İçeriğe atla

Rabin şifreleme sistemi

Rabin şifreleme sistemi, Rabin kriptoloji veya Rabin kriptosistemi, güvenliği RSA'daki gibi tam sayı çarpanlarına ayırmanın zorluğu üzerine kurgulanmış olan asimetrik bir kriptografik tekniktir. Bununla birlikte, Rabin kriptosisteminin avantajı, saldırgan tam sayıları verimli bir şekilde çarpanlarına ayıramadığı sürece, seçilmiş bir düz metin saldırısına karşı hesaplama açısından güvenli olduğu matematiksel olarak kanıtlanmıştır, oysa RSA için bilinen böyle bir kanıt yoktur.[1]:145 Rabin fonksiyonunun her çıktısının dört olası girdiden herhangi biri tarafından üretilebilmesi dezavantajı; her çıktı bir şifreli metinse, olası dört girdiden hangisinin gerçek düz metin olduğunu belirlemek için şifre çözmede ekstra karmaşıklık gerekir.

Tarihçe

Algoritma Ocak 1979'da Michael O. Rabin tarafından yayınlandı.[2] Rabin şifreleme sistemi, şifreli metinden düz metni kurtarmanın çarpanlara ayırma kadar zor olduğu kanıtlanabilen ilk asimetrik şifreleme sistemiydi.

Şifreleme algoritması

Tüm asimetrik şifreleme sistemleri gibi, Rabin şifreleme sistemi de bir anahtar çifti kullanır: şifreleme için genel anahtar ve şifre çözme için özel anahtar. Genel anahtar, herkesin kullanması için yayınlanırken, özel anahtar yalnızca mesajın alıcısı tarafından bilinir.

Anahtar üretimi

Rabin şifreleme sisteminin anahtarları şu şekilde oluşturulur:

  1. İki tane çok büyük ve farklı , asal sayıları seçilir. Kare kökün hesaplanmasını basitleştirmek için bir tanesini yöntemi ile seçebiliriz. Fakat yöntem herhangi daha büyük asal sayılarla çalışır.
  2. hesaplanır. Burada açık anahtar, asal sayılardan oluşan ise özel anahtardır.

Şifreleme

Bir mesajı, önce tersine çevrilebilir bir eşleme kullanılarak sayısına dönüştürülerek ve ardından hesaplanarak şifrelenebilir. Şifreli metin, 'dir.

Şifre çözme

mesajı, şifreli metninden karekök modül 'si aşağıdaki gibi alınarak elde edilebilir.

  1. Aşağıdaki formülleri kullanarak modül ve 'nun karekökünü hesaplayın;
  2. olacak şekilde ve 'i bulmak için Genişletilmiş Öklid algoritması kullanın.
  3. modül 'nin dört karekökünü bulmak için Çin kalan teoremi'ni kullanın:

Bu dört değerden biri orijinal düz metin 'dir, ancak dördünden hangisinin doğru olduğu ek bilgi olmadan belirlenemez.

Kesin anahtar üretimi süreci aşağıdaki gibidir:

Karekökleri hesaplama

Yukarıdaki 1. adımdaki formüllerin aslında 'in kareköklerini aşağıdaki gibi ürettiğini gösterebiliriz. İlk formül için, olduğunu kanıtlamak istiyoruz. olduğundan, üssü bir tam sayıdır. ise ispat önemsizdir, bu nedenle 'nin 'yi bölmediğini varsayabiliriz. ögesinin anlamına geldiğini unutmayın, dolayısıyla modül 'ye göre bir kuadratik kalıntıdır (rezidü). Buradan;

yazılabilir. Son adım Euler ölçütü tarafından doğrulanır.

Deşifreleme şifreli metninin kare köklerini hesaplamak için mod asal sayı ve 'yu gerektirir.

ve
olur.

Biz bu metodun için çalışmasını aşağıdaki gibi gösterebiliriz. İlk 'ün, bir tam sayı olduğunu gösterir. için varsayım basittir. Bu yüzden biz 'nin 'ye bölünmediğini varsayabiliriz. O zaman:

Legendre sembolüdür.
'dan aşağıdaki gibi
olarak hesaplanır.

Bu yüzden , modül 'nin kuadratik kalanıdır. Buradan;

ve
elde edilir.
ilişkisi bir gereksinim değildir. Çünkü kare kökler in diğer asal sayılarla modülü de hesaplanabilir.

Rabin kare köklerin asal sayılarla modlarını bulmak için Berlekamp algoritmasının özel bir durumunu kullanmayı önerir.

Örnek

Örnek olarak, ve olarak alalım, ardından olur (Elbette burada anahtarların seçimi kötüdür. 77'nin çarpanlarına ayrılması basittir gerçek örneklerde çok çok daha büyük sayılar kullanılır). Düz metnimiz olarak alalım. Şifreli metin bu şekilde

olarak elde edilir.

Bizim basit örneğimizde bizim düz metin uzayımızdır. Biz 'yi bizim düz metnimiz olarak alacağız. Bu yüzden şifreli metin, 'dir. Açıkça ’nin 4 farklı değeri için, şifreli metin 15 üretilir. Bu Rabin algoritması tarafından üretilen çoğu şifreli metinler için geçerlidir.

Şifre çözme işlemi şu şekilde ilerler:

  1. ve hesaplanır.
  2. ve 'yi hesaplamak için genişletilmiş Öklid algoritması kullanılır. olduğunu doğrulayabiliriz.
  3. Dört düz metin adayını hesaplayın:

ve 'in istenen düz metin olduğunu görüyoruz. Dört adayın hepsinin 15 mod 77'nin karekökleri olduğuna dikkat edin. Yani, her aday için , böylece her aynı değere (15) şifreler.

Eğer ve bilinirse düz metin ile olacaktır. bir kompozit sayıdır kompozit sayı asal olmayan herhangi bir pozitif sayıdan daha büyük pozitif sayı demektir. Eğer bir tam sayı ise ve gibi sayısı var ise o zaman kompozit sayı demektir (yani Rabin algoritmasının formülüne benzer). 'yi bulmak için bilinen daha etkili bir metot yoktur. Eğer asal ise (Rabin algoritmasındaki ve gibi) Çin kalan teoremi 'nin çözümü için başvurulabilecek bir metottur. Bu yüzden kare kökler;

ve
hesaplanmış olmalıdır.

Bizim örneğimizde ve alalım, Genişletilmiş Öklid Algoritması uygulanarak biz ve 'yu bulmak isteyelim. ile bulunur. Bizim örneğimizde ve bulunur.

Şimdi, Çin kalan teoremi yardımıyla, 'nin dört karekökü , , ve şeklinde hesaplanır (burada , uyum sınıfları halkası [ring of congruence classes] anlamına gelir.) 4 kare kök kümesi içindedir:

'dir.

Bu kare köklerin bir tanesi orijinal düz metin ’dir. Bizim örneğimizde 'dir.

Rabin kendi makalesinde eğer bir kişi hem hem de 'yi hesaplayabilirse o zaman 'nin çarpanlarını da hesaplayabileceğini bize şöyle gösteriyor;

ya ya , burada (Greatest Common Divisor) yani en büyük ortak bölen (EBOB) anlamına gelir.

Çünkü eğer bir kişi ve 'yi biliyorsa, en büyük ortak bölen 'nin çarpanlarını bulmak için etkili bir hesaplama yöntemidir bizim örneğimizde ( ve ve olarak alalım):

bulunur.

Dijital İmza Algoritması

Rabin şifreleme sistemi, dijital imza'lar oluşturmak ve doğrulamak için kullanılabilir. İmza oluşturmak için özel anahtarı gerekir. Bir imzanın doğrulanması için ortak anahtarı gerekir.

İmzalama

Bir mesajı, bir özel anahtar ile aşağıdaki gibi imzalanabilir.

  1. Rastgele bir değeri oluşturun.
  2. 'i hesaplamak için bir kriptografik özet fonksiyonunu kullanın, buradaki | notasyonu birleştirmeyi (İngilizceconcatenation) gösterir. , değerinden küçük bir tam sayı olmalıdır.
  3. 'yi Rabin tarafından şifrelenmiş bir değer olarak ele alın ve özel anahtarı kullanarak şifresini çözmeye çalışın. Bu, olağan şekilde dört sonucunu üretecektir.
  4. Her bir şifrelemenin üreteceği beklenebilir. Ancak, bu yalnızca bir kuadratik kalıntı mod ve olursa doğru olacaktır. Durumun böyle olup olmadığını belirlemek için, ilk şifre çözme sonucunu şifreleyin. olarak şifrelemezse, bu algoritmayı yeni bir rastgele ile tekrarlayın. Uygun bir bulmadan önce bu algoritmanın tekrarlanması gereken beklenen tekrar sayısı 4'tür.
  5. olarak şifreleyen bir bulduktan sonra, imza olur.

İmzanın doğrulanması

mesajı için bir imzası, genel anahtarı kullanılarak aşağıdaki gibi doğrulanabilir.

  1. 'yi hesapla.
  2. 'yi ortak/açık anahtarını kullanarak şifrele.
  3. İmza, ancak ve ancak şifrelemesinin 'ye eşit olması durumunda geçerlidir.

Algoritmanın değerlendirilmesi

Etkinlik

Şifre çözme, doğru sonuca ek olarak üç yanlış sonuç üretir, böylece doğru sonucun tahmin edilmesi gerekir. Bu, Rabin şifreleme sisteminin en büyük dezavantajıdır ve yaygın pratik kullanım bulmasını engelleyen faktörlerden biridir.

Düz metnin bir metin mesajını temsil etmesi amaçlanıyorsa, tahmin etmek zor değildir; bununla birlikte, eğer düz metin sayısal bir değeri temsil etmeyi amaçlıyorsa, bu konu, bir tür belirsizliği giderme şemasıyla çözülmesi gereken bir problem haline gelir. Bu problemi ortadan kaldırmak için özel yapılara sahip düz metinler seçmek veya dolgu eklemek mümkündür. Tersine çevirmenin belirsizliğini ortadan kaldırmanın bir yolu Blum ve Williams tarafından önerilmiştir: kullanılan iki asal sayı, 3 modül 4 ile uyumlu asal sayılarla sınırlandırılmıştır ve kare alma alanı, ikinci dereceden kalıntılar kümesiyle sınırlandırılmıştır. Bu kısıtlamalar, kare alma fonksiyonunu bir tuzak kapı permütasyonuna dönüştürerek belirsizliği ortadan kaldırır.[3]

Verimlilik

Şifreleme için bir kare modül n hesaplanmalıdır. Bu, en az bir küpün hesaplanmasını gerektiren RSA'dan daha verimlidir.

Şifre çözme için, iki modüler üsle birlikte Çin kalan teoremi uygulanır. Burada verimlilik RSA ile karşılaştırılabilir.

Belirsizliği giderme, ek hesaplama maliyetleri getirir ve Rabin şifreleme sisteminin yaygın pratik kullanım bulmasını engelleyen şeydir.[]

Güvenlik

Rabin ile şifrelenmiş bir değerin şifresini çözen herhangi bir algoritmanın modülünü çarpanlara ayırmak için kullanılabileceği kanıtlanmıştır. Bu nedenle, Rabin şifre çözme en az tam sayı çarpanlarına ayırma problemi kadar zordur, bu RSA için kanıtlanmamış bir şeydir. Genellikle çarpanlara ayırma için polinom-zaman algoritması olmadığına inanılır, bu da özel anahtar olmadan Rabin ile şifrelenmiş bir değerin şifresini çözmek için verimli bir algoritma olmadığı anlamına gelir.

Rabin şifreleme sistemi, şifreleme süreci deterministik olduğu için seçilen düz metin saldırılarına karşı ayırt edilemezlik sağlamaz. Bir şifreli metin ve bir aday mesaj verilen bir rakip, şifreli metnin aday mesajı kodlayıp kodlamadığını kolayca belirleyebilir (sadece aday mesajı şifrelemenin verilen şifreli metni verip vermediğini kontrol ederek).

Rabin şifreleme sistemi, seçilen bir şifreli metin saldırısına karşı güvensizdir (sorgulama mesajları, mesaj uzayından homojen bir biçimde rastgele seçilse bile).[1]:150 Fazlalıklar, örneğin son 64 bitin tekrarı eklenerek, sistem tek bir kök üretmek için yapılmıştır. Bu, seçilen şifreli metin saldırısını engeller, çünkü şifre çözme algoritması yalnızca saldırganın zaten bildiği kökü üretir. Eğer bu teknik uygulanırsa, çarpanlara ayırma problemi ile denkliğin ispatı başarısız olur, bu yüzden bu varyantın güvenli olup olmadığı 2004 itibarıyla belirsizdir. Menezes, Oorschot ve Vanstone tarafından hazırlanan Handbook of Applied Cryptography,[4] köklerin bulunması iki parçalı bir süreç olduğu sürece (1. ve kökleri ve 2. Çin kalan teoreminin uygulaması) bu eşdeğerliğin muhtemel olduğunu düşünmektedir.

Notlar

  1. ^ a b Stinson, Douglas (1995). Cryptography: Theory and Practice. CRC Press LLC. 
  2. ^ Rabin, Michael (Ocak 1979). "Digitalized Signatures and Public-Key Functions as Intractable as Factorization" (PDF). MIT Laboratory for Computer Science. 12 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
  3. ^ Shafi Goldwasser and Mihir Bellare "Lecture Notes on Cryptography" 21 Nisan 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Summer course on cryptography, MIT, 1996-2001
  4. ^ Alfred J. Menezes; Paul C. van Oorschot; Scott A. Vanstone (Ağustos 2001) [1996], Handbook of Applied Cryptography (5 bas.), CRC Press, ISBN 0-8493-8523-7, 3 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 14 Mart 2020 

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  • Buchmann, Johannes (2001), Einführung in die Kryptographie (Almanca) (2. bas.), Berlin: Springer, ISBN 3-540-41283-2 
  • Rabin, Michael (Ocak 1979), Digitalized Signatures and Public-Key Functions as Intractable as Factorization (PDF), MIT Bilgisayar Bilimi Laboratuvarı, 12 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF), erişim tarihi: 14 Mart 2020 
  • Scott Lindhurst (Ağustos 1999), R. Gupta & K. S. Williams (Ed.), "An analysis of Shank's algorithm for computing square roots in finite fields", CRM Proc. & Lec. Notes, AMS, 19 
  • R. Kumanduri; C. Romero (1997), Alg 9.2.9"İkinci dereceden bir kalan modülasının kare kökü için bir olasılık", Number Theory w/ Computer Applications, Prentice Hall 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

RSA, güvenliği tam sayıları çarpanlarına ayırmanın algoritmik zorluğuna dayanan bir tür açık anahtarlı şifreleme yöntemidir. 1978’de Ron Rivest, Adi Shamir ve Leonard Adleman tarafından bulunmuştur. Bir RSA kullanıcısı iki büyük asal sayının çarpımını üretir ve seçtiği diğer bir değerle birlikte ortak anahtar olarak ilan eder. Seçilen asal çarpanları ise saklar. Ortak anahtarı kullanan biri herhangi bir mesajı şifreleyebilir, ancak şu anki yöntemlerle eğer ortak anahtar yeterince büyükse sadece asal çarpanları bilen kişi bu mesajı çözebilir. RSA şifrelemeyi kırmanın çarpanlara ayırma problemini kırmak kadar zor olup olmadığı hala kesinleşmemiş bir problemdir.

Ortada buluşma akını, doğumgünü akınına benzer biçimde çalışan bir kriptografik akındır. Doğumgünü akını, bir işlevin aynı çıktıya sahip iki farklı değerine ulaşmaya çalışırken ortada buluşma akını, bu işlemi iki işlevin görüntü ve değerler kümesi üzerinde uygular. Şöyle ki; ilk işlevden ikinci işleve yapılan eşleme ikinci işlevin ilk işlev üzerindeki görüntüsüne eşit olmalıdır. Bir başka deyişle, bu iki değer ortada buluşmalıdır.

<span class="mw-page-title-main">Dijital İmza Algoritması</span>

Dijital İmza Algoritması dijital imza için bir FIPS standardıdır. Ağustos 1991'de National Institute of Standards and Technology (NIST) tarafından tasarlanmıştır. Dijital imza algoritması, ElGamal İmza Algoritması'nın bir varyantıdır.

ElGamal imza şeması Ayrık Logaritmanın hesaplanmasının zorluğuna dayanan bir dijital imzadır. Tahir el-Cemal tarafından 1984 yılında bulunmuştur. Açık anahtarlı kriptosistemi ve imza şeması ayrık logaritmaya dayanmaktadır.

Tek kullanımlık şifre, Gilbert Vernam tarafından keşfedilmiş bir kripto sistemi. Kullanılacak anahtar şifrelenecek metnin boyutu kadar olmalıdır ve yalnız bir kereye mahsus üretilip kullanılmalıdır. Böylece şifrelenmiş metni ele geçiren saldırgana hiçbir bilgi verilmemiş olunur.

Paillier şifrelemesi , 1999’da Pascal Paillier tarafından geliştirilen olasılıksal açık anahtarlı şifreleme yöntemidir. n’inci kök sınıflarını hesaplamanın zorluğunu kullanan Paillier şifreleme sistemi, kararsal bileşik kök sınıfı varsayımı üzerine kurulmuştur. Sistem, toplama işlemine göre homomorfik özellik gösterir; yani sadece açık anahtarı, ve ’nin şifrelemesini kullanarak ’nin şifrelenmiş hâli hesaplanabilir.

Kriptografide blok şifreleme, blok olarak adlandırılmış sabit uzunluktaki bit grupları üzerine simetrik anahtar ile belirlenmiş bir deterministik algoritmanın uygulanmasıdır. Blok şifreleme birçok kriptografik protokol tasarımının önemli temel bileşenlerindendir ve büyük boyutlu verilerin şifrelemesinde yaygın biçimde kullanılmaktadır.

Blum–Goldwasser Kriptosistem veya Blum-Goldwasser şifreleme sistemidir. 1984 yılında Manuel Blum ve Şafi Goldwasser tarafından önerilen bir asimetrik anahtar şifreleme algoritmasıdır. Bulum-Goldwasser bilinen en verimli kripto sistemlerden biridir. RSA ile hız ve mesaj genişlemesi açısından kıyaslanabilir. Bu şifreleme algoritmasında rastgele sayı üretmek için Blum Blum Shub rastgele sayı üretme algoritması kullanılır. Büyük sayıların asal çarpanlarına ayrılma probleminin çözülemezliği kabulüne dayanan bir şifreleme algoritmasıdır.

Goldwasser–Micali (GM) kriptosistemi 1982 yılında Shafi Goldwasser ve Silvio Micali tarafından geliştirilmiş bir asimetrik anahtar şifreleme algoritmasıdır. GM standart kriptografik varsayımlar altında güvenliği kanıtlanmış ilk probabilistik açık anahtar şifreleme yöntemidir. Bununla birlikte başlangıç düz metinden yüzlerce kez daha geniş olan şifreli metinler olduğundan verimli bir kriptosistem değildir. Kriptosistemin güvenlik özelliğini kanıtlamak için Shafi Goldwasser ve Silvio Micali anlamsal güvenliğin geniş alanda kullanılan bir tanımını önerdiler.

Okamoto–Uchiyama kriptosistemi, 1998'de T. Okamoto ve S. Uchiyama tarafından bulundu. Sistem kümesinde çalışır, n p2q ya eşittir ve p ve q büyük asal sayılardır.

Merkle-Hellman kripto sistemi, 1978 yılında Martin Hellman ve Ralph Merkle tarafından geliştirilen ilk açık anahtarlı kriptosistemlerden biridir. RSA'dan daha hızlı gerçekleştirilebilmesine rağmen Adi Shamir tarafından 1982'de güvensiz olduğu gösterilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Jacobi sembolü</span>

Jacobi sembolü Legendre sembolünün bir genellemesidir. 1837 yılında Jacobi tarafından tanıtılan bu teori, modüler aritmetik ve sayılar teorisinin diğer dallarındandır ama ana kullanımı hesaplamada sayılar teorisi, özellikle asallık testi ve tam sayıları çarpanlara ayırma olarak kriptografide oldukça önemlidir.

Schmidt-Samoa şifreleme, Alman araştırmacı Katja Schmidt-Samoa tarafından 2005’te oluşturulan asimetrik kriptografi yöntemidir. Bu şifrelemenin güvenilirliği Rabin'deki gibi çarpanlara ayırma probleminin zorluğuna dayanmaktadır. Bu algoritma, Rabin'in aksine şifreleme hızı pahasına, şifre çözmede belirsizlik oluşturmamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Vigenère şifrelemesi</span> bir kriptoloji yöntemi

Vigenère şifrelemesi, alfabetik bir şifreleme metni kullanarak bir dizi farklı Sezar şifrelemesine dayalı harfleri kullanan bir şifreleme yöntemidir. Bu bir çeşit poli alfabetik ikame tablosudur.

Benaloh kriptosistemi 1994 yılında Josh (Cohen) Benaloh tarafından oluşturulan Goldwasser-Micali şifreleme sisteminin bir genişletilmesidir. Goldwasser-Micali'de bitler tek tek şifrelenirken, Benaloh Kriptosisteminde veri blokları grup olarak şifrelenmektedir. Orijinal makaledeki küçük bir hata Laurent Fousse et al. 'da düzeltilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Şifreli metin</span> şifrelenmiş bilgi

Kriptografide, şifreli metin, şifreleme adı verilen bir algoritma kullanılarak düz metin üzerinde gerçekleştirilen şifreleme işleminin sonucunda elde edilen çıktıdır. Şifreli metin, aynı zamanda şifrelenmiş veya kodlanmış bilgi olarak da bilinir çünkü orijinal düz metnin, şifresini çözmek için uygun şifre olmadan bir insan veya bilgisayar tarafından okunamayan bir biçimini içerir. Bu işlem, hassas bilgilerin bilgisayar korsanlığı yoluyla kaybolmasını önler. Şifrelemenin tersi olan Şifre çözme, şifreli metni okunabilir düz metne dönüştürme işlemidir. Şifreli metin, kod metni ile karıştırılmamalıdır çünkü ikincisi bir şifrenin değil bir kodun sonucudur.

Affine şifreleme veya Doğrusal şifreleme, bir tür monoalfabetik ikame şifresi olup, bir alfabedeki her harf sayısal eşdeğeriyle eşleştirilir, basit bir matematiksel fonksiyon kullanılarak şifrelenir ve tekrar bir harfe dönüştürülür. Kullanılan formül, her harfin başka bir harfe şifrelendiği ve tekrar geri döndüğü anlamına gelir, yani şifre esasen hangi harfin hangisine gideceğini düzenleyen bir kurala sahip standart bir ikame şifresidir. Bu nedenle, tüm ikame şifrelerinin zayıflıklarına sahiptir. Her harf (ax + b) mod 26 fonksiyonu ile şifrelenir, burada b kaydırmanın büyüklüğüdür.

Kriptografide klasik şifre, tarihsel olarak kullanılmış ancak çoğunlukla kullanımdan kalkmış bir şifre türüdür. Modern kriptografik algoritmaların aksine, klasik şifrelerin çoğu pratik olarak hesaplanabilir ve elle çözülebilir. Bununla birlikte, modern teknoloji ile kırılmaları da genellikle çok basittir. Bu terim Yunan ve Roma dönemlerinden beri kullanılan basit sistemleri, ayrıntılı Rönesans şifrelerini, Enigma makinesi gibi II. Dünya Savaşı kriptografisini ve sonrasını içerir.

<span class="mw-page-title-main">Tabula recta</span> kare alfabe tablosu

Kriptografide tabula recta, her satırı bir öncekinin sola kaydırılmasıyla oluşturulan kare şeklinde bir alfabe tablosudur. Bu terim, Alman yazar ve keşiş Johannes Trithemius tarafından 1508 yılında icat edilmiş ve Trithemius cipher adlı eserinde kullanılmıştır.

Klasik kriptografide, bifid şifreleme veya ikili şifreleme, Polybius karesi ile transpozisyonu birleştiren ve difüzyon elde etmek için bölümleme kullanan bir şifre türüdür. Yaklaşık 1901 yılında Felix Delastelle tarafından icat edilmiştir.