İçeriğe atla

Richard Krautheimer

Richard Krautheimer
Richard Krautheimer
Doğum6 Temmuz 1897
Fürth, Alman İmparatorluğu
Ölüm1 Kasım 1994
Roma, İtalya
ÖdüllerGuggenheim Fellowship (1950, 1953, 1963); Rome Prize (1956)
Akademik geçmişi
Eğitim
  • Münich Üniversitesi
  • Berlin Üniversitesi
  • Marburg Üniversitesi
Akademik çalışmaları
DisiplinSanat tarihi (bilim); mimarlık tarihi, Barok bilimi ve Bizantoloji
Kurumları
Önemli öğrencileriHoward Saalman, Leo Steinberg, James S. Ackerman, Frances Huemer, Marvin Trachtenberg, Slobodan Curcic ve Dale Kinney

Richard Krautheimer (d. 6 Temmuz 1897, Fürth; ö. 1 Kasım 1994 Roma), Alman kökenli 20. yüzyılın önemli sanat ve mimarlık tarihçilerindendir.

Eserleri

  • Die Kirchen der Bettelorden in Deutschland, 1240–1340. Cologne, 1925.
  • Mittelalterliche Synagogen. Marburg-Wittenberg, 1927.
  • Mittelalterliche Synagogen. Berlin: Frankfurter Verlags-Anstalt, 1927.
  • Zur venezianischen Trecentoplastik. Marburg an der Lahn: Verlag des Kunstgeschichtlichen Seminars der Universität Marburg an der Lahn, 1926–1935.
  • Opicinus de Canistris; Weltbild und Bekenntnisse eines avignonesischen Klerikers des 14. Jahrhunderts. London: The Warburg Institute, 1936.
  • "Introduction to an Iconography of Medieval Architecture." Journal of the Courtald and Warburg Institutes 5 (1942): 1–33, reprinted in: Studies in Early Christian, Medieval and Renaissance Art. Edited by James S. Ackerman et al. New York: New York University Press, 1969.
  • "Sancta Maria Rotunda." Arte del Primo millennio, Atti del II convegno per lo studio dell'arte dell'alto medio evo tenuto presso l'Università di Pavia nel settembre 1950. Edited by Edoardo Arslan. Turin: 1953: 21–7.
  • and Krautheimer-Hess, Trude. Lorenzo Ghiberti. Princeton: Princeton University Press, 1956
  • "Mensa-coemeterium-martyium." Cahiers archeologiques 11 (1960): 15–40.
  • "The Carolingian Revival of Early Christian Architecture." Art Bulletin 24 (1942): 1–38. Reprinted in a slightly revised version in Studies in Early Christian, Medieval and Renaissance Art (above): 203–56.
  • "Riflessioni sull'architettura paleocristiana." In Atti del VI Congresso Internationale di Archeologia Cristiana, Ravena 23–30 settembre 1962. Studi di Antichità Christiana 26. Vatican City: 1965, pp. 567–79.
  • Early Christian and Byzantine Architecture. Baltimore: Penguin Books,1965.
  • Ghiberti's Bronze Doors. Princeton, NJ: Princeton University Press, 1971.
  • Corpus Basilicarum Christianarum Romae: The early Christian Basilicas of Rome (IV–IX Centuries). Vatican City: Pontificio istituto di archeologia cristiana, 1937–1977.
  • Rome: Profile of a City, 312–1308. Princeton: Princeton University Press, 1980.
  • Three Christian Capitals: Topography and Politics. Berkeley: University of California Press, 1983.
  • The Rome of Alexander VII, 1655–1667. Princeton, NJ: Princeton University Press, 1985.

Kaynakça


İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Hunlar</span> MS 4-6. yüzyıllar arasında Avrasyada yaşamış göçebe halk

Hunlar, MS 4-6. yüzyıllar arasında Orta Asya, Kafkaslar ve Doğu Avrupa'da yaşayan göçebe bir halktır. İlk olarak Volga'nın doğusunda, o zamanlar İskitya'nın bir parçası olan bir bölgede yaşadıkları tahmin edilmektedir. MS 370 yılına gelindiğinde Hunlar Volga bölgesine varmış ve 430 yılına gelindiğinde ise Avrupa'da kısa ömürlü de olsa geniş bir hakimiyet kurmuşlardır. Gotları ve Roma sınırları dışında yaşayan diğer birçok Cermen halkını fethetmiş ve diğerlerinin Roma topraklarına kaçmasına neden olmuştu. Hunlar, özellikle Attila döneminde Doğu Roma İmparatorluğu'na sık ve yıkıcı baskınlar yaptılar. 451'de Hunlar, Batı Roma eyaleti Galya'yı işgal ettiler ve burada Katalonya Tarlaları Savaşı'nda Romalılar ve Vizigotlardan oluşan birleşik bir orduyla savaştılar ve 452'de İtalya'yı işgal ettiler. 453'te Attila'nın ölümünden sonra Hunlar Roma için büyük bir tehdit olmaktan çıkmış ve Nedao Savaşı'ndan sonra imparatorluklarının çoğunu kaybetmişlerdir (454?). Hun isminin varyantları Kafkasya'da 8. yüzyılın başlarına kadar kaydedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Aya İrini</span> İstanbulda eski kilise ve müze

Aya İrini veya Azize İrini (Yunanca: Ναός της Αγίας Ειρήνης Tanrısal Barış ya da Kutsal Barış, İstanbul'da, Topkapı Sarayı'nın birinci avlusunda, Ayasofya'nın yakınında ve onunla çağdaş olan tarihî bir müzedir.

<span class="mw-page-title-main">Umman'daki Yahudilerin tarihi</span>

Eskiden yüzyıllar boyunca Yahudilerin varlğı süren Umman'da bugün bir Yahudi cemaati bulunmamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Suudi Arabistan'daki Yahudilerin tarihi</span>

Suudi Arabistan'daki Yahudilerin tarihi antik çağlardan bu yana bugün Suudi Arabistan'da bulunan topraklar üzerindeki Yahudi tarihi anlamına gelmektedir.

Walter Kaegi, Chicago Üniversitesi'nde tarih profesörü olarak görev yapmış Bizans tarihçisi. Oryantal Enstitü'nün oy hakkı sahibi üyesidir. Doktarısını 1965 yılında Harvard Üniversitesi'nden alan Kaegi, IV. Yüzyıl ila XI. Yüzyıl arası dönem hakkındaki araştırmalarıyla tanınmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Giorgio Agamben</span> İtalyan filozof

Giorgio Agamben, çağdaş İtalyan filozoftur. Daha çok "Homo sacer" ile "istisna hali" kavramlarına yaptığı katkılarla ünlenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Hellas (thema)</span> Bizans idari bölümü (Thema)

Hellas Theması Güney Yunanistan'da kurulmuş Bizans İmparatorluğu theması. 7. yüzyılda kurulmuş ve geç 11. ya da 12. yüzyıla kadar yaşamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Vergilius Vaticanus</span> El yazması

Vergilius Vaticanus. Virgil'ın yaklaşık 400 yılında Roma'da yaptığı Aeneis ve Georgics eserlerinden parçalar içeren bir el yazmasıdır. Aeneis yazmasının günümüze ulaşan en eski kaynaklarından biridir ve klasik edebiyatın sadece üç resimli el yazmasından biri ve en eskisidir. Günümüze ulaşan klasik edebiyatın diğer iki resimli el yazması Vergilius Romanus ve Ambrosian Iliad'dır.

Mora Theması Güney Yunanistan'da Mora Yarımadası'nda kurulmuş Bizans İmparatorluğu theması. Yaklaşık 800 yılında kurulmuştur ve başkenti Korint'tir. Mora Yarımadası, Dördüncü Haçlı Seferinden sonra Latin Achaea Prensliği'nin kurulduğu 13. yüzyıl başlarına (1205) kadar Bizans kontrolünde kalmıştır.

Slobodan Ćurčić, Sırp kökenli Amerikalı bizantolog ve sanat tarihçisi.

Cyril Leo Heraclius, Prens Toumanoff, Rusya doğumlu Amerikalı tarihçi ve soy bilimci, özellikle Orta Çağ Gürcistan, Ermenistan, İran ve Bizans İmparatorluğu'nun soy bilimi ve tarihi konusunda uzmandır. Çalışmaları Batı dünyasında Orta Çağ Kafkasya üzerine yapılan çalışmaları önemli ölçüde etkilemiştir. Cyril Toumanoff 1997 yılında Roma'da 83 yaşında öldü. Roma'da Campo Verano'da bulunan Malta Şövalyeleri'nin şapeline gömüldü.

Peter Christian Albrecht Jensen, Alman oryantalist ve Mesih Efsânesi teorisi yanlısıdır. Jensen; İsa, Musa ve Paul gibi İncil şahsiyetlerinin Babil mitlerine dayandığı görüşündeydi.

<span class="mw-page-title-main">II. Henri</span>

II. Henri, 31 Mart 1547'den ölümüne kadar Fransa Kralıydı. I. François'nın ikinci oğludur. Ağabeyi Breton dükü III. François'nın 1536 yılında ölümü üzerine Fransa'nın dofeni olmuştur.

İrnek, Hunların bilinen son hükümdarı ve Attila'nın üçüncü oğluydu. Attila'nın ölümünden sonra imparatorluk parçalandı ve Attila'nın üç oğlu geri kalan toprakları yönetti. İrnek büyük ağabeyi İlek'ten sonra geldi ve büyük ihtimalle kardeşi Dengizik ile toprakları birlikte yönetti.

Katharine Park, Harvard Üniversitesi'nde Bilim Tarihi alanında Radcliffe profesörüdür. Orta Çağ ve Rönesans Avrupası'nda cinsiyet, cinsellik ve kadın bedeni tarihi ile Orta Çağ'daki deneyim ve gözlem kategorileri ve uygulamaları konusunda uzmanlaşmıştır. 1981'de Harvard'da bilim tarihi alanında doktora yapmadan önce, 1974'te Marshall Bursu ile ödüllendirildikten sonra Londra Üniversitesi, Warburg Enstitüsü'nde Rönesans'ın birleşik tarihi çalışmalarında bir felsefe ustalığı bitirdi.

John V. A. Fine Jr. Amerikalı bir tarihçi ve yazardır. Michigan Üniversitesi'nde Balkan ve Bizans tarihi profesörüdür ve konuyla ilgili birçok kitap yazmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Çernyahov kültürü</span>

Çernyahov kültürü yahut Sântana de Mureș kültürü, MS 2 ila 5. yüzyıllar arasında günümüz Ukrayna, Romanya, Moldova ve Belarus'un bir kısmı olmak üzere, Karadeniz'in batı ve kuzeyinde bulunan bu Doğu Avrupa ülkelerinin topraklarına tekabül eden yerlerde tespit edilmiş bir arkeolojik kültürdür. Kalıntıların Sarmatlar, Slavlar, Gotlar ve Daçyalılar gibi halkların kültürel karışımı sonucu ortaya çıktığı tahmin edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Küçük Ayvasıl Kilisesi</span>

Küçük Ayvasıl Kilisesi veya Azize Anna Kilisesi Trabzon'daki en eski kiliselerden biridir. Üç nefli olan yapı, yığma taşlardan yapılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Leo Spitzer</span> Avusturyalı filolog ve edebiyat kuramcısı (1887-1960)

Leo Spitzer Avusturyalı bir Romans ve Hispanik uzmanı, etkili ve üretken bir edebiyat eleştirmeniydi. Üslubuna verdiği önemle tanınırdı.

<span class="mw-page-title-main">Hezekiel'in Türbesi</span>

Hezekiel'in Türbesi, Irak'ın El-Kifl kentinde bulunan ve Yahudiler ve Müslümanlar tarafından peygamber Hezekiel'in mezarı olduğuna inanılan alandır. Bugün Al-Nuhailah Camii kompleksinin bir parçasını oluşturmaktadır. Dindar Yahudiler için Irak'taki en eski ve en önemli Yahudi dini alandır.