İçeriğe atla

Ro

Ro (Ρ ρ) (Yunanca:, Ro), Yunan alfabesinin on yedinci harfidir. Fenike alfabesinin resh Resh harfinden köken alır. Şekil olarak Latin harfi olan Pp'ye benzese de Yunan Ro'su, Türkçedeki R sesine karşılık gelir. Hatta Türkçedekinden biraz daha sert bir R olduğu söylenebilir.[]

Örnekler

ρεζίλης (rezilis) = Rezil

ρετσίνι (reçini) = Reçine

ρακί (raki) = Rakı

Ρώμη (Romi) = Roma

Ρωσία (Rosia) = Rusya

İlgili Araştırma Makaleleri

C, c, ISO temel Latin alfabesi ve Türk alfabesinin üçüncü harfidir. İngilizce söylenişi şeklindedir. Türkçedeki söylenişi [d͡ʒ] şeklindedir.

<span class="mw-page-title-main">Latin alfabesi</span> Latin dilini yazmak için kullanılan alfabe

Latin alfabesi, antik Roma tarafından Eski Latince yazmak için kullanılan Latin harfleri tabanlı alfabedir. 23 harften oluşan Latin alfabesi, Latin harflerini kullanan ilk alfabedir.

<span class="mw-page-title-main">Rumence</span> Romanyanın resmî dili

Rumence, Romanya'nın resmî dilidir ve Latin dillerinin doğu koluna mensuptur. Çoğunluğu Romanya ve Moldova'da yaşayan 28 milyon kişi tarafından konuşulur. Moldova'nın resmî dili Moldovaca da Rumence ile aynı olmasına rağmen ülke yasaları kapsamında ülkenin resmî dili Moldovaca olarak yer almaktadır.

A, a ISO temel Latin ve Türk alfabesinin ilk harfidir. İngilizce telaffuzu şeklindedir. Şekil olarak ise Yunan alfabesinde bulunan Αlfa'ya benzemektedir.

<span class="mw-page-title-main">Kiril alfabesi</span> Slav dillerinin kullanımında rol oynayan bir alfabe

Kiril alfabesi, Avrasya'da çeşitli dillerin yazımı için kullanılan alfabedir. Çeşitli Slav, Kafkas, Moğol, Ural, ve İranî dillerinin resmî alfabesidir. En eski Slav kitaplarının yazıldığı iki alfabeden biri olan Kiril yazısı, Aziz Kiril ve kardeşi Metodius tarafından 9. yüzyılın ilk çeyreğinde oluşturulmuştur.

Yunan alfabesi, tarihî dönemden çağdaş döneme kadar çeşitli değişikliklerle aslen Yunancanın yazımında kullanılan alfabedir. Aslen Fenike alfabesinden türetilmiş ve ilk olarak MÖ 9. yüzyıl sonlarında ya da MÖ 8. yüzyıl başlarında kullanılmaya başlanmıştır. Latin ve Kiril alfabelerinin atasıdır. Günümüzde Yunanca yazmak dışında matematikte, temel bilim ve mühendislik bilimlerinde bilimsel gösterimler olarak kullanılır. Alfabe, yedisi ünlü, on dördü ünsüz, üçü ise birleşik yirmi dört harften oluşur:

Xx Türk alfabesinde kullanılmayan bir Roma harfidir. IPA'daki değeri damağın arkasından gelen bir H sesidir. Türkçedeki ıxlamur (ıhlamur) sözcüğünün bu harfle yazılması doğru ses değerlerine örnek teşkil eder. Bazı dillerde normal H sesinden biraz daha sert ve hırıltılıdır. Yunanca, Kürtçe, Lazca ve Azerbaycan Türkçesinde de tıpkı Arapçadaki Hı (خ) gibi bir art damak sesini çıkarmak için kullanılır. Kiril Alfabesindeki Х harfi ile aynı ses değerine sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">G</span> Türk alfabesinin 8. harfi

Gg, Türk alfabesinin 8., Latin alfabesinin ise 7. harfidir.

Alfa Yunan alfabesinin ilk harfidir. Türkçedeki /a/ sesine karşılık gelir. Alfa, Fenike Alfabesi'nin ilk harfi, alef 'ten türetilmiştir. Türkçe alfabe kelimesi de Yunancanın ilk iki harfi olan Alfa ve Betadan gelir.

İta, Yunan alfabesinin yedinci harfidir. Eta olarak da bilinir. Yunancadaki sesletimi i'dir. Fenike alfabesinin heth harfinden gelmektedir. Büyük harf şekli olan Η, Lâtin sessiz harfi olan H ile karıştırılmamalıdır. Yunan Η ηsi bir sesli harftir. I'ya yakın bir İ sesi verir.

Ksi, Yunan alfabesinin on dördüncü harfidir. Fenike alfabesinin samekh harfinden gelmektedir. Ksi harfi, tek bir sesin değil, /k/ ve /s/ seslerinin birleşimini temsil eder. Türkçede bu harfi temsil eden tek bir harf yoktur fakat harf, yazı dilinde bazen kullanılan X harfiyle ile aynı görevdedir.

Yy, Türk alfabesinin 28. harfidir. Türkçede /j/ sesini temsil eder.

Pp, Türk alfabesinin 20. harfidir. P harfi aslen Türkçede bulunmaz, içinde p sesi geçen sözcüklerin birçoğu B sesinin değişmesi ile oluşmuştur. Bir kısmı ise yabancı dillerden Türkçeye girmiştir.

Qq, Türk alfabesinde bulunmayan bir harftir. Ancak Türkçede /cuː/ ismiyle bilinir. Uluslararası Fonetik Alfabesi'nde ötümsüz küçükdilsil patlamalı ünsüzü gösterir.

Yunancanın romanizasyonu, genelde Yunan alfabesi ile yazılan Yunanca metinlerin, Latin alfabesi ile temsili veya bunu yapmayı sağlayan bir sistemdir. Yunancanın romanizasyonu için çeşitli yöntemler kullanılmaktadır. Bu yöntemler, kaynak metnin Eski Yunanca mı Modern Yunanca mı olduğuna ve arzu edilen dönüştürmenin transkripsiyon mu transliterasyon mu olduğuna bağlı olarak değişiklik göstermektedir.

Birçok Semitik alfabenin sekizinci harfi olan Het (ח)'in muadili Arap alfabesinde Ha, Yunan alfabesinde Eta, Latin alfabesinde H ve Kiril alfabesinde И harfidir.

Mem, İbrani alfabesinin 13. harfi olup karşılıkları Arap alfabesinde Mim, Yunan alfabesinde Mu (M), Latin alfabesinde M ve Kiril alfabesinde Em (M) harfidir. Ebced hesabındaki değeri kırktır.

Reş (ר) İbrani alfabesinin 20. harfi olup Arap alfabesinde Ra, Yunan alfabesinde Ro (P), Latin alfabesinde R ve Kiril alfabesinde P harflerine denktir. Ebced hesabındaki değeri 200'dür.

Omega, Kiril alfabesinde kullanılan bir harftir. Şekli Yunan alfabesindeki Omega harfine benzemektedir. Kiril alfabesinde Omega harfi /o/ sesini vermektedir. Büyük harfinin (Ѡ) Unicode kodu U+0460, küçük harfinin (ѡ) Unicode kodu U+0461'dir.

Ӷӷ (küçük), Abhazcanın yazımında kullanılan Kiril alfabesinde yer alan bir harftir. Türkçedeki "ğ" harfinin sesine yakın bir ses olan /ɣ ~ ʁ/'yi temsil etmektedir. Ӷ hırıltılı bir G sesidir (Ģ). “Yumuşak-G” (Ğ) harfine benzer ama sert ve hırıltılıdır. Almanların gırtlaktan çıkan R harfinin taşıdığı ses değerine benzer (Ř). Arapçadaki Gayın (غ) harfidir. Batı Anadolu Türkçesinde Ğ sesine dönüşmüştür, ancak Türkiye’nin doğu bölgelerinde yaygındır. Örneğin: Doģan (Doğan). Buradaki Ğ hırıltılı olarak söylenir. Bu nedenle Yumuşak Ğ harfinini aksine Arapçada kelime başında da yer alabilir. Mesela: Ģayb (Gayb)... Bazı dillerde, örneğin Gagavuzca ve Kırgızcada Ğ harfi sesli harflerin art arda iki kere yazılmasıyla -gizli olarak- elde edilir. Örneğin: Uur (Uğur). Uniform Türk Alfabesinde Ƣ olarak yer alır.