İçeriğe atla

Prix de Rome

Palazzo Mancini, Roma, 1725'ten beri Académie'nin koltuğu. Giovanni Battista Piranesi, 1752 tarafından gravür.
Villa Medici bugün göründüğü gibi.

Prix de Rome [pʁi də ʁɔm] veya Grand Prix de Rome,[1] sanat öğrencileri için, öncelikle ressam ve heykeltıraşlara 1663'te Fransız Louis XIV döneminde yapılan yarışma ve sonucunda sağlanan burstur. Yarışmayı kazananlara, üç ila beş yıl arasında Roma'da kalmalarını sağlayan devlet bursu sağlanırdı. Yarışma, 1720'de mimari öğrencilerini, 1803'te müzik ve 1804'te gravür öğrencilerine sağlanacak şekilde genişletilmiştir. Bu prestijli olanak 1968'de Kültür Bakanı André Malraux tarafından kaldırıldı.

Tarihçe

Prix de Rome başlangıçta, Louis XIV döneminde Fransa'da 1663'te ressamlar ve heykeltıraşlar için oluşturulmuştu. Çok zor bir eleme yarışmasını tamamlayarak yeteneklerini kanıtlamış olan gelecek vadeden sanatçılara verilen yıllık bir burstu. Académie Royale de Peinture et de Sculpture (Kraliyet Resim ve Heykel Akademisi) tarafından düzenlenen ödül öğrencilere açıktı. Ödül kazananlar, 1666’dan itibaren Fransa Kralı himayesinde Roma’daki Palazzo Mancini’de üç ila beş yıl kalabildi. 1720 yılında, Académie Royale d'Architecture mimarlık dalında bir ödül vermeye başladı. Altı ressam, dört heykeltıraş ve iki mimar,[2] 1666'dan Jean-Baptiste Colbert tarafından kurulan Roma'daki Fransız Akademisi'ne gönderilecekti.

140 yıl sonra beş kategoriye genişleyen yarışma, 1663 yılında iki kategori olarak başlamıştı: resim ve heykel. Mimarlık kategorisi 1720 yılında eklendi. 1803'te müzik eklendi ve 1804'ten sonra da gravür için bir burs eklendi. Birinciliği kazanan "Büyük Ödülü" (agréé)[3] alırken ikincilere de "İkincilik Ödülleri" verilirdi.

1803 yılında Napolyon Bonapart, Fransız Devrimi tarafından tehlikeye giren bu kurumu korumak amacıyla Roma'daki Fransız Akademisini, Villa Medici'ye taşıdı. Önceleri, villa ve bahçeleri kötü durumdaydı ve Prix de Rome'nın kazananlarını barındırmak için yenilenmeleri gerekiyordu. Bonapart böylece, genç Fransız sanatçıların, antik ve Rönesans'ın başyapıtlarını görme ve kopyalama fırsatını sağlamayı umuyordu.

Jacques-Louis David, ödülü üç yıl üst üste kazanamamış, intihar etmiştir. Édouard Manet, Edgar Degas, Ernest Chausson ve Maurice Ravel, Prix de Rome'a katıldılar ancak kazanamadılar. Ravel, ödülü kazanmayı beş kez denedi ve 1905'teki son başarısız girişim o kadar tartışmalıydı ki, Paris Konservatuvarı'nın yönetimini yeniden yapılanmasına yol açtı.

II. Dünya Savaşı sırasında (1939-45) ödül kazananlar Nice'teki Villa Paradiso'da ağırlandılar.[4] Prix de Rome, 1968 yılında çıkan öğrenci olaylarının ardından o dönemin Fransa Kültür Bakanı André Malraux tarafından kaldırıldı.[5] O zamandan beri çeşitli yarışmalar düzenlenmeye devam etti ve Kültür Bakanlıkları akademileri, Institut de France ile birleştirdi. Seçilenler, Villa Medici'deki Roma Fransız Akademisi'ndeki 18 aylık (bazen 2 yıllık) bir süre çalışma fırsatı elde etmekte.

Prix de Rome’nın en parlak zamanı on sekizinci yüzyılın sonları ve on dokuzuncu yüzyılın başlarındaydı.[6] Daha sonra Prix Abd-el-Tif ve Villa Abd-el-Tif gibi Cezayir'de bir benzeri, 1907-1961 yılında arasında ve 1920–1939 arasında Ecole des Beaux-Arts de l'Indochine'in açtığı Prix d'Indochine ile Hanoi'de sağlanan de bir diğer burs ve 1929’dan günümüze dek süren Madrid’deki Casa de Velázquez’de benzeri yarışmalar ve burs programları oluşmuştu.

Prix de Rome (Hollanda)

Genç sanatçıları ve mimarları ödüllendirmek için Hollanda Krallığı'nda Lodewijk Napoleon tarafından bir Prix de Rome kuruldu. 1807-1810 yılları arasında ödül kazananları Paris'e ve daha sonra da çalışmaları için Roma'ya gönderildi. 1817'de Hollanda bağımsızlığını kazandıktan sonra, Kral Willem I ödülü yeniden başlattı; ancak Amsterdam ve Anvers’in yeni “Kraliyet Akademileri” jürilerini organize etmeleri 1823’e kadar sürdü. 1851'de askıya alındı, 1870'te Hollandalı William III tarafından tekrar başlatıldı. O zamandan beri, kazananlar Amsterdam'daki Rijksakademie tarafından mimarlık ve görsel sanatlar ana başlıkları altında birinciler seçildi.

Prix de Rome (Belçika)

Belçika Prix de Rome (Prijs van Rome), orijinal Fransız Prix de Rome örneğini izleyerek 1832'de oluşturulan genç sanatçılar için bir yarışmadır. Anvers Kraliyet Güzel Sanatlar Akademisi, burs programını ulusal hükûmetin devraldığı 1920 yılına kadar düzenledi. Birincilik ödülüne bazen Grand Prix de Rome denirdi. Mimari, resim, heykel ve müzik için farklı kategoriler vardı.

Ayrıca bakınız

  • Académie de France Rome
  • Roma'daki Amerikan Akademisi
  • Atina'daki Amerikan Klasik Çalışmalar Okulu
  • Amerikan Oryantal Araştırma Okulları
  • Roma'daki İngiliz Okulu
  • Deutsches Archäologisches Enstitüsü Rom
  • Roma Ödülü

Kaynakça

  1. ^ "Grand orx." Oxford Dictionary of English 2e, Oxford University Press, 2003.
  2. ^ Lee, S. "Prix de Rome", Grove Dictionary of Art online
  3. ^ Clarke, Michael. The Concise Oxford Dictionary of Art Terms, Oxford University Press, 2001
  4. ^ Moulin, Jean (2014). "Nice, cité-refuge ?". Conseil général des Alpes-Maritimes. 1 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ocak 2015. 
  5. ^ "Prix de Rome." Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica Online. Encyclopædia Britannica Inc.
  6. ^ Lee, ibid

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Akademi</span> yükseköğrenim kurumu

Akademi, en geniş tanımıyla yükseköğrenim kurumu anlamına gelir. Günümüzde bilim, edebiyat ve sanat konularını tartışmak için bir araya gelen üyelerin oluşturduğu kurumlara da akademi denir.

Rahmi Aksungur, Türk heykeltıraş, akademisyendir.

<span class="mw-page-title-main">Pietro Canonica</span> İtalyan heykeltıraş (1869-1959)

Pietro Canonica, İtalyan heykeltıraş, ressam ve besteci.

<span class="mw-page-title-main">Hasan Kavruk</span>

Hasan Kavruk,, Türk ressamı ve eğitimcisi. Çağdaş Türk resim sanatında lirik soyutlamacı anlayışın öncülerinden olan ressam, Modern Figüratif akımın en ısrarlı icracı ve takipçilerindendir.

Hakkı Karayiğitoğlu, Türk heykeltıraş.

<span class="mw-page-title-main">Cemal Tollu</span>

Cemal Sait Tollu, Türk ressam.

André Lhote, Fransız heykeltıraş, ressam, sanat eğitimcisi ve yazar.

<span class="mw-page-title-main">Muhittin Sebati</span>

Muhittin Sebati Türk ressam ve heykeltıraştır.

<span class="mw-page-title-main">Paul Landowski</span> Fransız heykeltıraş (1875 – 1961)

Paul Maximilien Landowski, Polonya kökenli Fransız heykeltıraş.

<span class="mw-page-title-main">Jean-Baptiste Carpeaux</span> Fransız heykeltıraş ve ressam (1827 – 1875)

Jean-Baptiste Carpeaux, Fransız heykeltıraş ve ressam.

Pierre Julien, Fransız heykeltıraş. Rokoko ve neoklasiğin tüm stillerinde çalıştı.

Sabiha Ziya Hanım, Türk ressam ve heykeltıraş. Sanayi-i Nefise Mektebi'nin heykel bölümünden mezun olan ilk kadın sanatçıdır.

<span class="mw-page-title-main">Académie des Beaux-Arts</span>

Académie des Beaux-Arts Institut de France'ı (Türkçe: Fransız Enstitüsü) oluşturan beş akademiden birisidir.

<span class="mw-page-title-main">Abidin Elderoğlu</span> Abidin Elderoğlu,1901 yılında doğmuştur.12 Şubat 1974 tarihinde Ankarada vefat etmiştir.Sanat eğitimini İstanbul Öğretmen Okulunda yapmıştır

Abidin Elderoğlu, Türk ressam.

Şadan Bezeyiş Türk sanatçı, ressam ve akademisyen.

Prof. Dr. Tamer Başoğlu, Türk heykeltıraş ve eski Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi rektörü.

<span class="mw-page-title-main">Edme Gaulle</span> Fransız sanatçı (1769 – 1841)

Edme Gaulle Fransız bir heykeltıraştı.

Server Demirtaş, Türk heykeltraş olup özellikle 2021 yılı Ekim ayında ABD'nin Washington eyaletinde gerçekleştirilen Life of a Neuron sergisinde yer aldığı hareketli heykelleri ile tanınmaktadır.

Türkan Tangör, Türkiye'nin ilk kadın heykeltraşlarındandır.

<span class="mw-page-title-main">Emmanuel Pontremoli</span> Fransız mimar (1865 – 1956)

Emmanuel Pontremoli Fransız mimar ve arkeolog.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.