İçeriğe atla

Rasmus Christian Rask

Rasmus Christian Rask

Rasmus Christian Rask (22 Kasım 1787 - 14 Kasım 1832), Danimarkalı dilbilimci, filolog.

Yaşamı

Danimarka'nın Fyn adasında, Brændekilde'de doğmuştur. Kopenhag Üniversitesi'nde eğitim gören Rasmus Rask, dillere yönelik kayda değer bir yetenek sahibi olduğunu daha bu yıllarda göstermiştir. 1808 yılında üniversite kütüphanesinin yardımcı muhasebecisi olmuş, birkaç yılın ardından edebiyat tarihi profesörlüğüne yükselmiştir. 1811 yılında "İzlandaca ve Diğer Antik Nors Dillerinin Gramerlerine Giriş" adlı Danca bir kitap yayımlamıştır. Bu kitabın yayımlanmasında yararlandığı kaynakların başında atalarının el yazmaları ve diğer yazılı materyallerinin geldiğini de belirtmiştir.

Rask, İzlanda'yı ziyaret etmiş, 1813-1815 yılları arasında burada kalmış, İzlandacasını geliştirip edebiyata, geleneklere ve göreneklere aşinalık kazanmıştır. 1816 yılında ilk ödülü olan İzlanda Edebiyatı Ödülü'ne sahip olmuştur.

1816 yılının ekim ayında, Rask Danimarka'yı bir heyetle terk etmiştir. Bu heyetle ortak amacı Kopenhag Kütüphanesi'ne el yazmaları kazandırmak ve Doğu Dilleri hakkında daha fazla bilgi sahibi olmaktır. İlk durağı, iki yıl kaldığı İsveç olur. İsveç'te bulunduğu süre içerisinde dilini ilerletmek için Finlandiya'ya da bir gezi düzenlemiştir. Finlandiya'da 1817 yılında "Anglo-Saksonca Dilbilgisi" adında İsveççe bir kitap yayımlamıştır. 1818 yılında ise Kopenhag'da, Danca bir kitabı daha basılmıştır: "Antik İskandinavca ve İzlandacanın Kökenleri Üzerine Bir Deneme". Bu kitabında dillerin, özellikle Latince ve Yunanca ile olan benzerliklerini incelemiştir.

Aynı yıl, Snorri Sturluson'un ve Sæmundr Fródhi'nin Edda'larının yer aldığı, ayrıca şiirlerin İsveççe tercümelerini de barındıran ilk seriyi yayımlamıştır. Stokholm'den Sankt-Peterburg'a varan Rask, 1819 yılında Almanca bir eser daha vermiştir: "Norveç, İzlanda, İsveç ve Finlandiya'nın Dilleri ile Edebiyatları". Eser Vienna Jahrbücher'in altıncı sayısında yayımlanmıştır. Rusya'dan Pers İmparatorluğu'na giden Rask, Tebriz, Tahran, Persepolis ve Şiraz gibi şehirlerde bulunmuş, yaklaşık altı hafta içinde Farsçayı epey akıcı bir şekilde konuşur duruma gelmiştir.

1820 yılında Buşehr'de Bombay için girişimlerde bulunmuş, burada kaldığı sürece de İngilizce olarak "A Dissertation on the Authenticity of the Zand language" (Zend Dili'nin Geçmişten Kalma Özellikleri Üzerine Bir İnceleme) adlı bir eser vermiştir. Bombay'dan Hindistan'a, Seylan'a gitmiş, yine İngilizce olarak burada da, "A Dissertation respecting the best Method of expressing the Sounds of the Indian Languages in European Characters" (Hintçe Seslerin Avrupa Dilleri Karakterleriye Gösteriminin En İyi Yöntemi Üzerine Bir İnceleme) adında bir kitap yazmıştır. Ardından 1823 yılı Mayıs ayında Kopenhag'a geri dönen Rask, kayda değer sayıda doğu el yazmalarını ülkesinin başkentine götürmüştür. Danimarka'ya götürdüğü el yazmaları arasında Farsça, Zend dili, Pali ve Sinhala dilinde yazılmış çok değerli parçalar da bulunmaktadır. 14 Kasım 1832'de Badstuestraede-Kopenhag'da ölmüştür.

Rask'ın Kopenhag'daki mezar taşında Farsça, Eski Norsça ve Sanskritçe yazılar vardır

Doğudan dönmesi ve ölümü arasında anadilinde "İspanyolca Dilbilgisi" (1825), "Frizce Dilbilgisi" (1825), "Danca İmlası Üzerine Bir Deneme" (1826), "Antik Mısır Kronolojisi ve İtalyanca Dilbilgisi Üzerine İnceleme" (1827) gibi eserler vermiştir.

1822 yılında, en az yirmi beş dili ve lehçeyi çok iyi bir şekilde konuşabilir duruma gelmiştir. Pek çok dilbilimsel el yazması Kopenhag'da, kralın kütüphanesinde yer almıştır. Rask'ın Anglo-Saksonca, Dnca ve İzlandaca kitapları Benjamin Thorpe, Repp ve George Webbe Dasent tarafından İngilizce olarak yayımlanmıştır. Karl Verner, Rask'ın izinden giden dilbilimcilerden biridir.

Rask'ın bildiği dillerden bazıları; Danca, İzlandaca, Norveççe, İsveççe, Fince, Almanca, İngilizce, Latince, İspanyolca, İtalyanca, Frizce, Zendce, Anglo-Saksonca, Farsça, Pali ve Sinhala dili olarak sayılabilir.

Rask'ın İzlandacaya en büyük katkısı, şüphesiz geliştirdiği standart alfabedir. İzlanda alfabesi günümüzdeki şeklini almadan önce uzun süre Rask'ın geliştirdiği hâliyle kullanılmıştır.

Bibliyografya

  • Undersøgelse om det gamle Nordiske eller Islandske Sprogs Oprindelse (Antik Nors Dili ve İzlandacanın Kaynağı Üzerine Bir Deneme), 1818
  • Spansk Sproglære (İspanyolca Dilbilgisi), 1824
  • Frisisk Sproglære (Frizce Dilbilgisi), 1825
  • Dansk Retskrivingslære (Danca İmlası Üzerine Bir Deneme), 1826
  • Italiænsk Formlære (İtalyanca Dilbilgisi), 1827 (Rask, " italiensk" sözcüğünü "italiænsk" şeklinde yazmayı tercih etmiştir)
  • Den gamle Ægyptiske Tidsregning (Antik Mısır Kronolojisi), 1827
  • Vejledning til Akra-Sproget på Kysten Ginea (Gine Kıyısı'nda Konuşulan Accra Dili'ne Giriş)
  • Den ældste hebraiske Tidsregning indtil Moses efter Kilderne på ny bearbejdet og forsynet med et Kart over Paradis (Güncel Kaynaklara Göre Düzenlenip Cennetin Haritası'nın Eşlik Ettiği Antik Musevi Kronolojisinin Musa'dan Önceki Dönemi), 1828
  • A Grammar of the Danish language for the use of Englishmen (İngilizce Konuşanlar İçin Danca Dilbilgisi), 1830
  • Ræsonneret lappisk Sproglære (Sami Dilleri Dilbilgisi), 1832
  • Engelsk formlære (İngilizce Dilbilgisi), 1832

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Danimarka</span> Kuzey Avrupada bir ülke

Danimarka veya resmî adıyla Danimarka Krallığı, Kuzey Avrupa'da bir İskandinav ülkesidir. İskandinav ülkelerinin en güneyinde yer alan Danimarka'nın büyük bir bölümü Jylland yarımadası üzerindedir. Başkent, Danimarka adalarının en büyüğü olan Sjælland'ın üzerinde kurulmuştur. Sjælland, dar bir boğaz olan Øresund ile İsveç'ten ayrılır. Ayrıca, Fyn, Lolland, Falster, Langeland ve Baltık Denizi'ndeki Bornholm adaları da Danimarka'ya aittir.

<span class="mw-page-title-main">İzlanda</span> Kuzey Atlantik Okyanusundaki ada ülkesi

İzlanda, Atlas Okyanusu'nun kuzeyinde Grönland'ın güneydoğusu ile İskandinavya ve Büyük Britanya'nın kuzeybatısında yer alan bir ada ve Avrupa ülkesi. İzlanda, kuzeyinde Arktik Okyanusu ile çevrilidir. 356.991 nüfus ve 103.000 km² yüzölçümüyle Avrupa'nın en seyrek nüfuslu ülkesidir. Başkent ve en büyük şehir Reykjavík'tir, nüfusun üçte ikisinden fazlası ülkenin güneybatısında yer alan bu şehir ve çevresinde yaşar. İzlanda volkanik ve jeolojik olarak aktif bir adadır. Adanın iç kısmında kumluklar, lav sahaları, dağlar ve buzullar içeren bir plato bulunur ve birçok buzul nehri kaynağını buradan alarak denize akar. İzlanda Kuzey Kutup Dairesi'nin kuzeyinde yer almasına rağmen Körfez Akıntısı nedeniyle aynı enlemdeki diğer bölgelere göre daha ılık bir iklime sahiptir. Yüksek enlem ve denizellik yazların serin geçmesine yol açar. İzlanda'ya bağlı birçok ada kutup iklimine sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">Aleksandr Puşkin</span> Rus yazar (1799-1837)

Aleksandr Puşkin, Rus şair ve yazardır. Rusya'nın "ulusal şair"i ve modern Rus edebiyatının kurucusu olarak kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Fince</span> Sondan eklemeli Finlandiyanın resmi dili

Fince (

<span class="mw-page-title-main">Estonca</span> Estonyanın resmi dili

Estonca, Estonya'nın resmî dilidir. 1,1 milyon Estonya vatandaşına ek olarak on binlerce Estonyalı göçmen tarafından konuşulan dil. Ural Dil Ailesi'nin Fin-Ugor dilleri'ne mensuptur. Dil, Finceye oldukça benzemektedir. Dili ailedeki diğer dillerden ayıran en önemli özellik, kısa, uzun ve çok uzun olmak üzere üç farklı tonlama barındırmasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Hans Christian Andersen</span> Danimarkalı yazar ve şair

Hans Christian Andersen, Danimarkalı yazar, şair.

<span class="mw-page-title-main">İzlandaca</span> İzlandanın resmî dili olan Kuzey Cermen dili.

İzlandaca, Cermen dillerinden biri ve İzlanda'nın resmî dilidir. İzlandacaya en yakın diller, Faroe Adaları'nda konuşulan Faroe dili ile Sognamål gibi Batı Norveç lehçeleridir. İzlanda, anakaraya uzak bir ada devleti olmasından dolayı, diğer ülkelerle arasında kayda değer oranda kültür alışverişi gerçekleşmemiş, bunun sonucunda dile çok az yabancı sözcük girmiştir. İzlanda'nın konumu Amerika'ya daha yakın olmasına rağmen, İzlandaca bir İskandinav dilidir.

İsmail Ferit Edgü, Türk öykücü, şair, romancı, deneme yazarı, yayıncı, sanat koleksiyoneri.

<span class="mw-page-title-main">İskandinavya</span> Avrupanın kuzeyinde bir bölge

İskandinavya, Kuzey Avrupa'da, kendisini oluşturan halklar arasında güçlü tarihi, kültürel ve dilsel bağları olan bir alt bölgedir. İngilizce kullanımında, İskandinavya genellikle Danimarka, Norveç ve İsveç'i ifade eder. Bazen daha geniş anlamda Finlandiya, İzlanda ve Faroe Adaları'nı da kapsayacak şekilde ifade edilebilir. Bu ülkelerin dilleri Fince dışında birbirine benzemektedir. Bu dillere Kuzey Cermen dilleri veya İskandinav dilleri denir. Danimarka Danca, Norveç Norveççe, İsveç İsveççe, İzlanda İzlandaca dillerini kullanmaktadırlar.

<i>Târîh-i Cevdet</i>

Tarih-i Cevdet, Osmanlı devlet adamı Ahmet Cevdet Paşa'nın yazdığı; ilk ciltleri 1854 yılında, tamamı 1884'te yayımlanmış 12 ciltlik Osmanlı tarihi kitabıdır.

<span class="mw-page-title-main">Galatlar</span> Antik bir ulus

Galatlar, MÖ 280-274 yıllarında Balkanlar ve Batı Anadolu'da yaşadıktan sonra Orta Anadolu'da Ankara ve Çorum, Yozgat yöresine yerleşen Orta Avrupa kökenli Kelt kavmine mensup Galyalılara, Yunanların ve Romalıların verdiği ad. Galatların yerleştiği bölgeye Antik Çağ'da Galatya adı verildi. Aşiret yapısına dayanan Galat krallıkları Roma İmparatorluğu'nun egemenliği altına girdikleri MÖ 1. yüzyıla kadar bu bölgede varlıklarını sürdürdüler. Orta Anadolu'da Galat dilinin MS 7. yüzyıla dek konuşulduğuna dair belirtiler vardır.

Remzi Kitabevi, 1927 yılında İstanbul'da kurulmuş yayınevi ve kitapevi.

<span class="mw-page-title-main">Heimskringla</span>

Snorri Sturluson tarafından 1220 - 1235 yılları arası yazılan ve Norveç krallarının yaşam öykülerini anlatan saga türü destanın adıdır. Heimskringla 16 bölümden oluşmakta ve her bölüm ayrı bir kralın öyküsünü anlatmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Saga</span> düz yazı türü

Saga, Orta Çağ'da Viking, Cermen ve İzlanda edebiyatında düz yazı anlatım türlerinden biridir. Geniş olarak ele alındığında "saga" terimi, her türlü düzyazı öykü veya tarihî anlatıyı kapsar. Daha dar anlamda ise yazarın, geçmişte yaşanan olayları, hayâl gücüyle yeniden kurguladığı ve okuyucularına estetik bir şekilde aktardığı tarihsel öykülerdir.

Hindoloji, bir bilim dalıdır. Hintçe dilin, edebiyat, tarih, din ve Hint toplumların manevi, maddi kültürünü sistematik şekilde toplar ve araştırır. Geçmiş ve günümüz Hintçesi ve Hint toplumları ana konusunu oluşturur.

<span class="mw-page-title-main">Glif</span>

Tipografide glif, karakterleri yazı içinde temsil ve diğer karakterlerden ayırt eden simgelere verilen addır. Bir karakter tek bir glifle gösterilebildiği gibi, birden fazla karakter de tek bir glifle gösterilebilir. Ayrıca tek bir karakter yerine göre değişik gliflerle gösterilebilir. Yazı içinde kullanılan bir işaretin glif olarak adlandırılması için o işaretin ayırt edici bir işlevinin olması, yani o karakteri diğer karakterlerden ayırması veya yazıya kültürel ve sosyal kullanımdan kaynaklanan özel bir anlam katması gerekmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Bibliyofobi</span>

Bibliyofobi, kitap korkusu veya kitaplara karşı duyulan nefret olarak ifade edilir. Bu tür korkular genellikle kitapların toplum ya da kültür üzerindeki etkilerinden kaynaklanmaktadır. Bibliyofobi, sansür ve kitap yakımının yaygın nedenlerinden birisidir. Bibliyofobi ve bibliophilia birbirine zıttır.

Çoğu Avrupa dili Hint-Avrupa dil ailesine üyedir. 2018'le birlikte 744 milyonluk toplam Avrupa nüfusunun %94'ü bir Hint-Avrupa dilini ana dili olarak konuşmaktadır. Her biri 200 milyon konuşanla Latin, Cermen ve Slav dilleri Avrupalıların %90'ını oluşturarak en büyük grubu oluşturmaktadır. Daha küçük Hint-Avrupa dillerine Helenik, Baltık, Arnavutça, Hint-Aryan ve Kelt dilleri örnek verilebilir.

<span class="mw-page-title-main">Skald</span>

Skald veya skáld (Eski İskandinav : [ˈSkald], sonra [ˈSkɒːld] ; İzlandacada: "Şair" anlamına gelen, genellikle Viking Çağı, MS 793-1066'da İskandinav liderlerinin mahkemelerinde beste yapan ve Orta Çağ'a kadar devam eden şairler için kullanılan bir terimdir. Skaldik şiir, Eski İskandinav şiirinin iki ana grubundan birini oluşturur, diğeri ise anonim Eddic şiiridir.

Benjamin Thorpe, İngiliz Anglo-Sakson edebiyatı uzmanı.