İçeriğe atla

Quaestura exercitus

Quaestura exercitus, Doğu Roma İmparatorluğu'nun özel idari bölgesidir, merkezi Odessus'tur (günümüz Varna), İmparator I. Justinianus (527–565 arası) tarafından 18 Mayıs 536 tarihinde kurulmuştur:[1] Toprak olarak Quaestura exercitus, Moesia Inferior ve Küçük İskitya'un Roma vilayetlerini içermektedir, Kıbrıs, Karya ve Ege adaları (örneğin Kiklad Adaları) vilayetleri ile aşağı Tuna bölgesine yerleşmiştir. Tüm bu vilayetler Doğu'nun Praetorian prefecture yönetiminden çıkarılıp quaestor exercitus ("Ordunun Quaestoru") ismiyle yeni oluşturulan askeri makamın idaresine verilmiştir.[2] Quaestor'un yetkileri magister militum'un yetkilerine denkti.[3] Stratejik olarak yaşamsal fakat ekonomik olarak ise zayıf Tuna vilayetlerinde, quaestura exercitus birliklerin orada kalmalarını desteklemeye yardımcı olmaktı. Daha zengin aşağı Tuna vilayetlerine ulaşmak için, Justinianus tedarki Karadeniz üzerinden sağlayabiliyordu. Sabit ve sürekli birlikler ile torakların yeniden yapılandırılması Tuna vilayetlerinin hem fakir halkı hem de harap kırsal kesimini rahatlattı. Quaestura exercitus tarihi ile ilgili yeterli kanıt eksikliği vardır. Fakat 570lerin ortalarında hala quaestor makamının varlığını devam ettirmesi, bu topraklardaki birliklerin bir nebze başarı gösterdiklerini göstermektedir.[4][5]

Sonuçta, quaestura exercitus ile ilişkilendirilmiş Tuna vilayetleri, 7. yüzyılda Slav ve Avar istilasında ayakta kalamamışlardır. Fakat, denizden tedarik sağlanabilen Tuna deltasında ve Karadeniz boyunca izole kaleler elde kalmıştır ve quaestura yapısından kalanlar ile Karabisianoi ilk yapısı kurulmuş, bu yeni yapı büyük Bizans donanmasının birliklerini oluşturduğuna dair kanıtlar vardır.[6] Moesia Inferior ve Küçük İskitya'dan kurşun mühürler, quaestura exercitus varlığını destekleyen kanıtlardır. Özellikle 13 imparatorluk mührü (9 tanesi Justinianus döneminden) göstermektedir ki Küçük İskitya ile Konstantinopolis'ten subaylar arasında iletişim bir şekilde düzenli şekilde olmaktadır.[7]

Kaynakça

  1. ^ Velkov 1977, s. 62"536 (18 Mayıs) bir özel idari bölge yaratıldı - quaestura exercitus. Aşağı Moesia ve İskitya (Trakya bölgesinden ayrılmıştır), Kiklad Adaları, Karya ve Kıbrıs içermektedir."
  2. ^ Maas 2005, s. 120: "This infrastructure possessed flexibility and scope for adaptation according to circumstances specific to different parts of the empire, as demonstrated by Justinian's establishment of the quaestura exercitus (quaestorship of the army) in 536, whereby the provinces of Moesia and Scythia on the lower Danube and the Asian provinces of Caria, Cyprus, and the Islands were detached from the praetorian prefecture of the east and placed under the authority of a new official, the quaestor of the army."
  3. ^ Haldon 1999, s. 68: "Önemli yeni bir kıta komutanı, quaestura exercitus, Justinianus döneminde ortaya çıktı. Magister militum'a denkti, placed under the authority of an officer entitled quaestor, with authority over troops based in the Danube frontier zone (the provinces of Scythia and Moesia II), but including also the Asia Minor coastal province of Caria and the Aegean islands."
  4. ^ Maas 2005, s. 120: "The Danubian provinces, strategically critical but economically poor, had long struggled to support the troops stationed in them, a problem Justinian sought to solve by linking them in this way with the wealthier and more secure Asian provinces that could transport supplies via the Black Sea to the lower Danube. Although evidence about the subsequent history of this arrangement is limited, the post of quaestor was still in existence in the mid 570s, suggesting that it achieved some success."
  5. ^ Haldon 1999, s. 68: "The purpose appears to have been to supply the Danube frontier forces by sea from a secure hinterland, thus sparing the hard-pressed population and ravaged countryside of the frontier districts where the armies were based."
  6. ^ Haldon 1999, s. 74: "The districts ascribed to the old quaestura exercitus established by Justinian did not survive the Slav and Avar invasions of the Balkan provinces (although isolated fortresses on the Danube delta and along the coast of the Black Sea were maintained and supplied by sea); but its Aegean regions remained, as before, the source of men, ships and resources for a maritime corps known in the later seventh century as the "ship troops", or Karabisianoi, probably based at first on Rhodes, although also drawing its soldiers from the mainland."
  7. ^ Curta 2001, ss. 185–186: "Ever since A. H. Jones interpreted the quaestura exercitus as an administrative reform designed to ensure a continuous food supply for troops stationed on the Thracian border, scholars insisted that the attributions of the quaestor were primarily financial. He was directly responsible for the annona (provisioning) of the army in Moesia Inferior and Scythia Minor. In addition, lead seals found in the region point to communication of some regularity between the two Balkan provinces included in the quaestura exercitus and the central government. Thirteen imperial seals, nine of which are from Justinian, demonstrate that officials in Scythia Minor received letters and written orders from the emperor."

Kaynakça

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">I. Justinianus</span> 527–565 yılları arasındaki Bizans imparatoru

I. Justinianus, ayrıca Büyük Jüstinyen olarak da bilinir, 527 ile 565 yılları arasında Bizans imparatorudur.

<span class="mw-page-title-main">Antalar</span>

Antalar, 6. yüzyılın alt Tuna ve Kuzeybatı Karadeniz bölgesinde var olan erken bir Slav kabilesi devletiydi. Arkeolojik Penkovka kültürüyle sıklıkla bağlantılıdırlar.

<span class="mw-page-title-main">Nika Ayaklanması</span>

Nika Ayaklanması, MS 532'de bir hafta boyunca Konstantinopolis'te Bizans İmparatoru I. Justinianus'a karşı gerçekleşmiştir. Konstantinopolis'in neredeyse yarısının yakılması veya yıkılması ve on binlerce insanın öldürülmesiyle genellikle şehir tarihindeki en şiddetli ayaklanma olarak kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Armeniakon</span>

Armeniakon Theması, daha doğrusu Armeniakların Theması kuzeydoğu Küçük Asya'da yer alan Bizans İmparatorluğu theması.

<span class="mw-page-title-main">Jüstinyen Sütunu</span>

Jüstinyen Sütunu, Doğu Roma imparatoru I. Justinianus'un savaş başarıları onuruna 543'te Konstantinopolis'e dikilen Roma zafer sütunu. Augustaion meydanının batı yakasında, Aya Sofya ve Büyük Saray arasında kalan sütun 16. yüzyılda Osmanlılar dönemindeki depremde yıkılıncaya kadar ayakta kalmıştır.

<span class="mw-page-title-main">İzmit Katliamı</span> Yunanların bölgeden çekilirken şehri yağmalaması

İzmit katliamı 24 Haziran 1921 tarihinde meydana geldi ve İngiliz gazeteci Arnold Joseph Toynbee'nin tahminine göre 300'den fazla sivil Türk o gün öldürüldü. Toynbee olaydan kısa bir süre sonra şehri ziyaret etti ve olayları belgeledi. Olaylar Türk-Yunan Savaşı (1919-1922) sırasında Yunan kuvvetleri şehirden çekilirken meydana geldi ve şehir yağmalandı ve bir bölümü yandı. 29 Haziran 1921 günü İngiliz parlamentosu Yunan çekilmesini ve olası zulümleri tartıştı.

<span class="mw-page-title-main">Justinus (525 doğumlu general)</span> Bizanslı aristokrat ve general

Flavius Mar. Petrus Theodorus Valentinus Rusticius Boraides Germanus Iustinus ya da kısaca Justinus, Bizanslı bir general ve aristokrattır. Jüstinyen Hanedanı'nın üyesi ve Bizans İmparatoru I. Justinianus'un yeğenidir. 540 yılında son Roma konsüllerinden biri olarak atanan Justinus, Lazika ve Balkanlardaki savaşlarda üst düzey komutan olarak görev yaptı. Bizans'ın Slav ve Sasanilere karşı giriştiği mücadelelerin yanı sıra, Avarlarla yapılan ilk temasları yönetti. İmparator I. Justinianus öldüğünde tahta aday olan Justinus, kuzeni II. Justinus tarafından saf dışı bırakıldı ve sürüldüğü Mısır'da düzenlenen suikast sonucu öldürüldü.

<span class="mw-page-title-main">Ekskubitores</span>

Excubitores erken dönem Bizans imparatorlarının imparatorluk muhafızları olarak yaklaşık 460 yılında kurulmuştur. Komutanları kısa sürede büyük etki sahibi olmuş, aralarından 6. yüzyılda bir dizi imparator çıkmıştır. Excubitores geç 7. yüzyılda kayıtlarında görülmemeye başlamışlardır, fakat 8. yüzyıl ortalarında, orta dönem Bizans ordusunun çekirdeğini oluşturan seçkin "tagmata" birliklerinden birine dönüşmüşlerdir. Excubitores hakkında son kayıt 1081 yılıdır.

<span class="mw-page-title-main">Trakya (thema)</span> Bizans idari bölümü (Thema)

Trakya Theması, Balkanların güneydoğu bölümünde yer alan Bizans İmparatorluğu theması, imparatorluğun tarihi boyunca Trakya'nın çeşitli bölümlerini kapsamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Bizans ordusu</span> ordu

Bizans ordusu veya Doğu Roma ordusu, Bizans donanmasının yanında hizmet veren Bizans silahlı kuvvetlerinin başlıca askeri organıydı.

<span class="mw-page-title-main">Justinianus Veba Salgını</span> salgın

Justinianus Veba Salgını, Ticaret gemileri veba bulaşmış pire taşıyan sıçanlar barındırdığı için Bizans İmparatorluğu ve özellikle başkenti Konstantinopolis'in yanı sıra Sasani İmparatorluğu ile tüm Akdeniz çevresinde liman kentlerini etkileyen bir pandemidir. Bazı tarihçiler, Justinianus Veba Salgını'nın tarihin en ölümcül salgınlarından biri olduğuna inanmaktadır ve bu da iki asır boyunca yenilenerek tahmini 25-100 milyon insanın ölümüne yol açmıştır; ilk salgın sırasında Avrupa nüfusunun yarısına eşdeğer bir ölüm oranı vardır. Vebanın sosyal ve kültürel etkisi, 14. yüzyılda Avrasya'yı harap eden Kara Ölüm ile karşılaştırılmaktadır, ancak 2019'da yayınlanan araştırmalar, vebanın ölüm oranının ve sosyal etkilerinin abartıldığını savunmaktadır.

Sebastopolis Muharebesi, 692 yılında Sebastopolis'ta Halife Abdülmelik yönetiminde Emevîler ile Bizans İmparatorluğu arasında gerçekleşen muharebedir. Bu muharebe, iki güç arasında 680 yılından beri mevcut olan barışı sonlandırmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Dioecesis Orientis</span> Roma İmparatorluğu Dioecesisi

Dioecesis Orientis, Akdeniz ile Mezopotamya arasında Orta Doğu'nun batı bölgelerini kapsayan Geç Roma İmparatorluğu Dioecesisidir. Geç Antik Çağ'da, İmparatorluğun en önemli ticari, tarımsal, dini ve entelektüel bölgelerinden biriydi ve Sasani İmparatorluğu'na ve asi çöl kabilelerine bakan stratejik konumu ona olağanüstü askeri bir önem verdi.

<span class="mw-page-title-main">Dioecesis Thraciae</span> Roma İmparatorluğu Dioecesisi

Trakya Piskoposluğu, doğu Balkan yarımadasını kapsayan Geç Roma İmparatorluğu piskoposluğudur. Filippopolis başkentidir.

Sürekli Barış Doğu Roma (Bizans) İmparatorluğu ve Sasani İmparatorluğu arasında 532 yılında imzalanmış, iki güç arasındaki İberya Savaşı (527-531) sonucunu belirleyen süresiz bir barış antlaşmasıdır. Göreceli olarak samimi ilişkiler dönemini müjdeledi, ancak Lazika'nın kontrolü üzerine düşmanlıkların başladığı 540'a kadar sürdü.

<span class="mw-page-title-main">Dioecesis Daciarum</span> Roma İmparatorluğu sivil dioecesisi

Dioecesis Daciarum, modern batı Bulgaristan, orta Sırbistan, Karadağ, kuzey Arnavutluk ve kuzey Kuzey Makedonya bölgelerinden oluşan geç Roma İmparatorluğu dioecesis'i. Başkenti Serdica ve Illyricum praetoria idaresine bağlıydı.

<span class="mw-page-title-main">Petrus (patrisyen)</span> Bizanslı tarihçi

Patrisyen Petrus, kıdemli Doğu Roma bürokrat, diplomat ve tarihçisi. İyi eğitimli ve başarılı bir avukattı, defalarca Ostrogot İtalya'ya 535-554 arası Gotlar Savaşı öncesi elçi olarak gönderilmiştir. Diplomatik yeteneklerine rağmen, savaşı engelleyememiş ve birkaç yıl Ravenna'da Gotlar tarafından hapsedilmiştir. Serbest bırakıldıktan sonra, imparatorluk bakanlarının başı olan magister officiorum makamına atanmış, bu makamı 26 yıl elinde tutmuştur. Yetenekleriyle, I. Justinianus'un önde gelen bakanlarından biri olmuş, Bizans imparatorunun din siyasetinde ve en önemlisi 20 yıl süren Lazika Savaşı'nı sona erdiren barış anlaşması görüşmelerine başkanlık etmek olan Sasani İmparatorluğu ile ilişkilerde önemli rol oynamıştır. Tarih yazımlarının sadece parçaları günümüze ulaşmıştır fakat erken dönem Bizans merasimleri ve Bizans ile Sasani arasındaki diplomatik konular üzerine eşsiz bir kaynak sunar.

Novellae Constitutiones ya da Justinianus'un Kanunları, Roma imparatoru I. Justinianus tarafından, uzun hükümdarlığı döneminde başlatılan dört ana Roma hukuku biriminden biri olarak kabul edilirler. Diğer üç parça Codex Justinianus, Digesta seu Pandectae ve Institutiones Justinianus olarak isimlendirilir. Justinianus'un quaestor'u Tribonianus öncelikle bu son üçünün derlemekten sorumluydu. Bu dört parça beraber Corpus Iuris Civilis olarak da bilinir. Bununla birlikte, Codex, Digesta ve Institutiones Justinianus tarafından tutarlı eserler olarak tasarlanırken, Novellae ise Codex'in ikinci baskısını ilan ettiği 534'ten sonra çıkarılan çeşitli kanunlardır ve onun hükümdarlığında asla resmen derlenmemiştir.

<span class="mw-page-title-main">İlk veba salgını</span> veba salgınları serisi, 541-767

İlk veba salgını, Yersinia pestis bakterisinin neden olduğu bulaşıcı hastalık olan vebanın ilk Eski Dünya salgınıdır. Erken Orta Çağ Pandemisi olarak da adlandırılan bu hastalık, 541'de Justinianus Veba Salgını ile başladı ve 750 veya 767'ye kadar devam etti; Justinianus Veba Salgını'nı takip eden en az on beş veya on sekiz büyük veba dalgası tarihsel kayıtlardan tespit edilmiştir. Pandemi, en şiddetli ve en sık Akdeniz Havzası'nı etkiledi, ancak Yakın Doğu ve Kuzey Avrupa'yı da etkiledi. Doğu Roma imparatoru I. Justinianus'un adı bazen Geç Antik Çağ'daki tüm veba salgınları dizisinin yanı sıra 540'ların başlarında Doğu Roma İmparatorluğu'nu vuran Justinianus Vebası için de kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">İskitya</span>

İskitya, Klasik Antik Çağ'da Orta Avrasya'da yer alan bir bölgeydi. Sınırları Yunanlar tarafından belirsiz bir şekilde tanımlanan bu bölge Doğu İran İskitleri tarafından işgal edildi ve Orta Asya ve Doğu Avrupa'daki Vistül Nehri'nin doğusundaki kısımlarının doğu kısımları ile sınırdı. Antik Yunanlar, Avrupa'nın kuzeydoğusundaki tüm topraklara ve Karadeniz'in kuzey kıyılarına İskitya adını verdiler. Demir Çağı boyunca bölge İskit kültürlerinin gelişmesine tanık oldu.