General Carlos Ibáñez del Campo, Şilili asker ve siyaset adamı.
Plutarco Elías Calles, Meksikalı general ve siyasetçi. Calles, Meksika Devrimi sırasında general rütbesine yükseldi, Katolik isyancılarla devlet güçleri arasında 1927'de çıkan Cristero Savaşı'na yol açmasıyla tanındı. 1924-28 yıllarında devlet başkanlığı yaptı, "maximato" olarak adlandırılan 1928-35 yılları arasında ise de facto olarak ülkeyi yönetti. Ulusal Devrimci Parti'yi (PNR) kurdu. Bu parti 1946 yılında Kurumsal Devrimci Parti (PRI) adını alarak 2000'e kadar Meksika'da iktidarı elinde tuttu.
Meksika devrimi (1910-17), 20. yüzyılın ilk büyük devrimi.
Porfirio Díaz, Meksikalı asker ve devlet başkanı. Güçlü bir merkezi yönetim kurarak ülkeyi 30 yılı aşkın bir süre diktatörlükle yönetti.
Meksika'ya Fransız müdahalesi, 19. yüzyılda İkinci Fransız İmparatorluğu tarafından Meksika'nın işgal edilmesi sürecini anlatır. İşgal harekâtı ilk başlarda Birleşik Krallık ve İspanya tarafından desteklenmiştir. İşgal kararı Meksika Devlet Başkanı Benito Juárez'in 17 Temmuz 1861 tarihinde aldığı dış borçların faizlerini ödemeyi reddeden karar üzerine alınmıştır.
Bağımsızlık Meleği, resmî adıyla Bağımsızlık Anıtı veya kısa kullanımıyla Melek, Meksiko'nun Cuauhtémoc beldesinde, Paseo de la Reforma'daki bir dönel kavşakta yer alan anıtsal sütun ve anıt mezar.
Meksika Silahlı Kuvvetleri Birleşik Meksika Devletleri'nin askerî kuvvetleridir. İspanyol kraliyeti 18. yüzyılda sömürge Meksika'sında daimi bir ordu kurmuştur. 1821'de Meksika'nın bağımsızlığını kazanmasından sonra ordu önemli bir siyasi rol oynamış, ordu generalleri devlet başkanı olarak görev yapmıştır. 1910-1920 Meksika Devrimi sırasında Federal Ordunun çöküşünü takiben, eski devrimci generaller ordunun boyutunu ve gücünü sistematik olarak küçültmüştür.
Meksika devlet başkanı, ülkedeki yürütme erkini kontrol eden devlet başkanlığı makamında bulunan kişidir. Tarih boyunca farklı yönetim şekilleri benimsense de yürütme gücü her daim devlet başkanlığı makamında olmuştur. Buna ek olarak iki farklı dönemde ülkede anayasal monarşi uygulanmış ve bu dönemlerde yürütme yetkisi imparatora verilmiştir.
Nicolás Bravo Rueda, Meksikalı asker ve siyasetçidir. Üç farklı dönemde Meksika devlet başkanı olarak görev yapmıştır.
Manuel Lapuente Díaz, Meksikalı futbolcu ve teknik direktördür. Forvet pozisyonunda görev aldığı futbolculuk kariyerini sonlandırmasının ardından teknik direktörlük yapmıştır.
José Guillermo Abel López Portillo y Pacheco, 1976'dan 1982'ye kadar Meksika'nın 58. Başkanı olarak görev yapan Kurumsal Devrimci Parti'ye (PRI) bağlı bir Meksikalı avukat ve politikacıydı. López Portillo, 1976 Meksika Cumhurbaşkanlığı seçiminde tek aday ve Meksika tarihinde rakipsiz olarak seçim kazanan tek Cumhurbaşkanı oldu.
Juan Nepomuceno Méndez Meksikalı general ve siyasetçidir. Porfirio Díaz yanlısı olup Porfiriato döneminde birkaç ay boyunca geçici olarak Meksika başkanıydı. 6 Aralık 1876'dan 17 Şubat 1877'ye kadar görev yaptı.
José Venustiano Carranza de la Garza, Meksikalı siyasetçi. Diktatör Porfirio Díaz'ın devrilmesini izleyen Meksika Devrimi'nin önderlerinden ve demokrasiye dönüş sonrasında yeni rejimin ilk devlet başkanı.
Luis Echevarría Álvarez, Meksikalı avukat, akademisyen ve 1970 ile 1976 arasında 50. Meksika devlet başkanı olmuş Kurumsal Devrimci Partili (PRI) siyasetçi. Devlet başkanlığından önce İçişleri Bakanı (1963-1969) olarak çalışmıştı. 100 yaşında olan Álvarez yaşayan en yaşlı Meksika başkanıdır.
Gustavo Díaz Ordaz Bolaños Meksikalı siyasetçi ve Kurumsal Devrimci Parti (PRI) üyesi. 1964 ile 1970 yılları arasında Meksika başkanı olarak hizmet verdi.
Manuel Ávila Camacho, 1940 ile 1946 yılları arasında Meksika Cumhurbaşkanı olarak görev yapmış siyasetçi ve askeri lider. Meksika Devrimi'ne katılmasına ve yüksek bir rütbeye ulaşmasına rağmen, General Lázaro Cárdenas ile doğrudan bağlantısı olması nedeniyle cumhurbaşkanı seçilmiştir. Meksikalılar tarafından "Kibar Cumhurbaşkanı" olarak çağrılmıştır. Cumhurbaşkanı olarak ulusal birliği, düzeni ve itidali sağlamaya yönelik politikalar izledi. Yönetimi sırasında askeri liderlikten sivil liderliğe geçişi sağladı, çatışmacı antiklerikalizmi sona erdirdi, sosyalist eğitim için yapılan baskıyı tersine çevirdi ve II. Dünya Savaşı sırasında ABD ile ticaret ilişkisini düzeltti.
Manuel del Refugio González Flores, 1880'den 1884'e kadar Meksika'nın 35. devlet başkanı olarak görev yapmış Meksikalı askerî general ve liberal politikacı. Devlet başkanlığı kariyerine başlamadan önce González, Meksika-Amerikan Savaşı'nda bir teğmen olarak ve daha sonra muhafazakar tarafta genel olarak Reform Savaşı'nda önemli roller oynadı. Meksika'nın Fransa'daki müdahalesinde González, General Porfirio Díaz komutası altında Meksika Cumhuriyeti için savaştı. Díaz'ın 1876 yılında başarılı olan Meksika başkanlığını kazanma girişimlerini destekledi. 1878'den 1879'a kadar Díaz yönetiminde Meksika Savaş Sekreteri olarak görev yaptı. Díaz, Sebastián Lerdo de Tejada'ya yaptığı darbeden dolayı yeniden seçilmeme ilkesi olduğundan 1880'de yeniden başkanlığa seçilemedi. Bu nedenle Díaz, zayıf rakibi olması gereken siyasi müşterisi González'in seçilmesi için çalıştı. 1880 yılından 1884 yılına kadar olan devlet başkanlığında diplomatik ve tarihçi Friedrich Katz'ın Meksika'nın "derin dönüşümden" daha az olduğunu düşündüğü yerel başarılar elde etti. González başkanlığının yolsuz olduğu düşünülse de, bu değerlendirme 1884'teki zor finansal şartlar ve Díaz'ın halefini itibarsızlaştırma kampanyasıyla renklendirildi ve 1884'te kendi seçimlerinin önünü açtı.
Adolfo López Mateos 1929'da muhalif olmasına rağmen sonradan Kurumsal Devrimci Parti (PRI) üyesi olmuş Meksikalı siyasetçi. Meksika devlet başkanı seçildi ve 1958 ile 1964 yılları arasında hizmet verdi.Başkanlığı sırasında elektrik şirketlerini millileştirdi, Bedava Ders Kitapları Ulusal Komisyonu'nu kurdu (1959), ABD sınırındaki Chamizal tartışmasını çözdü ve Doğa Tarihi Müzesi ve Meksiko'daki Ulusal Antropoloji Müzesi gibi önemli müzeleri açtı. Siyasi felsefesinin "Anayasa'nın solu" olduğu söyleyen López Mateos, Lázaro Cárdenas'tan beri solcu olduğunu ilan eden ilk başkan oldu. López Mateos Meksikalılar arasındaki popülerliği ile tanınır; Cárdenas ve Adolfo Ruiz Cortines ile birlikte López Mateos, Meksika'nın 20. yüzyıldaki en popüler başkanları olarak anılır. Ancak başkanlığı sırasında sendika başkanları Demetrio Vallejo ve Valentín Campa'nın tutuklanması, köylü lideri Rubén Jaramillo ve ailesinin Meksika ordusu tarafından öldürülmesi gibi baskıcı uygulamaları olmuştu.
Adolfo Tomás Ruiz Cortines tartışmalı 1952 seçimlerini Kurumsal Devrimci Parti adayı olarak kazanıp 1952 ile 1958 yılları arasında Meksika devlet başkanlığı yapmış Meksikalı siyasetçi. Selefi Miguel Alemán Valdés ve halefi Adolfo López Mateos'un aksine Meksika Devrimi'ne katılmıştır. Meksika'nın en yaşlı devlet başkanlarından olan Ruiz Cortines kadınlara seçme ve seçilme hakkı vermesi ve Meksika Mucizesi olarak bilinen dönemde ekonomiyi büyütmesiyle hatırlanır.
Dolores Hidalgo, Guanajuato eyaletinde bulunan Dolores Hidalgo belediyesinde bir şehirdir.
