İçeriğe atla

Raymond Thayer Birge

Raymond Thayer Birge
1954'de Birge
Doğum13 Mart 1887
Brooklyn, New York, Amerika Birleşik Devletleri
Ölüm22 Mart 1980 (93 yaşında)
Berkeley, Kaliforniya, Amerika Birleşik Devletleri
MilliyetAmerika Birleşik Devletleri Amerikan
EğitimWisconsin-Madison Üniversitesi
EvlilikIrene Adelaide Walsh
Çocuk(lar)Carolyn Elizabeth Birge
Robert Walsh Birge
Kariyeri
DalıFizik
Spektroskopi
Çalıştığı kurumlarSyracuse Üniversitesi
Kaliforniya Üniversitesi (Berkeley)
TezPhotographing of the Band Spectrum of Nitrogen (1913)
Doktora
danışmanı		Leonard Rose Ingersoll

Raymond Thayer Birge (13 Mart 1887 - 22 Mart 1980) Amerikalı fizikçi. Özellikle moleküler spektroskopi ve atom fiziği alanlarındaki çalışmaları ile tanınan Birge, Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley'de uzun yıllar öğretim üyesi olarak görev yapmış ve burada fizik bölümünü yönetmiştir. Fiziksel sabitlerin hassas ölçümleri ve bu sabitlerin doğruluğunun artırılması konularında önemli katkılarda bulunmuştur.

Biyografi

Brooklyn, New York'ta akademik bilim insanlarından oluşan bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelen Birge, doktorasını 1913 yılında Wisconsin-Madison Üniversitesi'nden almıştır. Aynı yıl içinde Irene Adelaide Walsh ile evlenmiştir. Çiftin iki çocuğu oldu: Carolyn Elizabeth ve 1973'ten 1981'e kadar Lawrence Berkeley Ulusal Laboratuvarı'nda Yardımcı Direktör olarak görev yapan Robert Walsh. Syracuse Üniversitesi'nde beş yıl öğretim görevlisi olarak çalıştıktan sonra Berkeley'deki California Üniversitesi'nin fizik bölümüne katıldı ve 1948-1955 yılları arasında bölüm başkanlığı yaptı.[1]

Berkeley'e geldiğinde, o zamanlar Gilbert N. Lewis'in liderliğindeki Berkeley Kimya Fakültesi ile işbirliği arayışına girdi. Ancak Birge'nin Bohr atomunu savunması, Lewis'in daha önceki kübik atom teorisini benimseyen kimyagerlerle görüş ayrılığına neden oldu. Bilimsel tartışmalardan korkmayan Birge, atomik yapı üzerine araştırmalarını sürdürmeye devam ederek gelecekte Nobel Kimya Ödüllü'nü kazanacak olan William Francis Giauque ve Harold Clayton Urey'in ilgisini çekti. Moleküler spektrumlar üzerine yaptığı çalışmalar, daha sonra LeRoy-Bernstein teorisi tarafından genelleştirilen Birge-Sponer yönteminin geliştirilmesini de içeriyordu.[2]

Birge'nin sonraki çalışmaları, temel fiziksel sabitlerin ölçümlerindeki tutarsızlıkla ilgili ilk kafa karışıklığından kaynaklandı. Birge'nin ilgisi, fizik bilimlerinin tüm dallarında kapsamlı bir şekilde uzmanlaşmasına yol açmış ve bunu çok sayıda yayınla paylaşmıştır. Bunlardan birisi 1929'da Reviews of Modern Physics dergisinde, daha önce yayınlanmış sonuçlara dayanarak sabitler için standart bir değerler kümesi öneren bir makaledir.Fizik biliminde uygulanan geleneksel istatistik yöntemlerinin giderek yetersiz görülmesi, W. Edwards Deming ile işbirliği yapmasına yol açtı. Ortak makalelerinin 1934'te Reviews of Modern Physics'te yayınlanmasının ardından, bağımsız araştırma gündemlerini takip ettiler. Deming, Walter A. Shewhart'ın çalışmalarından ilham alırken, Birge daha geleneksel istatistiksel yaklaşımlar olan en küçük kareler ve maksimum olabilirlik yaklaşımlarına yöneldi. Birge'nin istatistik tutkusu onu parapsikoloji araştırmalarına yöneltmiş ve burada çok sayıda deney yapmıştır, ancak kesin sonuçlara ulaşamamıştır.

Yayınlar

Kaynakça

  1. ^ "Raymond T. Birge". Physics History Network. Amerikan Fizik Enstitüsü. 28 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2024. 
  2. ^ Helmholz, A. Carl (15 Ocak 1990). Raymond Thayer Birge. Biographical Memoirs (İngilizce). 59. Washington, DC: National Academies Press. ss. 72-85. doi:10.17226/1652. ISBN 978-0-309-04198-0. 26 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2024. 

Diğer okumalar

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Steven Weinberg</span> Amerikalı teorik fizikçi (1933 – 2021)

Steven Weinberg Amerikalı teorik fizikçi. 1979'da Abdus Salam ve Sheldon Glashow ile birlikte zayıf etkileşim ile elektromanyetik etkileşimin birleştirilmesine ve temel parçacıklar arasındaki elektromanyetik etkileşime katkılarından dolayı Nobel Fizik Ödülüne layık görülmüştür

<span class="mw-page-title-main">Wolfgang Ketterle</span>

Wolfgang Ketterle, Alman fizikçi. 2001 yılında Eric Allin Cornell ve Carl Wieman ile beraber Nobel Fizik Ödülü'nü kazanmıştır.

Hüseyin Cavid Erginsoy, Türk fizikçi ve bilim insanı.

<span class="mw-page-title-main">David Lee (fizikçi)</span> Amerikalı fizikçi

David Lee Morris "helyum-3 süperakışkanlık buluşları için" Robert C. Richardson ve Douglas Osheroff ile Fizik 1996 Nobel Ödülü'nü kazanan Amerikalı fizikçi.

<span class="mw-page-title-main">Walter Kohn</span> Amerikalı fizikçi (1923 – 2016)

Walter Kohn, John A. Pople ile birlikte 1998 Nobel Kimya Ödülü sahibi Yahudi kökenli Amerikalı fizikçi. Walter Kohn ve John Pople bu ödülü kuantum kimyası üzerine bir birlerinden bağımsız olarak yaptıkları çalışmalar üzerine almaya hak kazanmışlardır. Kohn özelde bu ödülü Atomlar arasındaki kimyasal bağları açıklamak üzere karmaşık matematiği kuantum mekaniğine uygulayarak geliştirdiği yoğunluk fonksiyonları teorisi sayesinde kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Barabási-Albert modeli</span>

Albert-László Barabási ve Réka Albert tarafından geliştirilen BA modeli büyüme prensibi ve tercihi bağ kurma mantığı ile bağlantı sayısı dağılımını daha gerçekçi bir şekilde modeller. Erdos Renyi yaklaşımından farklı olarak grafiğin oluşumu tüm noktaların var olduğu bir durumdan başlamaz, noktalar teker teker eklenir. Her yeni nokta m sayıda bağlantı kurar ve bağlantı kuracağı noktayı seçme olasılığı şu formül ile ifade edilir:

<span class="mw-page-title-main">Gian Carlo Wick</span> İtalyan fizikçi (1909-1992)

Gian Carlo Wick, İtalyan teorik fizikçi. Kuantum Alan Teorisi'ne önemli katkılarda bulundu. Wick rotasyonu, Wick daralması, Wick teoremi ve Wick ürünü önemli çalışmalarıdır.

Demir yıldız, Evrende 101500 yıl sonra oluşabilen varsayımsal yıldız türüne verilen ad. Varsayımına göre kuantum tünelleme yüzünden gelen soğuk füzyon kolay atom çekirdeklerini demir-56'ya dönüşmesine götürecek. Fisyon ve alfa bozunumu ağır çekirdekleri demire bozunmasına de götürecek. Bu, yıldız kütleli nesneleri soğuk demir kürelere çevirecek. Demir yıldızların oluşumu sadece proton bozunmaz ya da protonun yarılanma süresi bu yıldızların oluşumuna gerekli süreden daha uzunsa olabilir.

Preonlar parçacık fiziğinde, kuarklar ve leptonların altparçacıkları olan nokta parçacıklardır. Terim 1974’te, Jogesh Pati ve Muhammed Abdüsselam tarafından oluşturulmuştur. Preon modellerine olan ilgi, 1980’lerde zirve noktasına ulaşmıştır ancak parçacık fiziği Standart Model'i, fiziğin kendisini en başarılı şekilde tanımlamaya devam ettiğinden ve lepton ile kuark kompozitleri hakkında hiçbir deneysel veri bulunmadığından dolayı bu ilgi azalmıştır.

Per-Olov Löwdin İsveçli fizikçi, Uppsala Üniversitesi'nde profesör, paralel olarak 1993'e kadar Florida Üniversitesi'nde profesör. Ivar Waller adı altındaki eski lisans öğrencisi, Löwdin 1950 yılında moleküler orbital hesaplamalar için simetrik ortogonalizasyon düzenlemeleri yapmıştır. Bu şema Yarı-ampirik teorileri kullanılan sıfır diferansiyel örtüşme (ZDO) yaklaşım temelidir. Löwdin ayrıca kolay kuantum mekaniğinin çeşitli teoremlerin türetmelerini matrisleri için sembolleri kullanarak oluşturmuştur. ROHF,UHF ve RES-GVB teorilerinde kullanılan meşhur “Löwdin’s pairing theorem” onun değildir. Kendisine göre George G. Hall ve King Löwdin 'in resmi olmayan önerisinden sonra resmi bir sunum yapmışlardır. 1963 ve 1971 yılları arasında yayınlanmış pertürbasyon teorisi üzerindeki 14 sayfa dizi kuantum kimyası için en iyi bölümleme tekniği olarak görülmüştür. Löwdin ayrıca 1958 yılında Uppsala'da kuantum kimyası yaz okulundan başlayarak çok etkili ve aktif bir öğretmendir. 1958 ve 1960'ta Uppsala Üniversitesi kuantum kimyası grubuna kardeş olarak Florida Üniversitesi'nde kuantum teorisi projesine başlamıştır. Uluslararası Kış Enstitüleri yüzlerce Latin Amerikanların seksenler ve doksanlar boyunca katılımlarını sağladı. 1960 yılında Kış Enstitüsünün içindeki birleşimde Sanibel sempozyumunu kurdu. 1960'tan sonra her yıl düzenlenmiştir. Löwdin 1969'da İsveç Kraliyet Bilimler Akademisi üyesi olarak seçilmiş ve 1972'den 1984'e kadar Fizik Nobel Ödülü komitesinde bulunmuştur. Kuantum kimyası uluslararası gazetesi ve kuantum kimyası gelişmeler serisi kurucudur. Uluslararası Kuantum Moleküler Bilimler Akademisi'nin de vakıf üyesidir.

<span class="mw-page-title-main">Elliott H. Lieb</span>

Elliott Hershel Lieb Amerikalı fizikçi ve Princeton Üniversitesi'nde matematik ve fizik profesörüdür. Matematiksel fiziğe özellikle istatistiksel mekanik ve çoklu parçacık kuramına katkıları olmuştur.

Tetrakuark, parçacık fiziğinde, dört valans kuarktan oluşan ve varlığı tahmin edilmesine karşın henüz kanıtlanamamış egzotik mezondur. Prensipte, bir tetrakuark durumu kuantum renk dinamiği içinde yer alabilmektedir.

Kuantum durumu ya da kuantum hâli, kuantum mekaniğinde, izole edilmiş bir kuantum sistemini ifade etmek için kullanılan terimdir. Bir kuantum durumu, her bir gözlemlenebilir değer için birer olasılık dağılımı sağlar.

Ksi baryonları, birinci çeşni nesillerinden bir kuarka, daha yüksek çeşnili nesillerinden ise iki kuarka sahip, Ξ sembolüyle gösterilen hadron parçacığı ailesidir. Bu nedenlerden ötürü bu tip parçacıklar birer baryondur, toplam izospinleri 1/2'dir ve nötr olabildikleri gibi +2, +1 ya da -1 temel yüke sahip olabilirler. Yüklü Ksi baryonları ilk kez 1952'de, Manchester grubu tarafından gerçekleştirilen kozmik ışın deneyleri sırasında gözlemlenmiştir. Nötr Ksi baryonlarının ilk kez gözlemlenmesi ise 1959'da, Lawrence Berkeley Ulusal Laboratuvarı'nda gerçekleştirildi. Kararsız durumları, bozunma zinciri sonucunda daha hafif parçacıklara bozunmaları sebebiyle geçmişte çağlayan parçacıklar olarak da anılmaktaydılar.

<span class="mw-page-title-main">Donald Kerst</span> Amerikalı fizikçi (1911 – 1993)

Donald William Kerst, Amerikalı fizikçi ve akademisyendir. Hızlandırıcı fiziği ve plazma fiziği üzerine çalışmalarda bulunmuştur.

Frekans tarağı, eşit aralıklı frekans çizgilerine sahip tayfa sahip lazer kaynağıdır. John Hall ile Theodor W. Hänsch, "optik frekans tarağı dahil olmak üzere, lazere dayalı hassas spektroskopiye olan katkılarından dolayı" 2005 yılında Nobel Fizik Ödülü'nü paylaşmışlardır.

Kuantum Hall etkisi, Hall etkisinin kuantum mekaniği sürümüdür. Birbirine dik elektriksel ve manyetik alan içerisindeki bir iletken veya yarı iletkenden hem elektriksel alan yönünde hem de elektriksel ve manyetik alana dik yönde akım geçer. Geçen akıma göre her iki doğrultuda da iletkenlik ölçüldüğünde iletkenliğin manyetik alanının tersiyle doğru orantılı olduğu görülür. B=10 Tesla gibi yüksek manyetik alanlarda ise bu orantı doğrusallıktan sapar ve doldurma çarpanının belirli katlarında enine iletkenlikte düz bölgeler gözlenir. Bu bölgeler doldurma çarpanının tam sayı katlarında gözlenirse tam sayı kuantum Hall etkisi, kesirli katlarında gözlenirse kesirli kuantum Hall etkisi denir. Bu düzlüklerdeki iletkenlik değeri evrensel sabitler olan elektron yükünün karesinin, Planck sabitine bölümünün tam veya kesirli katları cinsinden gözlenir. Bu oran ince yapı sabitinin hassas olarak belirlenmesinde kullanılmaktadır. Öte yandan boyuna iletkenlik, enine iletkenlikteki manyetik alanın tersine bağlı düzlüklerin bir sonraki düzlüğe geçtiği bölgede sonlu değerler alırken düzlük bölgesinde sıfırdır.

<span class="mw-page-title-main">Paul tuzağı</span>

Paul tuzağı, dört kutuplu iyon tuzağı ya da radyo frekansı tuzağı, yüklü parçacıkları hapsetmek için dinamik elektrik alanları kullanan bir çeşit iyon tuzağıdır. İsmini, mucidi Wolfgang Paul'dan alır. Kütle spektrometrelerinde ve hapsedilmiş iyon kuantum bilgisayarlarında kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Hertha Sponer</span> Alman fizikçi ve kimyager

Hertha Sponer, Alman fizikçi ve kimyager. Sponer, modern kuantum mekaniği ve moleküler fizik alanlarında katkılar veren ve Duke Üniversitesi Fizik Fakültesi'nde görev alan ilk kadın bilim insanıdır.

<span class="mw-page-title-main">John Zeleny</span> Amerikalı fizikçi

John Zeleny, Çek asıllı Amerikalı fizikçi. Özellikle; elektro-eğirme, elektro-püskürtme, iyon hareketliliği, gazlar yoluyla elektrik iletimi, elektrostatik potansiyel yüzeylerini tanımlayan çalışmaları ve Zeleny elektroskobu ile tanınır. Bu çalışmalar alanında öncü olarak tanımlanmaktadır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.