Rāja yoga - Turkipedia

Sanskrit metinlerinde Rāja yoga (/ ˈrɑːdʒə ˈjoʊɡə /) hem yoganın amacı hem de ona ulaşmanın bir yöntemi olarak tasvir edilir. 19. yüzyılda Swami Vivekananda, Raja Yoga adlı kitabında Patanjali'nin Yoga Sutraları yorumladığında bu terim aynı zamanda yoga pratiği için kullanılan modern bir isim haline geldi.^[1]^[2]^[3] O zamandan beri Rāja yoga; ashtanga yoga, kral yogası, sahaja marg ve klasik yoga gibi çeşitli isimlerle adlandırıldı.

Etimoloji ve kullanım

Rāja (Sanskritçe: राज) "şef, türünün en iyisi" veya "kral" anlamına gelir.^[4] Rāja yoga bu nedenle "yoganın en iyisi şef" anlamına gelir.

Tarihsel olarak Raja yoga terimi, modern kullanımından oldukça farklı başka bağlamlarda kullanılmıştır. Antik ve Orta Çağ Sanskrit metinlerinde, yoga uygulamasının en yüksek mertebesi anlamına geliyordu (kişinin samadhi'ye ulaşması).^[2] Örneğin Hatha Yoga Pradipika, Hatha yoganın Rāja yogaya ulaşmanın yollarından biri olduğunu belirtir.

"Rāja yoga" ifadesinin bilinen ilk kullanımı, 16. yüzyılda yazılmış olan Patanjali'nin Yoga Sutraları'nda belirli bir adımın yorumunda geçer. Ortaçağ dönemi Tantrik eseri olan Dattātreyayogaśāstra 334 shlokada dört yoganın ilkelerini açıklar: Mantra yoga, Hatha yoga, Laya yoga ve Raja yoga.^[5] Alain Daniélou, Rāja yoganın Hinduizm tarihsel literatüründe bilinen beş yoga yönteminden biri olduğunu belirtir, diğer dördü ise Hatha yoga, Mantra yoga, Laya yoga ve Shiva yogadır.^[6] Daniélou, raja yogayı "Benliğin Evrensel Benlik (Brahman) ile yeniden bütünleşmesinin asil yolu" olarak betimler.

19. yüzyılda Swami Vivekananda, Raja yogayı Patañjali'nin Yoga Sūtraları ile örtüştürdüğünde bu terim modern bir retronim haline geldi.^[1]^[2]^[3] Bu anlam, Natha sampradaya'nın bir metni olan Hatha Yoga Pradīpikā'danki anlamdan farklıdır.^[7]

Yeni bir dini hareket olan Brahma Kumaris, Hatha Yoga ilkeleri veya Patanjali'nin Yoga Sutraları ile hiçbir ilgisi olmayan, "Raja yoga" adını verdiği bir meditasyon biçimi öğretir.^[1]

Raja yogayı tartışan modern yorumlar ve edebiyat, yazılı kaynak olarak genellikle Patañjali'nin Yoga Sutraları'na atıfta bulunur; ancak çoğu Hinduizm Yoga okulunun öğretilerini veya felsefi temellerini benimsemez. Bu kavram karmaşası, yoga üzerine tarihsel ve modern Hint literatürünü anlamada karışıklığına yol açtı.^[2]^[7]

Raja Yoga Adımları

Raja yoganın sekiz adımdan oluşur:

Yama - Çevresel etik kurallar: ahiṃsā (şiddetsizlik), satya (doğruluk), asteya (çalmamak), brahma-cārya (dengeli olmak), a-parigraha (açgözlü olmamak).
Niyama - Bireysel erdemler: śauca (temizlik), saṃtoṣa (halinden memnun olmak), tapas (yolda kalmak), svadhyāya (doğru bilgi ile donanmak), īśvarapraṇidhāna (inanmak).
Asana - Fiziksel duruş çalışması.
Prāṇāyāma - Nefes teknikleri ile enerji çalışması.
Pratyāhāra - Duyuların soyutlanması, algının nesnelerden çekilmesi.
Dhāraṇā - Konsantrasyon, zihni bir noktaya sabitlemek.
Dhyāna - Derin meditasyon, zihin sabit kalır ve artık uyaranlara duyarlı değildir.
Samādhi - Derin tefekkür, içsel "tanrı" (atman) ile birleşme hali veya mutlak olanı (brahman) özümseme durumu.

Kaynakça

^ ^a ^b ^c Jason Birch (2013), Råjayoga: The Reincarnations of the King of All Yogas, International Journal of Hindu Studies, Volume 17, Issue 3, pages 401–444
^ ^a ^b ^c ^d Mallinson-1 2011.
^ ^a ^b Swami Vivekananda, Raja Yoga, ISBN 978-1500746940
^ Monier-Williams' Sanskrit-English Dictionary, Cologne Digital Sanskrit Lexicon, Germany
^ Antonio Rigopoulos (1998), Dattatreya: The Immortal Guru, Yogin, and Avatara, State University of New York Press, ISBN 978-0791436967, page 62
^ Alain Daniélou (1991), Yoga: Mastering the Secrets of Matter and the Universe, ISBN 978-0892813018, Chapters 1-12
^ ^a ^b Mallinson-2 2011.

İlgili Araştırma Makaleleri

Budizm, bugün dünya üzerinde yaklaşık 500 milyonu aşkın inananı bulunan bir dindir. İlk önce Hindistan’da ortaya çıkmış, daha sonra zaman içinde Güneydoğu ve Doğu Asya’da yayılmıştır.

Hinduizm, çok kapsamlı inanç ve yaşam felsefesinin toplamıdır. Özellikle Hindistan, Nepal ve Bangladeş'te yaygındır. Günümüzde yaklaşık 1.25 milyar izleyeni ile Hristiyanlık ve İslam'dan sonra üçüncü sırada yer alan Hinduizm inancının neredeyse tüm takipçileri Hindistan ve çevresinde bulunmaktadır. Budizm ve Zen Budizmi gibi çeşitli ekoller Hinduizm'den kaynaklanıp ayrılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Sri Ramakrishna</span> Hint Hindu keşişi ve filozofu

Sri Thakur Gadadhar Chattopadhyaya Ramakrishna Paramahamsa, Hindu azizdir. Ana tanrıça Kali'ye bağlı ve Advaita Vedanta üstadı olarak "tüm dinlerin aynı amaca ilettiğini" vaaz etti.

Meditasyon ya da dalınç, Latince meditatio kelimesinden türetilmiş, sözcük anlamıyla birçok Batı dilinde "derin düşünme" anlamına gelmekte olan bir terim olup, sözlüklerde, "kişinin iç huzuru, sükûnet, değişik şuur halleri elde etmesine ve öz varlığına ulaşmasına olanak veren, zihnini denetleme teknikleri ve deneyimlerine verilen ad" olarak tanımlanır. Meditasyon tekniklerine, ait oldukları, Budizm (Hindistan), Taoizm (Çin), Bön (Tibet), Zen (Japonya) ve İslamiyet'te (tefekkür) gibi inanç sistemlerine göre ve izledikleri yöntemlere göre değişik adlar verilmiştir. Ayrıca günümüzde mevcut farklı inanç sistemleri, mezhepler ve ekoller meditasyonu farklı olarak yorumlamakta ve farklı şekillerde uygulamaktadırlar. Bu bakımdan standart ya da tek biçimli bir meditasyondan söz etmek olanaksızdır.

Tantra Hinduizmin aktif dişil Tanrıça formu olan Şakti'ye bağlı bir koludur.

Hint kutsal metinleri Vedalarda geçen Hint dünyasında ve en yüksek düzeyde saygı gören mantra. Vedalardaki diğer mantralar gibi Gayatri Mantra'nın da doğrudan mucidi olmadığı kabul edilir. Mantra'nın ermiş Brahmarshi Vishvamitra'ya vahiy yoluyla Tanrı tarafından aktarıldığına inanılır. Rigveda'da bir ayette mantranın Savitr adlı Tanrı'ya yönelik gerçekleştirildiği yorumlandığından Savitri mantra olarak da adlandırılır.

Mantra, genellikle Sanskritçe olan dini hece veya şiirdir. Kullanımı mantra ile ilişkili ve okul ve felsefesine göre değişiklik gösterir. Esasen ruhani kanallar olarak kullanılırlar, kelimeler ve oluşan titreşimlerden faydalanarak kişinin daha yüksek bir bilince ulaşmasını amaçlar. Diğer amaçları, dini törenlerde bolluğa sahip olmak, tehlikeden uzak olmak veya düşmanları elemek içindir. Mantralar Hindistan'da Vedik Hinduizmi ile çıkmıştır ve daha sonra Budistler, Sikhler ve Jainler tarafından benimsenmiştir.

Sadu veya Sadhu, Hinduizm ve Caynacılık'ta çileci bir yaşam sürüp sadaklarla hayatını idame eden, kendini dünya nimetlerinden uzaklaştırmış kişilerdir. Kendilerine ayrıca jogi, sannyasi veya vairagi biçiminde de hitap edilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Yoga</span> Hindistan kaynaklı meditasyon uygulamaları ve 2020li yıllarda Batıda yaygınlaşan spor-meditasyon uygulaması

Yoga (Sanskrit), Hindistan kaynaklı fiziksel ve zihinsel disiplinleri tarif etmek için kullanılan bir kelimedir. Aynı zamanda Hinduizm, Budizm ve Jainizm'de çeşitli meditatif uygulamalara da yoga adı verilmektedir. Hinduizmde, altı geleneksel felsefe okulundan (āstika) biri olarak kabul edilir.

Vipassanā (Pāli) ya da vipaśyanā kelime anlamıyla içgörü demektir; Budizm'de gerçekliğin doğasının içgörü yöntemiyle sezilmesi anlamına gelir. Düzenli olarak Vipassana uygulayan kişiye Vipassi (vipasya) adı verilir.

Hindoloji, bir bilim dalıdır. Hintçe dilin, edebiyat, tarih, din ve Hint toplumların manevi, maddi kültürünü sistematik şekilde toplar ve araştırır. Geçmiş ve günümüz Hintçesi ve Hint toplumları ana konusunu oluşturur.

Adi Şankara, Hint filozof, mistik ve teolog. Śaṅkara Bhagavatpādācārya ve Ādi Śaṅkarācārya adlarıyla bilinen Hint filozof Vedanta'nın bir alt kolu olan Advaita Vedanta öğretisinin tarihteki en ünlü temsilcilerinin başında gelir.

<span class="mw-page-title-main">Hint felsefesi</span>

Hint (Hindu) Felsefesi Hindistan'ın eski çağlarında ortaya çıkmış, içinde felsefeleri, dünya görüşlerini, öğretileri barındıran kendilerinin ise Darşana dedikleri geniş bir yelpazeyi içine alır. Milattan önce 15. yüzyılda geç vedalar döneminde oluşturulan upanişadlar ilk yazılı ve hala önemsenen kaynaklardır. Radhakrishnan'a göre dünyanın en eski felsefi yapıtlarıdır. Modern yorumcular Hint Felsefesinde iki ana gelenek olduğunu öne sürerler. Veda'da söylenenleri kaynak olarak görüp kabul eden geleneğe Astika, Veda'lara mesafe koyan geleneklere de Nastika geleneği denir. Nastika akımından olan okullar arasında Budizm, Cainizm, Ajivika, Carvaka vs. bulunur. Hint felsefesinde Veda'ları kabul eden Astika akımında altı sistem bulunur. En eskisi Samkhya'dır ve ondan ortaya çıkan Yoga'dır. Diğer dördü Nyaya, Vaiseşika, Mimamsa, Vedanta'dır. Yoga adlı eserinde inançlar üzerine çalışan felsefeci Eliade'e göre Hindu düşünce sisteminin olmazsa olmaz dört temel kavramı karma, maya, nirvana ve yoga'dır. Karma, insanı kozmosa bağlayan evrensel nedensellik yasasıdır, "eden, ettiğini bulur" diye algılanır. Maya, kozmosu doğurur ve onun geri dönüşünü de yönetir. İnsanlar cehaletle körleştiği sürece bu kozmik yanılsamayı besler. Nirvana, Karma ve Maya'nın ötesinde konumlanmış asıl hakikat, koşullanmamış, aşkın bir hal, durumdur. Yoga ise varlığa erişmenin yollarıdır.

Japa bir mantranın ya da ilahi bir adın meditatif tekrarıdır. Hinduizm, Jainizm, Sihizm, Budizm, ve Shintō’da bulunan bir uygulamadır.

Karma yoga, Hinduizmdeki üç ruhani yoldan biridir, "eylem yogası" olarak da bilinir. Karma yoga için doğru eylem bir dua şeklidir. Hinduların ruhani uygulamalarındaki yollardan biridir, diğerleri Jnana yoga ve Bhakti yogadır. Hinduizmde bu üç yol birbirini dışlamaz, ancak Karma yoga, Jnana yoga ve Bhakti yoga arasındaki görece ağırlık kişiye göre değişir.

Bhakti yoga, herhangi bir kişisel tanrıya karşı sevgi dolu adanmaya odaklanan Hinduizm içindeki ruhsal bir yol veya ruhsal uygulamadır. Hinduizmde Mokşa'ya giden birkaç yoldan biridir, diğer yollar Cnana yoga, Karma yoga ve Kriya yogadır.

Jnana yoga, Hinduizm'de Moksha'ya götüren üç klasik yoldan (margas) biridir. Jnana yoga "bilginin yolu" veya "kendini gerçekleştirme yolu" olarak bilinir. Diğer ikisi karma yoga ve bhakti yogadır. Daha sonra Hinduizm içindeki yeni hareketler, dördüncü bir manevi yol olarak raja yogayı ekledi, ancak diğer üçünden farklı olarak raja yoga evrensel olarak kabul görmüş değildir.

Vedanta Uttara Mīmāṃsā olarak da bilinen, Hindu felsefesinin altı ortodoks (āstika) okulundan biri olarak kabul edilen bir Hindu felsefi geleneğidir. "Vedanta" kelimesi " Vedaların sonu" anlamına gelir ve bilgi ve özgürlüğe odaklanarak Upanişad'larda bulunan fikirleri ve felsefeleri kapsar. Vedanta birçok alt geleneğe dönüşmüş ve bunların tümü fikirlerini Prasthānatrayī adı verilen ve "üç kaynak" olarak tercüme edilen ortak bir metin grubunun otoritesine dayandırmıştır. Bunlar; Upanişad'lar, Brahma Sutra'lar ve Bhagavad Gita'dır.

Sivananda Saraswati Hindu ruhani öğretmeni ve yoga gurusu.

Japamala, jaap maala veya basitçe mala, Sanskritçe "alçak sesle söylemek, içten tekrarlamak, mırıldanmak" anlamına gelen japa kelimesi ile çelenk anlamına gelen mala kelimelerinden oluşan kutsal bir hece veya ibareyi tekrarlamakta kullanılan dinî malzemeye verilen isim.

Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.