Ramla Muharebesi (1105)
| Ramla Muharebesi | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Haçlı Seferleri | |||||||
 | |||||||
| |||||||
| Taraflar | |||||||
 Kudüs Krallığı |  FâtımîlerBöriler | ||||||
| Komutanlar ve liderler | |||||||
| I. Baudouin (Kudüs kralı) |  Sena al-Mulk HusseinGeneral Sabawa | ||||||
| Güçler | |||||||
2,500+ 500 şövalye[1] Sayısı bilinmeyen diğer süvariler[1] 2,000 piyade[2][1] | 6,300–16,300[1] 5,000–15,000 asker1,300 Türk atlı okçuları | ||||||
| Kayıplar | |||||||
| 60–100 ölü | 1,200 ölü | ||||||
Üçüncü Ramla Muharebesi (ya da Ramleh) 27 Ağustos 1105'te Haçlı Kudüs Krallığı ile Mısırlı Fâtımîler arasında gerçekleşti. Ramla kasabası, Ramla kasabası, Kudüs'ten Aşkelon'a giden yol üzerinde uzanıyordu, ikincisi Filistin'deki en büyük Fâtımî kalesiydi. Aşkelon'dan Fâtımî veziri El-Efdâl Şehinşâh, 1099'dan 1107'ye kadar yeni kurulan Haçlı krallığına neredeyse her yıl saldırılar düzenledi. İki ordunun Ramla'da karşılaşması üç kez oldu, üç savaştan üçüncüsü en kanlı olanıydı.
Dönemin Fâtımî orduları, Arap ve Berberi süvarileri tarafından desteklenen Sudanlı okçu birliklerine güveniyordu. Okçular yaya olduğundan ve atlılar mızrak ve kılıçla saldırıyı beklediklerinden, bir Fâtımî ordusu tam olarak Frank ağır süvarilerinin saldırmakta ustalaştığı türden hareketsiz bir hedef oluyorlardı. Haçlılar, Türk atlı okçularının taciz etme ve kuşatma taktiklerine sağlıklı bir saygı geliştirirken, Fâtımî ordularının etkinliğini göz ardı etme eğilimindeydiler. Aşırı güven, ikinci Ramla savaşında bir Haçlı felaketine yol açarken, daha sık görülen sonuç bir Fatımi yenilgisiydi. "Franklar, Selahaddin'in saltanatına kadar, Müslüman Suriye ve Mezopotamya'dan gelen ordular gibi Fâtımîlerden asla korkmadılar."[3]
1101 Ramla Muharebesi'nde olduğu gibi, 1105'te Haçlılar I. Baudouin'in önderliğinde hem süvari hem de piyadeye sahipti. Ancak üçüncü savaşta Fâtımîler, Haçlıların büyük tehdidi olan atlı okçuluk da dahil olmak üzere Şam'dan gelen bir Selçuklu Türk kuvveti tarafından takviye edildi. İlk Frenk süvari hücumuna direndikten sonra, savaş günün büyük bir bölümünde şiddetli bir şekilde devam etti. İlk Frenk süvari hücumuna direndikten sonra, savaş günün büyük bir bölümünde şiddetli bir şekilde devam etti. Baudouin, Fâtımîler'i bir kez daha savaş alanından sürmeyi ve düşman kampını yağmalamayı başardıysa da, onları daha fazla takip edemedi: "Franklar zaferlerini Baudouin'in faaliyetlerine borçlu görünüyorlar. Arkası için ciddi bir tehdit haline gelen Türkleri yendi ve Fâtımîler'i bozguna uğratan kesin hücumu yönetmek için ana muharebeye geri döndü."[4] Zafere rağmen Fâtımîler, Kudüs Krallığı'na yıllık baskınlar yapmaya devam ettiler ve bazıları geri püskürtülmeden önce Kudüs'ün duvarlarına ulaştı. Fâtımîler ve Haçlılar arasındaki bir sonraki büyük çatışma, 1123'teki Yibneh Muharebesi idi.
Kaynakça
- Özel
- ^ a b c d Stevenson 1907, s. 47.
- ^ Barber 2012, s. 71.
- ^ Smail 1995, s. 87.
- ^ Smail 1995, s. 171.
- Genel
- Brett, Michael (2019). "The battles of Ramla, 1099–1105". The Fatimids and Egypt (İngilizce). London and New York: Taylor & Francis. ss. 207-228. ISBN 978-1-138-35482-1.
- Barber, Malcolm (2012). The Crusader States (İngilizce). Yale University Press. ISBN 9780300208887.
- Stevenson, W (1907). The Crusaders in the East: a brief history of the wars of Islam with the Latins in Syria during the twelfth and thirteenth centuries (İngilizce). Cambridge University Press.
- Smail, R. C. (1995) [1956]. Crusading Warfare, 1097–1193 (İngilizce). New York: Barnes & Noble Books. ISBN 1-56619-769-4.
- Dupuy, R. E.; Dupuy, T. N., (Ed.) (1977). The Encyclopedia of Military History (İngilizce). New York: Harper & Row. ISBN 0-06-011139-9.
