Orkinos, Ton balığı olarak da bilinir, uskumrugiller (Scombridae) familyasından Thunnus, Euthynnus ve Katsuwonus cinslerini oluşturan boyu 4,3 metre, ağırlığı 800 kilograma ulaşabilen göçmen balık türlerine verilen ad.
Şiş kebabı, Türk yemek kültürünün içinde önemli bir yeri olan et yemeği. Basılı ilk yemek kitabı Melceü’t-Tabbâhîn'de tarifi vardır.
Japon mutfağı, Japonya'ya özgü yemek pişirme tarzıdır. Japonya'nın geleneksel mutfağı (washoku), miso çorbası ve diğer yemekler ile pilav üzerine kuruludur ve mevsimlik malzemelere vurgu yapılmaktadır. Garnitürler genellikle balık, salamura sebze ve et suyunda pişirilmiş sebzelerden oluşur. Japonya bir ada ülkesi olduğundan dolayı balık ile diğer deniz ürünleri içeren yemeklere de çok sık rastlanmakta olup genellikle ızgara yapılır, ancak aynı zamanda saşimi veya suşi olarak çiğ olarak da servis edilir. Deniz ürünleri ve sebzeler de tempura olarak hafif bir hamurda kızartılır. Pirinç dışında, soba ve udon gibi erişteler de bir temel gıda maddesidir. Japonya'da ayrıca, oden adı verilen et suyunda balık ürünleri veya sukiyaki ve nikujagada sığır eti gibi birçok kaynatılmış yemek bulunur.
Etoburlar ya da karnivorlar, ana besin kaynağı et olan canlılar. İkincil tüketiciler olarak da adlandırılırlar. Etobur sınıflaması yapılırken "ana besin kaynağı" göz önünde bulundurulur. Yani herhangi bir nedenle nadiren ot yiyen bir hayvan etobur kabul edilmeye devam edilir.
Küp peyniri, İç Anadolu Bölgesi ve Doğu Anadolu bölgesinde, hemen hemen tüm illerde geleneksel olarak üretilen bir peynir türü. Bir kısım bölgelerde çömlek peyniri adıyla bilinir.
Tütsüleme ya da füme yapma yiyeceklerin duman altında hazırlanması işlemidir.
Yemen mutfağı Yemen'de yayılmış bir mutfak türüdür.
Azerbaycan mutfağı Azerbaycan'ın ulusal mutfağıdır. Avrupa ve Orta Doğu mutfaklarını etkilemiş hem de bu mutfaklardan etkilenmiştir. Ayrıca Azerbaycan mutfağı yörelere göre de farklılıklar gösterir.
Bir bulyon küpü veya stok küpü, susuzlaşmış bulyondur. Yaklaşık 15 mm genişliğinde küçük bir küp halinde oluşturulmuştur.
Pilaki, Türk mutfağının zeytinyağlı, başlıca soslu yemeklerinden birkaçına verilen isimdir. En bilineni "Barbunya Pilaki"nin içinde ana malzeme olarak benekli kuru hali kullanılan bir çeşit fasulye olan barbunyadır. "Balık Pilaki" ise yazın Levrek, kışın palamut veya uskumru ile yapılır.
Et suyu ya da bulyon, kemiklerin, etlerin, balıkların veya sebzelerin kaynatılmasıyla elde edilen sudur. Bulyon adı, kaynama anlamına gelen "bouillir" kelimesinden türemiştir. Yalnız yenebilir, ancak en çok çorba, piatto, qarnir, gravy ve sos gibi başka yemekler hazırlamak için kullanılır. Ticari olarak hazırlanmış sıvı fondolar, tipik olarak tavuk suyu, et suyu, balık suyu ve sebze suyu için mevcuttur. Kuzey Amerika'da, tabletler şeklinde kurutulmuş et stoklarına küp bulyon denir. Endüstride üretilen bulyon küpleri, 1908'de Maggi markasıyla ve 1910'da Oxo tarafından ticarileştirildi. 2013 yılına kadar “kemik suyu” olarak adlandırılan çorba, bir sağlık gıda trendi olarak popüler hale geldi ya da Amerika Birleşik Devletleri'nin bazı bölgelerinde kayboldu.
Caldo de queso, Meksika'nın kuzeyindeki Hermosillo, Sonora'da yapılan geleneksel bir peynir çorbasıdır.
Tortilla çorbası, kızarmış tortilla mısırı parçalarından yapılmış, domates, sarımsak, soğan ve chile de árbol ve epazot suyuna batırılmış geleneksel Meksika çorbasıdır. Pasilla biberi, chicharrón, avokado, küp taze peynir ve ekşi krema ile servis edilir. Tortilla çorbasının kesin kökeni bilinmemekle birlikte, Meksiko şehrinden geldiği düşünülüyor. Geleneksel tortilla çorbası, kavrulmuş domates, soğan, sarımsak, kırmızı biber ve tortilla ile karıştırılmış tavuk suyuyla yapılır, şeritler halinde kesilir ve kızartılır. Bazı çeşitleri, örneğin koyulaştırılmış domates tabanı ve öğütülmüş tortilla ile yapılan et suyu veya çıtır çıtır kızarmış tortilla şeritleri ile zenginleştirilmiş fasulye çorbası bulunmaktadır.
Recado rojo veya achiote ezmesi popüler bir baharat karışımıdır. Günümüzde, özellikle Yucatán ve Oaxaca olmak üzere Meksika ve Belize mutfaklarında yoğun bir şekilde kullanılmaktadır. Baharat karışımı genellikle annatto, kekik, kimyon, karanfil, tarçın, karabiber, yenibahar, sarımsak ve tuz içerir. Annatto tohumları karışımı kırmızıya boyar ve karışıma belirgin bir kırmızı-turuncu renk verir.
Picadillo birçok Latin Amerika ülkesinde ve Filipinler'de geleneksel bir yemektir. Kıyma, domates, kuru üzüm, zeytin ve bölgeye göre değişen diğer malzemelerle yapılır. Genellikle pirinçle servis edilir veya taco, tuzlu hamur işleri veya kroket gibi yemeklerde dolgu olarak kullanılır. İsim, "kıymak" anlamına gelen İspanyolca picar kelimesinden gelmektedir.
Mixiote, Meksika'nın merkezinde, özellikle Meksika Vadisi'nde geleneksel ocakta pişirilmiş et yemeğidir. Fırında da hazırlanabilir. Genellikle koyun eti veya tavşandan yapılır ancak tavuk, kuzu eti ve domuz eti de kullanılır. Et, kemikle kuşbaşı edilir ve pasilla ve guajillo acı biberleri, kimyon, kekik, mercanköşk, defne yaprağı, karanfil ve sarımsak ile tatlandırılır. Daha sonra maguey veya yüzyıl bitkisinin yapraklarının sert yarı saydam dış kabuğundan yapılmış küçük paketlere sarılır ve bu da ona eşsiz bir tat verir. Doğranmış nopal genellikle paketlenmeden önce etin içine dahil edilir.
Danimarka mutfağı, köylü nüfusunun kendi yerel ürünleriyle doğdu. 19. yüzyılın sonlarında ikinci sanayi devrimiyle pişirme teknikleri gelişti ve zenginleşti.
Umman mutfağı Arap, İran, Hint, Asya, Doğu Akdeniz ve Afrika mutfaklarından etkilenmiştir. Yemekler genellikle tavuk, balık ve kuzu etinin yanı sıra pilavdan yapılır. Umman'daki yemeklerin çoğu, zengin bir baharat, bitki ve turşusu karışım içerir.
Barbados mutfağı, Barbados ile alakalı yemek kültürünü ve çeşitlerini belirtir ve açıklar. Barbados mutfağı, çevre ülkelerden birtakım farklılıklara sahiptir ve dünya mutfağı ile ilgilenenler tarafından rağbet görmektedir.
Jeon, dilimlenmiş ya da kıyılmış balık, et, sebze vb.ni yağda kızartmadan önce buğday unu ve yumurta bulamacına daldırılmasıyla yapılan böreklere verilen genel addır. Jeon, balık, et, kümes hayvanları, deniz ürünleri ve sebze gibi malzemelerle yapılabilir ve ordövr, banchan (meze) veya anju olarak servis edilebilir. Bazı jeonlar tatlıdır, bu tür jeonlara hwajeon denir.
