İçeriğe atla

Raimondo D'Aronco

Raimondo D'Aronco
Kişisel bilgiler
Doğum31 Ağustos 1857(1857-08-31)
Gemona
Ölüm28 Mart 1932 (74 yaşında)
San Remo
Vatandaşlıkİtalya İtalya
Çalışma ve başarıları
Etkin yılları1893 - 1909
Çalıştığı şehirİstanbul
Mimarlık tarzıArt Nouveau
Osmanlı mimarisi
Ünlü yapıtlarıHuber Köşkü
Şeyh Zafir Türbesi
Karaköy Camii
Çini Fabrika-i Hümayunu
Botter Apartmanı
Haydarpaşa Numune Hastanesi
Anıtların restorasyonuLaleli Çeşme
Aziziye Karakolu
Mekteb-i Tıbbiye-i Şahane
Wikimedia Commons'ta Raimondo Tommaso D'Aronco
Şeyh Zafir Türbesi, Beşiktaş, İstanbul

Raimondo Tommaso D'Aronco (31 Ağustos 1857 – 3 Mayıs 1932), Art Nouveau tarzındaki bina tasarımları ile ünlü İtalyan mimar. II. Abdülhamid devrinde 16 yıl saray mimarlığı yapmıştır.

Kuledibi'ndeki Laleli Çeşme de D'Aronco'nun izlerini taşır. 1894 İstanbul Depremi'nde zarar gören Galata'daki Aziziye Karakolu'nu da onaran isimdir.[1]

İlk yıllarda

D'Aronco, 1857'de İtalya'nın Udine eyaletindeki Gemona del Friuli kasabasında (şimdi Friuli'de, o zamanlar Avusturya İmparatorluğu'nun bir parçası) birkaç kuşak boyunca inşaatçı bir ailede doğdu. İlkokuldan sonra Gemona Sanat ve Ticaret Okulu'nu bitirdi.

14 yaşındayken, D'Aronco, 1871'de Avusturya'nın Graz kentinde, bugün hala var olan yetenekli masonlar ve marangozlar yetiştirmekle ünlü bir inşaat okulu olan Johanneum Baukunde'ye katıldı. Babasıyla yıllarca süren pratik deneyimden sonra zaten bilgili olan olağanüstü bir öğrenci olduğunu kanıtladı ve öğretmenleri onu mimarlık okumaya çağırdı. Kararlılığıyla İtalya'ya döndükten sonra D'Aronco, Gemona'daki bir tasarım yaz okuluna kaydoldu ve ikinci kursu tamamladıktan sonra girdiği yarışmada birincilik ödülü kazandı.

Aronco daha sonra askerlik hizmeti için gönüllü oldu ve Torino'da ahşap inşaatında deneyim kazandıran bir tahkimat mühendisi olarak çalıştı. Terhis olduktan sonra, Venedik Güzel Sanatlar Akademisi, Accademia di Belle Arti'ye girdi ve burada öğretim, belirli bir düşünce okuluyla sınırlı değildi ve fikirleri daha önce herhangi bir mimarlık eğitimi tarafından şekillendirilmemiş olan D'Aronco'nun biçim ve stil ile özgürce deney yapmasını sağladı. Akademide, Camillo Boito'nun fikirleri, ona mevcut çevreyi diğer kaynaklarla nasıl birleştireceğini öğreten tasarım derslerinde baskındı. Yılın sonunda, henüz 19 yaşındayken ve coşku doluyken, mimari kompozisyon için birincilik ödülüne layık görüldü.

Kariyeri

Raimondo d'Aronco'nun İtalya'da şöhrete kavuşması, Roma'da inşa edilecek Kral II. Vittorio Emmanuele'ye ait bir anıt için yapılan tasarım yarışmasıyla başladı. Tasarımı gümüş madalya kazandı. 1887 Venedik Sergisi, 1890'da İlk Torino Mimarlık Sergisi ve 1891'de Palermo Ulusal Sergisi yarışmalarındaki benzer başarılar onu İtalya'nın en umut verici genç mimarlarından biri haline getirdi.

1893 yılında, 1896 yılında düzenlenecek İstanbul Tarım ve Sanayi Fuarı için tasarımlar hazırlamak üzere İstanbul'a davet edildi. Ağustos 1893'te geldi ve projeyi birkaç ay içinde tamamladı. Sultan II. Abdülhamid tasarımları onayladı ve 10 Temmuz 1894'teki büyük deprem şehri harap ettiğinde temeller atılıyordu. Yıkılan binaların biri de inşa halindeki bu sergiydi.

Ancak depremin ardından bir yeniden inşa programının başlaması daha acil hale geldi. Raimondo d'Aronco gibi eserleri ayakta duran mimarlara ihtiyaç duyuldu. D'Aronco ilk önce eski şehirdeki hasarlı anıtları restore etmekle görevlendirildi ve hükûmet ve bireyler için çok sayıda bina tasarlamaya devam etti.

Meslek hayatındaki İstanbul dönemi ancak Sultan II. Abdülhamid'in 1909'da tahttan indirilmesiyle sona erdi. Bu 16 yıl hayatının en üretken yılları olacaktı ve özgünlüğünün zirvesini temsil ediyordu.

Ölümü

D'Aronco, Son dönemlerinde bademcik iltihabına iyi gelecek bir iklim arayışı için San Remo'ye taşındı ve 1932'de orada öldü.

Eserleri

Kaynakça

  1. ^ Raimondo D'Aronco'dan İstanbul projeleri
  2. ^ ""Osmanlı Mimarı" D'Aronco". 3 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2017. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Huber Köşkü</span>

Huber Köşkü, Boğaziçi'nin Rumeli yakasında, Tarabya Koyu'nun güneyinde ve Yeniköy-Tarabya yolunun üzerinde bulunan köşk. Gerisinde Boğaz'a inen yamacın tümünü içine alan yaklaşık 64.000 m²'lik koruluğu vardır. Huber Köşkü, aslında ana bina dışında büyük bir ahır ve arabalık, hizmetliler konutu, iki küçük şale ve seradan oluşan bir malikanedir. 1985 yılından beri Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı Köşkü olarak kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Tarabya</span> Sarıyer, İstanbul, Türkiyede mahalle

Tarabya, İstanbul Boğazı'nın Avrupa yakasında, Sarıyer ilçesine bağlı bir mahalledir. Deniz kenarındaki balık lokantaları ve tavernalarıyla ünlüdür. 2022 nüfus sayımına göre nüfusu 17.852'dir. İstanbul Boğazı'nın Avrupa kıyısında, Yeniköy ve Kireçburnu mahalleleri arasında yer alır. Kıyıdaki balık restoranlarıyla ünlüdür. Pierre Loti Fransız Lisesi ve Tarabya İngiliz Okulları'nın Tarabya'da lise kampüsleri bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi</span> İstanbulda kurulu devlet üniversitesi

Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi (MSGSÜ), merkez kampüsü İstanbul'un Fındıklı semtinde bulunan devlet üniversitesidir. Ağırlıklı olarak görsel sanatlar, mimarlık, sahne sanatları ve müzik alanında eğitim vermektedir.

<span class="mw-page-title-main">Mısır'ın İstanbul Başkonsolosluğu</span> Mısırın diplomatik temsilciliği

Mısır Konsolosluğu binası, Hıdiva Yalısı ya da Ali Paşa Yalısı; İstanbul'un Beşiktaş ilçesinin Bebek semtinde bulunan bir saraydır. Bebek Koyu'nun ortasında konumlanmış olan yalı günümüzde Mısır'ın İstanbul Başkonsolosluğu olarak kullanılmaktadır. 1902 yılında İtalyan mimar Raimondo D'Aronco tarafından Hidiv Abbas Hilmi Paşa'nın annesi Emine Valide Paşa için yazlık bir ev olarak inşa edilmiştir. Arkasındaki koruluk ise Boğaziçi Üniversitesi profesörü Fikret Kortel'e ait Kortel Korusu'dur.

<span class="mw-page-title-main">Yıldız Çini ve Porselen Fabrikası</span> İstanbul Yıldız Parkı bahçesinde yerleşik müze-fabrika

Yıldız Çini ve Porselen Fabrikası, İstanbul Yıldız Parkı bahçesinde yerleşik müze-fabrika. 1892-1894 yıllarında Osmanlı Sarayı çini gereksinimlerini karşılamak ve gerileyen çini sanatını geliştirmek amacıyla kurulmuştur. Türkiye'nin bu alanda üretime devam eden en eski tesisi olan fabrika, günümüzde Türkiye Cumhurbaşkanlığına bağlı olarak çalışan Millî Saraylar İdaresi Başkanlığı'na bağlıdır.

<span class="mw-page-title-main">Sarkis Balyan</span> Ermeni asıllı Osmanlı mimar (1835-1899)

Sarkis Balyan, Osmanlı döneminde yaşamış Ermeni Balyan mimarlar ailesinden bir mimardır. Yine bir mimar olan Garabet Amira Balyan'ın oğludur.

<span class="mw-page-title-main">Balyan ailesi</span> Ermeni asıllı Osmanlı bir mimar ailesi

Balyan ailesi, 18. ve 19. yüzyıllarda hassa mimarı olarak Osmanlı padişahları ve hanedanı tarafından yaptırılan birçok mimari esere imza atan ve birçok mimar yetiştiren Ermeni bir ailedir. Tarihçi İlber Ortaylı, bu ailenin her ne kadar Kayserili olduğu bilinse de aslen Maraş kökenli olduklarını iddia eder.

Tıphane, Mekteb-i Tıbbiye-i Adliye-i Şahane veya Mekteb-i Tıbbiye-i Şahane, kökü Osmanlı Padişahı II. Mahmud'un 14 Mart 1827'de açtığı Tıphaneye uzanan Türkiye tarihindeki ilk tıp fakültesidir. Bugünkü İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi ve İstanbul Tıp Fakültesinin Osmanlı'nın son dönemlerindeki adıdır.

Alexandre Vallaury, İstanbullu Fransız asıllı mimar.

<span class="mw-page-title-main">II. Mahmud Türbesi</span> Türbe

II. Mahmud Türbesi, Osmanlı padişahı Abdülmecid'in babası II. Mahmud için İstanbul'da inşa ettirdiği ve sonradan diğer padişah ve Osmanlı Hanedanı üyelerinin de defnedildiği bir türbedir. 1840 yılında tamamlanan türbe İstanbul'un Fatih ilçesi Çemberlitaş semtinde Divanyolu caddesinde yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Vedat Tek</span> Türk mimar (1873–1942)

Mehmet Vedat Tek, Türk mimar. 20. yüzyılın başlarındaki çalışmalarıyla tanınmakta ve Birinci Ulusal Mimarlık Akımı'nın Mimar Kemalettin Bey ile birlikte en önde gelen iki isminden biridir.

Abdurrahman Hancı, Türk mimar.

<span class="mw-page-title-main">Mimar Muzaffer Bey</span> Türk mimar

Mimar Muzaffer Bey Türk mimar. En tanınmış eseri Şişli'deki Hurriyet Abidesi'dir.

<span class="mw-page-title-main">Şişli Etfal Hastanesi</span>

Şişli Etfal Hastanesi ya da resmi adıyla Şişli Hamidiye Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi İstanbul'un Şişli ilçesinde yer alan bir eğitim ve araştırma hastanesidir. 1899 yılında Osmanlı padişahı II. Abdülhamid'in emriyle kurulmuştur.

Haydarpaşa Lisesi, İstanbul'un Altunizade mahallesinde bulunan bir lisedir. Türkiye'nin en eski ve en köklü eğitim kurumlarından biridir.

<span class="mw-page-title-main">Karaköy Camii</span> Tarihi bir camii

Karaköy Camii veya diğer adıyla Merzifonlu Kara Mustafa Paşa Camii, 1903'te Karaköy Meydanı'nda Raimondo D'Aronco tarafından inşa edilen cami. 1956'da dönemin Başbakanı Adnan Menderes tarafından başlatılan “İstanbul’da İmar Hareketi” kapsamında Karaköy Meydanı'ndaki tarihi caminin de yerinden sökülerek Kınalıada'da yeniden inşa edilmesine karar verildi; bu yüzden günümüzde, camii Karaköy Meydanı'ndaki yerinde bulunmamaktadır.

Annibale Rigotti, İtalyan mimar. Torino, İstanbul ve Siyam'da çalışmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Büyük Mabeyn Köşkü</span>

Büyük Mabeyn Köşkü ya da Mabeyn Köşkü, İstanbul'un Beşiktaş ilçesinde Yıldız Sarayı'nın birinci avlusunda bulunan tarihi köşk.

<span class="mw-page-title-main">Şeyh Zafir</span>

Şeyh Zafir veya tam adıyla Muhammed Zafir b. Muhammed Hasan b. Hamza Zafir el-Medeni, Şâzelî tarikatı şeyhi.

<span class="mw-page-title-main">Botter Apartmanı</span> İstanbulda bina

Botter Apartmanı, İstanbul'un Avrupa yakasında, Beyoğlu ilçesi Şahkulu Mahallesinde bulunan tarihî bir apartmandır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.