Riksmål
| Riksmål | |
|---|---|
| Riksmål | |
| Bölge | İskandinavya |
| Etnisite | Norveçliler |
| Dil ailesi | Hint-Avrupa
|
| Yazı sistemi | Latin |
| Resmî durumu | |
| Resmî dil |  Norveçİskandinav Kurulu |
| Dil kodları | |
| ISO 639-1 | no |
| ISO 639-2 | nor |
| ISO 639-3 | nor |
Riksmål, Norveççe yazılı bir dil biçimi veya yazım standardıdır, yani Ulusal Dil anlamına gelir. Bokmål lehçesiyle yakından ilişkilidir ve şimdi Moderat Bokmål olarak bilinen Bokmål'ın baskın biçimiyle neredeyse aynıdır .
Hem Bokmål hem de Riksmål, Norveç'te kullanılan Danimarka yazı dilinden ve 18. yüzyılda Norveç elitlerinin ana dili haline gelen Danca telaffuzundan evrimleşmiştir. 19. yüzyılın sonlarında, ana yazı dili hem Danimarka'da hem de Norveç'te Rigsmål olarak bilinir hale geldi; Norveç'teki yazı dili 1907'ye kadar Danca ile aynı kaldı. 1907'den itibaren birbirini izleyen yazım reformları yavaş yavaş yazılı Norveççe ve Danca arasında bazı imla farklılıkları ortaya çıkardı. Riksmål adı, onu Landsmål'dan (şimdi Nynorsk) ayırmak için dilin resmi adı olarak kabul edildi. 1929 yılında resmi dilin adı Bokmål olarak değiştirilmiştir.
1938'den itibaren, İşçi Partisi hükûmeti tarafından başlatılan imla reformları, "radikal" olarak görüldükleri için artan bir direnişle karşılaştı ve devletten bağımsız dil kuruluşları, Riksmål olarak bilinen kendi yazım standartlarını yayınlamaya başladı. Bokmål ve Riksmål arasındaki mücadele sonunda Norveççe dil mücadelesine yol açtı. 1950'ler ve 1960'lar dil mücadelesinin en yoğun olduğu dönemdi. Sonuç olarak, "Dil Barışı Komitesi" hükûmet tarafından atandı ve takiben yapılan reformlar Bokmål ve Riksmål'ı çok az farklılık kalacak şekilde birbirine yaklaştırdı. Riksmål ve Bokmål, 2005'te Bokmål'ın bir parçası olarak sayısız Riksmål formunu (yeniden) getiren büyük bir Bokmål reformuna kadar açıkça ayrı yazım standartlarıydı; 21. yüzyılda takip eden bazı reformlar, çoğunlukla küçük farklılıkları ortadan kaldırdı. Ulusal kütüphaneci Aslak Sira Myhre, 2017'de Riksmål'ın pratikte Bokmål'ı "devraldığını" ve dil mücadelesini barışçıl bir şekilde "kazandığını" savundu.
Geçmiş
1814'te Danimarka ile birliğin dağılmasından sonra, Norveç'in kendine ait bir ulusal dil standardı yoktu, yazı dili Dancaydı, konuşma dili ise bir dereceye kadar karşılıklı olarak anlaşılabilir olmayan çok sayıda lehçeden oluşuyordu. Yeni sendika ortağı İsveç'in farklı bir dili vardı, İsveççe ve hiçbir önlem alınmadığı takdirde dilinin Norveçlilere empoze edileceği korkusu vardı.
Bu nedenle, Henrik Wergeland ve Bjørnstjerne Bjørnson gibi önde gelen Norveçliler, Norveç'te üst sınıf Christiania ve diğer Doğu Norveç şehirleri tarafından kullanılan Danimarka dilinin mirasına dayanan standart bir Norveç dilini savundular. Bu, okul çocuklarının kendilerine öğretilen Danca dili ile alıştıkları konuşma dilinden çok farklı olduğu için nasıl mücadele ettiklerine tanık olan bir öğretmen olan Knud Knudsen tarafından önerildi. Ancak, 1883 gibi geç bir tarihte Danimarkalı entelektüel Georg Brandes, Norveç'teki dilin Danca olduğunu ve Norveçlilerin kendilerine ait bir dilleri olmadığını belirtti.
Knud Knudsen tarafından yapılan giriş
Knud Knudsen, Norveççe dilini 1850'lerden 1895'teki ölümüne kadar çeşitli eserlerde sunarken, Riksmaal (aa, å'nın çağdaş bir biçimidir) terimi ilk kez 1899'da Bjørnstjerne Bjørnson tarafından Norveççe yazılı Dancanın bir adı olarak önerildi. Aynı yıl, Riksmål hareketi Nynorsk'un artan etkisine karşı savaşmak için onun liderliğinde örgütlendi ve sonunda 1907'de Riksmålsforbundet adlı sivil toplum örgütünün kurulmasına yol açtı. Bjørnson, 1910'daki ölümüne kadar ilk lideri oldu.
Yayılma
Riksmål, 19. yüzyılın ikinci yarısından itibaren Norveçli öğrenciler için seçilen dil haline geldi ve Norveç gazeteleri dile uyarlandı. Ancak Henrik Ibsen, Bjørnstjerne Bjørnson ve Knut Hamsun gibi birçok Norveçli yazar buna uymadı ve Danimarkaca kullanmaya devam etti. Riksmål, 1907'de resmi bir yazı normu aldı ve 1917'de yeni bir reform, geleneksel Dano-Norveç formlarına isteğe bağlı alternatifler olarak Norveç lehçelerinden ve Nynorsk'tan bazı unsurlar getirdi. Bu, iki Norveç dilini daha yakın bir şekilde bir araya getirmek ve sonunda onları tek bir dilde birleştirmeyi amaçlayan resmi bir politikanın parçasıydı. Bu değişiklikler Riksmål hareketinin direnişiyle karşılaştı ve Riksmålsvernet (Riksmål'ı Koruma Derneği) 1919 yılında kuruldu. Daha sonra Bokmål ve Nynorsk'a ve özellikle Samnorsk'a karşı geleneksel Riksmål'ın saf koruyucuları oldular.
Mevcut durum
Şu anda, Riksmål, Bokmål'ın 1938 öncesi ılımlı, resmî olmayan, hâlen kullanımda olan ve Norveç Akademisi tarafından düzenlenen ve Riksmålsforbundet tarafından tanıtılan resmi olmayan varyantını ifade eder. Riksmål bazı yazım reformlarından geçti, ancak hiçbiri Bokmål'ı şekillendirenler kadar derin olmadı. Bir Riksmål sözlüğü 1937-1957 döneminde Riksmålsvernet tarafından dört cilt halinde yayınlandı ve 1995 yılında Norveç Akademisi tarafından iki ek cilt yayınlandı. 2005'teki en son Bokmål reformlarından sonra, Bokmål ve Riksmål arasındaki fark azaldı ve şu anda Amerikan ve İngiliz İngilizcesi farklılıklarıyla karşılaştırılabilir durumdalar, ancak Norveç Akademisi hâlâ kendi standardını koruyor.
Günlük Aftenposten gazetesi, standart dili olarak Riksmål'ı kullanmasıyla dikkat çekiyor. Riksmål'ın kullanımı, standarda "çevrilmiş" olan okuyucu mektuplarında bile titizlikle takip edilmektedir.
