İçeriğe atla

Quasimodo

Quasimodo ve Esmeralda

Quasimodo, Victor Hugo tarafından 1831'de yazılan Notre Dame'ın Kamburu (Fransızca: Notre Dame de Paris, İngilizce: The Hunchback of Notre Dame) romanında Çingene Esmeralda'ya âşık olan çirkin, kambur, aksak ve sağır zangoç.[1]

Romandaki Quasimodo, vahşi ve asil ruhluluğun trajik bir örneğidir.

Karakter

Quasimodo (Türkçe okunuşu Kazimodo) ağır fiziksel sorunlarla birlikte doğmuştur. Hugo, Quasimodo'nun sağ gözünü kapatan iri bir siğilden başka sırtında da kambur olduğunu tasvir eder.

4 yaşına doğru ebeveynleri tarafından Notre Dame Katedrali'nin merdivenlerinde terkedilmiştir, çirkinliği sebebiyle kimse almak istemeyince rahip Claude Frollo tarafından evlat edinilmiş ve Claude Frollo, paskalya sonrası ilk pazar günüyle ilgili olarak adını Quasimodo koymuştur. Büyüyünce katedralin çanlarını çalmakla görevlendirilen Quasimodo çan sesleri yüzünden zamanla sağır olur.

Sürekli çirkinliğiyle alay eden halkın içine karışmaktan hiç hoşlanmaz. Zamanla insanların her söylediğini bir alay veya lanet saymaya başlamış, insanlara duyduğu kin her gün büyümüştür. Sağırlığı sebebiyle sadece yalnız kaldığında bozduğu bir suskunluğa gömülmüştür. Notre Dame Katedrali'nin çan kulesi en sevdiği yerdir. Marie adını verdiği büyük çan en büyük neşe kaynağı ve sevgilisidir. Çingene kızı Esmeralda'yı görüp ona âşık olana kadar.

Televizyon

Quasimodo, Pierre Métais'in orijinal bir fikrine dayanan ve France Télévisions'da yayınlanan (26 bölümden oluşan) Quasimodo (1996) adlı bir animasyon dizisinin ortaya çıkmasına yol açtı.

Kaynakça

  1. ^ France, Peter (1995). The new Oxford companion to literature in French. Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0198661252. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Roman</span> bir kişi ya da bir grup insanın başından geçenleri, onların iç ve dış yaşantılarını belli bir kronolojik, mantıksal, duygusal ya da sanatsal ilişkiyi gözeterek öyküleyen uzun kurgusal anlatı

Roman, genellikle düzyazı biçiminde yazılan, kurgusal, görece uzun, insanın (ya da insan özellikleri atfedilen varlıkların) deneyimlerini bir olay örgüsü içinde aktaran ve genellikle kitap halinde basılan bir edebî tür. Uluslararası ve akademik platformlarda beşinci sanat olarak kabul gören edebiyatın bir alt türüdür.

<span class="mw-page-title-main">Victor Hugo</span> French romancı ve şair (1802–1885)

Victor Marie Hugo Romantizm akımına bağlı Fransız şair, romancı ve oyun yazarı. En büyük ve ünlü Fransız yazarlardan biri kabul edilir. Hugo'nun Fransa'daki edebi ünü ilk olarak şiirlerinden sonra da romanlarından ve tiyatro oyunlarından gelir. Pek çok şiirinin içinde özellikle Les Contemplations ve La Légende des siècles büyük saygı görür. Fransa dışında en çok Sefiller ve Notre Dame'ın Kamburu romanlarıyla tanınır.

<span class="mw-page-title-main">Paris</span> Fransada komün

Paris, Fransa'nın başkenti ve 105 kilometrekare 'den fazla alanda 2,175,601 nüfusu ile en kalabalık şehridir. 17. yüzyıldan beri Paris Avrupa'nın en önemli finans, diplomasi, ticaret, moda, gastronomi, bilim ve sanat merkezlerindendir.

<span class="mw-page-title-main">Salma Hayek</span> Meksikalı-Amerikalı film yapımcısı ve oyuncu

Salma Hayek, Meksikalı-Amerikalı oyuncu ve film yapımcısı. Babası Lübnanlı, annesi Meksikalıdır. İspanyolca, İngilizce, Arapça ve Portekizce bilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Notre Dame Katedrali</span> Paristeki katedral

Notre Dame Katedrali Paris, Fransa'da bulunan dünyaca ünlü bir katedraldir. Meryem Ana'ya ithafen isimlendirilmiştir. Gotik yapı Île de la Cité'nin doğu kısmında, Paris'in diğer tüm önemli yapıları gibi Seine Nehri'nin kıyısında bulunur. Girişi batıya bakar.

Claude Monet, Fransız empresyonist ressam. Oscar-Claude Monet veya Claude Oscar Monet olarak da bilinir. İzlenimcilik terimi, Monet'nin İzlenim: Gün Doğumu adlı resminden gelmektedir. İzlenimcilik, modern resim sanatındaki ilk büyük devrimci harekettir. Monet, resimlerinde fırça darbeleriyle oluşturduğu değişik renklerde noktalarla istediği izlenimi uyandıracak renk ve ışık etkisini yaratmayı başarmıştır.

Notre Dame de Paris, ilki 18 Eylül 1998'de, Paris'te bulunan Paris Kongre Sarayı'nda oynanan bir müzikaldir. Victor Hugo'nun aynı adlı romanından esinlenerek oluşturulan müzikalin sözlerini Luc Plamondon yazmış, bestelerini Richard Cocciante yapmıştır.

<i>Notre Dameın Kamburu</i> Victor Hugonun 1831de yayımlanan ve Fransa’da krallık döneminin karanlık günlerini anlatan romanı

Notre Dame'ın Kamburu, Victor Hugo'nun 1831 yılında yayınlanan ve Fransa'da krallık döneminin karanlık günlerinden kesitler sunan romanıdır. Romanın tamamlanması yaklaşık 6 ay sürmüştür. Notre Dame'ın Kamburu evrenselleşmiş ve dünya klasiklerinin başyapıtlardandır. Notre Dame'ın Kamburu, Hugo'nun en parlak dönemlerinden birinde yayımlandı. 1831'de yayımlanan Notre Dame de Paris'in roman kahramanlarından biri öylesine etkili oldu ki Notre Dame'ın Kamburu adıyla tanındı. Victor Hugo bu romanda insanların yaşamında kaderin yerini ve yoksulluğun insanı köreltmediğini ortaya çıkarmıştır. Roman hem yazarın ülkesinde hem de diğer ülkelerde oldukça sevilmiştir. Çoğu dillerde çevirileri yayımlanmış, ayrıca filmi de çekilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Le Havre</span> Fransada komün

Le Havre, Fransa'nın kuzeybatısında, Sen Nehri halicinde sağ yakada kurulu kent. Bölgenin en kalabalık merkezi. İdari olarak Seine-Maritime ilinde, Haute-Normandie bölgesinde yer alan bir komündür.

<span class="mw-page-title-main">Nicolas Boileau</span>

Nicolas Boileau-Despréaux, Fransız şair ve eleştirmen. Klasisizmin kurucusu olarak kabul edilir.

La Esméralda 1905 yılı Fransa yapımı sessiz film. Filmin yönetmenliğini dünyada bilinen ilk kadın yönetmen Alice Guy-Blaché ve Victorin-Hippolyte Jasset üstlenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Sacré-Cœur Bazilikası, Paris</span>

Sacré-Cœur Bazilikası, Paris'in Montmartre mahallesinde bulunan önemli bir Hristiyan yerleşimidir. 2006 yılında on milyon ziyaretçi ile Notre Dame Katedralinden sonra Fransa'da en çok ziyaret edilen anıttır.

Notre Dame’ın Kamburu balesi, Fransız yazar Victor Hugo’nun Notre Dame'ın Kamburu romanından baleye uyarlanmış iki perdelik bir eserdir.

<span class="mw-page-title-main">Chartres Katedrali</span>

Chartres Katedrali, Paris'in 80 km güneybatısında bulunan Chartres kentinde 13. yüzyılda kurulmuş olan; Romanesk mimari teknikleri ile yapılmış olmasına rağmen Gotik mimariyi en iyi temsil eden ve günümüze kadar özgün heykelleri, vitrayları ve döşemeleri ile en çok korunmuş olan bir anıt eserdir. Bu iki mimari tarzın birbirlerinden ayrı değil, ama birbirlerinin devamı olduğunu gösteren en iyi örnektir. Günümüze kadar korunarak gelen katedral, daha önce yangınla yok olan katedralin yerine 1193 ile 1250 yılları arasında yapılmış olan ve 4. yüzyıldan itibaren aynı yerde inşa edilen beşinci katedraldir.

Gerçek Haç, Bir Katolik Kilisesi geleneği tarafından İsa'nın çarmıha gerildiği haçtan olduğu söylenen fiziksel kalıntıların adıdır.

<span class="mw-page-title-main">Esmeralda (Notre-Dame'ın Kamburu)</span>

Esmeralda veya doğum adıyla Agnès, Victor Hugo'nun 1831'de yayımlanan Notre Dame'ın Kamburu 'nun baş karakteridir. Nazik ve cömert bir kalbe sahip olan 16 yaşındaki Esmeralda baştan çıkarıcı danslarıyla erkekleri cezbederken zeki keçisi Djali de türlü gösteriler yapar.

<i>Notre Dameın Kamburu</i> (film, 1939)

Notre Dame'ın Kamburu, 1939 tarihli ABD yapımı film.

Notre Dame'in Kamburu Walt Disney Feature Animation tarafından üretilen ve Walt Disney Pictures tarafından yayınlanan bir 1996 Amerikan animasyon müzikal drama filmidir. 34. Disney animasyon uzun metrajlı filmi ve Disney Rönesansı sırasında üretilen yedinci film, Victor Hugo'nun 1831 tarihli aynı adlı romanına dayanıyor. Olay örgüsü, Notre Dame'ın deforme olmuş çanı Quasimodo ve topluma kabul görme mücadelesine odaklanıyor. Gary Trousdale ve Kirk Wise'ın yönettiği filmin seslendirme kadrosunda son rolünde Tom Hulce, Demi Moore, Tony Jay, Kevin Kline, Paul Kandel, Jason Alexander, Charles Kimbrough, David Ogden Stiers ve Mary Wickes yer alıyor.

<span class="mw-page-title-main">Notre Dame yangını</span> Fransadaki Notre Dame Katedralinde meydana gelen yangın

Notre Dame yangını, 15 Nisan 2019 tarihinde, Orta Avrupa Yaz Saati'ne göre 18.20 sularında, Paris'teki Notre Dame Katedrali'nin çatısının altında başladı. Yangın söndürüldüğünde binanın kulesi çökmüş, çatısının çoğu yıkılmış ve üst duvarları ciddi şekilde hasar görmüştür. Taştan yapılma tonozlu tavan, yangının iç mekana zarar vermesini önledi. Pek çok sanat eseri ve dini kalıntı, acil durumun erken saatlerinde güvenli bir yere taşındı, ancak diğerleri dumandan zarar gördü ve dış sanat eserlerinin bir kısmı hasar gördü veya yok edildi. Katedralin sunağı, iki borulu org ve 13. yüzyıldan kalma üç penceresi hafif hasar gördü. Yangın, sitenin ve şehrin yakın bölgelerinin zehirli toz ve kurşunla kirlenmesine neden oldu.

<span class="mw-page-title-main">Île de la Cité</span>

Île de la Cité, Paris'in merkezinde, Seine nehrinde bir adadır. 4. yüzyılda, Roma valisinin kalesinin yeriydi. 508'de Frankların ilk kralı Clovis I, sarayını adada kurdu. 12. yüzyılda önemli bir dini merkez, Notre-Dame katedralinin evi ve Sainte-Chapelle kraliyet şapelinin yanı sıra şehrin ilk hastanesi oldu: Hôtel-Dieu. Aynı zamanda şehrin ayakta kalan en eski köprüsü olan Pont Neuf'un yeridir. Paris'in merkezindeki Seine'de yer alan gemi şeklindeki Île de la Cité, şehrin tarihi kalbidir. Yaklaşık 10 sokak uzunluğunda ve 5 genişliğindedir. Sekiz köprü onu nehir kıyısına bağlar ve dokuzuncusu güneydoğudaki daha küçük ada olan Île Saint-Louis'e çıkar. En batıdaki köprü, 1578-1604 yılları arasında inşa edilen Pont Neuf'tur. Adına rağmen, Paris köprülerinin en eskisidir. Sağlamlığı aksiyomatik hale geldi: Parisliler hala bir şeyin "Pont Neuf kadar sağlam" olduğunu söylüyorlar. Ortadan adanın ucuyla desteklenen köprü, Sol Yaka'ya beş, Sağa yedi kemerle uzanıyor. Korkuluk kornişleri 250'den fazla farklı grotesk maske ile dekore edilmiştir. Parapet, her köprü iskelesinde suya doğru kıvrılarak, Paris'teki ilk kaldırım boyunca yarım ay koyları oluşturur; bu koylarda seyyar satıcılar dükkân açar. 200 yıl boyunca bu köprü Paris'in ana caddesi ve daimi fuarıydı. Yapı düzenli onarımlardan geçse de ana Pont Neuf'ta bugünkü haliyle orijinal köprüdür. Mansapta ve köprünün hemen altında, Île de la Cité'nin ucu, çiçekli çalılarla çevrili, eski ağaçların altında banklar bulunan üçgen, çakıl yollu bir parka dönüştürülür. Özellikle güneşlenenlerin ve aşıkların gözdesi olan Arnavut kaldırımlı geniş bir iskele ile çevrilidir. Merdivenlerin parktan köprüye çıktığı yerde, Pont Neuf'un tamamlanmasında ısrar eden Kral IV. Henry'nin bronz bir atlı heykeli var. Heykel, Paris'te halka açık bir yolda duran ilk heykel olan orijinal 1614'ün 1818 tarihli bir reprodüksiyonudur. Karşıda, Henry'nin varisi, gelecekteki XIII. Louis olarak adlandırılan Place Dauphine'nin (1607) dar girişi var. Yer, eskiden beyaz taşla işaretlenmiş tek tip kırmızı tuğlalı evlerden oluşan bir üçgendi, ancak tabanı boyunca sıralanan evler, Adalet Sarayı'nın bir kısmının inşasına yer açmak için 1871'de yırtıldı. Erken Roma valisinin sarayı, 13. yüzyılda Kral IX. Louis tarafından aynı yerde yeniden inşa edildi ve 100 yıl sonra, gaddarlığı ekleyen IV. Philip (Fuar) tarafından genişletildi. etkileyici Gotik odaları ile gri taretli Conciergerie. Krallar döneminde Parlamentonun buluşma yeri olan Büyük Salon, Gotik güzelliğiyle tüm Avrupa'da biliniyordu. Ancak 1618 ve 1871'deki yangınlar orijinal odanın çoğunu yok etti ve sarayın geri kalanının çoğu 1776'da alevler tarafından harap edildi. Büyük Salon şimdi Adalet Sarayı'nda bulunan çeşitli mahkemeler için bir bekleme odası olarak hizmet veriyor. Bitişikteki ilk Hukuk Dairesi'nde, Devrim Mahkemesi 1793'ten itibaren yaklaşık 2.600 kişiyi giyotine mahkûm ederek oturdu. Mahkûm edildikten sonra kurbanlar taş merdivenlerden aşağı infaz yerine onları taşıyan arabaları beklemek üzere Conciergerie'nin zindanlarına geri götürüldüler. Conciergerie hala duruyor ve ziyaretçilere açık. Saray avlularında Fransa'nın en büyük anıtlarından biri olan 13. yüzyıldan kalma Sainte-Chapelle bulunur. 1243 ve 1248 yılları arasında IX. Louis'un istikametinde inşa edilmiş olan bu yapı, Gotik Rayonnant tarzının bir başyapıtıdır. Büyük bir cüretle mimar, tonozlu tavanlarını ince sütunlardan oluşan bir kafesin üzerine yerleştirdi, aralarındaki duvarlar vitraydan yapılmıştı. Enfes şapel, İsa'nın çarmıha gerilmesinde giydiği düşünülen Dikenli Tacı tutmak için tasarlandı. IX. Louis, kalıntıyı, Konstantinopolis'in Latin imparatoru Baldwin II Porphyrogenitus'tan piyon olarak tutan Venediklilerden satın almıştı. Gerçek Haç'tan çiviler ve tahta parçaları gibi diğer kutsal emanetler, kalıntıları şimdi Notre-Dame hazinesinde bulunan şapelin koleksiyonuna eklendi.