Proailurus
| Proailurus | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||||||||||
Proailurus lemanensis kafatası | |||||||||||||||
Biyolojik sınıflandırma  | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Tip tür | |||||||||||||||
| †Proailurus lemanensis Filhol, 1879 | |||||||||||||||
| Türler | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Proailurus, yaklaşık 25 milyon yıl önce, Geç Oligosen ve Miyosen'de, Avrupa ve Asya'da yaşamış soyu tükenmiş bir kök kedigil (Felidae) cinsidir. Fosilleri; Moğolistan, Almanya ve İspanya'da bulundu.
Etimoloji
Proailurus genel adı Grekçe'den gelir. pro, 'önce' anlamına ve Grekçe: αἴλουρος ailuros, 'kedi' anlamına gelmektedir.
Açıklama
Proailurus lemanensis, evcil kediden biraz daha büyük, yaklaşık 20 libre (9 kg) ağırlığında, kompakt ve küçük bir hayvandı. Modern viverridlere benzer oranlarda uzun bir kuyruğu, iri gözleri, keskin pençeleri ve dişleri vardı. Pençeleri bir dereceye kadar geri çekilebilirdi. Viverridler gibi, Proailurus da en azından kısmen arborealdı.[3]
Sınıflandırma
Proailurus cinsi ilk olarak 1879 yılında Henri Filhol tarafından Fransa'daki Saint-Gerand bölgesinde bulunan fosiller için tanımlanmıştır. Bir mandibulaya dayanan iki türe, Proailurus lemanensis ve Proailurus julieni adını verdi.[4] Ancak, P. julieni daha sonra Stenogale cinsine yerleştirildi.[5][6]
1882'de Filhol, üçüncü bir tür olan Proailurus medius'u tanımladı.[7] 1888'de Schlosser "P medius'u halogale cinsine atadı[8] Halogale cinsinin yerleşimi daha sonra Robert Hunt'ın 1998'de aeluroid kafatasları üzerine yaptığı çalışmalarla doğrulandı.[9]
1999'da Peigné, bu süreçte başka iki türü, P. bourbonnensis ve P. major'u isimlendirerek, cinsin sistematik bir incelemesini gerçekleştirdi.[10][11]
Dağılım ve türler
Proailurus lemanensis'in fosilleri ilk olarak Saint-Gerand'da ve daha sonra Quercy'de bulundu.[9] Robert Hunt, Moğolistan'daki Hasanda-Gol'den parça parça fosilleri ölçerken, bir alt çene parçasını Proailurus türü olarak yerleştirdi, ancak Peigne, parçayı daha sonra yazarların desteklediği[10][11] nimravid cinsi Eofelis'e yerleştirdi. Bazıları ise, parçanın bunun yerine Pseudaelurus cuspidatus'a atanabileceğini önerdi.[12]
Kuzey Amerika'da birkaç Proailurus dereceli fosil bulundu, ancak tanımlanmadı. Bunlar arasında, Proailurus lemanensis'e benzer dişlere sahip, ancak biraz daha büyük bir kafatası olan, eksiksiz bir kafatasından bilinen Ginn Ocağı kedisi bulunmaktadır. Robert Hunt ayrıca, Nebraska'daki Sheep Creek bölgesinden, biri vaşak boyutunda bir kedi, diğeri bir leopara daha yakın olan bir çift de dahil olmak üzere, Proailurus sınıfı kedigillere ait olduğuna inandığı birkaç örnek kaydetti. Ayrıca, Doğu Cuyumungue bölgesinden, muhtemelen daha büyük Sheep Creek örneğiyle aynı tür olan dikkate değer bir birey kaydetti; ve Echo Quarry'den bir başka örnek.[9] Bununla birlikte, daha büyük Sheep Creek örneği, East Cayumungue bireyi ve Echo Quarry örneğinin tümü 2001 yılında Pseudaelurus validus türüne ve 2003 yılında daha küçük Sheep Creek malzemesi Pseudaelurus skinneri'ye atanmıştır.
Evrim
Proailurus'un Stenogale ve Halogale gibi daha önceki ailuroid etoburlardan evrimleştiğine inanılıyor.[9] 20 ila 10 milyon yıl önce yaşamış olan ve muhtemelen soyu tükenmiş machairodontineler ve mevcut felineler ile pantherineler de dahil olmak üzere büyük kedi soylarına yol açan Pseudaelurus'un olası bir atasıdır, ancak kedilerin filogenisi hala tam olarak bilinmemektedir.[13]
Proailurus, büyük ölçüde ilk "gerçek" kedi ve tüm kedi ailesinin atası olarak kabul edilir. Çoğu çalışma, Proailurus'u Felidae'nin bazal üyesi olarak yerleştirerek bunu desteklemektedir.[14][11] 2005 tarihli bir filogeni, onu Feliformia'nın temel bir üyesi olarak yerleştirdi,[15] ancak daha sonraki çalışmalar bunu desteklememektedir.
Kaynakça
- ^ "Mindat.org". www.mindat.org. 9 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Temmuz 2021.
- ^ "Proailurus". Mindat.org.
- ^ The Big Cats and their fossil relatives. New York: Columbia University Press. 1997. s. 25. ISBN 978-0-231-10228-5.
- ^ Filhol, Henri (1879). "Étude des mammifères fossiles de Saint-Gérand le Puy (Allier)". Bibliothèque de l'École des Hautes Études, Section des Sciences Naturelles. 19 (1): 1-252.
- ^ Tielhard de Chardin, P. (1915). "Les carnassiers des phosphorites du Quercy". Ann. Paléontol. 9 (3,4): 1-90.
- ^ Viret, J. (1929). "Les faunes des mammifères de l'Oligocene Supérieur de la Limagne Bourbonnaise". Ann. Univ. Lyon. Nouv. Sér. 47: 1-328.
- ^ Filhol, Henri (1882). "Mémoire sur quelques mammifères fossiles des phosphorites du Quercy. Ibid": 1-140.
- ^ Schlosser, M. (1888). "Die Affen, Lemuren, Chiropteren, Insectivoren, Marsupialier, Creodonten und Carnivoren des Europaischen Tertiars. Beitr. Palaontol. Osterreich-Ungamns". Part II (Volume 7): 225-386.
- ^ a b c d Hunt, Robert M. (1998). "Evolution of the Aeluroid Carnivora: Diversity of the Earliest Aeluroids from Eurasia (Quercy, Hsanda-Gol) and the Origin of Felids". American Museum Novitates (3252).
- ^ a b Peigné, Stéphane (1999). "Proailurus, l'un des plus anciens Felidae (Carnivora) d'Eurasie: systématique et évolution".
- ^ a b c "Phylogeny and evolution of cats (Felidae)". Biology and Conservation of Wild Felids. Oxford University Press. 2010. ss. 59-82. ISBN 9780199234455.
- ^ Rothwell, Tom (2004). "New Felid Material from the Ulaan Tologoi Locality, Loh Formation (Early Miocene) of Mongolia". Bulletin of the American Museum of Natural History. 285: 157-165. doi:10.1206/0003-0090(2004)285<0157:C>2.0.CO;2. ISSN 0003-0090.
- ^ Christiansen, Per (2008). "Phylogeny of the great cats (Felidae: Pantherinae), and the influence of fossil taxa and missing characters". Cladistics. 24 (6): 977-992. doi:10.1111/j.1096-0031.2008.00226.x.
- ^ Rothwell, Tom (2003). "Phylogenetic Systematics of North American Pseudaelurus (Carnivora: Felidae)". American Museum Novitates. 2403: 1-64. doi:10.1206/0003-0082(2003)403<0001:PSONAP>2.0.CO;2.
- ^ Wesley-Hunt, Gina D. (2005). "Phylogeny of the Carnivora: basal relationships among the Carnivoramorphans, and assessment of the position of 'Miacoidea' relative to Carnivora". Journal of Systematic Palaeontology. 145 (3): 1-28. doi:10.1111/j.1096-3642.2005.00194.x.
