İçeriğe atla

Ragusa Cumhuriyeti

Ragusa
Respublica Ragusina (la)
Dubrovačka Republika (hr)
Repubblica di Ragusa (it)
Ragusa Cumhuriyeti
1358-1808
Ragusa bayrağı
Bayrak
{{{arma_açıklaması}}}
Arma
Slogan
Latince: Non bene pro toto libertas venditur auro
İngilizce: Liberty is not well sold for all the gold
Hırvatça: Sloboda vrijedi više od zlata
İtalyanca: La libertà non si vende nemmeno per tutto l'oro del mondo
1426 yılında Ragusa Cumhuriyeti
1426 yılında Ragusa Cumhuriyeti
BaşkentDubrovnik
Yaygın dil(ler)Latince resmi,
(early) Hırvatça ve Dalmaçça diğer konuşulan diller
HükûmetAristokrat cumhuriyet
Knez ("Prens"), veya Rektör seçilir 
Tarihçe 
• Kuruluşu
1358
• Dördüncü Haçlı Seferi
    (Venedik istilası)
 
1205
• Zadar Antlaşması
27 Haziran 1358
• Osmanlı'ya bağlanması
1458
1684
• Dağılışı
1808
Yüzölçümü
• Toplam
1500 km2
Nüfus
• Sayılan
30000
Para birimiRagusa Perpera
Öncüller
Ardıllar
Bizans İmparatorluğu
Venedik Cumhuriyeti
Fransa İmparatorluğu

Ragusa Cumhuriyeti. 14. yüzyılın başlarında bugünkü Hırvatistan'ın Dalmaçya kıyısındaki Dubrovnik şehrinde kurulmuş ve 1808 yılında I. Napolyon döneminde Fransız ordularınca zaptedilinceye dek Osmanlı Devleti'nin himayesinde varlığını sürdüren şehir devleti. Tamamen ticaretle uğraşan bu devlet dönem dönem Adriyatik Denizi'nde ve Akdeniz'de Venedik Cumhuriyeti ile rekabete girecek ölçüde gelişmiş, ancak Akdeniz ticaretinin 16. yüzyıldan itibaren Atlantik ticareti karşısında gerilemeye başlamasıyla zenginliğini ve önemini yitirmeye başlamıştır.

Osmanlı egemenliği

1678 yılında Ragusa Cumhuriyeti'nin sınırları

1365 yılında I. Murat devrinde Balkanlarda hızla ilerleyen Osmanlı orduları karşısında bağımsızlığını koruyamayacağını anlayan Ragusa, Osmanlı himayesini kabul etmiş ve 500 duka haraç vermeye başlamıştır ancak Varna muharebesinde haçlılara kadırga sağlamasından dolayı bu haraç 1444 yılında bin dukaya çıkarılmıştır.[1] Ragusa Cumhuriyeti ise vergi vermesi ve Osmanlı himayesine girmesine karşılık çeşitli imtiyazlardan faydalanarak, Türk topraklarında serbestçe ticaret yapma, yabancı ülkelerde ise tüccarlarının ve ticaret gemilerinin haklarının Osmanlı Devleti tarafından himaye edilmesi haklarını iktisap etmiştir. Bu haklar mucibince, Ragusa Osmanlı Devleti'ne tabiyette tereddüt etmemiş, bunun karşılığında devletin topraklarında Osmanlı garnizonu bulundurulmamıştır. Ragusa devleti 1509 da Hindistan'ın batı kıyılarında yer alan Diu şehrinin kuşatılması sırasında Osmanlı birlikleri ile birlikte Portekizlilere karşı savaşmıştır.

Osmanlı Devleti, ayrıca, Adriyatik ve Akdeniz'de Venedik'in faaliyetlerini ve gücünü dengelemek adına Ragusa'yı ilhak etmeden faaliyetlerini serbestçe sürdürmesini daha yararlı bir yol olarak görmüş ve bu muamelat şehir 1808 yılında I. Napolyon tarafından ele geçirilinceye dek sürdürülmüştür.

Bu cumhuriyetin yıllık cizyesi, II. Mehmet devrinde tanzim edilen 1478 tarihli ahidname uyarınca 12.500 altın idi. Bundan başka, 2.500 kuruşu gümrük bedeli ve 2.000 kuruş da sadrazama kalemiye olarak resim ve caize verirlerdi.[2] Devlet, bu vergileri üç yılda bir İstanbul'a gönderirdi.

1729 yılında Bosna Eyaleti'nin Ragusa'ya rakip olarak kurduğu Nova ve Resne iskelelerinin kaldırılması, 1752 yılında Ragusa ve Venedik arasında çıkan ihtilafta Ragusa'nın haklarının Bosna Valisi tarafından muhafaza ettirilmesi Osmanlı Devleti'nin her koşulda Ragusa Cumhuriyeti'nin haklarını korumaya özen gösterdiğine işaret etmektedir.

Fransız işgali ve Avusturya'nın ilhakı

Şehir 1808 yılında, 1797'de Venedik'e de son vermiş olan Fransa İmparatoru I. Napolyon tarafından ele geçirildi. Napolyon Savaşları sonrasında Avrupa siyasetini düzenleyen 1815 tarihli Viyana Kongresi'nde ise Avusturya İmparatorluğu'na verildi.

Kaynakça

  1. ^ İsmail Hakkı Uzun Çarşılı Osmanlı tarihi 1. Cilt 5. Basım syf 222-223
  2. ^ Uzunçarşılı, İ. Hakkı, "Büyük Osmanlı Tarihi, Cilt 6" Türk Tarih Kurumu, Ankara, 1978 s. 116

Ayrıca bakınız

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

Tanzimât, Osmanlı İmparatorluğu'nda 1839 yılında Tanzimât Fermânı olarak bilinen Gülhane Hatt-ı Şerifi'nin okunmasıyla başlayan modernleşme ve yenileşme döneminin adıdır. Sözcük anlamı "düzenlemeler, reformlar" demektir. Batı dillerinde genellikle Osmanlı Reformu deyimi kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Ceneviz Cumhuriyeti</span>

Cenova Cumhuriyeti veya kısaca Cenevizliler, 1005 yılından 1797 yılına kadar İtalya Yarımadası'nın kuzey batısında, Ligurya olarak bilinen bölgede, bugünkü Cenova merkezli olarak hüküm sürmüş bir denizci cumhuriyeti. 1100 yılına kadar bir şehir devleti olarak varlığını sürdürmüş devlet, büyüyerek ve güçlenerek Avrupa'da önemli bir konuma gelmiş, Venedik Cumhuriyeti'nin büyük bir rakibi olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Venedik Cumhuriyeti</span> 7. yüzyıl ile 18. yüzyıl arasında İtalya Yarımadasında bugünkü Venedik kenti civarında hüküm sürmüş olan bir kent-devleti ve deniz cumhuriyeti

Venedik Cumhuriyeti, 7. yüzyıl ile 18. yüzyıl arasında İtalya Yarımadası'nda bugünkü Venedik kenti civarında hüküm sürmüş olan bir kent-devleti ve deniz cumhuriyetiydi. Genellikle "En sükunetli" anlamına gelen Serenissima sözcüğüyle anılırdı. MS 697'den MS 1797'ye kadar hüküm sürdü. Müreffeh Venedik şehrinin lagün toplulukları üzerinde yoğunlaşan cumhuriyet, Orta Çağ'da bir ticaret gücü haline geldi ve Rönesans'ta bu konumunu güçlendirdi.

<span class="mw-page-title-main">Dubrovnik</span> Hırvatistanda Dubrovnik-Neretva bölgesinin idari merkezi olan şehir

Dubrovnik ya da eski adıyla Ragusa, Hırvatistan'ın Adriyatik Denizi sahilinde bulunan, Orta Çağ'dan kalma tarihî eserleri ile ünlü şehri.

<span class="mw-page-title-main">Bükreş Antlaşması (1812)</span>

Bükreş Antlaşması, 28 Mayıs 1812 tarihinde Osmanlı İmparatorluğu ve Rus İmparatorluğu arasında bugünkü Romanya'nın Bükreş şehrinde imzalanan, 5 Temmuzda onaylanan ve 1806-1812 Osmanlı-Rus Savaşı'nı sona erdiren barış antlaşmasıdır.

<span class="mw-page-title-main">Ancona</span> Ancona iline bağlı komün (Marche, İtalya)

Ancona veya Ankona, İtalya'nin merkezi Marche bölgesinin ve ayni adli Ancona ili merkezi olan Adriyatik Denizi kıyısında 100.861 nüfuslu bir liman kentidir. Ancona, Adriyatik Denizi'nin en büyük ticaret limanıdır ve gemi yapım tersaneleri bulunur.

<span class="mw-page-title-main">Split</span> Hırvatistanda İspelet-Dalmaçya iline bağlı şehir

Split, Dalmaçya'nın en büyük ve en önemli şehridir. Ayrıca Split-Dalmaçya bölgesinin de idarî merkezidir. Balkan Yarımadası ve Adriyatik Denizi'nin doğu sahilinde küçük bir yarımada üzerine kurulmuştur. Split Hırvatistan'ın 2. büyük şehridir.

<span class="mw-page-title-main">Brač</span>

Braç Adası, Adriyatik Denizi'nde, Hırvatistan'a ait engebeli ve dağlık ada. Yüzölçümü 396 km², en yüksek noktası 778 m'dir. Adriyatik Denizi'nin 3. büyük adasıdır. Nüfus: 12,715 (1981)

<span class="mw-page-title-main">Hırvatistan tarihi</span>

Hırvatistan tarihi, bugünkü Hırvatistan topraklarının tarih öncesi dönemlerden günümüze kadar uzanan tarihini kapsar.

Kutsal İttifak, tarihin çeşitli dönemlerinde Katolik Kilisesi'nin ruhani lideri olan Papa'nın teşvikiyle Avrupa ülkeleri arasında kurulan ittifaklardır. Bu ittifakların çoğu Osmanlı Devleti'ne saldırmayı hedef almışlardır:

İspanyol Engizisyonuyla başlayıp Holokost'la neredeyse yok olmaya yüz tutan, II.Dünya Savaşı ve Yugoslav savaşlarını atlatan Bosna-Hersek'teki Yahudilerin zengin bir tarihi vardır.

<span class="mw-page-title-main">Hırvatistan'daki Yahudilerin tarihi</span>

Hırvatistan'daki Yahudilerin tarihi 3. yüzyıla kadar dayanmasına rağmen 10. yüzyıl ve 15. yüzyıla kadar az bilgi bulunur. II. Dünya Savaşı'ndan evvel 20,000 kişilik cemaatin hemen hemen hepsi Holokost'ta yok edildi. Savaştan sonra sağ kalanların yarısı İsrail'e göç ederken 2500 Yahudi Hırvatistan'da yaşamayı tercih etti. Bu rakam tahmini bir rakam olup 1500 kişilik Zagreb Yahudi cemaatinin %80'i karışık evliliklerin çocukları olduğu hesaba katıldığında bu nüfusun daha da fazla olduğu düşünülür. Holokost'tan kurtulanların torunlarının çoğunun dede veya ninelerinden sadece bir tanesi Yahudidir.

<span class="mw-page-title-main">Denizci cumhuriyetler</span>

Denizci cumhuriyetler İtalya'da Orta Çağ'da ortaya çıkan ve gelişen şehir devletlerini tanımlar. Bunlardan en bilinenleri Pisa, Ceneviz ve Venedik'tir. Bu devletler birbirleriyle hem askeri hem de ekonomik anlamda rekabet halinde olmuşlardır. 10 ila 13. yüzyıllar arasında Akdeniz bölgesinde egemenlikleri altındaki ticaret yollarını korumak ve genişletmek için güçlü donanmalar kurmuşlardır. Bu açıdan Haçlı Seferleri'ne lojistik olarak büyük destek vermişlerdir. Cumhuriyetler güçlü imparatorluklar arasında hayatta kalabilmek için çok çeşitli ittifaklarda bulunmuşlardır.

Ban Kulin, Kulinić Hânedânı'na mensup olan Ban Kulin, M.S. 1180 – 1204 yılları "ban"lık görevini yerine getirmiştir. 1204 yılında 41 yaşında ölmüştür. Bu dönemde Bosna, hem Bizans İmparatorluğunun vasal devleti olarak hem de Macaristan İmparatorluğunun vasalı olmuştur. Ban Kulin, Bosna'nın en ünlü ve önemli tarihi hükümdarlarından biri olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Yedi Ada Cumhuriyeti</span>

Yedi Ada Cumhuriyeti, 1800 yılında Osmanlı Devleti ve Rus İmparatorluğu tarafından Fransa'dan alınan İyon Adaları üzerinde 21 Mart 1800'de kurulan devlet.

<span class="mw-page-title-main">II. Pietro Candiano</span>

II. Pietro Candiano. 932 – 939 döneminde Venedik Cumhuriyeti'ne "Doçe" unvanı ile devlet başkanlığı yapan 13'uncu dükdür. Doçe II. Orso Partıcipazio'nun yaklaşık 931'de Ammiana bulunan Santi Felice e Fortunato manastırına keşiş olup inzivaya çekilmesinden sonra düklük tahtına çıktı. Takriben 9 yıl süren Venedik Cumhuriyeti "Doçe"'lik saltanatından sonra 939'de yak. 67 yaşında Venedik'te öldü.

<span class="mw-page-title-main">I. Pietro Candiano</span> 16ıncı Venedik Dükü

I. Pietro Candiano. 17 Nisan 887 – 18 Eylül 887 döneminde 5 ay gibi çok kısa bir zaman Venedik Cumhuriyeti "Doçe" unvanı ile devlet başkanlığı yapan 16'inci Venedik Düküdür.

Avrupa'da Osmanlı savaşları Osmanlı İmparatorluğu ile eski Orta Çağ'dan 20. yüzyılın başlarına kadar uzanan çeşitli Avrupa devletleri arasındaki bir dizi askeri çatışma idi. İlk çatışmalar 13. yüzyılda Bizans-Osmanlı savaşları, ardından da 14. yüzyılda Bulgar-Osmanlı savaşları ve Sırp-Osmanlı Savaşları başlamıştır. Bu devrin büyük bölümü, Osmanlı'nın Balkanlara açılmasıyla karakterize edildi. Osmanlı İmparatorluğu, 15. ve 16. yüzyıllarda Orta Avrupa'ya daha fazla girdi ve Avrupa'daki toprak taleplerinin zirvesinde kaldı.

<span class="mw-page-title-main">Stato da Màr</span> Venedik Cumhuriyetinin deniz ve denizaşırı bölgeleri

Stato da Màr ya da Domini da Mar, Venedik Cumhuriyeti'nin İstirya, Dalmaçya, Arnavutluk, Negroponte, Mora, Nakşa Dükalığı'nın Ege adaları, Girit ve Kıbrıs deniz aşırı topraklarına verilen addır. Venedik Cumhuriyeti'nin sahip olduğu üç alt bölümden biriydi, diğer ikisi Dogado, yani Venedik ve kuzey İtalya'da Domini di Terraferma idi.

<span class="mw-page-title-main">İstanbul Antlaşması (1573)</span>

İstanbul Antlaşması, Osmanlı İmparatorluğu ile Venedik Cumhuriyeti arasında 5 Mart 1573'te imzalanan ve taraflar arasındaki 1570-73 Savaşını sona erdiren ahidnâme.