Priscilla Duffield
Priscilla Duffield | |
|---|---|
 Los Alamos kimliği fotoğrafı | |
| Doğum | Priscilla Greene 8 Nisan 1918 Berkeley, Kaliforniya |
| Ölüm | 21 Temmuz 2009 (91 yaşında) Norwood, Colorado |
| Milliyet | Amerikan |
| Meslek | Sekreter |
| Tanınma nedeni | Manhattan Projesi |
Priscilla Duffield (d. 8 Nisan 1918 – ö. 21 Temmuz 2009, kızlık soyadı Greene), II. Dünya Savaşı sırasında Manhattan Projesi üzerinde çalıştı. Radyasyon Laboratuvarı'nda Ernest O. Lawrence'ın ve Los Alamos Laboratuvarı'nda J. Robert Oppenheimer'ın sekreterliğini yaptı. Savaştan sonra ise Scripps Oşinografi Enstitüsü ve Ulusal Hızlandırıcı Laboratuvarı müdürlerinin yönetici asistanlığını yaptı.
Kaliforniya Üniversitesi'nden siyaset bilimi diploması alıp mezun olan Priscilla Greene, Şubat 1942'de Lawrence için ve ardından aynı yılın sonlarında Oppenheimer için çalışmaya başladı. Mart 1943'te Santa Fe, New Mexico'ya geldi ve Los Alamos Laboratuvarı'nın ofisini kurdu. Los Alamos'ta ofis müdürü oldu, ziyaretçileri karşıladı, telefonlara cevap verdi, seyahat planlamaları yaptı, güvenlik geçişlerini ve konaklamaları ayarladı ve telefon görüşmelerinin notlarını aldı. Eylül 1943'te Los Alamos laboratuvarında çalışan kimyager Robert B. Duffield ile evlendi ve soyadını Greene'den Duffield olarak değiştirdi.
Savaş sonrası yıllarda Duffield, Scripps Oşinografi Enstitüsü'nün müdürü Roger Revelle'in sekreteri ve yönetici asistanıydı. Kasım 1967'de Ulusal Hızlandırıcı Laboratuvarı'nın kurucu müdürü Robert R. Wilson'un sekreteri ve yönetici asistanı oldu ve bir kez daha yeni bir tesiste yeni bir bilimsel laboratuvarın kurulmasına yardımcı oldu. Daha sonraki yaşamında Colorado'ya taşındı ve burada Uncompahgre Tıp Kliniği'nin yönetim kurulunda görev yaptı.
İlk yılları
Priscilla Greene, 8 Nisan 1918'de Berkeley, Kaliforniya'da doğdu ve Corning, Kaliforniya'da büyüdü.[1] Kaliforniya Üniversitesi'ne girdi ve buradan siyaset bilimi alanında diploma aldı. Mezun olduktan sonra, New York ve Avrupa'da eğitim gördü ve seyahat etti, ardından Berkeley'e döndü ve burada Radyasyon Laboratuvarı müdürü Ernest O. Lawrence'ın sekreteri olarak işe başladı. Kaliforniya Üniversitesi,[2] Şubat 1942'de,[3] Glenn Seaborg ile evlenmek için ayrılan Helen Griggs'in yerine geçti.[4]
Manhattan Projesi
J. Robert Oppenheimer, II. Dünya Savaşı sırasında Manhattan Projesi için nükleer silah tasarımı üzerinde çalışırken, Lawrence kendisi için tam zamanlı olarak çalışan Green'i, Oppenheimer'a sekreterlik yapması için geçici olarak ona verdi.[5] Daha sonra şöyle hatırladı: "Robert seyahatten döndüğünde ve bana çok güzel bir yere gittiğini söylediğinde, tek söyleyebildiğim 'beni de götür!' oldu." diye hatırladı daha sonra.[2] Lawrence gönülsüzce de olsa onun gitmesine izin verdi.[4] Hemen Oppenheimer için tam zamanlı olarak çalışmaya başladı ve Kasım 1942'de izinli olan bir fizik profesörünün boşta olan ofisini devraldı.[3]
Greene, Oppenheimer'ın oğlu Peter ve hemşiresiyle birlikte 18 Mart 1943'te Santa Fe, New Mexico'ya geldi.[5] Los Alamos, New Mexico hakkında şunları söyledi: "oldukça berbat bir yerdi. Rüzgârlı, tozlu, soğuk, karlıydı... ve hiçbir şey bitmemişti."[6] "Her şey şaşırtıcı derecede hızlı bir şekilde bir araya getirildi... (ama) muhteşem bir şey yok. Her yerde bitmemiş binalar, çamur ve kamyonlar vardı."[2] Los Alamos'a telefon hattı olmadığı için ofis ilk olarak Santa Fe'deki 109 East Palace'ta kuruldu.[7] Herhangi bir satın alma sistemi de yoktu, bu yüzden kendi parasıyla Santa Fe'den bir daktilo satın aldı. Savaşın geri kalanını bunun karşılığını almaya çalışarak geçirecekti.[8]
Ofis Los Alamos'a taşındığında Greene ofis müdürü oldu, ziyaretçileri selamladı ve telefonlara cevap verdi. Manhattan Projesi'nin yöneticisi Tuğgeneral Leslie R. Groves Jr.'ın ona hattan çekilmesini söylemesi dışında, Oppenheimer'ın tüm telefon konuşmalarını dinliyor ve not alıyordu. Aynı zamanda Oppenheimer'ın yazışmalarını da daktilo ile kaydediyordu.[7] Yazılan çok sayıda belge "JRO:pg" ile bitiyordu.[9] Seyahat düzenlemelerini, güvenlik geçişlerini ve konaklamalarını o yönetmişti.[10] Alex Wellersten ise onun hakkında şunları kaydetti:
Oppenheimer, tüm bomba projesini kafasında tuttuğu için büyük itibar kazansa da, aslında müdürün ofisini yöneten ve onu düzenli tutan kişi Greene'di; telefon konuşmalarıyla ilgili notlar alan ve uzak yerlerle yazışmaları yöneten kişi Greene'di; Hayatında hiçbir şeyi başaramayan Oppenheimer'a kendisine verilen sayısız görevin üstesinden gelmesine yardım eden kişi Greene'di.[9]
Greene, projede çalışan kimyager Robert Duffield ile 5 Eylül 1943'te Dorothy McKibbin'in evinde düzenlenen bir törenle evlendi. McKibben, töreni yerel bir hakime yaptırdı ancak projenin güvenliği nedeniyle kendisinin soyadlarını bilmesine izin verilmedi. çift.[11] Greene'in projede teknisyen olarak çalışmak üzere işe aldığı erkek kardeşi DeMotte'nin gelini vermek üzere hazır bulunmasına ve konuklar arasında Robert Serber, Robert R. Wilson, Harold Agnew ve Katherine Oppenheimer'ın de bulunmasına rağmen hiçbir ailenin katılmasına da izin verilmedi. . Üç hafta sonra, nedimesi Marjorie Hall'un Hugh Bradner ile olan düğünü için herkes tekrar orada toplandı.[11]
Duffield hamile kaldığında çalışmayı bırakmak istedi ancak projenin talepleri o kadar büyüktü ki Oppenheimer onun isteklerini reddetmeye devam etti. Sonunda onun yerine Groves'un ofisinden Anne Wilson'ı işe aldı.[12]
Alıntılar
- ^ "Obituary Priscilla Duffield April 8, 1918 – July 21, 2009". The Watch. 30 Temmuz 2009. 22 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ekim 2014.
- ^ a b c Vorenberg, Sue (29 Temmuz 2009). "Priscilla Duffield, 1918–2009: The 'right hand' to father of atomic bomb". The Santa Fe New Mexican. 20 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ekim 2014.
- ^ a b Conant 2005, s. 23.
- ^ a b Childs 1968, ss. 340–341.
- ^ a b Smith & Weiner 1980, s. 242.
- ^ Hoddeson et al. 1993, s. 62.
- ^ a b Howes & Herzenberg 1999, s. 159.
- ^ Hoddeson et al. 1993, s. 68.
- ^ a b Wellerstein, Alex (19 Haziran 2013). "The faces that made the Bomb". Bulletin of the Atomic Scientists. 3 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ekim 2014.
- ^ Howes & Herzenberg 1999, s. 160.
- ^ a b Conant 2005, ss. 162–163.
- ^ Conant 2005, ss. 273–274.
Kaynakça
- Childs, Herbert (1968). An American Genius: The Life of Ernest Orlando Lawrence, Father of the Cyclotron. E. P. Dutton. ISBN 978-0525054436.
- Conant, Jennet (2005). 109 East Palace: Robert Oppenheimer and the Secret City of Los Alamos
. New York: Simon & Schuster. ISBN 0-7432-5007-9. - Howes, Ruth H.; Herzenberg, Caroline L. (1999). Their Day in the Sun: Women of the Manhattan Project. Philadelphia: Temple University. ISBN 978-0-585-38881-6.
- Hoddeson, Lillian; Henriksen, Paul W.; Meade, Roger A.; Westfall, Catherine L. (1993). Critical Assembly: A Technical History of Los Alamos During the Oppenheimer Years, 1943–1945. New York: Cambridge University Press. ISBN 0-521-44132-3.
- Hoddeson, Lillian; Kolb, Adrienne W.; Westfall, Catherine (2008). Fermilab: Physics, the Frontier, and Megascience. Chicago: University of Chicago Press. ISBN 9780226346236.
- Smith, Alice Kimball; Weiner, Charles (1980). Robert Oppenheimer: Letters and recollections. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. ISBN 0-8047-2620-5.
