İçeriğe atla

Prusya Kraliyet Ordusu

Prusya Kraliyet Ordusu
Königlich Preußische Armee
Prusya savaş sancağı
Etkin1701-1919
Ülke Prusya
BağlılıkHohenzollern Hanedanı
SınıfıOrdu
TipiKara kuvvetleri, donanma
Büyüklük70,000 - 700,000
KarargâhPotsdam
Savaşlarıİspanya Veraset Savaşı
Büyük Kuzey Savaşı
Avusturya Veraset Savaşı
Yedi Yıl Savaşı
Bavyera Veraset Savaşı
Fransız Devrim Savaşları
Napolyon Savaşları
Birinci Schleswig Savaşı
İkinci Schleswig Savaşı
Avusturya-Prusya Savaşı
Fransa-Prusya Savaşı
I. Dünya Savaşı
Komutanlar
Ünlü
komutanları
I. Friedrich Wilhelm
Büyük Friedrich
Friedrich Wilhelm von Seydlitz
Gerhard von Scharnhorst
Gebhard Leberecht von Blücher
Ludwig Yorck von Wartenburg
Carl von Clausewitz
Helmuth von Moltke
Albrecht von Roon
Friedrich Karl
Paul von Hindenburg
Erich Ludendorff
Erich von Falkenhayn

Prusya Kraliyet Ordusu (AlmancaKöniglich Preußische Armee), Prusya Krallığı'nın ordusu olarak hizmet etti. Brandenburg-Prusya'nın bir Avrupa gücü olarak gelişmesinde önemli bir rol oynadı.

Prusya ordusunun kökeni, 1618-1648'deki Otuz Yıl Savaşı sırasında Brandenburg'un kuvvetlerinin özünü oluşturan paralı askerlere dayanmaktaydı. Elektör Frederick Wilhelm bunu daimi bir ordu hâline getirdi ve Prusya Kralı I. Friedrich Wilhelm ise ordunun büyüklüğünü önemli ölçüde artırdı ve öğretilerini geliştirdi. Çetin bir komutan olan Kral Büyük Friedrich disiplinli Prusya birliklerini 18. yüzyılda Silezya Savaşları'nda zafere götürdü ve Prusya Krallığı'nın itibarını büyük ölçüde arttırdı.

Ordu, Napolyon Savaşları'nın başlangıcında diğer ülkelerden geri kalmıştı ve Dördüncü Koalisyon Savaşı'nda Fransa'ya yenildi. Bununla birlikte Gerhard von Scharnhorst'un önderliğindeki reformcular Altıncı Koalisyon Savaşı sırasında Napolyon Bonapart'ın yenilgisine büyük katkıda bulunan Prusya ordusunu modernleştirmeye başladılar. Ancak muhafazakârlar reformların bir bölümünü durdurdu ve Prusya ordusu daha sonra muhafazakâr Prusya hükûmetinin bir kalesi hâline geldi.

19. yüzyılda Prusya ordusu Danimarka, Avusturya ve Fransa'ya karşı başarılı bir şekilde savaştı ve Almanya'yı birleştirmeyi ve 1871'de Alman İmparatorluğu'nu kurmasını sağladı. Prusya ordusu Alman İmparatorluk Ordusu'nun çekirdeğini oluşturdu. I. Dünya Savaşı'ndan sonra lağvedilerek Reichswehr'e katıldı.

Büyük Elektör

Ordunun oluşturuluşu

Prusya ordusu, Brandenburglu Elektör Friedrich Wilhelm (1640-1688) saltanatı sırasında oluşturulmuş birleşik silahlı kuvvetlerin büyümesiyle ortaya çıktı. Hohenzollern hanedanının Brandenburg-Prusya'sı Brandenburg'un harap olduğu Otuz Yıl Savaşı sırasında esasen landsknecht denilen paralı askerlere dayanmaktaydı. Ülke, İsveç ve İmparatorluk kuvvetlerinin istilası altındaydı. 1644'ün baharında Friedrich Wilhelm, devletini daha iyi savunabilmek için zorunlu askerlik sistemiyle daimi bir ordu yaratmaya başladı.

Büyük Elektör Friedrich Wilhelm

1643-44'ten itibaren gelişmekte olan ordu, Friedrich Wilhelm'in muhafızı olan 500 silahşor de dahil olmak üzere 5500 birlik ihtiva ediyordu.[1] Elektörün sırdaşı Johann von Norprath, Kleve Dükalığı'nda bir miktar kuvvet topladı ve 1646'da Renanya'da 3000 Flemenk ve Alman askerlerden oluşan bir ordu örgütledi. Brandenburg'da ve Prusya Dükalığı'nda garnizonlar da yavaşça arttırılmıştı.[2] Friedrich Wilhelm, Habsburg Avrusturyası'nın geleneksel düşmanı Fransa'dan yardım istedi ve Fransızlardan sübvansiyon almaya başladı. Reformlarını Fransız Kralı 14. Louis'in Savaş Bakanı Louvois'kilerin üzerine temellendirdi.[3] Ordusunun genişlemesi, Friedrich Wilhelm'in 1648'de Vestfalya Antlaşması'nda, Brandenburg'un savaştaki göreceli başarı yoksunluğuna rağmen, önemli toprak kazanımlarında bulunmasını sağladı.

İl zümre meclisleri barış zamanında ordunun büyüklüğünde bir azalma arzuluyorlardı ancak elektör, siyasi imtiyazlar vererek, gerektiğinde ekonomik yollara başvurarak bu taleplerden kaçındı.[4] 1653'teki, Friedrich Wilhelm ve Brandenburg'un siyasi zümreleri arasındaki Brandenburg Molası'nda soylular ayrıcalıklarının tanınması karşılığında hükümdara 530.000 thaler sağladı. Junkerler böylelikle köylülük pahasına siyasi güçlerini pekiştirdiler.[5] Elektör ve ordusu yeteri kadar güçlendiğinde Friedrich Wilhelm; Kleve, Mark ve Prusya'daki siyası zümreleri bastırmayı başardı.[6]

Friedrich Wilhelm, paralı askerlerin yaygın olduğu bir dönemde askerlerini profesyonelleştirmeye çalıştı. Şahsen alaylar oluşturmaya ve albaylar atamaya ek olarak elektör, işlenen suçlara -yağmalama için asarak idam edilme, askerlikten firar için koşu dayağı (İng. running the gauntlet) gibi- ağır cezalar vermeye başladı. Sivillere şiddet uygulayan subaylar bir yıllığına görevden alınırdı.[3] Soylular için bir harp kurumu geliştirdi, her ne kadar üst tabaka kısa vadede bu fikre karşı olsa da soyluların subay kadrosuyla birleşmesi onları uzun vadede Hohenzollern monarşisinin müttefiği haline getirdi.[7] Brandenburg-Prusya'nın feldmareşalleri arasında Derfflinger, II. John George, Spaen ve Sparr vardı. Elektörün birlikleri geleneksel olarak bağlantısız taşra güçleri şeklinde örgütlenmişti. 1655 yılında, Friedrich Wilhelm çeşitli müfrezeleri Sparr'ın genel komutası altına alarak birleştirmeye başladı. Generalkriegskommissar Platen'in levazım subayı olarak atanmasıyla da birleşme arttı. Bu tedbirler, Otuz Yıl Savaşları sırasında göze çarpan paralı albayların otoritesini azalttı.[8]

Büyük Elektör'ün Seferleri

1525’ten 1648’e kadar Brandenburg-Prusya’nın toprak kazanımları

Brandenburg-Prusya'nın yeni ordusu, II. Kuzey Savaşı sırasında, 1656 Varşova Muharebesi'yle birlikte zorlu bir sınavdan geçti. Gözlemciler, Brandenburg birliklerinin disiplininden ve müttefiklerinden İsveç ordusundan daha insancıl olduğu düşünülen sivillere muamelelerinden etkilendiler.[9] Hohenzollern'in başarısı, Brandenburg-Prusya'nın Polonya Litvanya Birliği ile ittifak kurduğu 1657 Wehlau Antlaşması'nda Friedrich Wilhelm'in Prusya Dükalığı üzerinde egemenlik kazanmasını sağladı. İsveç güçlerini bölgeden atmasına rağmen güç dengesi yeniden sağlanmış olduğu için seçmen, 1660 Oliva Antlaşması'nda Vorpommern'i elde edemedi.

Richard Knötel tarafından çizilen Anhalt-Dessau Prensi I. Leopold'un piyade alayının Brandenburg birlikleri

1670'lerin başlarında, Friedrich Wilhelm, İmparatorluk'un Alsas'ı geri alma ve Fransa Kralı XIV. Louis'in genişlemesine karşı koyma girişimlerini destekledi. İsveç birlikleri, Elektörün birliklerinin çoğunluğu Frankonya'da kış karargahındayken İsveç birklikleri 1674'te Brandenburg'u işgal etti. 1675'te Friedrich Wilhelm'in birlikleri kuzeye doğru yürüdü ve Wrangel'in birliklerini kuşattı. Elektör en büyük zaferini Fehrbellin Savaşı'nda elde etti; küçük bir savaş olmasına rağmen Brandenburg-Prusya ordusu'na şöhret getirdi ve Friedrich Wilhelm'e "Büyük Elektör" lakabını verdi. İsveç 1678'in sonlarında Prusya'yı işgal ettikten sonra Friedrich Wilhelm'ın kuvvetleri 1678-79'daki "Büyük Kızak Sürüşü" sırasında İsveçli işgalcileri sınır dışı etti, Thomas Carlyle kış mevsiminde İsveç'in geri çekilişini Moskova'dan Napolyon'un çekilişiyle karşılaştırdı.[10]

Friedrich Wilhelm, Hohenzollern ordusunu barış zamanı 7.000'e ve savaş zamanı 15.000-30.000 kişiye çıkacak şekilde oluşturdu.[11] İsveç ve Polonya'ya karşı savaşındaki başarısı Brandenburg-Prusya'nın prestijini artırırken, Büyük Elektör'ün siyasi zümrelere ve kasabalara karşı mutlakiyetçi politikalar izlemesini sağladı.[12] Elektör, 1667 tarihli siyasi vasiyetinde şöyle yazdı: "İttifaklar elbette iyidir ancak ülkenin kendi gücüne dayanması daha da iyidir çünkü kendi gücüne diğerlerininkine nazaran daha fazla güvenebilir ve bir lordun kendine ait birlikleri ve vasıtaları yoksa onu kimse ciddiye almaz."

Hohenzollern'lerin Berlin'de artan gücü, Frederick William'ın oğlu ve halefi Elektör III. Friedrich'in (1688-1713) 1701'de Prusya Krallığı'nı, kendisini de Kral I.Friedrich olarak ilan etmesine neden oldu. Barok bolluğu ve Versay taklidi sanatı benimsese de yeni kral ordunun önemini kabul etti ve ordunun 40.000 kişiye genişletilişini sürdürdü.[13]

Asker Kral

Samuel Theodor Gericke tarafından yapılan asker kral I. Friedrich Wilhelm resmi

I. Friedrich'in yerine orduya ve ülkesinin öz yeterliliğine takıntılı oğlu "Asker Kral" I. Friedrich Wilhelm (1713-1740) geçti. Yeni kral, zanaatkârların çoğunu babasının sarayından kovdu ve askeri subaylara mahkeme görevlilerine göre üstünlük tanıdı. Hırslı ve zeki gençler, hukuk ve idare yerine orduya girmeye başladı. Köylüler arasında zorunlu askerlik İsveç modeline dayanarak daha sıkı bir şekilde uygulandı.[14] I. Friedrich Wilhelm sarayında Prusya sarayının geri kalanı ve onun kraliyet halefleri tarafından taklit edilen bir tarz olan sade mavi askeri üniformasını giydi. Prusya'da, çoğu Alman mahkemesinde yaygın olan tam tabanlı perukların yerini domuzkuyruğu saç modeli aldı.

I. Friedrich Wilhelm askeri yeniliklerine Kronprinz alayında İspanya Veraset Savaşı sırasında başladı. Arkadaşı Anhalt-Dessau Prensi I. Leopold Prusya ordusu için kraliyet talim çavuşu olarak hizmet etti. Leopold, Prusya'nın ateş gücünü artıran demir harbiyi ve kaz adımını getirdi. Orduda müziğin rolünü de büyük ölçüde artırdı ve özellikle davulcular ve fifreciler olmak üzere savaşta morali artırmak için çok sayıda müzisyen birliğini müziği kullanmaya adadı. Müziğin savaşlardaki faydasını ilk olarak Otuz Yıl Savaşları'nda Brandenburg ve İsveç orduları tarafından fark edildi. Yeni Kral, çakmaklı tüfeklerinin atış hızına ve askerî dizilişlerin manevra kabiliyetine odaklanarak orduyu acımasızca talim etti. Değişiklikler orduya esneklik, daha yüksek atış hassasiyeti ve o dönem için dengi olmayan bir atış hızı verdi.[15] Talim ve demir harbi sayesinde, her askerin dakikada altı kez, diğer çoğu ordudan üç kat daha hızlı ateş etmesi bekleniyordu.[16]

Koşu dayağı gibi ağır cezalar veriliyordu[17][18] ve asılma tehlikesine rağmen askere alınan birçok köylü ellerine fırsat geçtikçe ordudan firar etti. Üniformalar ve silahlar standartlaştırıldı.[15] Domuzkuyruğu ile -buna sahip alaylarda- sakal ve bıyıklar tek tip uzunlukta olacaktı,[19] yeterince sakal veya bıyık bırakamayan askerlerin yüzlerine ana hatlarıyla çizmeleri bekleniyordu.[16]

I. Friedrich Wilhelm, I. Friedrich'in şatafatlı kraliyet muhafızlarını Potsdam Devleri ya da yaygın adlarıyla Lange Kerls (uzun herifler) olarak bilinen, ortalama askerlerden daha uzun boylu bir birlik olan, kendisi tarafından finanse edilen tek bir alaya düşürdü.[20] Atlı birlikler, 150 atlıdan oluşan 55 skadron halinde yeniden düzenlendi; piyade 50 tabura (25 alay) dönüştürüldü; ve topçu birliği iki taburdan oluşuyordu. Bu değişiklikler, orduyu 39.000'den 45.000 askere çıkarmasını sağladı,[20] I. Friedrich Wilhelm'in saltanatının sonunda ordunun boyutu iki katına çıktı.[21] Ordudan ve gelirden sorumlu olan Genel Savaş Komisyonu, siyasi sınıfların müdahalesinden çıkarıldı ve kral tarafından atanan yetkililerin sıkı kontrolü altına alındı.[22]

I. Friedrich Wilhelm, subay kadrosuna katılmayı asil soydan Almanlarla sınırlandırdı ve Prusyalı toprak sahibi aristokrasisi Junkerler'i orduda hizmet etmeye zorladı.[21] İlk başta ordu konusunda çekinseler de soylular en sonunda subay kadrosunu doğal meslekleri olarak gördüler.[23] 1730'a kadar sıradan askerler büyük ölçüde Brandenburg, Pomerania ve Doğu Prusya'dan toplanan ya da alıkoyulan serflerden oluşuyordu, bu da askerlerin çoğunun komşu ülkelere kaçmasına neden oluyordu.[24] Bu eğilimi durdurmak için I. Friedrich Wilhelm, Prusya'yı alay kantonlarına böldü. Bu askere alma bölgelerinde her gencin her yıl üç ay askerlik yapması gerekiyordu, bu tarımsal ihtiyaçları da karşıladı ve düzenli safları desteklemek için birlikler eklenmesini sağladı.[25]

I. Frederick William'ın hükümdarlığı döneminde gelişen Genel Müdürlük, büyükbabasının mutlakiyetçi eğilimlerini sürdürdü ve genişletilmiş ordu için gerekli olan arttırılmış vergileri topladı.[26] Kasabaların orta sınıfının askerlere kalacak yer sağlanması ve bürokrasiye katılması gerekiyordu. İstihsal vergisi yalnızca kasabalarda uygulandığı için pahalı ordusunun yabancı topraklarda konuşlandırılması onu kasaba merkezli ordunun vergilerden mahrum bırakacağından kral savaşa girme konusunda isteksizdi.[27]

I. Frederick William'ın saltanatının sonunda, Prusya Avrupa'nın en büyük dördüncü ordusuna (80.000 asker) sahipti, ancak nüfus büyüklüğü bakımından on ikinci (2,5 milyon) idi. Bu, beş milyon thalerlik bir bütçeyle sağlandı (toplam devlet bütçesi yedi milyon thalerdi).[28]

Büyük Friedrich

Wilhelm Camphausen tarafından çizilen Büyük Friedrich resmi

Silezya Savaşları

I. Friedrich Wilhelm'in yerine oğlu II. Friedrich (1740-86) tahta geçti. Friedrich masraflı Potsdam Devleri'ni derhal lağvetti ve fonlarını yedi alay ve on bin birlik oluşturmak için harcadı. Yeni kral ayrıca on altı tabur, beş hüsar bölüğü ve bir can muhafızı bölüğü ekledi.[29]

Pragmatik İzin'i hiçe sayan Friedrich, tahta geçtikten kısa bir süre sonra Silezya Savaşları'na başladı. Her ne kadar deneyimsiz kral, muharebeyi terk etse de Prusya ordusu Mareşal Schwerin'in önderliğinde Mollwitz Muharebesi'nde (1741) Avusturya'ya karşı zafer kazandı. Schulenburg komutasındaki Prusya süvarisi Mollwitz'de kötü performans gösterdi, başlangıçta ağır atlar üzerinde eğitilen cuirassierler, daha sonra daha çok manevra kabiliyetine sahip, daha hafif atlar üzerinde yeniden eğitildi. General Zieten'in hüsarları ve ejderhaları da genişletildi. Bu değişiklikler Bohemya'da Chotusitz'de (1742) Prusya zaferine yol açtı ve Avusturya, Silezya'yı Breslau Antlaşması'yla Friedrich'e teslim etti.[30]

1741 Mollwitz Muharebesi sırasında Prusya ordusu

Eylül 1743'te Friedrich ilk askeri tatbikatı (Herbstübung) gerçekleştirdi. Ordunun farklı kolları yeni dizilimleri ve taktikleri denedi ve son bahar tatbikatları Prusya ordusunun yıllık bir geleneği haline geldi. Avusturya, İkinci Silezya Savaşı'nda Silezya'yı geri almaya çalıştı. Her ne kadar 1744'te Friedrich'e karşı üstünlük sağlasalar da Avusturyalılar Hohenfriedberg ve Soor Muharabeleri'nde bizzat Kral tarafından mağlup edildi. Prusya süvarisi -özellikle de Zieten Hüsarları- muharabede üstün başarı gösterdi. Kral Friedrich'in iyi bir arkadaşı olan Hans Karl von Winterfeldt, Hohenfriedberg'deki önemli hizmetlerinden ötürü öne çıktı.

Üçüncü Silezya Savaşı

Carl Röchling tarafından çizilen 1757 Leuthen Savaşı sırasında Prusya birlikleri tarafından gediğin hücum edilişi

Avusturya, 1756 Diplomatik Devrimi'nde geleneksel hasmı Fransa ile müttefik oldu. Avusturya, Fransa ve Rusya; Prusya'ya karşı birlik olmuşlardı. Friedrich, Yedi Yıl Savaşı'nın başında düşmanlarına önce 150.000 kişilik bir orduyla saldırdı. Avusturya ordusu Kaunitz tarafından ıslah edilmişti ve bu, Kolin'deki Prusya'ya karşı zaferlerinde meyvesini vermişti. Ancak Friedrich, en büyük zaferlerinden birini ikiye bir oranında sayıca az olmasına rağmen Friedrich Wilhelm von Seydlitz'in komutasındaki Prusya süvarisinin asgari zaiyatla Fransız-İmparatorluk ordusunu mahvettiği Rossbach'ta elde etti. Friedrich daha sonra hızla doğuya doğru, Silezya'ya ilerledi ve orada Avusturya, Bevern Dükü komutası altındaki Prusya ordusu'nu mağlup etti. Avusturyalılardan gizli yapılan bir dizi karmaşık dizilim ve mevzilenmeden sonra Prusyalılar Leuthen'de düşmanlarının cenahına başarılı bir darbe indirdiler ve yine savaşı Friedrich yönetmesiyle bölgedeki Avusturya mevkisi çökerek muharebe, Rossbach'takinden bile daha etkileyici bir Prusya zaferiyle sonuçlandı.

Friedrich'in manevraları Ruslara karşı Zorndorf Muharabesi'nde başarısız oldu ve de Prusya birlikleri Kunersdorf'da (1759) mahvedildi. Yine de, Prusyalıların geri çekilmek zorunda kaldığı Hochkirch Savaşı'nın sonundaki gibi, Avusturya ve Rus ittifakı zaferlerinden faydalanamadılar. Bir hafta içinde Rus birlikleri doğuya doğru çekilmeye başladı, Avusturyalılarsa güneye doğru çekildi.

Büyük Kral Frederick tarafından 1740 yılında getirilen Pour le Mérite

Prusya uzun savaşlara uygun değildi, zayiatlar ve kaynak kıtlığı göz önünde bulundurulunca Prusya'nın yıkılışı işten bile görünmüyordu ancak iki yıl daha süren seferden sonra Friedrich, "Brandenburg Hanedanlığı'nın Mucizesi" tarafından kurtulmuştu: Çariçe Elisabeth'in ani ölümü üzerine Rusya'nın savaştan çekilmesi. Prusya'nın Silezya üzerindeki hakimiyeti Huertusburg Antlaşması (1763) üzerine kesinleşmişti. Ağır zayiatlar kralı savaş sırasında orta sınıf subayları yanına almaya yöneltti, ancak bu eğilim daha sonra tersine döndü.

Saldırı zihniyetli Friedrich, hatırı sayılır disiplin ve hareketlilik gerektiren eğik savaş düzenini savundu. Bu taktik, Kunersdorf'ta araziden faydalanılamaması sebebiyle başarısız oldu. Ruslar bölgeye önceden varıp yüksek bir zeminde konumlarını tahkim etmişlerdi. Friedrich, Hohenfriedberg ve daha sonra Leuthen'de büyük bir başarı elde etmek için eğik düzeni kullanmıştı.[31] İlk birkaç yaylım ateşinden sonra, piyade süngü hücumu için hızla ilerleyecekti, Prusya süvarileriyse, düşman süvarileri saldırmadan önce kılıçlarla büyük bir dizilim olarak saldıracaktı.[32]

Devleti olan bir ordu

Napolyon Savaşları

Yenilgi

Islahat

Sekizinci ve Yedinci Koalisyon Savaşları

19. Yüzyıl

Muhafazakarlığın kalesi

Büyük Moltke

İttihat Savaşları

Alman İmparatorluğu

Karakteristikleri

Dış bağlantılar

Kaynakça

  1. ^ Citino, p. 6
  2. ^ Koch, p. 49
  3. ^ a b Koch, p. 59
  4. ^ Craig, p. 3.
  5. ^ Citino, p. 7
  6. ^ Craig, p. 5
  7. ^ Koch, p. 60
  8. ^ Craig, p. 6.
  9. ^ Citino, p. 8.
  10. ^ Citino, p. 28.
  11. ^ Koch, p. 60.
  12. ^ Citino, p. 6.
  13. ^ Craig, p. 7.
  14. ^ MacDonogh, p. 18.
  15. ^ a b Craig, p. 12.
  16. ^ a b Reiners, p. 17.
  17. ^ MacDonogh, p. 23.
  18. ^ Reiners, p. 265.
  19. ^ Sandro Wiggerich (2011), Der Körper als Uniform. Die Normierung der soldatischen Haartracht in Preußen und in der Bundesrepublik, in: Sandro Wiggerich, Steven Kensy (eds.), Staat Macht Uniform. Uniformen als Zeichen staatlicher Macht im Wandel? (= Studien zur Geschichte des Alltags 29). Stuttgart: Franz Steiner Verlag, pp. 161–183. ISBN 978-3-515-09933-2.
  20. ^ a b Koch, p. 79.
  21. ^ a b Koch, p. 86.
  22. ^ Koch, p. 83.
  23. ^ Craig, p. 11.
  24. ^ Clark, p. 97.
  25. ^ Koch, p. 88.
  26. ^ Craig, pp. 14–15.
  27. ^ Koch, p. 89.
  28. ^ Koch, p. 100.
  29. ^ MacDonogh, p. 141.
  30. ^ Koch, p. 111.
  31. ^ Koch, p. 108.
  32. ^ Koch, p. 121.
  • Citino, Robert M. (2005). The German Way of War: From the Thirty Years' War to the Third Reich. University Press of Kansas. p. 428. ISBN 0-7006-1410-9.
  • Craig, Gordon A. (1964). The Politics of the Prussian Army: 1640–1945. London: Oxford University Press. ISBN 0-19-500257-1.
  • Koch, H. W. (1978). A History of Prussia. New York: Barnes & Noble Books. ISBN 0-88029-158-3.
  • MacDonogh, Giles (2001). Frederick the Great: A Life in Deed and Letters. New York: St. Martin's Griffin. p. 436. ISBN 0-312-27266-9.
  • Reiners, Ludwig (1960). Frederick the Great: A Biography. Translated by Lawrence P. R. Wilson. New York: G. P. Putnam & Sons.

Kaynakça

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">II. Wilhelm</span> Son Alman İmparatoru

II. Wilhelm, son Alman İmparatoru (Kaiser) ve Prusya Kralı'ydı. 15 Haziran 1888'den 9 Kasım 1918'deki feragatına kadar hüküm sürdü.

<span class="mw-page-title-main">Prusya Krallığı</span> Alman devleti (1701-1918)

Prusya Krallığı (Almanca: Königreich Preußen, [ˈkøːnɪkʁaɪç ˈpʁɔʏsn̩] olarak telaffuz edilir) 1701 ile 1918 yılları arasında Alman İmparatorluğu'nun Prusya eyaletini oluşturan bir krallıktı. 1866'da Almanya'nın birleşmesinin arkasındaki itici güçtü ve 1918'de dağılıncaya kadar Alman İmparatorluğu'nun önde gelen devletiydi. Adını Prusya denilen bölgeden alsa da merkezi Brandenburg Margravlığı'ydı. Başkenti Berlin'di.

<span class="mw-page-title-main">II. Friedrich (Prusya kralı)</span>

II. Friedrich ; 1740 yılından ölümüne kadar Prusya kralıydı. Prusya onun yönetimi altında topraklarını büyük ölçüde genişletti ve Avrupa'da önemli bir askerî güç haline geldi. Askeri alandaki başarıları ve ülkesinin kalkınması yolundaki çabalarından dolayı Büyük Friedrich adıyla anılır.

<span class="mw-page-title-main">Kara Kartal Nişanı</span> Prusya Krallığının en yüksek onur madalyası

Kara Kartal Nişanı, Prusya Krallığı'nın en yüksek onur madalyasıydı. Brandenburg elektörü III. Friedrich tarafından 17 Ocak 1701 tarihinde yürürlüğe konan nişan, son Prusya Kralı Kayzer II. Wilhelm'in 1918 yılında tahttan indirilmesiyle son bulmuştur. Ne var ki, Hollanda sürgününe gönderilen İmparator bu ödülü aile üyelerine vermeyi sürdürmüş ve ikinci eşi Hermine Reuss'u Kara Kartal Nişanı'na sahip ilk kadın yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">I. Friedrich (Prusya kralı)</span>

I. Friedrich, 1701'den 1713'e dek Prusya Kralı.

<span class="mw-page-title-main">Friedrich Wilhelm (Brandenburg elektörü)</span>

Friedrich Wilhelm, Brandenburg elektörü ve Prusya Dükü. Bu görevleri 1640'tan ölümüne dek üstlenmiştir. 30 Yıl Savaşları'nda Brandenburg topraklarını geri aldı ve güneye doğru genişletti. 1648'te imzalanan Vestfalya Barış Antlaşması sonucunda Doğu Pomeranya toprakları savaş tazminatı olarak Prusya'ya verildi. Savaşın sonucunda nüfusun neredeyse yarısı yaşamını yitirmiş, Berlin viran olmuştu ve Berlin nüfusunun 4'te 3'ü ölmüştü. Savaşın getirdiği bu etkilerin ardından William, hiç gecikmeden reform hareketlerine başladı. Şehirleri yeniden inşa ettirdi, köylülere yardım sağladı ve orduyu revize ederek geliştirdi ve 1675'te İsveç'in işgal girişimini engelledi. Brandenburg Prusya'nın en önemli güçlerden birisi haline gelmesini sağladı. 1688'de hayatını kaybetmesinin ardından tahta III. Friedrich geçti.

<span class="mw-page-title-main">Alman ikiliği</span> Avusturya ile Prusya arasında 18. ve 19. yüzyıllarda Orta Avrupada hakimiyet kurmak için uzun yıllar süren rekabet

Avusturya ve Prusya arasında 18. ve 19. yüzyıllarda Orta Avrupa'da hakimiyet kurmak için uzun yıllar süren rekabete Almancada Almanca: Deutscher Dualismus denilmektedir. Bu rekabetin bir parçası olarak savaşlar yapılırken, rekabet aynı zamanda Almanca konuşan halkları temsil eden bir siyasi güç olma yolunda da bir prestij yarışı haline gelmiştir. İki ülke arasındaki çatışma ilk olarak Yedi Yıl Savaşları'nda kendini gösterirken, Napolyon Savaşları ve İkinci Schleswig Savaşı gibi durumlarda zaman zaman aynı safta bulundukları da olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Prusya'da Kral</span>

Prusya'"da" Kral, Brandenburg Elektörleri tarafından 1701-1772 yılları arasında kullanılan unvan. Daha sonra Prusya Kralı unvanını almışlardır.

<span class="mw-page-title-main">I. Friedrich Wilhelm</span> Adına ön dretnot bulunan Ünlü Prusya Kralı

Prusya Kralı I. Friedrich Wilhelm, 1713 ile 1740 yılları arasındaki dönemin Prusya Kralı. Prusya kralı I. Friedrich'in oğlu ve II. Friedrich'in babasıdır.

Silezya Savaşları, 18. yüzyılın ortalarında Prusya ve Avusturya İmparatorluğu arasında Silezya bölgesinin kontrolünü sağlayabilmek amacıyla gerçekleşen üç adet savaştır. Bu savaşlar;

<span class="mw-page-title-main">Prusya Dükalığı</span>

Prusya Dükalığı veya Prusya Düklüğü, 1525'te Protestan Reformu sırasında Töton Tarikatı Devleti'nin sekülerleşmesi sonucu Prusya bölgesinde kurulan bir düklüktü.

<span class="mw-page-title-main">Prusya Donanması</span>

Prusya Donanması, resmen Kraliyet Prusya Donanması, 1701'den 1867'ye kadar Prusya Krallığı'nın deniz kuvvetiydi.

<span class="mw-page-title-main">Georg von Derfflinger</span>

Georg von Derfflinger, Otuz Yıl Savaşı'nda Brandenburg-Prusya ordusunda bulunan feldmareşaldir.

<span class="mw-page-title-main">Königgrätz Muharebesi</span>

Königgrätz Muharebesi ya da Sadowa Muharebesi, Prusya Krallığı'nın Avusturya İmparatorluğu'nu yenilgiye uğrattığı ve Prusya-Avusturya Savaşı'nın sonucunu belirleyen muharebe. Muharebe, 3 Temmuz 1866 tarihinde Bohemya kasabaları Königgrätz ve Sadowa'nın yakınlarında gerçekleşmiştir.

<span class="mw-page-title-main">1678 Stralsund Kuşatması</span>

1678 Stralsund Kuşatması, 20 Eylül 1678 ile 15 Ekim 1678 tarihleri arasında İsveç-Brandenburg Savaşı'nda İsveç ve Brandenburg-Prusya arasındaki askeri bir çatışmaydı.

<span class="mw-page-title-main">1679 Saint-Germain Barışı</span>

1679 Saint-Germain Barışı, Fransa ile Brandenburg-Prusya arasında 19 Haziran veya 29 Haziranda yapılmış bir barış anlaşmasıydı. Antlaşma, Fransa'nın müttefiki İsveç'e, İsveç-Brandenburg Savaşı'nda Brandenburg tarafından İsveç'in elinden alınan Bremen-Verden ve İsveç Pomeranya'sını geri vermesiyle sonuçlandı. İsveç anlaşmayı 28 Temmuz 1679'da onayladı.

<span class="mw-page-title-main">1678 Rügen'in İstilası</span>

Rügen'in işgali, İsveç-Brandenburg Savaşı veya Skåne Savaşı'nda İsveç yönetimindeki Rügen adasının 22-24 Eylül 1678 tarihleri arasında müttefikler tarafından ilhak edilmesiyle sonuçlanan askeri bir operasyondur.

<span class="mw-page-title-main">Trachenberg Planı</span>

Trachenberg Planı, Altıncı Koalisyon Savaşı sırasında Alman Harekatı'nda Müttefikler tarafından oluşturulan ve adını Trachenberg Sarayında düzenlenen ve ismini konferanstan alan bir stratejidir. Plan, Fransız imparatoru I. Napolyon ile, imparatorun savaştaki artık efsanevi kahramanlığından duyulan korkudan kaynaklanan doğrudan çatışmadan kaçınmayı savundu. Sonuç olarak Müttefikler, Napolyon'un mareşalleri ve generalleriyle ayrı ayrı çatışmaya girmeyi ve onları yenmeyi planladılar. Böylece Napolyon'un ezici bir güç oluşturma fırsatı vermeden ordusunu zayıflatmayı planladılar. Karar; Lützen Muharebesi, Bautzen Muharebesi ve Dresden Muharebesi'nde Napolyon'un Müttefikleri bir dizi yenilgiye uğratmasından sonra verildi. Plan başarılı oldu ve Müttefiklerin önemli bir sayısal avantaja sahip olduğu Leipzig Muharebesi'nde Napolyon ağır bir şekilde mağlup edildi ve Fransa Almanya'dan Ren'e geri sürüldü.

Silezya Ordusu, Bohemya Ordusu gibi 1813'ten 1815'e kadar Napolyon'a karşı Alman Harekatında Müttefik birliklerinin büyük bir birliğiydi.

<span class="mw-page-title-main">August Wilhelm (Prusya prensi)</span>

August Wilhelm, Prusya kralı I. Friedrich Wilhelm'in oğlu ve II. Friedrich'in kardeşidir. August, abisi Friedrich'e Avusturya Veraset Savaşı'nda general olarak hizmet etti. Hohenfriedberg Muharebesi'nde abisi ile birlikte Avusturya güçlerini yenmiştir. Kolin Muharebesi sonrası ordudan çekildi. 12 Haziran 1758'de Beyin tümörü'nden öldü.