İçeriğe atla

Rayleigh sayısı

Akışkanlar mekaniğinde, Rayleigh sayısı (Ra, Lord Rayleigh'e ithafen[1]) bir akışkan için kaldırma kuvveti ilişkili bir boyutsuz sayıdır.[2][3][4] Bu sayı, akışkanın akış rejimini karakterize eder:[5] belirli bir alt aralıkta bir değer laminer akışı belirtirken, daha yüksek bir aralıktaki değer türbülanslı akışı belirtir. Belirli bir kritik değerin altında, akışkan hareketi olmaz ve ısı transferi konveksiyon yerine ısı iletimi ile gerçekleşir. Çoğu mühendislik uygulaması için Rayleigh sayısı büyük olup, yaklaşık 106 ile 108 arasında bir değerdedir.

Rayleigh sayısı, bir akışkandaki kaldırma kuvveti ve viskozite arasındaki ilişkiyi tanımlayan Grashof sayısı (Gr) ile momentum yayınımı ve termal yayınım arasındaki ilişkiyi tanımlayan Prandtl sayısının (Pr) çarpımı olarak tanımlanır: Ra = Gr × Pr.[3][4] Bu nedenle, kaldırma kuvveti ve viskozite kuvvetlerinin oranı ile momentum ve termal yayınım oranının çarpımı olarak da değerlendirilebilir: Ra = B/μ × ν/α. Rayleigh sayısı, Nusselt sayısı (Nu) ile yakından ilişkilidir.[5]

Türetim

Rayleigh sayısı, akışkanların (örneğin su veya hava) kütle yoğunluğunun homojen olmadığı durumlarda davranışını tanımlar. Kütle yoğunluğu farkları genellikle sıcaklık farklarından kaynaklanır. Tipik olarak bir akışkan ısındıkça genleşir ve daha az yoğun hale gelir. Yerçekimi, akışkanın daha yoğun kısımlarının batmasına neden olur, bu olaya konveksiyon denir. Lord Rayleigh, Rayleigh–Bénard konveksiyonu fenomenini incelemiştir.[2][6] Rayleigh sayısı, Ra, bir akışkan için kritik bir değerin altında olduğunda, akış olmaz ve ısı transferi tamamen iletim yoluyla gerçekleşir; bu değeri aştığında ise ısı, doğal konveksiyonla taşınır.[3]

Kütle yoğunluğu farkı sıcaklık farkından kaynaklandığında, Ra, difüzif ısıl taşınım zaman ölçeğinin hız ile konvektif ısıl taşınım zaman ölçeğine oranı olarak tanımlanır:[4]

Bu, Rayleigh sayısının bir tür Péclet sayısı olduğunu ifade eder.[4] Üç boyutta da, büyüklüğünde izotropik bir akışkan hacmi ve kütle yoğunluğu farkı için, yerçekimi kuvveti mertebesindedir; burada , yerçekimi ivmesidir. Stokes yasasına göre, akışkan hacmi battığında, viskoz direnç mertebesindedir; burada , akışkanın dinamik viskozitesidir. Bu iki kuvvet eşit olduğunda, hız olur. Dolayısıyla, akış yoluyla taşınımın zaman ölçeği olur. Bir mesafe boyunca termal difüzyonun zaman ölçeği olup, burada , termal yayınım katsayısıdır. Böylece Rayleigh sayısı Ra şu şekilde ifade edilir:

burada, ortalama kütle yoğunluğu olan bir akışkan için yoğunluk farkı olarak ifade edilmiştir, Isıl genleşme katsayısı ve mesafe boyunca sıcaklık farkı olarak alınmıştır.

Rayleigh sayısı, Grashof sayısı ve Prandtl sayısının çarpımı olarak yazılabilir:[3][4]

Klasik tanım

Dikey bir duvar yakınındaki serbest konveksiyon için Rayleigh sayısı şu şekilde tanımlanır:

burada:

  • x karakteristik uzunluktur
  • Rax karakteristik uzunluk x için Rayleigh sayısıdır
  • g yerçekimi ivmesidir
  • β Isıl genleşme katsayısıdır (ideal gazlar için, T mutlak sıcaklık olmak üzere 1/T'ye eşittir).
  • kinematik viskozitedir
  • α termal yayınım katsayısıdır
  • Ts yüzey sıcaklığıdır
  • T sakin sıcaklık (cismin yüzeyinden uzak akışkan sıcaklığı) olarak adlandırılır
  • Grx karakteristik uzunluk x için Grashof sayısıdır
  • Pr Prandtl sayısıdır

Yukarıda, akışkan özellikleri Pr, ν, α ve β film sıcaklığında değerlendirilir, bu sıcaklık şu şekilde tanımlanır:

Uniform duvar ısı akısı için, değiştirilmiş Rayleigh sayısı şu şekilde ifade edilir:

burada:

  • q″o uniform yüzey ısı akısıdır
  • k termal iletkenliktir.[7]

Diğer uygulamalar

Katılaşan alaşımlar

Rayleigh sayısı, katılaşan bir alaşımın peltemsi bölgesinde (İng. mushy) A-segregatları gibi konveksiyonel kararsızlıkları öngörmek için bir kriter olarak da kullanılabilir. Peltemsi bölge Rayleigh sayısı şu şekilde tanımlanır:

burada:

  • K ortalama geçirgenliktir (peltemsi bölgenin başlangıç kısmının)
  • L karakteristik uzunluk ölçeğidir
  • α termal yayınım katsayısıdır
  • ν kinematik viskozitedir
  • R katılaşma veya izotermal hızdır.[8]

Rayleigh sayısının belirli bir kritik değeri aşması durumunda A-segregatların oluşumu öngörülmektedir. Bu kritik değer, alaşımın bileşiminden bağımsızdır ve bu durum, Rayleigh sayısı kriterinin, Suzuki kriteri gibi konveksiyonel kararsızlıkların öngörüsü için diğer kriterlere göre asıl avantajını oluşturmaktadır.

Torabi Rad ve çalışma arkadaşları, çelik alaşımlar için kritik Rayleigh sayısının 17 olduğunu göstermiştir.[8] Pickering ve çalışma arkadaşları, Torabi Rad'ın kriterini incelemiş ve etkinliğini daha da doğrulamışlardır. Kurşun–kalay ve nikel bazlı süper alaşımlar için de kritik Rayleigh sayıları belirlenmiştir.[9]

Gözenekli ortamlar

Yukarıdaki Rayleigh sayısı, hava veya su gibi kütlesel bir akışkandaki konveksiyon içindir, ancak akışkanın gözenekli bir ortam içinde bulunduğu ve bu ortamı doldurduğu durumlarda da konveksiyon meydana gelebilir; su ile doymuş gözenekli kaya buna örnek gösterilebilir.[10] Bu durumda, Rayleigh sayısı bazen Rayleigh-Darcy sayısı olarak adlandırılır ve buradaki Rayleigh sayısından farklıdır. Gözenekli bir ortamda değil de kütlesel bir akışkanda, Stokes yasasına göre, büyüklüğündeki bir sıvı bölgesinin düşme hızı olur. Gözenekli ortamda, bu ifade Darcy yasası ile değiştirilir: , burada gözenekli ortamın geçirgenliğidir. Bu durumda Rayleigh veya Rayleigh-Darcy sayısı şu şekilde ifade edilir:

Bu aynı zamanda, katılaşan bir alaşımın peltemsi bölgesindeki A-segregatları için de geçerlidir.[8]

Jeofizik uygulamaları

Jeofizik alanında, Rayleigh sayısı temel bir öneme sahiptir: Bu sayı, Dünya'nın mantosu gibi bir akışkan kütlesi içinde konveksiyonun varlığını ve şiddetini gösterir. Manto, jeolojik zaman ölçeklerinde akışkan gibi davranan bir katı niteliğindedir. Yalnızca içsel ısınma nedeniyle Dünya'nın mantosu için Rayleigh sayısı, RaH, şu şekilde ifade edilir:

burada:

Mantonun çekirdekten ısınması için bir Rayleigh sayısı, RaT, şu şekilde tanımlanabilir:

burada:

  • ΔTsa, referans manto sıcaklığı ile çekirdek-manto sınırı arasındaki süperadyabatik sıcaklık farkıdır
  • CP sabit basınçtaki özgül ısı kapasitesidir.[11]

Dünya'nın mantosu için yüksek Rayleigh sayısı değerleri, Dünya içinde konveksiyonun güçlü ve zamana bağlı olduğunu, derin iç kısımdan yüzeye taşınan ısının neredeyse tamamının konveksiyonla gerçekleştiğini göstermektedir.

Ayrıca Bakınız

Notlar

  1. ^ Chandrasekhar, S. (1961). Hydrodynamic and Hydromagnetic StabilitySınırlı deneme süresince özgürce erişilebilir, normalde ise abonelik gereklidir. Londra: Oxford University Press. s. 10. ISBN 978-0-19-851237-0. 
  2. ^ a b Baron Rayleigh (1916). "On convection currents in a horizontal layer of fluid, when the higher temperature is on the under side". London Edinburgh Dublin Phil. Mag. J. Sci. 32 (192). ss. 529-546. doi:10.1080/14786441608635602. 11 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Haziran 2024. 
  3. ^ a b c d Çengel, Yunus; Turner, Robert; Cimbala, John (2017). Fundamentals of thermal-fluid sciences. Fifth. New York, NY. ISBN 9780078027680. OCLC 929985323. 
  4. ^ a b c d e Squires, Todd M.; Quake, Stephen R. (6 Ekim 2005). "Microfluidics: Fluid physics at the nanoliter scale" (PDF). Reviews of Modern Physics. 77 (3). ss. 977-1026. Bibcode:2005RvMP...77..977S. doi:10.1103/RevModPhys.77.977. 14 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 30 Haziran 2024. 
  5. ^ a b Çengel, Yunus A. (2002). Heat and Mass Transfer. Second. McGraw-Hill. s. 466. 
  6. ^ Ahlers, Guenter; Grossmann, Siegfried; Lohse, Detlef (22 Nisan 2009). "Heat transfer and large scale dynamics in turbulent Rayleigh-Bénard convection". Reviews of Modern Physics. 81 (2). ss. 503-537. arXiv:0811.0471 $2. Bibcode:2009RvMP...81..503A. doi:10.1103/RevModPhys.81.503. 
  7. ^ M. Favre-Marinet and S. Tardu, Convective Heat Transfer, ISTE, Ltd, London, 2009
  8. ^ a b c Torabi Rad, M.; Kotas, P.; Beckermann, C. (2013). "Rayleigh number criterion for formation of A-Segregates in steel castings and ingots". Metall. Mater. Trans. A. 44A (9). ss. 4266-4281. Bibcode:2013MMTA...44.4266R. doi:10.1007/s11661-013-1761-4. 
  9. ^ Pickering, E.J.; Al-Bermani, S.; Talamantes-Silva, J. (2014). "Application of criterion for A-segregation in steel ingots". Materials Science and Technology. 31 (11). s. 1313. Bibcode:2015MatST..31.1313P. doi:10.1179/1743284714Y.0000000692. 
  10. ^ Lister, John R.; Neufeld, Jerome A.; Hewitt, Duncan R. (2014). "High Rayleigh number convection in a three-dimensional porous medium". Journal of Fluid Mechanics (İngilizce). Cilt 748. ss. 879-895. arXiv:0811.0471 $2. Bibcode:2014JFM...748..879H. doi:10.1017/jfm.2014.216. ISSN 1469-7645. 
  11. ^ a b Bunge, Hans-Peter; Richards, Mark A.; Baumgardner, John R. (1997). "A sensitivity study of three-dimensional spherical mantle convection at 108 Rayleigh number: Effects of depth-dependent viscosity, heating mode, and endothermic phase change". Journal of Geophysical Research. 102 (B6). ss. 11991-12007. Bibcode:1997JGR...10211991B. doi:10.1029/96JB03806Özgürce erişilebilir. 

Kaynakça

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Navier-Stokes denklemleri</span> Akışkanların hareketini tanımlamaya yarayan denklemler dizisi

Navier-Stokes denklemleri, ismini Claude-Louis Navier ve George Gabriel Stokes'tan almış olan, sıvılar ve gazlar gibi akışkanların hareketini tanımlamaya yarayan bir dizi denklemden oluşmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Özdirenç</span>

Özdirenç (resistivity) birim uzunluk ve kesit alana sahip bir iletkenin elektrik akımına karşı ne ölçüde direnç gösterdiğinin bir ölçüsüdür. Özdirenç iletkenin geometrik ölçülerinden bağımsız bir büyüklük olup, sadece iletkenin yapıldığı maddenin özellikleriyle ilgilidir.

Grashof sayısı akışkanlar dinamiği ve ısı transferinde kullanılan boyutsuz bir sayıdır. Sık sık doğal taşınımı içeren konularda ortaya çıkar. Adını Alman mühendis Franz Grashof'tan alır.

dikey düz yüzeyler için
borular için
kaba cisimler için
g = yerçekimi ivmesi
β = genleşme katsayısı
Ts = yüzey sıcaklığı
T = ortam sıcaklığı
L = uzunluk
D = çap
ν = kinematik viskozite

Perdeleme, hareketli yük taşıyıcılarının varlığından ortaya çıkan elektrik alanının sönümünü ifade eder. Metaller ve yarıiletkenlerdeki iletim elektronları ve iyonize olmuş gazlar(klasik plazma) gibi yük taşıyıcı akışkanlarda gözlemlenir. Elektriksel olarak yüklenmiş parçacıklardan oluşan bir akışkanda, her çift parçacık Coulomb kuvveti ile etkileşir,

.
<span class="mw-page-title-main">Prandtl sayısı</span>

Prandtl sayısı boyutsuz bir sayıdır. Momentum yayınımının termal yayınıma oranıdır. Sayı, Alman fizikçi Ludwig Prandtl'a ithafen adlandırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Elektromanyetizmanın eşdeğişim formülasyonu</span>

Klasik manyetizmanın eşdeğişimli formülasyonu klasik elektromanyetizma kanunlarının(özellikle de, Maxwell denklemlerini ve Lorentz kuvvetinin) Lorentz dönüşümlerine göre açıkça varyanslarının olmadığı, rektilineer eylemsiz koordinat sistemleri kullanılarak özel görelilik disiplini çerçevesinde yazılma sekillerini ima eder. Bu ifadeler hem klasik elektromanyetizma kanunlarının herhangi bir eylemsiz koordinat sisteminde aynı formu aldıklarını kanıtlamakta kolaylık sağlar hem de alanların ve kuvvetlerin bir referans sisteminden başka bir referans sistemine uyarlanması için bir yol sağlar. Bununla birlikte, bu Maxwell denklemlerinin uzay ve zamanda bükülmesi ya da rektilineer olmayan koordinat sistemleri kadar genel değildir.

Kerr–Newman metriği genel relativitide yüklü, dönen kütlelerin çevresindeki uzay zaman geometrisini tarif eden Einstein–Maxwell denklemlerinin çözümüdür. Bu çözüm astrofizik alanındaki fenomenler için pek faydalı sayılmaz çünkü gözlemlenebilen astronomik objeler kayda değer net yük taşımazlar. Bu çözüm uygulama alanı yerine daha çok teorik fizik ve matematiksel ilginin bir sonucudur..

<span class="mw-page-title-main">Dinamo teorisi</span> jeofizik alanında, dünya ya da yıldız gibi bir gök cisminin manyetik alan üretme mekanizmasını açıklamaya çalışan bir kuramdır.

Dinamo kuramı, jeofizik alanında, Dünya ya da yıldız gibi bir gök cisminin manyetik alan üretme mekanizmasını açıklamaya çalışan bir kuramdır. Dinamo kuramı, dönen, taşınım yapan ve elektrik iletkenliği olan akışkanların astronomik zaman ölçeğinde manyetik alan oluşturma sürecini açıklamaktadır. Dünya ve diğer gezegenlerin manyetik alanlarının kaynağının dinamo olduğu düşünülmektedir.

Einstein-Hilbert etkisi genel görelilikte en küçük eylem ilkesi boyunca Einstein alan denklemleri üretir. Hilbert etkisi genel görelilikte yerçekiminin dinamiğini tarifleyen fonksiyonel işlemdir. metrik işaretiyle, etkinin çekimsel kısmı,

<span class="mw-page-title-main">Stres-enerji tensörü</span>

Stres-enerji tensörü, fizikte uzayzaman içerisinde enerji ve momentumun özkütle ve akısını açıklayan, Newton fiziğindeki stres tensörünü genelleyen bir tensördür. Bu, maddedinin, radyasyonun ve kütleçekimsel olmayan kuvvet alanının bir özelliğidir. Stres-enerji tensörü, genel göreliliğin Einstein alan denklemlerindeki yerçekimi alanının kaynağıdır, tıpkı kütle özkütlesinin Newton yerçekiminde bu tip bir alanın kaynağı olması gibi.

<span class="mw-page-title-main">Dize titreşimi</span>

Bir dizedeki (tel) [[titreşim]] bir ses dalgasıdır. Rezonans titreşen bir dizenin sabit frekanslı, yani sabit perdeli bir ses üretmesine neden olur. Telin uzunluğu veya gerginliği doğru şekilde ayarlanırsa üretilen ses bir [[müzik tonu]] olur. Titreşimli teller gitar, [[Viyolonsel|çello]] ve piyano gibi yaylı çalgıların temelini oluşturur.

Atwood sayısı (A), akışkanlar mekaniği alanında, yoğunlukları farklı akışkanlar arasındaki hidrodinamik istikrarsızlıkları incelemek için kullanılan bir boyutsuz sayı olarak tanımlanmıştır. Bu oran, ağır ve hafif akışkanların yoğunlukları arasındaki farkın, toplamlarına bölünmesiyle hesaplanır:

Termodinamik ve akışkanlar mekaniği gibi bilim dallarında kullanım alanı bulan iki çeşit Bejan sayısı (Be) bulunmaktadır. Bu sayılar, Adrian Bejan'ın adını taşımaktadır.

Yanma süreçlerinde, Karlovitz sayısı, kimyasal zaman ölçeği ile Kolmogorov zaman ölçeğinin oranı olarak tanımlanır ve bu sayı, Béla Karlovitz'in adını taşır. Bu oran şu şekilde ifade edilir:

.

Akışkanlar dinamiği alanında, Morton sayısı (Mo), Eötvös sayısı veya Bond sayısı ile birlikte, çevresindeki bir akışkan veya sürekli faz c içinde hareket eden baloncukların veya damlacıkların şeklini belirlemek için kullanılan bir boyutsuz sayıdır. Bu sayı, 1953 yılında W. L. Haberman ile birlikte tanımlayan Rose Morton'dan ismini almıştır.

Termal akışkan dinamiği alanında, Nusselt sayısı (Nu), Wilhelm Nusselt'in adını taşıyan ve bir sınır tabakasındaki toplam ısı transferinin, kondüksiyon ısı transferine oranını ifade eden bir boyutsuz sayıdır. Toplam ısı transferi, kondüksiyon ve konveksiyonu içerir. Konveksiyon ise adveksiyon ve difüzyon bileşenlerinden oluşur. Kondüktif bileşen, konvektif koşullar altında ancak hareketsiz bir akışkan için varsayılarak ölçülür. Nusselt sayısı, akışkanın Rayleigh sayısı ile yakından ilişkilidir.

Richardson sayısı (Ri), Lewis Fry Richardson (1881–1953) adını taşıyan boyansi teriminin akış kayma gerilmesi terimine oranını ifade eden bir boyutsuz sayı:

Stanton sayısı (St), bir akışkana aktarılan ısının akışkanın ısı kapasitesine oranını ölçen bir boyutsuz sayıdır. Stanton sayısı, Thomas Stanton (mühendis)'in (1865–1931) adına ithafen verilmiştir. Bu sayı, zorlanmış konveksiyon akışlarındaki ısı transferini karakterize etmek için kullanılır.

Womersley sayısı, biyoakışkan mekaniği ve biyoakışkan dinamiği alanlarında kullanılan bir boyutsuz sayıdır. Bu sayı, pulsatil akış frekansının viskoz etkilerle olan ilişkisini boyutsuz bir biçimde ifade eder. John R. Womersley (1907–1958)'in arterlerdeki kan akışı üzerine yaptığı çalışmalar nedeniyle bu adla anılmaktadır. Womersley sayısı, bir deneyin ölçeklendirilmesinde dinamik benzerlik sağlamak açısından önem taşır. Örneğin, deneysel çalışmalarda damar sisteminin ölçeklendirilmesi bu duruma örnek teşkil eder. Ayrıca, Womersley sayısı, giriş etkilerinin ihmal edilip edilemeyeceğini belirlemek için sınır tabakası kalınlığının tespitinde de önemlidir.

MS 2. yüzyılda Mısır'da Yunan astronom, coğrafyacı ve jeolog Batlamyus tarafından oluşturulan kirişler tablosu, matematiksel astronomi üzerine bir inceleme olan Batlamyus'un Almagest adlı eserinin Kitap I, bölüm 11'inde yer alan bir trigonometrik tablodur. Esasen sinüs fonksiyonunun değer tablosuna eşdeğerdir. Astronomi de dahil olmak üzere birçok pratik amaç için yeterince kapsamlı olan en eski trigonometrik tablodur. 8. ve 9. yüzyıllardan beri sinüs ve diğer trigonometrik fonksiyonlar, İslam matematiği ve astronomisinde kullanılmış ve sinüs tablolarının üretiminde reformlar yapılmıştır. Daha sonra Muhammed ibn Musa el-Harezmi ve Habeş el-Hâsib bir dizi trigonometrik tablo üretmiştir.