Gerçekçilik; 19. yüzyıl tiyatrosunda gözlenen, günlük yaşama ilişkin ayrıntıların oyun metinlerine daha çok yansıması sonucunu doğuran sanat akımıdır.[1] Doğalcılıkla biçimsel yönden benzeşmektedir. Bu iki akım arasındaki temel fark, gerçekçi bakışta bireyin seçim özgürlüğünün öne çıkmasıdır.
Tiyatro tarihi, tiyatronun tarih boyunca 2,500 yıllık gelişimidir. Performatif unsurlar her toplumda mevcut olmakla birlikte, bir sanat formu ve eğlence olarak tiyatro ile diğer faaliyetlerdeki teatral veya performatif unsurlar arasında bir ayrım olduğu kabul edilir.
Epik tiyatro, siyasal amaçlı bir tiyatro düşüncesidir. Bertolt Brecht’in doğrudan Marksizm-Leninizm etkilenimiyle oluşturduğu ve seslendiği seyirci kitlesini de emekçi sınıf olarak belirlemiş bir kuramdır. Epik kelime anlamıyla halk arasında söylenen destansılık anlamıyla epik kelimesi kullanılmamaktadır.
Henrik Ibsen, Norveçli oyun yazarı ve şair.
Akün Sahnesi; Ankara'nın Çankaya ilçesinde bulunan bir tiyatro sahnesidir. Ankara Devlet Tiyatrosu tarafından sahnelenen temsillere ev sahipliği yapan ana mekanlardan biri olarak hizmet verir. Şinasi Sahnesi ile aynı binada yer alan sahneye, Atatürk Bulvarı üzerindeki girişten ulaşılır. Uzun yıllar boyunca sinema salonu olarak hizmet veren bir mekânın yenilenmesiyle tiyatro ve müzikal gösterimlerine uygun hâle getirilen sahne, 361 koltuk kapasitelidir.
Konstantin Sergeyevic Alekseyev Stanislavski Rus tiyatro oyuncusu, yönetmen. "Sistem" olarak da bilinen oyunculuk yöntemi, modern oyunculuk anlayışına yön vermiştir.
Sosyalist gerçekçilik, sosyalizm ideolojisinin sanat ve edebiyata yansıması olarak 1930'lu yıllarda ortaya çıktı. Özellikle SSCB'de ve Çin'de ön plana çıktı ve komünistlerden de destek gördü. Sosyalist ideolojinin idealizmini ortaya çıkarmayı hedefleyen bu akımın etkisinde edebiyat eserlerinde devrimci kahramanlarla, halka örnek olacak kişiler yaratılması hedeflendi. Maksim Gorki'nin Ana romanı bu akımın ilk örneklerinden sayılır. Resim sanatında ise devrimci ruhun ön plana kuvvetli bir imajla çıktığı eserler desteklendi. Sosyalist gerçekçi akımın ana konuları arasında devrim, işçi sınıfı ve sanayi bulunmaktadır.
Tiyatro, bir sahnede, seyirciler önünde oyuncuların sergilemesi amacıyla hazırlanmış gösterilerdir. Farklı bir şekilde duyguların ve olayların hareket (jest) ve konuşmalarla anlatılmasıdır. Genel olarak temsil edilen eser anlamında da kullanılır. Tiyatro eseri, olayları oluş yoluyla gösterir. Bu yönüyle konuşma ve eyleme dayanan bir gösteri sanatı olarak da tanımlanabilir. Yaygın bir deyişle tiyatro; insanı, insana, insanla, insanca anlatma sanatı olarak Shakespeare'in sözüyle de ifade edilir.
Yeni Nesnellik, I. Dünya Savaşı sonrası Almanya'da George Grosz ve Otto Dix tarafından başlatılan ve 1930-40'lara kadar devam eden bir dışavurumcu akımdır. Gerçekçi bir tarz ile iğneliyici ve sosyal eleştiri niteliği taşıyan bir akım olarak karakterize edilir.
Vittorio De Sica, İtalyan yeni gerçekçi yönetmen ve oyuncudur.
Realizm kelimesi aşağıdaki anlamlara gelebilir:
Ankara Devlet Tiyatrosu; Devlet Tiyatroları Genel Müdürlüğü'ne bağlı olarak faaliyet gösteren yerleşik bir tiyatrodur.
Büyülü gerçekçilik, olağan ya da gerçekçi bir çizgide ilerleyen sanat akımlarında bulunmaması gereken sihirli ve mantık dışı ögeleri içeren sanat akımı.
Ayak Bacak Fabrikası, Sermet Çağan tarafından yazılmış, seyirlik bir oyundur.
Tek oyunculu video oyunlarında, oturuma yalnızca bir oyuncunun giriş yapabildiği ve oynanışın daha fazlasına müsaade etmediği durum, tek oyunculu olarak adlandırılır. "Tek oyunculu oyun", oyunu sadece bir kişinin yönlendirebildiğini anlatmak amacıyla kullanılırken; "tek oyunculu biçim", oynanışın çok oyunculu olabilme seçeneğini de beraberinde getirir. Tek oyuncu biçimi ikiye ayrılır:
Rıza Akın, Türk oyuncudur. Adana Tiyatro Derneği’nin yönetim kurulu üyesiydi.
Kurgu, tamamen veya kısmen gerçeklere dayanmayan; yazar veya sanatçının hayal gücünün eseri olan kişi, yer ve olaylar içeren eser. Edebiyat, tiyatro, sinema ve müzikte kurgusal eserlere sıklıkla rastlanır. Kurgusal eserler gerçek kişilere, mekanlara ve olaylara dayanan eserlerle tezat oluştururlar.
Şinasi Sahnesi; Ankara'nın Çankaya ilçesinde bulunan bir tiyatro sahnesidir. Akün Sahnesi ile aynı binada yer alan salon, 1988 yılından beri Ankara Devlet Tiyatrosu tarafından sahnelenen temsillere ev sahipliği yapar.
Ziraat Sahnesi; Ankara'da Devlet Tiyatroları'na bağlı olarak hizmet veren sahnelerden biridir. Küçük ölçekli bir sahne olan tiyatronun toplam izleyici kapasitesi 198 kişidir.
Realizm veya Gerçekçilik, 19. yüzyılda ortaya çıkan bir sanat akımıdır. Bu yüzyılda gerçekleşen endüstriyel gelişmeler, toplumsal sınıfların belirginleşmesi, insanları duygular dünyasından gerçekler dünyasına itmiştir. Sanatçılar da bu gelişmelere tepki olarak Realist (gerçekçi) çalışmalar gerçekleştirmeye başladılar. Realizm, konuların idealist bir tarzda ele alındığı Romantizm’e bir tepki olarak başladı. Realistler sıradan veya gerçekçi temaları ortaya koyabilmek için teatral dramadan ve sanatın klasik formlarından uzaklaşma eğiliminde oldular.
Sinema felsefesi veya alternatif olarak film felsefesi, estetiğin ana odağına sinemayı koyan bir dalıdır. Sinema felsefesi genellikle sinema kuramı ve sinema çalışmaları ile öne çıkar.