İçeriğe atla

Rayta bint el-Saffah

Rayta bint el-Saffah
ريطة بنت السفاح
Halife'nin eşleri
Abbasi halifesinin eşi
Hüküm süresi775 – 780s
Doğumc. 751/753
Kufe veya Anbar, Abbasi Halifeliği
Ölüm780'ler
Bağdat, Abbasi Halifeliği
DefinBağdat
Eş(ler)iMehdî (Abbâsî halifesi) (m. 761)
Çocuk(lar)ı
  • Ubaydallah ibn Muhammad al-Mahdi
  • Ali ibn Muhammad al-Mahdi
Tam adı
Rayta bint Abdullah el-Saffah ibn Muhammed
HanedanAbbâsîler
BabasıSeffâh
AnnesiÜmmü Seleme Bint Yaqeb Al-Makhzoumi
Diniİslam

Rayta bint el-Saffah (Arapça: ريطة بنت السفاح), ilk Abbasi halifesi el-Saffah'ın kızı, ikinci Abbasi halifesi el-Mansur'un yeğeni ve üçüncü Abbasi halifesi el-Mehdi'nin ilk karısı olan bir Abbasi prensesiydi.

Hayatı

Rayta, Seffâh'ın Kureyş'in Banu Mahzum kabilesine mensup olan ünlü eşi Ümmü Seleme'den olan kızıydı.[1] Babası, 750'den 754'e kadar hüküm süren ilk Abbasi halifesiydi.

Rayta'nın, annesinin Emevi prensi Maslama ibn Hişam ile ilk evliliğinden olan Sa'id ibn Maslama adında büyük bir üvey erkek kardeşi vardı. Sa'id, Emevi halifesi Hişam'ın torunuydu. Sa'id, erken Abbasi döneminde tarihi geleneğin sözlü aktarıcısı haline geldi.[2]

Babası öldüğünde Rayta çok gençti. Saffah'ın kardeşi el-Mansur, H. 136 Zilhicce'den H. 158 Zilhicce'ye kadar yaklaşık yirmi iki yıl iktidarda kalarak Abbasi halifeliğini kurma sorumluluğunu üstlendi (MS 754–775).[3][4]

761 yılında Abbasi halifesi Mehdi, Horasan'dan döndükten sonra ilk eşi olarak Rayta ile evlendi.[1] Ubeydullah ve Ali adında iki oğul dünyaya getirdi.[1][5]

Rayta, Hicaz'da doğan Yemen kökenli Arap kadın el-Hayzuran bint Atta ile evlenene kadar Mehdi'nin en nüfuzlu eşi olarak kaldı. el-Hayzuran, el-Mehdi'yi serbest bırakmaya ve onunla evlenmeye ikna ederek Rayta'yı ayrıcalıklarından mahrum etti: Ayrıca onu, Rayta'nın oğlunu tahtın varisi pozisyonundan mahrum bırakmaya ve bunun yerine oğullarını mirasçı olarak adlandırmaya ikna etti. O zamanki gelenek, bir kölenin oğullarının mirasçı olarak adlandırılmasına izin vermiyordu. O andan itibaren halifenin en nüfuzlu eşi oldu.

Kaynakça

  1. ^ a b c "Two Queens of Baghdad: Mother and Wife of Harun al-Rashid | Institute for the Study of Ancient Cultures". isac.uchicago.edu. 19 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2023. 
  2. ^ Bosworth, C. Edmund (1994-1996). "Abū Ḥafṣ ՙUmar al-Kirmānī and the rise of the Barmakids". Bulletin of the School of Oriental and African Studies (İngilizce). 57 (2): 268-282. doi:10.1017/S0041977X0002485X. ISSN 0041-977X. 
  3. ^ Masʻūdī (1989). The Meadows of Gold: The Abbasids (İngilizce). Kegan Paul. ISBN 978-0-7103-0246-5. 19 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2023. 
  4. ^ michael axworthy (2008). Michael Axworthy A History Of Iran Empire Of The Mind Basic Books 2008. 
  5. ^ البغدادي, أبي بكر أحمد بن علي/الخطيب (1 Ocak 2011). تاريخ بغداد 1-24 مع الذيول والفهارس ج10 (Arapça). Dar Al Kotob Al Ilmiyah دار الكتب العلمية. 19 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2023. 

Kaynaklar

  • Abbott, Nabia (1946). Two Queens of Baghdad: Mother and Wife of Hārūn Al Rashīd. University of Chicago Press. ISBN 978-0-86356-031-6. 
  • Bosworth, C. Edmund (1994). "Abū Ḥafṣ 'Umar al-Kirmānī and the Rise of the Barmakids". Bulletin of the School of Oriental and African Studies. 57 (2). ss. 268-282. doi:10.1017/S0041977X0002485X. JSTOR 620573. 
  • Sanders, P. (1990). The Meadows of Gold: The Abbasids by MAS‘UDI. Translated and edited by Lunde Paul and Stone Caroline, Kegan Paul International, London and New York, 1989 ISBN 0 7103 0246 0. Middle East Studies Association Bulletin, 24(1), 50–51. doi:10.1017/S0026318400022549
  • Ibn Hazm, Abu Muhammad ibn 'Ali ibn Ahmad ibn Sa'id al-Andalusi (1982). Harun, 'Abd al-Salam Muhammad (Ed.). Jamharat Ansab al-'Arab. 5th (Arapça). Kahire: Dar al-Ma'arif. 
  • Al-Khatib al-Baghdadi, Abu Bakr Ahmad ibn Ali (2011). Mustafa 'Abd al-Qadir 'Ata (Ed.). Tarikh Baghdad/Madinat al-Salam (Arapça). 10. Beirut: Dar al-Kutub al-'Ilmiyya. 

İlgili Araştırma Makaleleri

İbn Fadlan, 10. yüzyılda yaşamış bir Arap din bilgini ve gezginidir.

<span class="mw-page-title-main">Harun Reşid</span> 5. ve en tanınmış Abbâsî hâlifesi (s. 786–809)

Harun Reşid, beşinci ve en tanınmış Abbasi halifesi. 763'te babası Mehdi'nin o zaman bulunduğu İran'da bulunan Rey şehrinde doğdu. 786'da halife olan kardeşi Hâdî'nin ölmesi üzerine halifeliğe geçti. Hayatının çoğunu Bağdat'ta ve hilafetinin sonlarında yerleştiği Rakka şehrinde geçirdi. 24 Mart 809'da Horasan'ın Tus şehrinde öldü ve orada toprağa verildi. Harun Reşid'in halifelik döneminde Abbasiler çok büyük askerî, siyasal, kültürel ve bilimsel gelişmeler kaydettiler.

<span class="mw-page-title-main">Ali er-Rızâ</span>

Ali er-Rıza,, tam ismi Ali bin Musa ibn-i Cafer, İslâm Peygamberi Muhammed'in yedinci göbekten torunudur. Şiîliğin İsnâaşerîyye mezhebinde ve onun kolları olan Câferîlik ile Alevîlik'te "Sekizinci İmâm" olarak yer alan "Ali er-Rıza" Mûsâ el-Kâzım'nın oğludur.

<span class="mw-page-title-main">Cahiz</span> Basra doğumlu Arap bilim insanı

Cahiz veya el-Cahız gerçek ismi ve tam künyesi Ebu Osman Amr bin Bahr el-Kinani el-Fukaimi el-Basri olan, Basra doğumlu Afro-Arap yazar ve bilim insanı.

<span class="mw-page-title-main">Tus, İran</span> İranda antik bir şehir

Tus Toos veya Tous veya Tus Tūs olarak bilinen, eski Yunanca Susia olarak bilinen İran'da Razavi Horasan eyaletinde antik bir şehirdir. Eskiden Partlar zamanında şehir Susia ismiyle bilinirdi. Yaşlı Pliny lakabıyla tanınan Romalı subay ve ansiklopedi yazarı Gaius Plinius Secundus'a (23-79) göre Susia, kaliteli ünlü baldıranotu ile tanınmıştır.

Ni'metullah'îyye, Ni'metallahîlik ya da Ni'metullahî Tarikâtı ; Emir Nûr'ed-Dîn Ni'metullah bin Mir Abdullah tarafından 14. yüzyılda kurumsallaştırılan Azerî kökenli bir sufi tarikâtı.

Hâdî ya da tam künyesiyle Ebû Muhammed Mûsâ el-Hâdî-İlelhak bin Muhammed el-Mehdî dördüncü Abbasiler halifesidir. Babası Mehdi öldüğünde, 785'te, Abbasi Halifesi olmuş ve iki yıl, 785-786, halifelik yapmıştır. Kısa halifelik döneminde idare ettiği imparatorluğun çeşitli bölgelerinde askerî mücadeleler yapılması gerekmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Mehdî (Abbâsî halifesi)</span> Üçüncü Abbasi halifesi

Mehdi veya Muhammed el-Mehdî bin Abdullâh Mansûr üçüncü Abbasiler halifesidir. Babası Mansur öldüğünde, 775'te, Abbasi Halifesi olmuş ve 775-785 döneminde on yıl halifelik yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Seffâh</span> İlk Abbasi halifesi

Seffah veya Ebü'l-Abbas Seffah, Emevî hanedanının yıkılmasına neden olup Abbâsîler devletinin kurulmasıyla 750-754 döneminde ilk Abbâsî hâlifesi olarak hüküm sürmüştür. "Seffah" kendine verilen bir lakap olup Arapçada "kan dökücü" anlamına gelmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Mansûr</span> 2. Abbâsî hâlifesi (s. 754–775)

Mansûr ikinci Abbasi halifesidir. 754 ile 775 yılları arasında halifelik yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Memûn</span> 7. Abbâsî hâlifesi (s. 813–833)

Memun veya Abdullâh Memûn, Tam Adı: Ebû 'Abbâs el-Memûn Abdullâh bin Hârûn Reşîd, 813-833 arasında 7. Abbasi halifesi.

Muktadî veya Ebû’l-Kâsım "el-Muktadî bi-ʿEmrillâh" Tam Adı: Ebû'l-Kâsım "el-Muktadî bi-ʿEmr i’l-Lâh" `Abd Allâh bin Muhammed ez-Zâhîre bin `Abd Allâh el-Kâ’im Bağdad Abbâsî Hâlifelerinin yirmiyedincisidir.

İbn-i Hallikân On üçüncü yüzyılda yaşamış olan tarihçi, fakih ve şair. İbn Hallikân soyunu, Abbâsî Devleti'nde çeşitli görevlerde bulunan Belhli olan Budist kökenli Bermekî ailesine dayandırır ancak bazı kaynaklar Arap veya Kürt olduğunu iddia eder.

<span class="mw-page-title-main">Kahir</span> Abbasi halifesi

Kahir veya Muhammed "el-Kahir Billâh". Tam adi: Ebû’l-Mansûr "el-Kahir bi’l-Lâh" Muhammed bin ʿAhmed el-Mu`tedhid. 929'da ve 932-934 döneminde iki kez halifelik yapmış ondokuzuncu Abbasi halifesi ve halifelerin otuzyedincisidir.

<span class="mw-page-title-main">Hikmet Risaleleri</span> Dürziye inancına yönelik metinler ve şiirler içeren dini kitaplar

Hikmet Risaleleri ya da Risalet'ûl-Hikmet ya da (Arapça: Rase’il el-Hikme Dûrz’îyye inancının kurucuları Târik’ûl-Hâkim, Hamza ibn Ali ibn Ahmed ve El-Mu'tenâ Baha’ud-Dîn gibi din uluları tarafından yazılmış mukaddes metinler ve pastoral şiirler içeren dini kitaplardır.

<span class="mw-page-title-main">Süfyân es-Sevrî</span>

Süfyân as-Sevrî ibn Saîd tebeut tabiinden olan bir İslâm âlimi, hafız, fakih ve Sevrî mezhebi'nin kurucususu. Aynı zamanda büyük muhaddislerdendir.

Tenûh, Arap kabileleri birliğidir.

<span class="mw-page-title-main">İfrikiye</span> Kuzey Afrikada tarihi ülke

İfrikiye, profesyonel olarak el-Maghrib el-Adna bilinir, Orta Çağ tarihi boyunca, Constantinois ve Aurès, Tunus şehri ve Tripolitana'dan oluşan bölgeydi - hepsi daha önce Roma İmparatorluğu'nun Afrika Eyaleti'ne dahil edilmiş olanların bir parçasıydı.

<span class="mw-page-title-main">Ebû Bekir Sûlî</span> Türk asıllı Iraklı şair

Ebû Bekr Muhammed b. Yahyâ b. Abdillâh b. Abbâs b. Muhammed b. Sûl-Tegin el-Bağdâdî eş-Şatrancî es-Sûlî, bir Türk alimi ve üç Abbâsî halifesi Müktefî, onun halefi Muktedir ve daha sonra, aynı zamanda öğretmenlik yaptığı Râzî'nin saray arkadaşıydı. Ebû Bekir kitap dostuydu, mektuplar yazdı, editör-şair, tarihçi ve bir shatranj oyuncusuydu. Dönemin biyografi yazarı İbnü'n-Nedîm bize onun "erkeksi bir duruşu" olduğunu söyler. En ünlüleri Kitāb al- Awrāq ve Kitāb al-Shiṭranj olmak üzere birçok kitap yazdı.

<span class="mw-page-title-main">Ebu Hafs Ömer el-İkritişi</span>

Ömer bin Hafs ibn Şuayb bin İsa el-Balluti, soyadı el-Ghaliz ("Şişman") ve daha sonra el-İkritişi ("Giritli"), ve genellikle Abu Hafs, İskenderiye'nin kontrolünü ele geçiren ve Abbâsîler tarafından şehirden kovulduktan sonra Bizans'ın Girit adasını fethederek ilk Girit Emiri olan bir grup Endülüs mültecisinin lideridir.