yönelik matematiksel sunumdur. Bazen bu, matematiksel bilgi birikimi gerektirmeyen kitaplar şeklinde, diğer durumlarda ise farklı alanlarda çalışan ve diğer insanlara ulaşmak için profesyonel matematikçiler tarafından yazılan açıklayıcı makaleler şeklindedir.

Mathematics Genealogy Project (MGP), matematikçilerin akademik soyağacı için web tabanlı bir veri tabanıdır. 31 Aralık 2021'e kadar, araştırma düzeyinde matematiğe katkıda bulunan 274.575 matematik bilimcisi hakkında bilgi içeriyordu. Tipik bir matematikçi için proje girişinde mezuniyet yılı, tez başlığı, alma mater, doktora danışmanı ve doktora öğrencileri bulunur.

<span class="mw-page-title-main">Oskar Bolza</span> Alman matematikçi (1857-1942)

Oskar Bolza, Felix Klein'in öğrencisi olan Alman matematikçi. Pfalz, Bad Bergzabern'de -o zamanlar Bavyera'nın bir bölgesi- doğdu. Karl Weierstrass'tan 1879 yılında aldığı derslerden etkilenerek varyasyonlar hesabı konusunda araştırmalar yaptı ve bununla tanındı.

<span class="mw-page-title-main">Maxime Bôcher</span> Amerikalı matematikçi (1867 – 1918)

Maxime Bôcher diferansiyel denklemler, seriler ve cebir üzerine yaklaşık 100 makale yayınlayan bir Amerikalı matematikçi. Ayrıca Trigonometri ve Analitik Geometri gibi temel metinler yazdı. Bôcher teoremi, Bôcher denklemi ve Bôcher Anma Ödülü onun adını almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Edward Kasner</span> Amerikalı matematikçi (1878 – 1955)

Edward Kasner, Columbia Üniversitesi Matematik Bölümü'ne Matematik Öğretmeni olarak atanan tanınmış bir Amerikalı matematikçiydi. Kasner, Columbia Üniversitesi'nde bilimlerde fakülte pozisyonuna atanan ilk Yahudi idi. Daha sonra üniversitede 1906'da yardımcı profesör ve 1910'da profesör oldu. Diferansiyel geometri onun ana çalışma alanıydı. "Googol" terimini sunmanın yanı sıra, Kasner metriği ve Kasner poligonu ile de tanınır.

Otto Eduard Neugebauer, astronomi tarihi ile Antik Çağlarda ve Orta Çağ'da uygulanan diğer kesin bilimler üzerine yaptığı araştırmalarla tanınan Avusturyalı-Amerikalı bir matematikçi ve bilim tarihçisiydi. Kil tabletlerini inceleyerek, eski Babillilerin matematik ve astronomi hakkında daha önce fark edildiğinden çok daha fazlasını bildiklerini keşfetti. Ulusal Bilimler Akademisi, Neugebauer'i "çağımızın müspet bilimler tarihinin, belki de bilim tarihinin en özgün ve üretken bilim insanı" olarak adlandırmıştır.

MacTutor Matematik Tarihi arşivi, John J. O'Connor ve Edmund F. Robertson tarafından sağlanan ve İskoçya'daki St Andrews Üniversitesi tarafından barındırılan bir web sitesidir. Birçok tarihsel ve çağdaş matematikçi hakkında ayrıntılı biyografilerin yanı sıra ünlü eğriler ve Matematik tarihindeki çeşitli konular hakkında bilgiler içerir.

<span class="mw-page-title-main">Amerikan Matematik Topluluğu</span> Profesyonel matematikçiler birliği

Amerikan Matematik Topluluğu, matematiksel araştırma ve bilim çıkarlarına kendini adamış profesyonel matematikçilerden oluşan bir dernektir ve yayınları, toplantıları, savunuculuğu ve diğer programları aracılığıyla ulusal ve uluslararası topluma hizmet eder.

<span class="mw-page-title-main">James Joseph Sylvester</span> İngiliz matematikçi

James Joseph Sylvester İngiliz matematikçiydi. Matris teorisine, değişmez teoriye, sayı teorisine, bölünme teorisine ve kombinatoriklere temel katkılarda bulundu. 19. yüzyılın son yarısında Johns Hopkins Üniversitesi'nde profesör olarak ve American Journal of Mathematics'in kurucusu olarak Amerikan matematiğinde liderlik rolü oynadı. Ölümünde Oxford Üniversitesi'nde profesördü.

<span class="mw-page-title-main">Amerika Matematik Derneği</span> Lisans düzeyinde matematiğe odaklanan Amerikan kuruluşu

Amerika Matematik Derneği (MAA), lisans düzeyinde erişilebilir matematiğe odaklanan profesyonel bir topluluktur. Üyeler arasında üniversite, kolej ve lise öğretmenleri; yüksek lisans ve lisans öğrencileri; saf ve uygulamalı matematikçiler; bilgisayar bilimcileri; istatistikçiler ve akademiden, hükûmetten, iş dünyasından ve endüstriden diğer birçok katılımcı yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Matematiksel sosyoloji</span>

Matematik sosyolojisi, hem sosyolojik araştırmalarda matematiğin kullanımıyla hem de matematik ile toplum arasında var olan ilişkilerin araştırılmasıyla ilgilenen disiplinler arası bir araştırma alanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Shiing-Shen Chern</span> Çinli-Amerikalı matematikçi ve şair (1911-2004)

Shiing-Shen Chern, Çinli-Amerikalı bir matematikçi ve şairdir. Diferansiyel geometri ve topolojiye temel katkılarda bulundu. "Modern diferansiyel geometrinin babası" olarak anılır ve yaygın olarak geometride bir lider ve yirminci yüzyılın en büyük matematikçilerinden biri olarak kabul edilir. Wolf Ödülü ve Shaw Ödülü de dahil olmak üzere çok sayıda ödül ve takdir kazanmıştır. Shiing-Shen Chern'in anısına, Uluslararası Matematik Birliği, "matematik alanındaki olağanüstü başarılar için başarıları en yüksek düzeyde takdiri temin eden bir kişiyi" onore etmek için 2010 yılında Chern Madalyası vermeye başladı.

<span class="mw-page-title-main">Anna Johnson Pell Wheeler</span> Amerikalı kadın matematikçi (1883 – 1966)

Anna Johnson Pell Wheeler, Amerikalı bir matematikçiydi. En çok, daha sonra fonksiyonel analizin bir parçası haline gelen sonsuz boyutlarda lineer cebir üzerine erken dönem çalışmalarıyla tanınır.

Annie Louise MacKinnon Fitch, Felix Klein ile çalışan ve Wells College'da matematik profesörü olan Kanada doğumlu Amerikalı bir matematikçiydi. Bir Amerikan üniversitesinde matematik doktorası yapan üçüncü kadındır.