Viyana Kongresi, Napolyon Savaşları sonunda Fransız ordusunun, koalisyon orduları tarafından tümüyle yenilgiye uğratılmasının ardından, Avrupa’daki sınırları ve güçler dengesini yeniden belirlemeye yönelik kararlar almak üzere toplanmış olan kongredir.
Napolyon Savaşları, Fransız Devrim Savaşları'nın ardından Napolyon önderliğindeki Fransa ile Avrupa'nın diğer güçlü devletlerinin oluşturduğu koalisyon arasında gerçekleşen savaş dönemi. Başlangıç tarihinin hangi yıl olduğuna dair tarihçiler ve araştırmacılar arasında fikir birliği yoktur. 1800-1815 yılları arasında, yaklaşık 15 yıl sürmüştür.
II. veya I. Franz 1792ʼden 1806ʼya kadar II. Franz olarak son Kutsal Roma imparatoru ve 1804ʼten 1835ʼe kadar I. Franz olarak ilk Avusturya imparatoruydu. Aynı zamanda Macaristan, Hırvatistan ve Bohemya kralıydı ve 1815ʼte kurulmasının ardından ilk Alman Konfederasyonu başkanı olarak görev yaptı.
Avusturya-Prusya Savaşı veya Yedi Hafta Savaşı, 1866'da Avusturya İmparatorluğu liderliğinde Alman Konfederasyonu ile Prusya Krallığı ile Alman müttefikleri yanında İtalya ve Alman müttefikleri arasında gerçekleşti. Sonuç olarak Alman devletleri üstünde Prusya egemenliği ve Üçüncü İtalyan Bağımsızlık Savaşı denilen İtalyan birleşmesi süreci gerçekleşti.
Yüz Gün Savaşı veya Yedinci Koalisyon Savaşı, Birinci Fransa İmparatorluğu imparatoru Napolyon Bonapart’ın 1814 Fontainebleau Antlaşması gereğince sürgün edildiği Elba Adasındaki sürgünden kaçarak Paris’e döndüğü 20 Mart 1815 tarihiyle, kral XVIII. Louis’nin Fransa tahtına döndüğü 8 Temmuz 1815 tarihleri arasındaki 111 günlük dönemi anlatır. Bu dönemde Napolyon Savaşları yeniden başlamış ve Waterloo Muharebesi yaşanmıştır. Yüz Gün deyimi ilk kez kralın dönüşünü kutlayan Paris valisi Gaspard de Chabrol tarafından kullanılmıştır.
Ren Birliği Ren Nehri boyunca kurulan şehirleri savunmak üzere 50 Alman prensliğinin bir araya gelmesiyle Fransa Kralı XIV. Louis tarafından 14 Ağustos 1658 tarihinde kurulan devletler birliğidir.
Resmî olarak Almanya'nın birleşmesi ile siyasi ve idarî olarak birleşik bir ulus devletin ortaya çıkması 18 Ocak 1871'de Fransa'daki Versay Sarayı'nın Aynalar Galerisi'nde gerçekleşti. Fransa-Prusya Savaşı sonrası Fransızların silah bırakmasının ardından, Alman devletlerinin prensleri Prusyalı I. Wilhelm'i Alman İmparatoru ilan etmek için bir araya geldi. Pratikte, Almanca konuşan halkların çoğunluğunun birleşik bir devlet altında toplanması, resmî ve soylu yöneticiler arasındaki gayriresmî ittifaklar sayesinde bir süredir düzensiz olarak gelişmekteydi. Ancak birleşme fikirleri, tarafların kendi çıkarları yüzünden Kutsal Roma Cermen İmparatorluğu'nun 1806'da dağılması ve Napolyon Savaşları'nın gerçekleşmesi üzerine kuvvetlenen milliyetçilik hareketlerine kadar neredeyse yüz yıl gecikerek aristokratik bir deneme olmaktan öteye gidemedi.
Zollverein ya da Alman Gümrük Birliği, bölge içindeki gümrük ve ekonomi politikalarını yönetebilmek amacıyla Alman eyaletleri arasında kurulmuş bir koalisyon. Birlik, 1818'de kurulduğunda çeşitli Prusya ve Hohenzollern toprakları arasındaki ekonomik bağları güçlendirdi ve aynı zamanda Prusya'yı da yöneten Hohenzollern ailesinin komşu olmayan toprakları arasında ekonomik temas kurulmasını sağladı. 1820'den 1866'ya kadar çoğu Alman eyaletini içine alacak şekilde genişledi. Avusturya sıkı korunan endüstrisi sebebiyle dışarıda bırakıldı; bu ekonomik dışlama özellikle 1850'ler ve 1860'larda orta Avrupa egemenliği için Avusturya-Prusya arasındaki rekabeti alevlendirdi. 1866'da Kuzey Almanya Konfederasyonu'nun kurulmasıyla Zollverein yaklaşık 425.000 kilometrekarelik bir alana ulaştı ve İsveç, Lüksemburg gibi Alman olmayan ülkelerde ekonomik anlaşmalar yapılmaya başlandı.
Bavyera Krallığı, 1805'ten 1918 yılına kadar varlığını sürdürmüş, Bavyera Elektörlüğü'nün ardılı olan bir devletti. 1871'de Almanya'yla birleşmesinin akabinde krallık, yeni kurulan imparatorluğun içinde yer alan bir federe devlet hâline dönüştü. Güç, zenginlik ve yüzölçümü bakımından, yönetici devlet olan Prusya Krallığı'nın hemen ardında ikinci sıradaydı.
Prag Barışı, 23 Ağustos 1866'da Prag'da imzalanan ve Avusturya-Prusya Savaşı'nı sonlandıran bir barış antlaşmasıdır. Antlaşma şartları Avusturya İmparatorluğu için özellikle çok sert belirlenmemiştir. Çünkü Otto von Bismarck, I. Wilhelm'i Avusturya'nın Avrupa'daki konumunu korumanın, ileride Prusya için daha iyi olacağı konusunda ikna etmiştir. Avusturya sadece III. Napolyon'a bıraktığı Venetia bölgesini kaybetmiştir. Napolyon da daha sonra bu bölgeyi İtalya'ya bırakmıştır. Avusturya, savaş sırasında İtalyanlara karşı büyük üstünlük sağladıkları için Venetia'yı doğrudan İtalya'ya vermek istememiştir.
Olmütz Antlaşması, Prusya ile Avusturya arasında 29 Kasım 1850 tarihinde yapılan bir antlaşma. Bu antlaşmayla Prusya Erfurt Birliği'nden vazgeçmiş ve Avusturya liderliğindeki Alman Konfederasyonu birliğine katılmayı kabul etmiştir.
Pressburg Barışı (1805) ya da Dördüncü Pressburg Barışı ya da Pressburg Antlaşması, Pressburg'da imzalanan bir barış antlaşması için kullanılan isim.
İkinci Koalisyon Savaşı, İngiltere, Avusturya ve Rusya'nın başını çektiği ve Osmanlı İmparatorluğu, Portekiz, Napoli ve çeşitli Alman monarşilerinin de dahil olduğu birçok Avrupa monarşisinin devrimci Fransa'yı hedef alan ikinci savaşıdır. Savaşta İspanya Fransa'yı destekledi.
Üçüncü Koalisyon veya Üçüncü Koalisyon Savaşı, 1803-1806 yılları arasında, Büyük Britanya - Kutsal Roma-Cermen İmparatorluğu - Rus İmparatorluğu Koalisyonu ile Fransa Cumhuriyeti arasında gerçekleşmiş muharebeler dizisidir. Bu koalisyon savaşında, Napolyon'un asıl amacı, Büyük Britanya'nı işgal edip, savaşı kökten bitirmekti. Trafalgar Muharebesi'nde yenilmesi üzerine, bu planı suya düştü. Bunun yerine, Rusya hariç tüm Kıta Avrupası'nı işgal etmeye başladı.
Campo Formio Barışı veya Campo Formio Anlaşması 18 Ekim 1797 tarihinde Devrimci Fransa devletinin Alpler ordusunun İtalya seferi için başkomutanı olan Napolyon Bonapart'ın İtalya'nın kuzeyini ele geçirmesi sonrası Avusturya ile yapılan antlaşma. Campo Formio Kuzey İtalya'da Udine yakınlarında bir köyün adı idi.
Beşinci Koalisyon, 1809 yılında Avusturya İmparatorluğu ve Birleşik Krallık'ın Fransız İmparatorluğu ve Bavyera'ya karşı kurduğu koalisyon savaşıdır. Savaş aslında Avusturya ve Fransa arasındayken her iki tarafında müttefikleri savaşa dahil oldu ve Avusturya koalisyon ekibi kurarken, Napolyon da Ren Konfederasyonu'nu oluşturdu. Halihazırda Yarımada Savaşı sürerken Avrupa'da yer alan Britanya, Avusturyalıları rahatlatmak için Hollanda Krallığı'na bir sefer düzenledi; ancak bu çaba çatışmanın sonucunu etkilemedi.
Ren Konfederasyonu, 1806-1813 yılları arasında Birinci Fransız İmparatorluğu'na bağlı Alman krallık ve prensliklerinden oluşan birlik.
Prag Barış Kongresi, Altıncı Koalisyon Savaşları sırasında müttefik olan Prusya ve Rusya ile Fransa arasında 12 Temmuz-10 Ağustos 1813 tarihleri arasında Avusturya arabuluculuğuyla gerçekleşen barış çalışmasıdır. Savaşı bitirmeyi amaçlayan kongre anlaşma sağlanamadan sona erdi ve savaş, Avusturya'nın sonra Napolyon karşıtı koalisyona katılmasıyla daha da büyüdü.
Frankfurt önerileri veya Frankfurt muhtırası, Avusturya dışişleri bakanı Klemens von Metternich tarafından tasarlanan bir Koalisyon barış girişimiydi. Leipzig Muharebesi'nde kesin bir yenilgiye uğradıktan sonra Kasım 1813'te Fransız İmparatoru I. Napolyon'a teklif edildi. Amaç, Altıncı Koalisyon Savaşı'na barışçıl bir şekilde son vermekti. Müttefikler, Ren'e kadar Almanya'nın çoğunu yeniden fethettiler, ancak bir sonraki adıma karar vermemişlerdi. Metternich inisiyatifi ele aldı. Frankfurt'ta bir araya gelen Müttefikler, Metternich'in yakın gözetimi altında teklifleri hazırladılar. Katılan İngiliz diplomat Lord Aberdeen, Londra'nın tutumunu yanlış anladı ve ılımlı şartları kabul etti.
Alman seferi (Almanca: Befreiungskriege, 'Kurtuluş Savaşları' 1813'te yapıldı. Aralarında Avusturya ve Prusya'nın yanı sıra Rusya ve İsveç'in de bulunduğu Altıncı Koalisyon üyeleri, Almanya'da, Fransız İmparatoru Napolyon, mareşalleri ve diğer Alman devletlerinin çoğunun ittifakı olan Ren Konfederasyonu ordularının ve Birinci Fransız İmparatorluğu'nun egemenliğine son verdi.