İçeriğe atla

Raseiniai Muharebesi

Raseiniai Muharebesi
II. Dünya Savaşı Doğu Cephesi

Muharebe haritası
Tarih23 - 27 Haziran 1941
Bölge
Sonuç Alman zaferi
Taraflar
 Sovyetler Birliği Almanya
Komutanlar ve liderler
Sovyetler Birliği Fyodor KuznetsovNazi Almanyası Erich Hoepner
Güçler
749 tank[1] 245 tank[2][3]
Kayıplar
704 tank[1] Bilinmiyor

Raseiniai Muharebesi, II. Dünya Savaşı Doğu Cephesi'nde, Litvanya sınırının 75 km. kuzeybatısındaki Kaunas civarında 23 - 27 Haziran 1941 tarihleri arasında gerçekleşmiş olan bir tank muharebesidir. Muharebe, General Erich Hoepner komutasındaki 4. Panzer Grubu karşısında General Kurkin komutasındaki 3. Motorize Kolordu[4][dn 1] ve General Şestapolov komutasındaki 12. Mekanize Kolordu[5][dn 2] arasında gerçekleşmiştir. Bu iki Sovyet mekanize kolordusu, Sovyet Kuzeybatı Cephesi Komutanı General Fiodor Kuznetsov'un, Wehrmacht kuvvetlerinin Neman Nehri geçişlerini engellemekle görevlendirdiği kuvvetlerdir. Muharebenin sonucunda Sovyet kolorduları hemen hemen tümüyle imha edildiler. Aynı zamanda Sovyet Kuzeybatı Cephesi'nin tüm zırhlı kuvvetleri de imha edilmiş oldu. Alman kuvvetlerinin önünde Daugava Nehri (Batı Dvina) yönündeki hat açılmış oldu. Sovyet resmi tarihinde 22 - 27 Haziran arası tarihlerde, cephenin kuzey kesimindeki savaşlar, Baltık Stratejik Savunma Harekâtı'nın bir bölümü olan Sınır Savunma Savaşları olarak geçmektedir. Raseiniai Muharebesi de bu savaşlar çerçevesinde gerçekleşen en geniş kapsamlı muharebelerden biridir.

Harekât öncesi

Mareşal Wilhelm Ritter von Leeb komutasındaki ve taarruzuna Doğu Prusya'dan başlayan Kuzey Ordular Grubu, Sovyetler Birliği'nin istilasına katılan üç ordu grubundan kuzeydekiydi. Kuzey Ordular Grubu, General Erich Hoepner komutasındaki 4. Panzer Grubu'nun yanı sıra 16. Ordu ve 18. Ordu'yu da bünyesinde bulundurmaktadır. Bu kuvvetler toplamda 20 piyade tümeni, 3 panzer ve 3 motorize piyade tümeninden oluşmaktadır. Ordular Grubu'nun hava desteği [[Luftwaffe'nin 1. Hava Filosu tarafından sağlanmaktadır.

Baltık devletleri'nin toprakları Sovyet Baltık Özel Askeri Yönetimi altındaydı. Alman genel taarruzu başladıktan sonra askeri-mülki yapısı ayrıştırılarak askeri yapısı, General Kuznetsov yönetiminde Kuzeybatı Cephesi olarak yeniden yapılandırılmıştı. Cephe kuvvetleri, 27. Ordu ile ikinci kademede olmak üzere 8. Ordu, 11. Ordu'dan oluşmaktadır. Toplam kuvvetler 28 piyade tümeni, 4 tank tümeni ve 2 motorize tümendir.

Harekât

Kuzey Ordular Grubu'nun hücumuna, 4. Panzer Grubu'nun 41. Panzer Kolordusu ile 56. Panzer Kolordusu öncülük etmektedir. Operatif hedefler, ordu grubunun cephesindeki en önemli doğal engeller olan Neman ve Daugava nehirlerini geçmek ve Leningrad yönünde ilerlemektir.

Alman bombardıman uçakları birçok Sovyet haberleşme ve ulaşım merkezini, deniz üslerini ve havaalanlarını imha etti. Titizlikle belirlenen bu hedefler Riga, Kronstadt, Siauliai, Vilnius ve Kaunas dolaylarındaydı. Sovyet uçakları bir saat önceden uyarılmıştı, fakat Alman bombardıman uçaklarının ilk dalgası geçtikten sonra havaalanlarında tutuldular.

General Fyodor Kuznetsov, 3. ve 12. Mekanize kolordulara 22 Haziran sabahı saat 09:30'da karşı taarruz için mevzi almalarını emretti. General Kuznetsov'un amacı bu birliklerle Dubysa nehrini geçen 4. Panzer Grubu'nun kanadına taarruz etmekti. Öğleden sonra Sovyet tümenleri gerilemeye başladı. Hemen ardından Alman taarruz kolları Raseiniai yönünde ilerlemeye başladılar. General Kuznetsov ise zırhlı birliklerini bir sonraki gün girişeceği geniş çaplı bir karşı taarruz için bir araya getirip tertiplemektedir. Günün akşamında Kızıl Ordu birlikleri Dubysa nehri hattına çekildiler. Kaunas'ın kuzeybatısında Mareşal von Manstein'in 56. Panzer Kolordusu'na bağlı ileri unsurlar, Dubysa'ya ulaştılar ve önemli bir karayolu kavşağı olan Ariogala'yı ele geçirdiler. Bu geçiş olmadan, Alman tankları çok geniş bir doğal tank çukurunda tuzağa düşmüş olabilirdi. Dvinsk'e bir taarruz tümüyle olanaksız olacaktı. Bu arada Vilnius'un güneybatısında 3. Panzer Grubu'nun çok sayıda panzeri, Sovyet 11. Ordu'sunu yarıp geçerek Niemen üzerindeki sağlam köprülerden geçti.

Teslim olan bir Sovyet T-26 hafif tankı[6]

Alman zırhlı birliklerinin öncüleri 22 Haziran günü sonunda Niemen nehrini geçerek 80 km. derinlikte ilerlemişlerdi. Ertesi gün General Kuznetsov zırhlı birliklerini muharebeye sürdü. Raseiniai yakınlarında Sovyet 3. ve 12. Mekanize Kolordularına bağlı tanklar, 41. Panzer Kolordusu'na yönelik karşı taarruzlarına başladılar. Fakat Sovyet zırhlılarının toplanması Luftwaffe tarafından tespit edilmişti. Siauliai'nin batısında şiddetli bir hava akını derhal 12. Mekanize Kolordu'nun taarruz kollarına yöneldi. Alman uçakları hiçbir Sovyet avcı uçağı tarafından engellenmedi ve hava akını son derece etkili oldu. Özellikle Sovyet 23. Tank Tümeni ağır kayıplara uğradı. Alçak seviyeden uçan Ju 88'ler, tank ve kamyonlardan oluşan 40 aracı imha ettiler.[7] Bununla birlikte çatışmalar dört gün boyunca sürdü.

Bu çatışmalarda Almanlar ilk kez Sovyet KV ağır tanklarıyla karşılaştı. Sovyet 3. Mekanize Kolordusu'nun General E.N. Soliankin komutasındaki 2. Tank Tümeni, 23 Haziran'da Skaudvile yakınlarında Alman 6. Panzer Tümeni'ne saldırdı ve geri püskürttü.[8] Alman Panzer 35(t) tank topları ve tanksavar silahları Sovyet ağır tankları karşısında etkili olamamaktadır. Bununla birlikte bazı Sovyet tanklarının cephanesi yoktu, fakat Alman tanksavar toplarını, dosdoğru üzerine ilerleyerek onları ezme yoluna gittiler.[9][10][dn 3] Bu çok sayıda tank toplanmasını imha etmek için öncelikle paletleri hedef alarak onları hareketsiz hale getirme girişiminde uçaksavar topları ya da yakın mesafeden etkili olan Alman "yapışkan bomba"ları kullanıldı.

Ertesi gün tek bir KV-2 ağır tank, Raseiniai cephesindeki bir kavşakta, Dubysa üzerinde bir köprübaşı kurmuş olan 6. Panzer Tümeni'nin unsurlarını tecrit etmeyi başardı. Tümenin ileri hareketi tüm gün durduruldu. Sonunda çeşitli tanksavar silahlarıyla atış yapan Rusların cephanesi tükendi.[11][12] Güneyde 23 Haziran'da Sovyet 11. Ordu Komutanı General Morozov, birliklerine 30 km. kuzeydoğudaki Jonava'da Niemen'i geçerek Kaunas'daki eski kaleye geri çekilmeleri için emir verdi. Sovyet 8. Ordu'su 25 Haziran akşamı Riga yönünde, 11. Ordu da Vilnius üzerinden Desna'ya geri çekildi. Sovyet cephesinde Ukmerge'den Daugavpils'e kadar bir gedik açılmıştı.

Sovyet motorize kolordularının geri bağlantıları, 26 Haziran'da 41. Panzer Tümeni, 36. Motorize Piyade Tümeni ve onları izleyen piyade tümenlerinin geriye sarkmasıyla kesildi. Sovyet 3. Mekanize Kolordusu akaryakıt sıkıntısıyla zorda kalmıştı. General E. Soliankin'in 2. Tank Tümeni kuşatıldı ve hemen hemen tümüyle imha edildi.[13] Araç, silah ve personel kayıpları yüzünden 5. Tank Tümeni ve 84. Motorize Piyade Tümeni ciddi biçimde zayıf düşmüştür.[14][15][dn 4] Kuşatılmaktan kurtulan 12. Mekanize Kolordusu akaryakıt ve mühimmat yönünden büyük sorunlar yaşamaktaydı.[16]

Sovyet Baltık Filosu da bulunduğu üslerden 26 Haziran'da geri çekildi. Bu arada Mareşal von Manstein'in 56. Panzer Kolordusu Dvina nehri geçişleri için ileri atıldı ve başarılı bir atakla Dvinsk yakınlarında bir köprüyü sağlam olarak ele geçirdi.

Harekât sonrası

Dvina köprülerinin Alman kuvvetlerinin eline geçmesi ve Dvinsk'in düşmesi ardından 41. Panzer Kolordusu'nun ileri unsurları köprübaşlarını genişletmek için harekete geçtiler. General Semyon Timoşenko 25 Haziran'da General Kuznetsov'a, Daugava (Batı Dvina) üzerinde bir savunma hattı düzenlemesi için emir verdi. Savunma hattı, 8. Ordu kuvvetlerince, nehrin Riga'dan Livani'ye kadar olan kesiminde, akış yönüne göre sağ kıyısında, 11. Ordu tarafından da Livani - Kraslava arasında kurulacaktı. General Kuznetsov, General Berzarin'in 27. Ordu'sunu kullanmaya karar verdi. General Berzarin, birliklerini Riga dışına ve Dago ile Osel adalarına çekecek ve onları Daugavpis'e gönderecekti. Aynı zamanda STAVKA, General Lelyşenko'nun 21. Mekanize Kolordusu ile 27. Ordu'yu Moskova Askeri Bölgesi'nden gönderdi. General Lelyşenko'nun komutası altında 98 tank ve 129 top vardır.

General Lelyuşenko 28 Haziran sabahı saat 05:00'da General Kuznetsov'un emri üzere, Daugavpils civarındaki Alman köprübaşını imha etmek için taarruza geçti. Mareşal von Manstein Dvina'da durdu. Fakat ertesi gün Daugavpils - Ostrov anayolu üzerinden taarruza geçti. Riga'da Dvina üzerindeki demiryolu köprüsü 29 Haziran günü öğleden sonra Alman birliklerince geçildi. Sovyet kuvvetleri 30 Haziran'da nehrin sağ kıyılarına çekildiler. Fakat bir gün sonra, 1 Temmuz'da Estonya'yı tahliye ettiler. Bu durumda Alman Komutanlığı'na paha biçilmez bir fırsat sunulmuş oldu. Hızla ilerlemek, Leningrad Sovyet savunmasını neredeyse olanaksız hale getirecekti. Fakat bu fırsattan yararlanılmadı. Zırhlı birlikler, piyadenin bölgeye ulaşması için tüm bir hafta bekletildi.

Kuzeybatı Cephesi Komutanı General Kuznetsov, Sovyet Savunma Halk Komiseri Mareşal Semyon Timoşenko tarafından görevden alındı ve 8. Ordu Komutanı General Sobennikov 4 Temmuz'da görevi üstlendi. Mareşal Timoşenko 29 Haziran'da, Kuzeybatı Cephesi için yayınladığı emirde, tüm birliklerin Daugava'dan diğer nehir hattı olan Velikaya'ya bir geri çekilme durumunda elden gelen tüm çaba gösterilerek bu hatta kalınacağını emretmiştir. Bu emre karşın 8 Temmuz'da Velikaya nehri hattı, demiryolu ve karayolu köprüleri sağlam kalarak düştü. Pskov, 9 Temmuz akşamı Alman kuvvetlerince işgal edildi. Bunun üzerine 11. Ordu Komutanı Dno'ya hareket emri verdi. Kuzeybatı Cephesi'nin Velikaya'da yenilgiye uğraması ve Alman hücumunun Luga yönünde gelişmesi, Sovyet kuvvetleri için, durumun tehlikeli bir biçimde kötüye gitmesiydi. Dahası 8. Ordu, Finlandiya Körfezi'ne doğru sıkıştırılıyordu. Fakat Alman kuvvetlerinin ileri harekete ara vermesi, daha fazla Sovyet kuvvetinin Leningrad Kuşatması için bölgeye akmasına olanak sağladı. Kentin uzun süre direnmesinde etkisi oldu.

Dipnotlar

  1. ^ 22 Haziran'da Kolordu, 31.975 erat, 651 tanklık bir kuvvetti. 10 tank T-34, 50 tank ise KV-1 ağır tanktır.
  2. ^ Aynı tarihte Kolordu gücü 28.832 erat ve 749 tanktır. Bu tanklar T-26 ve BT serisi hafif tanklardır.
  3. ^ Sonuçta tanklar, topçu bataryaları, taksavaar silahı olarak kullanılan 88'lik uçaksavar topları, 100 mm.lik toplar tarafından imha edildiler.
  4. ^ Sovyet Kuzeybatı Cephesi'nin 11 Temmuz tarihli raporu, 3. Mekanize Kolordu'nun tümüyle imha olduğunu, 2. Tank Tümeni'yle birlikte kuşatmadan çekilebilen sadece 400 adamı ve bir BT-7 tankı kaldığını bildirmektedir. Alman kaynakları 29'u KV-1 olmak üzere 200'ün üzerinde tank, 150 top ve yüzlerce motorlu araç imha edildiğini kaydetmektedir. 5. Tank Tümeni 4 Temmuz'da Yelnya'ya ulaştığında 2.552 adamı, 2 BT-7 tankıyla dört zırhı arabası vardır. Bu kalanlar da Bialistok-Minsk Muharebesi sırasında imha olmuştur.

Kaynakça

  1. ^ a b David Glantz, The Battle for Leningrad 1941-1944, 2002, Sh: 32
  2. ^ Chris Bishop, German Wehrmacht Panzer Divisions 1939-1945, 2005, Sh: 66
  3. ^ Brian Taylor, Barbarossa to Berlin - A Chronology of the Campaigns on the Eastern Front 1941-1945, 2003, Sh: 14
  4. ^ Glantz, Stumbling Colossus, 1998, Sh: 155, 156
  5. ^ Glantz, Stumbling Colossus, 1998, p155-p156
  6. ^ Glantz, Stumbling Colossus, 1998, Sh: 119
  7. ^ Christer Bergstrom, 'Barbarossa - The Air Battle: July-December 1941, 2007, Sh: 23
  8. ^ Steve Newton, Panzer Operations on the Eastern Front - The Memoirs of General Raus, 2003, Sh: 13
  9. ^ Zaloga 1995, Sh: 17–18.
  10. ^ Steve Newton, Panzer Operations on the Eastern Front - The Memoirs of General Raus, 2003, Sh: 21 - 25
  11. ^ Zaloga 1995, Sh: 18 – 19
  12. ^ Steve Newton, Panzer Operations on the Eastern Front - The Memoirs of General Raus, 2003, Sh: 33
  13. ^ David Glantz, The Battle for Leningrad 1941-1944, 2002,Sh: 33
  14. ^ Boyevoye Doneseniye No.1, HQ North-western Front, 2 July 1941, 24:00// Sbornik boyevykh dokumentov vol. 34, Moscow, Voyennoye Izdatelstvo Ministerstva Oborony, 1958 and E. Drig, "Mekhanizirovannye korpusa RKKA v boyu", AST, Moscow, 2005, via http://rkkaww2.armchairgeneral.com/formation/mechcorps/3mk.htm 3 Şubat 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  15. ^ Glantz, Stumbling Colossus, 1998, Sh: 126
  16. ^ Glantz, Stumbling Colossus, 1998, Sj: 128

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Küçük Satürn Harekâtı</span>

Küçük Satürn Harekâtı, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde, Stavka'nın gerçekleştirdiği bir karşı taarruzdur.

<span class="mw-page-title-main">Kış Fırtınası Harekâtı</span>

Kış Fırtınası Harekâtı, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde, Stalingrad Muharebesi sonucunda kuşatılan Mihver kuvvetleri kurtarmak için girişilen bir Alman taarruz harekâtıdır. Taarruz, 12 - 23 Aralık 1942 tarihleri arasında esas olarak Alman 4. Panzer Ordusu tarafından yürütülmüştür. Kızıl Ordu 19 ve 20 Kasım 1942 tarihlerinde başlattığı bir karşı taarruzla (Uranüs Harekâtı Stalingrad'daki Mihver kuvvetleri kuşatmıştı. Hitler'in kararıyla, esas olarak Alman 4. Panzer Ordusu'nun takviye edilmesiyle oluşturulan Don Ordular Grubu, dışarıdan bir yarma hareketiyle Kızıl Ordu kuşatmasına saldırmıştır. Stalingrad'da kuşatılmış bulunan Mihver kuvvetleri General Friedrich Paulus komutasında yeniden tertiplenirken Don Ordular Grubu da General von Manstein komutasına verilmişti. Don Ordular Grubu, B Ordular Grubu yerine geçtiği için aslında bütün bu teşkiller Mareşal von Manstein emrindedir. Bu arada Stavka, Kafkasya'da petrol sahalarını ele geçirmek için muharebe halindeki A Ordular Grubu'nu, geri çekilme hattını keserek tecrit etme planları içindedir. Bu harekât planına Satürn Harekâtı kapalı adı verilmiştir. Stalingrad'da kuşatılmış birliklerin, Kurtarma harekâtına kadar ikmali için tek çözüm Luftwaffe'nin hava köprüsüyle ikmal sağlamasıydı. Luftwaffe bu görevi yerine getirmekte başarısız oldu. Bu durumda, başarılı bir yardım hareketi ancak mümkün olduğunca erken başlarsa, işe yarar olabileceği açıkça ortaya çıkmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Uranüs Harekâtı</span> II. Dünya Savaşı sırasında Stalingrad Cephesinin son evrelerinde gerçekleşen imhaya yönelik oprasyonunun gizli adıdır.

Uranüs Harekâtı II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde Rumen 3. Ordusu, 4. Ordusu, Alman 6. Ordu ile 4. Panzer Ordusu'ndan bazı birliklerin Stalingrad ve batısında kuşatılmasıyla sonuçlanan bir Sovyet stratejik taarruzunun kapalı adıdır. Harekât, Stalingrad Muharebesi'nin son evrelerinde, Stalingrad ve civarındaki Mihver kuvvetleri imha etmeyi amaçlamıştır. Harekâta ilişkin planlar 1942 yılının Eylül ayı ortaları gibi erken bir tarihte oluşturulmaya başlanmıştı. Esas olarak Kafkasya'daki Mihver kuvvetlerini ve Stalingrad'a taarruz durumundaki B Ordular Grubu'nu kuşatmayı ve imha etmeyi, eş zamanlı olarak planlıyordu. Kızıl Ordu, Alman kuvvetlerinin Stalingrad içindeki yırtıcı çatışmalara çekmiş, zaman kazanmak için toprak vermiş, inatçı bir savunma sürdürerek bu kuvvetlerin gücünü zayıflatmış ve moral olarak yıpratmıştır. Öte yandan Mihver kanatlarının savunması, zayıf donanımlı ve fazlasıyla yayılmış Macar, Rumen ve İtalyan birlikleri tarafından tutulmaktaydı. Kızıl Ordu taarruzu da Rumen kuvvetlerin cephesi üzerinden yapılmıştır. Ayrıca bu birliklerin, Kızıl Ordu taarruzlarını göğüslemeyi sağlayacak ağır silahları yoktu ya da yetersizdi.

<span class="mw-page-title-main">Lvov-Sandomierz Taarruzu</span>

Lvov-Sandomierz Taarruzu ya da Lvov-Sandomierz Stratejik Taarruz Harekâtı, Kızıl Ordu'nun 1944 yılı Temmuz ayı ortalarında başladığı ve Alman kuvvetlerini Ukrayna'dan ve Doğu Polonya'dan atmayı amaçlayan genel taarruzudur. Bir aydan uzun bir süre devam eden Sovyet taarruzları, belirlenen hedeflerine ulaşmıştır. Lvov-Sandomierz Stratejik Taarruz Harekâtı, üç taarruz harekâtından oluşmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Bagration Harekâtı</span> Harekât

Bagration Harekâtı, II. Dünya Savaşı sırasında Kızıl Ordu'nun yürüttüğü Beyaz Rusya Stratejik Taarruz Harekâtı'nın kapalı adıdır. Harekât, 22 Haziran ve 19 Ağustos 1944 tarihleri arasında icra edilmiş olup sonuçta Alman kuvvetleri Beyaz Rusya'dan ve Doğu Polonya'dan çıkartılmıştır. Harekâta verilen Bagration kapalı adı, 18. ve 19. yüzyıllarda yaşamış ve Borodino Muharebesi sırasında ölümcül bir yara almış olan Çarlık generali, prens Pyotr Bagration'a dayanmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Kamenets-Podolski kuşatma halkası</span>

Kamenets-Podolski kuşatma halkası veya Hube Halkası, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'ndeki bir dizi muharebedir. Sovyet 1. Ukrayna Cephesi ve 2. Ukrayna Cephesi kuvvetleri, 1944 yılının Mart ve Nisan aylarında giriştikleri Proskurov-Çernovtsi ve Uman-Botoşani Taarruzları sırasında Hans-Valentin Hube komutasındaki 1. Panzer Ordusu'nu Dinyester nehrinin kuzey kesiminde kuşatma altına almışlardı. 1. Panzer Ordusu personelinin büyük kısmı, Nisan ayında kuşatmadan kurtulmayı başarmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Rumyantsev Harekâtı</span>

Rumyantsev Harekâtı, Belgorod - Harkiv Stratejik Taarruz Harekâtı’nın kapalı adıdır. Harekât, Kızıl Ordu tarafından 3 Ağustos 1943 ve 23 Ağustos 1943 tarihleri arasında Wehrmacht'ın 4. Panzer Ordusu ve Kempf Ordu Müfrezesi’ne karşı yapıldı. Harekât, Voronej ve Step Cepheleri tarafından Kursk çıkıntısının güneyinde, Belgorod ve Harkov civarında ve derinliğinde icra edilmiştir.

Vitebsk - Orşa Taarruzu, Kızıl Ordu'nun 1944 yılı yaz genel taarruzu Belarus Stratejik Taarruz Harekâtı'nın bir parçasıdır ve genelde Bagration Harekâtı olarak bilinir.

Bobrusyk Taarruzu, Belarus Strateji Taarruz Harekâtı'nın bir alt taarruzudur ve genellikle Bagration Harekâtı olarak bilinir.

Minsk Taarruzu, 1944 yılının yazında Kızıl Ordu tarafından gerçekleştirilen Belarus Stratejik Taarruz Harekâtı'nın ikinci evresini oluşturan bir taarruzdur ve genellikle Bagration Harekâtı olarak bilinir.

Lublin-Brest Taarruzu, Kızıl Ordu'nun Belarus Stratejik Harekâtı kapsamında sürdürdüğü bir taarruz harekâtıdır. Harekât, 18 Temmuz - 2 Ağustos 1944 tarihleri arasında yapılmış olup Alman kuvvetlerini merkez ve doğu Polonya'dan çıkarmayı amaçlamaktadır. Genellikler Bagration Harekâtı olarak bilinir. 1. Belarus Cephesi'nin güney kanadı (sol) tarafından Alman Güney Ukrayna Ordular Grubu'na ve Merkez Ordular Grubu'na karşı icra edilmiştir.

Radzymin Muharebesi, Kızıl Ordu'nun 1. Belarus Cephesi kuvvetleri ile 39. Panzer Kolordusu arasında gerçekleşen bir dizi çatışmadır. Bu çatışmalar esasen STAVKA'nın Belarus Stratejik Taarruz Harekâtı'nın bir parçası olan Lublin-Brest Taarruzu harekâtı sırasında, 1 - 10 Ağustos 1944 tarihleri arasında gerçekleşti. Harekât alanı, Varşova'nın yakınlarındaki bir kasaba olan Radzymin civarıdır. Bu muharebeler sırasında, Varşova'ya 20 km. mesafede, Belostok demiryolu hattı üzerindeki Wolomin kasabası civarı, II. Dünya Savaşı sırasında Polonya'da gerçekleşen en büyük çaplı tank muharebesine sahne olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">1. Târgu Frumos Muharebesi</span>

1. Târgu Frumos Muharebesi, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi 'nde 1. Yaş-Kişinev Taarruzu'nun bir bölümüdür.

<span class="mw-page-title-main">Vistül-Oder Taarruzu</span> II. Dünya Savaşının Doğu Cephesinde başarılı bir Kızıl Ordu taarruzu

Vistül-Oder Taarruzu, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde başarılı bir Kızıl Ordu taarruzudur. Taarruz Harekâtı 12 Ocak - 2 Şubat 1945 tarihleri arasında icra edilmiştir. Bu taarruzla Sovyet kuvvetleri, Doğu Polonya'da Vistül Nehri üzerindeki taarruz çıkış hatlarından Alman toprakları içlerine kadar ilerlediler. Ulaştıkları hat, Alman başkenti Berlin'e 70 km. mesafede olan Oder Nehri kıyılarıydı.

<span class="mw-page-title-main">Doğu Pomeranya Taarruzu</span>

Doğu Pomeranya Taarruzu ya da Doğu Pomeranya Stratejik Taarruz Harekâtı, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde Kızıl Ordu'nun Pomeranya ve Batı Prusya'daki Wehmacht kuvvetlerine karşı giriştiği ve 10 Şubat - 4 Nisan 1945 tarihleri arasında gerçekleşmiş bir genel taarruz harekâtıdır. Harekât, Sovyet kaynaklarında birbirini izleyen alt operasyonlar olarak değerlendirilmektedir.

Konitz-Köslin Taarruz Harekâtı 10 Şubat - 6 Mart 1945
Danzig Taarruz Harekâtı 7 - 31 Mart 1945
Arnswalde-Kolberg Taarruz Harekâtı 1 - 18 Mart 1945
Altdamm Taarruz Harekâtı 18 Mart - 4 Nisan 1945
<span class="mw-page-title-main">Debrecen Muharebesi</span> 1944 yılında SSCBnin Alman-Macar ordularına yaptığı taarruz

Debrecen Muharebesi, II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi 'nde, Sovyet 2. Ukrayna Cephesi kuvvetlerince 6 - 28 Ekim 1944 tarihleri arasında gerçekleştirilen Debrecen Taarruz Harekâtı'dır. Sovyetler'in Macaristan'a yönelen genel taarruzu Debrecen bölgesini hedef almış, Mareşal Rodion Malinovski'nin 2. Ukrayna Cephesi, General Maximilian Fretter-Pico'nun Alman Güney Ukrayna Ordular Grubu cephesine yönelmiştir. Bu mevzilerde, müttefiki Macaristan'ın 7. Kolordusu da mevzi almıştı. Sovyet taarruzu, bu mevzileri atmış ve Alman - Macar kuvvetlerini yer yer 160 kilometre geri çekilmek zorunda bırakmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Bialistok-Minsk Muharebesi</span> Nazi Almanyası ile Sovyetler Birliği arasında Barbarossa Harekâtı sırasında yapılan muharebe

Bialistok-Minsk Muharebesi Alman Merkez Ordular Grubu'nun, Barbarossa Harekâtı'nın açılış evresinde, Sovyet sınırından ileri hareket sırasında icra ettiği bir operasyondur. Operasyon, 22 - 29 Haziran 1941 tarihleri arasında gerçekleşmiştir. Alman harekâtının bu kesimdeki operatif hedefi, Kızıl Ordu kuvvetlerinin Minsk civarında kuşatılmasıydı. Alman kuvvetleri, bölgedeki Kızıl Ordu birliklerini kuşatmayı başardı. Fakat bir hafta boyunca giriştikleri taarruzlar püskürtüldü. Bu durum Alman Üst Komutanlığı'nda, ileri harekâtın momentini yitireceği endişesi yaratmıştır. Ancak tüm Sovyet karşı taarruzları ve yarma girişimleri başarısız oldu ve bozguna uğrayan bu birliklerden çok sayıda esir alındı. Bundan sonraki günlerde Alman ileri hareketi öylesine hızlı gelişti ki birçok Alman, Sovyetler Birliği'nin daha şimdiden yenilgiye uğratılmış olduğuna inanmaya başladı.

<span class="mw-page-title-main">Brodi Muharebesi (1941)</span>

Brodi Muharebesi, II. Dünya Savaşı Doğu Cephesi'nde Alman genel taarruzunun hemen ardından yaşanan bir tank muharebesidir. Alman 1. Panzer Grubu ve 48. Motorize Kolordu ile Sovyet 5. Ordusu ve Sovyet 6. Ordusu'na ait beş Sovyet mekanize kolordusu arasında, Ukrayna'daki Dubno, Lustk ve Brodi kentleri arasındaki üçgen alanda gerçekleşmiştir. Muharebeler 23 ve 30 Haziran 1941 tarihlerinde, Sovyet resmî tarihinde Sınır Savunma Muharebeleri olarak bilinen çatışmalar kapsamında olmuştur. Kızıl Ordu Alman kuvvetlerine büyük kayıp verdirmiş olmasına karşın taktik olarak yenildiler ve çok sayıda tank kaybettiler. Bu çatışmaları Barbarossa Harekâtı'nın açılış evresinde, zırhlı kuvvetler arasındaki en şiddetli çatışmalardandı ve iki yıl sonraki Kursk Muharebesi'ne kadar II. Dünya Savaşı'nın en büyük çaplı tank muharebesi olarak kaldı.

<span class="mw-page-title-main">Smolensk Muharebesi (1941)</span> 2. Dünya Savaşında bir muharebe

Smolensk Muharebesi, Alman Merkez Ordular Grubu emrindeki, General Heinz Guderian komutasındaki 2. Panzer Grubu ile General Hermann Hoth'un 3. Panzer Grubu'nun Sovyet kuvvetlerine karşı II. Dünya Savaşı'nın Doğu Cephesi'nde giriştiği başarılı bir kuşatma operasyonudur. Alman birliklerinin kuşatmaya aldığı Sovyet birlikleri dört Sovyet Cephesine bağlı bazı kuvvetlerdir. Bu muharebe içinde yer alan Sovyet kuvvetleri, Mareşal Semyon Timoşenko'nun Batı Cephesi, General Georgi Jukov'un Sovyet İhtiyat Cephesi, General Fyodor Kuznetsov'un Merkez Cephesi ve General Andrey Yeryomenko'nun Bryansk Cephesi kuvvetleridir. Harekâtın devamında Sovyet 16. Ordu'su, 19. Ordu'su ve 20. Ordu'su Smolensk'in hemen güneyinde kuşatıldı. Ancak 19. Ordu'nun büyük bir kısmı kuşatmadan sıyrılmayı başarmıştır. Sovyet askerlerinin büyük bir bölümünün çemberden kurtulması nedeniyle Hitler, Sovyetler Birliği'ni yenilgiye uğratmanın esas yönetimi olarak yürütülen kuşatma harekâtını durdurmuştur. Bunun yerine Sovyetler Birliği'ne ekonomik yönden ağır bir darbe vurmayı daha uygun bulmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Tatsinskaya Taarruzu</span>

Tatsinskaya Taarruzu, bir Sovyet tank kolordusunun, Stalingrad'da kuşatılan Mihver kuvvetlerin havadan ikmali için Luftwaffe tarafından kullanılan Tatsinskaya Havaalanı'nın ele geçirilmesi operasyonudur. Havaalanı, Stalingrad'daki Pitomnik Havaalanı'na sefer yapan iki havaalanından biridir. Harekât, General Vasili Badanov komutasındaki 24. Tank Kolordusu tarafından 1942 yılı Aralık ayı sonlarında, Küçük Satürn Harekâtı'nın son aşaması olarak gerçekleştirilmiştir. Sovyet kuvvetleri, taarruz ettikleri Tatsinskaya havaalanını ele geçirerek 300'den fazla uçağı yerde imha ettiler. Ağır tank kayıplarına karşın General Badanov'un başarısı parlak bir stratejik zafer olmuştur.