İçeriğe atla

Pyotr İlyiç Çaykovski

Pyotr İlyiç Çaykovski
Pyotr İlyiç Çaykovski Portresi (1893)
Genel bilgiler
DoğumПётр Ильич Чайкoвский
(Pyotr İlyiç Çaykovski)

7 Mayıs 1840(1840-05-07)
Rusya Votkinsk, Rusya
Ölüm6 Kasım 1893 (53 yaşında)
Rusya Sankt-Peterburg, Rusya
TarzlarKlasik müzik
MesleklerBesteci

Pyotr İlyiç Çaykovski[a 1] (Rusça: Пётр Ильич Чайкoвский; 7 Mayıs 1840, Votkinsk - 6 Kasım 1893, Sankt-Peterburg), Romantik Dönem Rus klasik müzik bestecisidir. Senfoni, opera, bale, enstrümantal ve oda müziği ile şarkı gibi birçok tarzda eser vermiştir. Günümüz klasik müzik repertuvarında yer alan en popüler konser ve gösteri müziklerini yazmıştır. Bunların arasında Kuğu Gölü, Uyuyan Güzel, Fındıkkıran bale müzikleri, 1812 Uvertürü, 1. Piyano Konçertosu, son üç senfonisi ve Yevgeni Onegin opera müziği sayılabilir.

Çaykovski orta sınıf bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelmiştir. Müziğe karşı erken yaştan itibaren yatkınlık göstermesine rağmen devlet memuru olmak için eğitim almıştır. Ailesinin istememesine rağmen müzik alanında kariyer yapmayı seçerek 1862 yılında Sankt-Peterburg Konservatuvarına girdi ve 1865 yılında buradan mezun oldu. Bu formül, Batı'ya yönelik eğitim Çaykovski'yi döneminin Rus Beşleri olarak bilinen ve genç Rus bestecilerden oluşan ulusalcı akımından ayırmıştır.

Her ne kadar önemli başarılara imzasını atmış olsa da duygusal anlamda kendini hiçbir zaman güvende hissetmemiş ve yaşamı boyunca kişisel krizlerle karşılaşmış ve dönem dönem depresyona girmiştir. Bunun etkenleri arasında bastırılmış eşcinselliği ve bunun açığa çıkma korkusu, kötü evlilik hayatı ve hiçbir zaman yüzünü görmediği, sadece maddi destek aldığı zengin bir dul olan Nadejda von Meck ile 13 yıl süren mektuplaşmasının sona ermesi sayılabilir. Özel hayatındaki hengâmeye rağmen ününü günden güne artırmış, Çar tarafından yaşam boyu maaşa bağlanmış ve dünya çapında konser salonlarında eserleri takdir görmüştür. 53 yaşında ani ölümüne kolera salgınının sebep olduğunu söylense de bazı kaynaklar bunun intihar olduğunu ileri sürmüştür. .[1]

Dünya üzerinde konser izleyicileri arasında çok popüler olmasına rağmen Çaykovski zaman zaman eleştirmenler, müzisyenler ve besteciler tarafından sert eleştirilere maruz kalmıştır. Ancak günümüzde önemli bir besteci olduğu konusunda artık bir şüphe kalmamıştır.[2] 20. yüzyılın başında ve ortalarında batılı eleştirmenler Çaykovski'nin müziğini bayağı bulmuşlar ve gerisinde bir düşüncenin yatmadığını öne sürmüşlerdir. Ancak bu küçümseme zamanla ortadan kaybolmuştur.[3]

Hayatı

Çaykovski Ailesi 1848. Soldan sağa: Pyotr, Aleksandra Andreyevna (anne), Aleksandra (kızkardeş), İppolit, İlya Petroviç (baba).

Pyotr İlyiç Çaykovski 7 Mayıs 1840'ta o zamanlar Rus İmparatorluğu'nun Vyatka eyaletinde bulunan günümüz Udmurtya'sında küçük bir maden şehri olan Votkinsk'te doğdu.

Ukrayna vatandaşı olan babası İlya Petroviç Çaykovski, çeşitli Rus şehirlerinde fabrika yöneticisi olarak çalışmış olan bir devlet maden mühendisiydi.[4] Büyükbabasının adı Pyotr Fyodoroviç Çayka'dır (sonradan adını Çaykovski olarak değiştirmiştir), Çayka (Ukrayna dili: Чайка, anlamı martı) geleneksel bir Ukrayna soyadıdır. Pyotr Çayka 1745 yılında Ukrayna'da Poltava yakınlarında Nikolaevka'da doğmuştur. 1785 yılında soylular siciline kaydedilmiştir. Pyotr Çayka, Kiev'de ilahiyat fakültesinde okuduktan sonra Sankt-Peterburg'da tıp eğitimi görmüş olan Fyodor Çayka (yak. 1695–1767) ile eşi Anna'nın (1717–?) ikinci çocuklarıdır.[5]

Bestecinin annesi Aleksandra Andreyevna (evlilik öncesi soyadı d'Assier) kısmen Fransız asıllıydı ve İlya'nın üç eşinden ikincisiydi.

Pyotr, babasının ikinci evliliğinden olan altı çocuğunun ikincisiydi. Dört erkek kardeşi (Nikolay, İppolit ve ikiz Anatoli ile Modest, sonuncusu oyun yazarı, libretto yazarı ve çevirmendir) ve Aleksandra adlı bir kızkardeşi vardı. Babasının ilk evliliğinden Zinayda adlı bir üvey kızkardeşi de vardı.[6]

1843 yılında Çaykovski'nin ebeveyni Fanny Dürbach adında bir Fransız mürebbiye tuttular. Fanny'nin çocuklara gösterdiği ilgi ve şefkatin bir yaşam öyküsü yazarı tarafından soğuk, mutsuz, uzak bir anne olarak tanımlanan Aleksandra'nın açığını kapadığı söylenir.[7] Ancak diğer yazarlar Aleksandra'nın oğlunun üzerine titrediğini söylemektedir.[8]

Çaykovski beş yaşında piyano dersi almaya başladı. Üç yıl içinde öğretmeni kadar yetkin bir şekilde müzik okuyabilecek kadar yetenekli bir öğrenciydi. Anne ve babası müziğe karşı olan yeteneğini çok destekliyordu. özel hoca tutmanın yanı sıra bir org almış ve piyano çalışması konusunda şevk vermişlerdi.[9] Ancak ailesinin müzik yeteneği karşısındaki arzuları kısa zamanda köreldi. 1850 yılında aile Çaykovski'yi Sankt-Peterburg'da bulunan İmparatorluk Hukuk Okuluna göndermeye karar verdi. Bu okul daha çok küçük soylu ve seçkin tabakanın çocuklarına hitap ediyordu ve öğrencilerini devlet memuru kariyerine hazırlıyordu. Okula giriş yaşı 12 olduğu için Çaykovski evinden 1.300 km. uzakta okulun hazırlık sınıfında iki yıl geçirmek zorundaydı.[10] Bu iki yıl geçtikten sonra Çaykovski yedi yıllık öğrenim almak üzere İmparatorluk Hukuk Okuluna geçti.[11]

14 yaşındayken çok bağlı olduğu annesini kaybetti ve bu daha sonra eserlerinde bile kendisini gösterecek olan depresif yanının gelişmesine katkıda bulundu.19 yaşında eğitimini tamamlayarak devlet memuru oldu. 21 yaşındayken Sonradan Sankt-Peterburg Konservatuvarı'na dönüşecek yeni bir müzik okuluna kaydoldu. 1865 yılında mezun oldu ve Moskova Konservatuvarı'nda müzik öğretmenliğine başladı. Bu kurumda çalıştığı 11 yıl boyunca birçok büyük eser yaratan Çaykovski, ilk defa Alınyazısı adlı senfonik şiirde kendi bestecilik üslubunu ortaya koydu: Tutku ve özlem dolu, küçük şarkıları yeğleyen bir üslup.

Eşcinsel eğiliminin dedikodulara yol açmasını önlemek için 1877'de konservatuvardan bir öğrencisi ile evlenen Çaykovski'nin bu evliliği çok başarısız olmuş ve intihar girişiminde bulunmasına yol açmıştır. Dokuz hafta sonra eşini ve Moskova'yı terk eden ancak boşanamayan besteci 1878'de varlıklı bir müziksever olan Nadezhda von Meck ile tanıştı. 11 çocuklu bu genç kadın Çaykovski'yi maddi olarak destekledi ancak ilişkileri sadece mektuplaşma yoluyla sürdü, von Meck'in isteğiyle birbirlerinin yüzünü görmediler. Aldığı maddi destek sayesinde Çaykovski öğretmenlikten ayrılıp kendisini bestelerine verdi. 1878 - 1885 yıllarını Avrupa-Rusya arasında gidip gelerek geçiren besteci, gittiği ülkelerde orkestralar yönetti. 1891'de ise Amerika Birleşik Devletleri'ne giderek kendi eserlerinden oluşan dinletiler gerçekleştirdi.

Çaykovski, 1875'te ilk kez seslendirilen 1. Piyano Konçertosu ve 1876'da sahnelenen Kuğu Gölü balesi ile büyük başarı kazanmıştı; en başarılı operası olan Eugene Onegin'i 1879'da tamamladı; 1880'de 1812 Uvertürü'nü yazdı;1881'de ilk kez seslendirilen Keman Konçertosu zamanla keman dağarcığının en gözde eserlerinden birisi oldu; 5. Senfoni 1888'deki ilk seslendirilişinden itibaren büyük başarı kazandı; 1889'da Uyuyan Güzel balesi sahnelendi; 1890'da yazdığı Maça Kızı, o yıl Çarlık Operaevi'nde sahnelendi. Sanatının doruğuna çıktığı sırada Nadezhda von Meck onu parasal olarak desteklemeyi ve mektuplaşmayı kesti. Ancak Çaykovski beste çalışmalarını sürdürdü ve 1892'de Rusya'da bir turne gezisine çıktı. Moskova yakınlarında bir ev alarak burada 6. Senfoni (Patetik)'yi besteledi, Fındıkkıran balesini yazmaya başladı. 1893'te kolera salgını sırasında kaynatılmamış bir bardak su içmesi sonucu yatağa düşerek Sankt-Peterburg'da öldü.

Çaykovski, 7 senfoni, 9 opera(Onuncu opera olan "Deniz kızı"nda yeterlilik göremediği için sanatçının kendisi tarafından yok edilmiştir), üç bale, üçü piyano, biri keman olmak üzere dört konçerto, üç yaylı dördül, en ünlüsü Andante Cantabile (1. yaylı dördülün ağır bölümü) olan çeşitli oda müziği eserleri bestelemiştir.

Ayrıca bakınız

Dipnotlar

  1. ^ Bestecinin ismi batı kaynaklı olarak Türkçeye Peter İlyiç Çaykovski olarak geçmiştir ve Senfoni Orkestraları programlarında bu şekilde geçmektedir

Notlar

  1. ^ Brown, Man and Music, 431–35; Holden, 373–400.
  2. ^ Brown, New Grove (1980), 18:628–29.
  3. ^ Wiley, New Grove (2001), 25:169.
  4. ^ Alexander Poznansky. (1999). Tchaikovsky through others' eyes. Indiana University Press.
  5. ^ "Petr Fedorovich Tchaikovsky". Tchaikovsky Research. 27 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2009. (İngilizce)
  6. ^ Holden, 6, 13; Warrack, Tchaikovsky, 18.
  7. ^ Holden, 6.
  8. ^ Poznansky, Quest, 5.
  9. ^ Wiley, Grove Music
  10. ^ Holden, 14; Warrack, Tchaikovsky, 26.
  11. ^ Holden, 20.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Necil Kazım Akses</span>

Necil Kazım Akses, Türk besteci.

<span class="mw-page-title-main">Sergey Rahmaninov</span> Rus besteci, orkestra şefi ve piyanist

Sergey Rahmaninov, Rus besteci, orkestra şefi, piyanist.

<span class="mw-page-title-main">Nevit Kodallı</span>

Mehmet Nevid Kodallı, Türk besteci, eğitimcidir.

<span class="mw-page-title-main">Maurice Ravel</span> Fransız besteci (1875 – 1937)

Joseph-Maurice Ravel, Fransız besteci ve piyanist.

Türk Beşleri özellikle Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluş döneminde eserleriyle kendilerinden söz ettirmiş aşağıdaki beş Klasik Batı Müziği bestecisini bir arada tarif etmek için kullanılan uluslararası bir deyimdir. Türk müziği için çok önemlidirler. Bu kişiler:

<span class="mw-page-title-main">Nikolay Rimski-Korsakov</span>

Nikolay Rimski-Korsakov, Rusça: Николай Андреевич Римский-Корсаков Rus müzisyen, besteci ve müzik eğitimcisi. Rus beşleri olarak adlandırılan 19. yüzyıl Rus bestecileri grubundandır. Eserlerinde Rus halk müziği ve doğu ezgilerine yer vermesi ve kendine özgü bir orkestrasyon tekniği kullanması ile tanınır. İspanyol Kapriçyosu (1887), Şehrazat Senfonik Süiti (1888), Rus Paskalya Uvertürü en ünlü eserlerindendir.

Dr. Okan Demiriş, Türk besteci ve orkestra şefidir.

<span class="mw-page-title-main">Sergey Prokofyev</span>

Sergey Sergeyeviç Prokofyev, (Rusça: Серге́й Серге́евич Проко́фьев; Sergey Sergeyeviç Prokofyev; birçok değişik müzik türünü ustalıkla icra edebilen, bu özelliği ile 20. yüzyılın en önemli yorumcularından sayılan ünlü piyanist ve besteci.

<span class="mw-page-title-main">Anton Rubinşteyn</span>

Anton Grigoryeviç Rubinşteyn, Rus piyanist, besteci ve orkestra şefi. St. Petersburg Konservatuvarı'nın kurucusu. Büyük piyano virtüözleri arasında sayılır ve Franz Liszt'in rakibi kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Sankt-Peterburg N.A. Rimsky-Korsakov Devlet Konservatuvarı</span> Sank Peterburgta müzik okulu

Sankt-Peterburg N.A. Rimsky-Korsakov Devlet Konservatuvarı Sankt-Peterburg'da bir müzik okuludur. 2004 yılında 275 fakülte ve 1.400 öğrenciye sahipti.

<span class="mw-page-title-main">Kara Karayev</span>

Kara Karayev, Azerbaycan müzik kültürünün önde gelen bestecisi, pedagog ve eğitimcidir.

Çetin Işıközlü, Türk besteci,orkestra şefidir.

<span class="mw-page-title-main">Sovyetler Birliği'nde müzik</span> Sovyetler Birliğinin müziği

Ekim Devrimi ertesinde yetişen ilk büyük besteciler arasında D.Sostakoviç ve A.Haçaturyan başta gelir. İlk Senfonisi’yle büyük başarı kazanan Şostakoviç, Sovyet Devrimi’nin 10. yıldönümünde bu devrimi anlatan İkinci Senfoni’sini yazdı. Diğer ünlü eserleri arasında Leningrad ve Stalingrad Savaşı senfonileri de yer alan Şostakoviç, birçok bestecinin yetişmesinde de dolaysız katkıda bulundu. A.Haçaturyan, Kafkasya folklorundan esinlenerek yazdığı Gayane ve Spartaküs baleleriyle büyük ün kazandı; senfonilerinin yanı sıra piyano konçertosu ve keman konçertosu da beğenilen eserleri arasında yer aldı. Öte yandan Sovyet Devrimi’nden sonra ülkesinden ayrılan bir grup besteciden S.Prokofiyev’de 1933'te SSCB’ye dönerek geniş halk yığınlarının beğenisini kazanan Petro ve Kurt(1936) ve Romeo ve Jülyet balesini(1936) besteledi. Eisenstein’ın Aleksandr Nevski(1939) ve Korkunç İvan(1942) filmlerinin müziklerini hazırlayan Prokofiyev, 1942’ ünlü Savaş ve Barış operasını yazdı. Aynı dönemde B.Asafiyev, D.Kabalevski ve Y.Spridov beğenilen diğer besteciler arasında önde geliyorlardı.

<span class="mw-page-title-main">Mihail Glinka</span>

Mihail İvanoviç Glinka, Rusya'da geniş olarak tanınan ilk Rus asıllı klasik müzik bestecisidir ve Rus klasik batı müziğinin babası sayılmaktadır. Glinka'nın besteleri kendisinden sonra gelen tüm Rus bestecilere çok büyük etki yapmıştır. Bunlar arasında en önemlileri Rus Beşleri adı verilen besteciler Glinka'nın eserlerini kılavuz alarak Rusya'ya has bir klasik batı müziği stili geliştirmişlerdir.

<span class="mw-page-title-main">George Balanchine</span> Amerikalı dansçı ve koreograf (1904 – 1983)

Georges Balanchine, Gürcü asıllı Amerikalı koreograftır.

<span class="mw-page-title-main">Vladimir Stasov</span>

Vladimir Vasilievich Stasov, muhtemelen yaşadığı dönemin en saygın Rus eleştirmeniydi. 1848'de Hukuk Fakültesinden mezun olmuş, 1859'da İmparatorluk Sanatlar Akademisi'ne kabul edilmiş ve 1900'de arkadaşı Lev Tolstoy ile birlikte, Rus Bilimler Akademisi'ne fahri üye seçilmiştir.

<i>Çaykovski</i> (film)

Çaykovski, yönetmenliğini İgor Vassilyeviç Talankin'in yaptığı, 1969 tarihli Sovyet yapımı biyografi türündeki filmdir. Film, ünlü Rus besteci Pyotr İliç Çaykovski'nin ömrünün son 20 yılını anlatmaktadır. 1972 yılında en iyi uluslararası film ve en iyi özgün müzik dallarında Akademi Ödülü'ne ve en iyi özgün müzik dalında Altın Küre Ödülü'ne aday gösterildi.

<span class="mw-page-title-main">Seong-Jin Cho</span>

Seong-Jin Cho Güney Koreli piyano sanatçısı. 2015 yılında XVII. Frederic Chopin Uluslararası Piyano Yarışması'nda birincilik ödülünü kazanarak üne kavuştu.

<span class="mw-page-title-main">Bujor Hoinic</span>

Bujor Hoinic, Rumen piyanist, orkestra şefi, opera bestecisi.

Viyaçeslav Lavrent'yeviç Nagovitsin, Sovyet-Rus besteci, müzisyen ve eğitimci.