Rusya Silahlı Kuvvetleri, Rusya Federasyonu Silahlı Kuvvetleri olarak da bilinen Rus Silahlı Kuvvetleri, Rusya'nın ordusudur. Aktif personel açısından dünyanın beşinci büyük askeri gücüdür ve 1.15 milyon aktif personel ile en az iki milyon yedek personelden oluşmaktadır. Amerika Birleşik Devletleri Merkezi İstihbarat Teşkilatı'na (CIA) göre, Rusya 2026 yılına kadar aktif personel gücünü 1.5 milyona çıkarmayı planlamaktadır ve bu, onu Çin ve Hindistan'dan sonra dünyanın üçüncü büyük askeri gücü yapacaktır. Ülkenin Kara Kuvvetleri, Deniz Kuvvetleri ve Hava-Uzay Kuvvetleri olmak üzere üç ana hizmet kolunun yanı sıra Stratejik Roket Kuvvetleri ve Hava İndirme Kuvvetleri adında iki bağımsız hizmet koluna sahiptir. 2013 yılında kurulan Özel Harekat Kuvvetleri Komutanlığı, muhtemelen 2022 yılında ilave destek personeliyle birlikte 1,000 kişilik bir güce ulaşacaktır.
Balistik füze, nükleer, kimyasal, biyolojik başlık taşıyabilen uzun menzilli güdümlü veya güdümsüz füzedir. Bu füzeler tek bir nükleer başlık taşıyabilecekleri gibi, birden fazla başlık taşıyarak bu başlıkları farklı hedeflere yollayabilirler. Bu silahlar, motorlu uçuşta aerodinamik olarak yönlendirilen seyir füzelerinden farklı bir kategoridedir.
Seyir füzesi kaldırıcı kuvvet olarak kanatçıklarının yardımıyla havanın dinamik yapısından, sürüklenmeyi dengelemek için de çekiş kuvvetlerinden bunun içinde jet motorundan faydalanan güdümlü bir füze sistemidir. Kruz füzesi genel olarak içerisinde klasik patlayıcı veya nükleer bomba bulunan savaş başlıklarını yüzlerce kilometre taşımak üzere tasarlanmıştır. Gelişmiş kruz füzeleri süpersonik veya yüksek sesaltı hızla ilerleyen, kendi kendine sevk edebilen, radara yakalanmamak için çok alçak irtifadan uçabilen araçlardır. Genel olarak bu araçlar savaş başlığı taşımaları ayrıca keşif veya gözetleme değil saldırı amacı taşıdıklarından insansız hava aracı sınıfına girmezler.
Dikey fırlatma sistemi (VLS), yüzey gemileri ve denizaltılar gibi hareketli deniz platformlarında füzeleri tutmak ve ateşlemek için gelişmiş bir sistemdir. Her dikey fırlatma sistemi, bir veya daha çok füzeyi ateşlemeye hazır tutabilen bir dizi hücreden oluşur. Tipik olarak, her hücre bir çok farklı füze türünü tutabilir ve bu da gemiye herhangi bir görev için en iyi seti yükleme esnekliği sağlar. Ayrıca, yeni füzeler geliştirildiğinde, genellikle o ülkenin mevcut dikey fırlatma sistemlerine takılır ve mevcut gemilerin pahalı bir yeniden işleme gerek kalmadan yeni füze türlerini kullanmasına olanak tanır. Komut verildiğinde, füze hücreyi ve gemiyi temizleyecek kadar uzağa doğru uçar ve ardından istenen rotaya döner.
Akkuyu Nükleer Güç Santrali, Türkiye'nin yapımı devam eden ilk nükleer enerji santralidir. İdari olarak Mersin ilinin Gülnar ilçesine bağlı, en yakın yerleşim merkezi Büyükeceli beldesi olan sahada inşa edilmektedir. 27 Nisan 2023'te yakıt çubukları getirilmiş ve yapı nükleer tesis olarak anılmaya başlanmıştır. İlk reaktördeki elektriğin 2025 dolaylarında üretilmesi beklenmektedir.
Typhoon sınıfı, ya da diğer adıyla Project 941 Akula, Sovyetler Birliği tarafından Sovyet Donanması için tasarlanıp inşa edilen bir nükleer balistik füze denizaltıları sınıfıdır. 48.000 tonluk su altı deplasmanıyla Typhoonlar, şimdiye kadar yapılmış en büyük denizaltılardır, 160 kişilik mürettebat için aylarca su altında kaldıklarında rahat yaşam olanaklarını barındırabilirler. Komünist Parti Genel Sekreteri Leonid Brejnev'in 1974 tarihli bir konuşmasında yeni bir tip tanımlarken kullandığı tayfun kelimesiyle ilişkili olduğu iddia edilse de, NATO raporlama adının kaynağı belirsizliğini koruyor.
Stratejik Silahların Sınırlandırılması Görüşmeleri, ABD ile SSCB – Soğuk Savaş’ın süper güçleri- arasında mermi ve silahlanma kontrolü konusunda yapılan ikili görüşmeler ve uluslararası antlaşmadır. Antlaşma SALT I ve SALT II şeklinde iki turdu.
Füze savunması, düşman füzelerinin algılanması, izlenmesi, durdurulması ve tahrip edilmesiyle ilgili bir sistem, silah veya teknolojidir. Başlangıçta nükleer kıtalararası balistik füzelere (ICBM) karşı savunma olarak tasarlanmış olup sonradan daha kısa mesafeli nükleer olmayan taktik füzeleri de içerecek şekilde genişledi.
Şuster Tarihi Su Sistemi,, karmaşık bir sulama sistemi olan Sasani döneminden kalma bir ada şehridir. İran'ın Huzistan Eyaleti'nde bulunur. 2009 yılında UNESCO tarafından bir Dünya Mirası olarak ilan edildi ve İran'ın Birleşmiş Milletler'in listesinde yer alan 10. miras alanı oldu.
OTR-21 Toçka, Sovyet yapımı bir taktik balistik füze sistemidir. Sistem 1970'li yıllarda geliştirilmiş olup atalet güdümlü kılavuzlama sistemi kullanır.
RS-24 Yars, Rus yapımı bir MIRV termonükleer kıtalararası balistik füzedir. Füze, ilk olarak 29 Mayıs 2007 tarihinde denenmiş olup RT-2PM Topol'den daha ağırdır. RS-24 Yars'ın eskiyen R-36 ve UR-100N füzelerinin yerini alması planlanmaktadır.
H-35, Rus yapımı bir turbojet sesaltı seyir füzesidir. Helikopter, gemi ve sahil savunma bataryalarından roket güçlendirici yardımı ile fırlatılan modeli Uran olarak bilinmektedir.
P-15 Termit, Sovyetler Birliği yapımı bir gemisavar füzesidir. Büyük boyutuna rağmen, birçok gemi, kıyı bataryaları ve hatta bombardıman uçaklarında kullanılmıştır. P-15, kullanıldığı çatışmalarda oldukça başarılıydı.
P-270 Moskit, Sovyetler Birliği yapımı bir gemisavar seyir füzesidir. Daha çok gemiden fırlatılacak şekilde tasarlandıysa da bazı varyantları kamyondan, denizaltıdan, uçaktan ve ekranoplandan da fırlatılabilmektedir. Konvansiyonel ve nükleer başlık taşıyabilmektedir.
3M-54 Kalibr, Rus yapımı bir kara saldırı ve gemisavar seyir füzesidir. 3M-54, 3M-54E, 3M-54TE ve 3M-54AE, hedefe yönelik uçbirim yaklaşımında süpersonik bir sprint yapan ve hedefin savunma sistemlerinin tepki vermesi gereken zamanı azaltan ikinci bir aşamaya sahiptir. 3M-54E1, tüm uçuş sırasında sadece sesaltı hızlarda uçar ancak menzili süpersonik varyantlardan daha uzundur.
Nükleer silahlanma yarışı, Amerika Birleşik Devletleri, Sovyetler Birliği ve müttefiklerinin Soğuk Savaş süresince nükleer savaşta üstünlük kurmak için girdikleri bir silahlanma yarışıydı. Bu dönemde, ABD ve Sovyetler'in yanı sıra diğer ülkeler de nükleer silah geliştirmeye başladı, ancak hiçbiri savaş başlığı üretiminde diğer iki süper güç kadar etkin olmadı.
Amerika Birleşik Devletleri-Rusya ilişkileri, dünyanın en güçlü iki ülkesi olan Amerika Birleşik Devletleri ile Rusya arasındaki ikili ilişkiyi ifade eder. Amerika Birleşik Devletleri ve Rusya diplomatik ve ticari ilişkilerini sürdürüyor. Rusya Devlet Başkanı Boris Yeltsin (1991-99) döneminde, 1999 baharında NATO’nun Yugoslavya Federal Cumhuriyeti’ni bombalamasına kadar ilişkiler genel olarak sıcaktı ve o zamandan beri önemli ölçüde kötüleşti. 2014 yılında ilişkiler, Ukrayna krizi, Rusya'nın 2014'te Kırım'ı ilhak etmesi, Rusya'nın Suriye İç Savaşı'na askeri müdahalesi ile ilgili farklılıklar ve 2016'nın sonundan itibaren Rusya'nın 2016 ve 2020 ABD seçimlerine müdahalesi iddiasıyla biraz kötüleşti.
Rusya Federasyonu'nun üç tür kitle imha silahına sahip olduğu bilinmektedir: nükleer silahlar, biyolojik silahlar ve kimyasal silahlar. Nükleer Silahların Yayılmasını Önleme Antlaşması kapsamında tanınan beş nükleer silah ülkesinden biridir.
Trident füzesi, bağımsız olarak hedeflenebilir çoklu araç (MIRV) ile donatılmış denizaltından fırlatılan bir balistik füzedir (SLBM). Aslen <i>Lockheed Missiles ve Space Corporation</i> tarafından geliştirilen füze, termonükleer savaş başlıklarıyla donanmıştır ve nükleer enerjili balistik füze denizaltılarından (SSBN) fırlatılır. Trident füzeleri, Amerika Birleşik Devletleri Donanması'na ait on dört adet Ohio sınıfı denizaltı tarafından taşınmaktadır. Füze adını Neptün'ün mızrağından almıştır.
Slava sınıfı, Sovyet tanımı Proje 1164 Atlant Sovyetler Birliği'nde Sovyet Deniz Kuvvetleri için tasarlanmış, inşa edilmiş ve halen Rus Donanması tarafından işletilmektedir.
Rusya