İçeriğe atla

Proto Güney Kafkasya dili

Proto Güney Kafkasya dili veya Proto Kartveli dili (Gürcüce: წინარექართველური ენა, ts'inarekartveluri ena), günümüz Güney Kafkasya halklarının ataları tarafından konuşulan Güney Kafkas dillerinin ortak atasının dilsel olarak yeniden yapılandırılmasıdır. Bu dilin varlığı, mevcut Güney Kafkasya dillerini birbirleriyle karşılaştırarak dilin geniş bir taslağını yeniden inşa eden dilbilimciler tarafından yaygın olarak kabul edilmektedir.[1] Dilbilimci Gerhard Deeters ve Georgi Klimov, Proto Güney Kafkasya dili ile Güney Kafkasya dilleri arasında Proto-Karto-Zan veya Proto-Gürcüce-Zan adında bir proto dil olduğunu düşünmektedir.[2]

Etkileşimleri

Proto Güney Kafkas dillerinin ses değişimi kalıpları Hint-Avrupa dillerine çok benzemektedir ve bu nedenle Proto Güney Kafkas dillerinin Hint-Avrupa dilleri ile nispeten erken bir tarihte etkileşime girdiği düşünülmektedir.[3] Bu ilişki, Hint Avrupa dillerinden Proto Güney Kafkas dillerine geçen kelimelerle güçlenmiştir. Proto Güney Kafkas dillerinde "göğüs" anlamına gelen * Mḳerd-, Proto Hint-Avrupa dilinde "kalp" anlamına gelen * ḱerd- ile ilişkili olduğu düşünülmektedir. Ayrıca Proto Güney Kafkas dillerinde "ılık" anlamına gelen * ṭep- kelimesi doğrudan Proto Hint-Avrupa dilinde aynı anlama gelen * tep- kelimesinden türemiş olabilir.[1]

Proto Güney Kafkasya dilinde yer alan şarap anlamındaki *ɣwino- kökünün, genellikle ya Proto Hint-Avrupa dilinden,[4][5] ya da Proto Ermeniceden (*ɣʷeinyo-) ödünçlenerek girdiği düşünülür.[6][7] Buna karşın bazı akademisyenlere göre Proto Kartveli dilinde yerli olarak bulunan ve "bükmek" anlamındaki *ɣun- kökünden evrilmiştir.[8]

Ardıllarıyla ilişkisi

Kartveli dilleri soyağacı

Proto Güney Kafkas dillerinin günümüzdeki ardılları Gürcüce, Svanca, Megrelce ve Lazcadır. Bu dillerden Megrelce ve Lazca genellikle tek bir dilin lehçeleri olarak kabul edilir ve Zan dili olarak adlandırılır. Svancanın MÖ 19. yüzyılda Proto Güney Kafkasya dilinden koparak farklılaşmaya başladığı düşünülmektedir.[9] Bu nedenden ötürü Gürcüce ve Zan dilleri Karto-Zan dilleri adlı grupta Svancadan ayrı olarak sınıflandırılmakta olup, bu dillerin kökeni bir başka proto dil olan Proto Karto-Zan diline dayandırılmaktadır. Gürcüce ve Zan dillerinin farklılaşmasının ise MÖ 7. yüzyılda gerçekleştiğine inanılmaktadır.[9]

Proto Güney Kafkas dillerindeki ses değişimi kalıpları, Gürcüce ve özellikle Svancada, Megrelce veya Lazcaya kıyasla daha iyi korunmuştur.[1]

Ayrıca bakınız

Notlar

  1. ^ a b c "Britannica, 15th edition (1986): Macropedia, "Languages of the World", "Caucasian languages"". 25 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Haziran 2020. 
  2. ^ Klimov (1998), p. VIII
  3. ^ Gamkrelidze & Ivanov (1995), pp. 768, 774–776
  4. ^ Klimov, Georgij (1998). Etymological Dictionary of the Kartvelian Languages. Berlin: Walter de Gruyter. s. 227. ISBN 978-3-11-015658-4. Erişim tarihi: 26 Nisan 2015. 
  5. ^ Gamkrelidze, Ivanov: Indo-European and the Indo-Europeans: A reconstruction and historical analysis of a proto-language and a proto-culture (vols. I-II). Berlin / New York, 1994–1995, p.
  6. ^ Martirosyan, Hrach (2010). Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon. Leiden, Boston: Brill Academic Publishers. s. 214. 
  7. ^ Adjarian, Hrachia. Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (Ermenice). I. Erivan: Yerevan State University. s. 559. 26 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2020. 
  8. ^ Fähnrich, Heinz (2007). Kartwelisches Etymologisches Wörterbuch (Almanca). Leiden, Boston: Brill. s. 486. 
  9. ^ a b Soviet Anthropology and Archaeology: ISAP Translations from Original Soviet Sources (İngilizce). International Arts and Sciences Press. 1965. 

Kaynakça

  • Encyclopædia Britannica, 15. baskı (1986): Macropedia, "Dünyanın Dilleri", " Kafkas dilleri" 25 Mayıs 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. başlıklı bölüme bakın.
  • Kartwelische Wortschatzstudien. Jena: Friedrich-Schiller-Universität. 2002. 
  • Gamkrelidze, Th. (1966) "Ortak Kartvelian'ın Tipolojisi", Language, Vol. 42, No. 1 (Ocak. - Mar)), s. 69–83
  • Indo-European and the Indo-Europeans: A Reconstruction and Historical Analysis of a Proto-Language and a Proto-Culture. 2 Vols. Berlin and New York: Mouton de Gruyter. 1995. 
  • The system of sonants and ablaut in Kartvelian languages (in Georgian and Russian). Tiflis. 1965. 
  • Etymological Dictionary of the Kartvelian Languages. Berlin: Mouton de Gruyter. 1998. 

İlgili Araştırma Makaleleri

Kafkas dilleri, Kafkasya'da yaşayan halklarının konuştuğu dillere verilen genel addır. Kafkasya'nın yerli dilleri, birbirlerinden köken açısından bağımsız kabul edilen Kuzeydoğu, Kuzeybatı ve Güney Kafkas dil aileleridir. Buna ek olarak Hint-Avrupa, Türk, Moğol ve Sami dilleri de Kafkasya'da konuşulan diğer dil aileleridir.

<span class="mw-page-title-main">Megrelce</span>

Megrelce, Güney Kafkas dillerinden biridir. Gürcistan'ın güneybatısındaki antik Kolhis halkıyla ilişkili olduğu sanılan yaklaşık 500.000 Megrel tarafından konuşulur.

<span class="mw-page-title-main">İtalik diller</span>

İtalik diller, bilinen ilk üyeleri MÖ 1. milenyumda İtalyan Yarımadası'nda konuşulmuş olan bir Hint-Avrupa dil ailesi koludur. Eski dillerinin en önemlisi, milattan önce diğer İtalik halkları fetheden Antik Roma'nın resmi dili olan Latinceydi. Diğer İtalik diller; MS ilk yüzyıllarda, konuşanları Roma İmparatorluğu'nda asimile olduğundan ve Latinceye kaydıklarından dolayı yok oldu. MS 3. ve 8. yy. arasında Halk Latincesi, günümüzde ana dil olarak konuşulan tek İtalik dil grubu olan Latin (Romen) dillerine ayrıldı, ayrıca Edebi Latince de hayatta kaldı. Latincenin yanında bilinen diğer antik İtalik dilleri; Faliskçe, Umbriyaca ve Oskanca ve Güney Pikencedir. Yarımadada konuşulmuş ve sınıflandırması tartışmalı olan diğer İtalik diller Venetçe ve Sikulcadır. Uzun zaman önce yok olmuş bu diller, yalnızca arkeolojik bulgulardaki birkaç yazıttan bilinmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Banyo</span>

Banyo, insanların başta beden temizliği olmak üzere ağız ve diş bakımı, tıraş ile boşaltım gibi işlemlerini gerçekleştirdiği oda. Banyo terimi, bir evin, bireyin vücut temizliğini yapması için hazırlanmış en azından basit bir düzenek içeren bölümüdür. Küvet, duş veya her ikisini içerir. Tercihe göre banyolarda tuvalet odası ve lavabo bulunabilir. Tuvalete tipik olarak kişisel hijyen faaliyetleri için ayrı bir oda verilir. Ayrıca ayna, duş kabini, otomatik musluk, otomatik sabunluk, el kurutma makinesi, oral irrigatör, diş fırçası dezenfektanı bulunabilir.

<span class="mw-page-title-main">Güney Kafkas dilleri</span> Kafkas Dağlarının güneyinde konuşulan Gürcüce, Megrelce, Lazca ve Svanca dilleri

Güney Kafkas dilleri, Kafkas dillerine bağlı ve Kafkas Dağları'nın güneyinde konuşulan Gürcüce, Megrelce, Lazca ve Svancadan oluşan dil ailesidir. Dünya çapında yaklaşık 5.2 milyon konuşanı vardır. Diğer hiçbir dil ailesi ile ilişkisi tespit edilemeyen Güney Kafkas dilleri, dünyanın birincil dil ailelerinden biridir. Güney Kafkas dillerinde yazılmış en eski edebi kaynak, Asomtavruli harfleriyle yazılmış Eski Gürcüce Bir el Qutt yazıtlarıdır. MS 430 yılına tarihlenen yazıt, Beytüllahim yakınlarındaki bir Gürcü manastırında bulunmuştur. Gürcücenin yanı sıra, yazı dili gelişmemiş olan diğer Güney Kafkas dilleri de Gürcü alfabesiyle yazılır. Bunun yanında Türkiye ve Avrupa'daki Lazlar için Latin alfabesinden geliştirilmiş Laz alfabesi kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Ermeni hipotezi</span>

Ermeni hipotezi, Proto-Hint-Avrupa halkının anavatanın "Anadolu'nun doğusu, Kuzey Mezopotamya ve Kafkaslar'ın güney kısımlarında" yer aldığını ve Proto-Hint-Avrupa dilinin (PHA) MÖ 5.-4. milenyum civarında bu bölgelerde konuşulduğunu öne süren bir hipotezdir. Varsayım, Gürcü Tamaz V. Gamkrelidze ile Rus dilbilimci Vyaçeslav İvanov tarafından 1985 yılında öne sürülmüştür. Terimde geçen "Ermeni" ismi, bir toponim olan Ermeni Yaylaları'na atıfta bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Svanlar</span> etnik grup

Svanlar, Gürcistan'nın kuzeybatısındaki dağlık Svaneti bölgesinin yerli halkı olan bir Kartveli halkıdır. Svanların konuştuğu Svanca, Kartveli dillerinden biri olup tehlike altındaki diller arasında yer almaktadır. Svanlar ayrıca diğer bir Kartveli dili olan Gürcüce de konuşmaktadırlar. Svanlar tarafından kullanılan öz tanımlama, muhtemelen klasik dönem yazarlarının Misimian etnonimine yansıyan Muşüan'dır.

<span class="mw-page-title-main">İber-Kafkas dilleri</span>

İber-Kafkas dilleri, Gürcü dilbilimci Arnold Çikobava'nın Kafkasya’da konuşulan üç otokton dil ailesine verdiği addır. Bu dillerin birbirleri ile soysal olarak bir akrabalık oluşturduğu dil bilimi dünyasında kanıt yetersizliği nedeni ile kabul görmez ve her dil ailesi birbirinden bağımsız kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Aryan</span> antik halk

Aryan, antik Hint-Avrupa dil ailesine bağlı Hint-İran dilleri konuşmuş halkların kendilerini tanımlamak ve bölgedeki diğer halklardan ayırt etmek için kullanmış oldukları bir terimdir. Vedik döneminde Hindistan’ın Āryāvarta olarak adlandırılan bölgesine yerleşmiş, Hint-Aryan dilleri koluna dahil diller konuşan Hint-Aryan etnik grubu ve bu bölgeyi tanımlamak için günümüzde kullanılan bir ifadedir. Bu topluluklar yüzyıllarca bölge toplumları üzerinde aristokratik bir sınıf olarak hüküm sürmüşlerdir. Etnik olarak yakın topluluklardan olan Antik İran halkları, Avesta’da kendilerini tanımlamak için bu etnik tanımı kullandılar. Günümüzde İran adının Aryan sözcüğünden türediği ileri sürülür.

<span class="mw-page-title-main">Zan dili</span>

Zan dili, Güney Kafkas dilleri içinde yer alan Lazca ile Megrelcenin kaynaklandığı kabul edilen bir dildir. Dilbilimciler, eskiden antik Kolhis dili olarak da bilinen Zan dilinin zaman içinde ikiye ayrıldığını düşünmektedir. Gürcüce ve Svanca, Güney Kafkas dillerine dahil olan diğer dillerdir.

Zanlar veya Çanlar Zan dilini konuşan Kartveli grubuna bağlı Güney Kafkas halklarının alt kollarından biridir. Megreller ve Lazlar bu gruba dahildir.

Lazca bir Güney Kafkas dilidir. Bazı durumlarda Zan dilinin güney lehçesi olarak kabul edilir, bu durumda kuzey lehçe de Megrelce olur.

<span class="mw-page-title-main">Baltık-Slav dilleri</span> dil ailesi

Baltık-Slav dilleri, Hint-Avrupa dil ailesinin bir dalıdır. Geleneksel olarak Baltık ve Slav dillerini içerir. Baltık ve Slav dilleri, başka Hint-Avrupa dil ailelerinde bulunmayan ve ortak bir gelişim dönemine işaret eden birçok dil özelliğini paylaşmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Hattice</span>

Hattice veya Hatti dili, M.Ö. 3. ve 2. binyılda Küçük Asya'da Hattiler tarafından konuşulmuş, Hint-Avrupa kökenli olmayan eklemeli bir dildir.

<span class="mw-page-title-main">Hausos</span> Ön Hint-Avrupa mitolojisindeki şafak tanrıçası

Hausōs Ön Hint-Avrupa mitolojisindeki şafak tanrıçasının yeniden yapılandırılmış ismidir.

Georgi Klimov Rus dilbilimci ve Kafkas dilleri uzmanı. Çalışmalarında Güney Kafkas dillerine odaklanan Klimov, aynı zamanda Buruşaski dili ve Amerind dillerini de incelemiştir.

Tamaz Valerianis dze Gamkrelidze Gürcü dilbilimci, oryantalist ve Hititolog. Hint-Avrupa dilbilimi, antik diller, teorik dilbilim, yapısal ve uygulamalı dilbilim ve Kartveloloji alanlarında birçok seçkin eserin yazarıdır. 2005-2013 yılları arasında Gürcistan Bilimler Akademisi'nin başkanlığını yapmıştır.

Karto-Zan dilleri veya ayrıca bilinen adıyla Gürcü-Zan dilleri, Güney Kafkas dillerinin Gürcüce ve Zan dillerini içeren dalıdır. Svan dili, Güney Kafkas dil ailesinin diğer kolunu oluşturur ve Karto-Zan grubundan karakteristik farklılıklar gösterir. Svanca ve Proto Güney Kafkasya dili arasındaki farklılığın MÖ 19. yüzyılda oluştuğu varsayılmıştır. Gürcüce ve Zan dilleri ise MÖ 7. yüzyılda Proto-Gürcüce-Zan dilinden çeşitlenmiştir. Her iki dilde de, Svanca'da bulunmayan metalurji ve tarımla ilgili ortak arkaik kelimeler vardır.

Alwin Kloekhorst, Hollandalı bir dilbilimci, Hint-Avrupa araştırmacısı ve Hititologdur.

Proto-Gürcü-Zan veya Proto-Karto-Zan, Karto-Zan dillerinin ortak atası olan yeniden yapılandırılmış bir dildir. MÖ 19. yüzyılda Proto Güney Kafkas dilinden ayrılarak oluştu. MÖ 8. yüzyılda Gürcüce ve Zan dilleri olarak ikiye ayrıldı.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.