İçeriğe atla

Prens (kitap)

Kontrol Edilmiş
Niccolò Machiavelli

Prens veya Hükümdar (İtalyanca özgün adı Il Principe), Floransalı yazar Niccolò Machiavelli tarafından politika hakkında yazılmış bilimsel bir incelemedir.[1] Asıl adı "De Principatibus" (Prenslikler Hakkında) olup 1513 yılında yazılmıştır. Ancak 1532 yılına yani Machiavelli'nin ölümünden 5 yıl sonrasına kadar basılmamıştır. Yaşadığı süre boyunca yayımlanmamasına rağmen Machiavelli'nin en bilinen eseri olarak kabul edilmektedir. Ayrıca daha sonra ortaya atılan "Makyavelist düşünce" teriminin temelini oluşturmaktadır.

Kitap

Özet

Yapıtın, Floransa'da süren kargaşa sırasında yazılmasından dolayı Machiavelli, ancak "mutlak güç sahibi, kararlı bir yöneticinin" bütün sorunları aşabileceğini düşünür.

Prens'te dile getirilen görüşler genellikle bir hükümdarın saltanatını nasıl ayakta tutabileceği ve hükümdarlığını nasıl daha da güçlendirebileceği üzerinedir. Machiavelli'ye göre ahlaki ilkeler her özel durumun ihtiyaçlarına tamamen teslim olmalıdır. Bu yüzden prens, gücünü koruyabilmek için gerekirse her şeyi yapmaktan çekinmemelidir. Machiavelli, bir hükümdarın asıl gücünü sevilmekten çok korkutmaktan alması gerektiğini söylerken yine de kendinden nefret ettirmemesi gerektiğini de öğütlemektedir.

Prens, açılış bölümünde çeşitli prenslikleri (yeni kurulmuş ya da babadan oğula geçmiş) yönetmeyi sağlayacak etkin yöntemleri anlatmaktadır. Floransa Aristokrasisi'nden olan Machiavelli; bir devleti ele geçirmenin, yönetmenin ve korumanın en iyi yollarını okuyucuya anlatmaktadır. Bu bakımdan Machiavelli'nin yöntemleri savaşı ve acımasızlığı telkin etmektedir.

Machiavelli, daha sonra Cesare Borgia'nın ilham kaynağı olduğu ideal prens tipinin sahip olması gereken özellikleri anlatmaktadır. Günümüzde yazılan modern liderlik metinlerinin birçoğu bu bölüme gönderme yapmaktadır. Etkili bir politik liderin özellikleri şöyle sıralanmaktadır:

  • Büyük liderleri (özellikle Antik Roma'dan) kendine örnek almaya istekli olmak.
  • Hükûmetin, halkın yaşam kalitesini yükseltmek için ne kadar gerekli olduğunu göstermek. (Örneğin herhangi bir birey veya kurum üzerindeki kontrollü baskıyı geçici olarak gevşetmenin neticesinde oluşacak kaos ortamının etkilerini göstermek.)
  • Savaş sanatına hakim olmak.
  • Var olan acımasızlığın ve ahlaksızlığın, gücü ve dengeyi koruyabilmek için gerekli olabileceğini anlamak.
  • Kaba ve ahlaksız sanılmamak için dindar görünmeye çalışmak.
  • İspanya Kralı Ferdinand'ın dini bahane ederek İtalya'ya saldırmasını övmek.
  • Gerektiği yerde öğüt ve tavsiye dinleyecek kadar erdemli olmak.

Machiavelli'nin etik ve politika arasında kurulacak bağlantıyla ilgilenmediği görülmektedir. Bu durum, çağdaşlardan tepki toplamaktadır. Machiavelli'ye göre Prens; merhametli, güvenilir, karşısındakini anlayan, dürüst ve güvenilir görünmeye çalışmalıdır. Fakat Prens'in kudreti, onun gerçekten merhametli olmasına çok az izin vermelidir.

Son bölümler, İtalya'nın o zamanki durumuyla ilgili duyulan endişeleri dile getirmektedir (İtalya'nın barbarlardan kurtarılması için teşvik edilmesi gibi).

Okuyucunun rehberi

Giriş ve İçindekiler

Prens, politika hakkında yazılmış en önemli kitap olarak kabul edilmektedir. İnsanlığın halleriyle ilgili beş yüz yıl önceki gözlemleri, bugün için de geçerli sayılmaktadır. Machiavelli bu kitabı, güç kazanması ve bu gücü tutması için Medici Ailesi'ne yazmıştır. Günümüzde "Prens" kelimesi, insanları tarafından sevilen görkemli bir adam olarak düşünülmektedir. Ancak, Machiavelli'in prensleri bu anlamda romantik değillerdir. Machiavelli'nin "prens"leri, gücünü korumak için sürekli savaşan kişilerdir. Prens'te anlatılan yöntemlerin birçoğu, o zaman olduğu gibi bugün de uygulanmaktadır.

Prenslikler (Krallıklar)

En başta Machiavelli; var olan bütün devletlerin ve idarelerin, ya prenslik ya da cumhuriyetle yönetildiğini söylemektedir. Machiavelli; Prens'te sadece prenslik konusuyla ilgilenmiş, cumhuriyet kısmını diğer eserlerinden birinde (Discorsi sopra la prima deca di Tito Livio) incelemiştir. Prensliklerin ilk türünün halihazırda var olan ve babadan oğula geçen, ikinci türünün de yeni kurulmuş ya da geniş bir büyüme göstererek karma halini almış olanlar olduğunu söylemektedir.

Babadan Oğula Geçen Prenslikler

Prenslik, hükümdarının prens olduğu servet ya da güçle elde edilen bir devlettir. Bütün prenslik türleri içinde uzun yıllar babadan oğula geçen prenslikler, geçmişte kazanılan bir aile başarısı taşıdığından yönetmesi en kolay olanıdır. Kalıtsal prensliklerde insanlar kendiliğinden prense bağlı olacaklardır. Çünkü o, geçmişten gelen bir soyu temsil etmektedir ve insanlar onun soyadına alışmıştır. Bu yüzden halk ona eğilim gösterecektir. Eğer dışarıdan bir güç tehdit ederse güç anında toparlanabilir. Çünkü insanların yöneten aileyle ortak bir geçmişi vardır.

Hükümdarın Halk Üzerindeki İzlenimi

Yazarın kitabındaki ana düşüncesi korkulan ama nefret edilmeyen bir hükümdar olmaktır. Detaylı bir şekilde tarihsel örneklerle açıklamalara yer verdiği bu konu, ayrı bir konu başlığı altında değerlendirilmeye alınmaktadır.

"..Ve insanlar kendisini sevdiren birinden çok, kendisinden korkulan birine zarar vermeyi pek göze alamazlar..."

Yeni Kurulmuş veya Karma Prenslikler

Savunma ve Ordu

Prensin Şöhreti

İtalyan yöneticilerden sonra, diğer Avrupa ülkelerine de bir düşünce akımı yaymıştır.

Kaynakça

  1. ^ "Niccolo Machiavelli / Prens Kitap Analizi". 19 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2023. 

Dış bağlantılar


İlgili Araştırma Makaleleri

Monarşi ya da tek erklik, bir hükümdarın devlet başkanı olduğu bir yönetim biçimidir. Saltanatın bir başka adıdır. Genellikle seçim dışı yöntemler kullanılır. Bu hükümdar, Türkçede kral, imparator, şah, padişah, prens, emir, kağan, hakan, han gibi çeşitli adlar alabilir. Monarşiyi diğer yönetim biçimlerinden ayıran en önemli özellik, devlet başkanının bu yetkiyi yaşamı boyunca elinde bulundurmasıdır. Hükümdar öldükten sonra onun soyundan biri gelir. Yani yetki genellikle babadan oğula geçer. Demokrasilerde ise devlet başkanı seçimle işbaşına gelir. “Monarşi” sözcüğü Türkçeye Fransızcadan (Monarchie) geçmiştir. Cezalandırma ve bağışlama yetkileri sadece hükümdarın elindedir. Otoritenin bir kralın veya bir imparatorun elinde olduğu yönetim türüdür.

<span class="mw-page-title-main">Floransa</span> Floransa iline bağlı komün (Toskana, İtalya)

Floransa, İtalya'da, San Marino'nun batısında bulunan bir şehirdir. Kuzey İtalya'daki Toskana Bölgesi'nin başkentidir ve kendi ismini taşıyan ilin merkezidir. Kısa bir dönem, İtalya Krallığı'na da başkentlik yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Medici Hanedanı</span> Floransalı Soylu Aile

Medici ailesi 14. ve 17. yüzyıllar arasında Floransa'da (İtalya) yaşamış güçlü ve etkin bir ailedir. Aile üç papa, çok sayıda Floransa hükümdarı ve daha sonra Fransa kraliyet mensupları yetiştirmiş, ayrıca İtalyan Rönesansı'nı etkilemiştir.

<span class="mw-page-title-main">Siyaset felsefesi</span> felsefe ve siyaset bilimi alt disiplini

Siyaset felsefesi, devlet, hükûmet, siyaset, özgürlük, mülkiyet, meşruiyet, haklar, hukuk gibi konular hakkındaki, bu kavramlar nedir, neden ihtiyaç vardır, bir hükûmeti ne meşru kılar, devlet hangi özgürlükleri ve hakları neden korumalıdır, hangi biçimde kurumsallaşmalıdır, kanun nedir, vatandaşın devlete karşı yükümlülükleri nelerdir, bir hükûmet yasal olarak neden ve nasıl görevden çekilmelidir gibi temel sorulara cevap arayan ve bu konuları felsefeden faydalanarak inceleyen sosyal bilim dalıdır.

<span class="mw-page-title-main">Niccolò Machiavelli</span> İtalyan politika düşünürü ve askeri stratejisti

Niccolò di Bernardo dei Machiavelli, devlet adamı, askerî stratejist, şair ve oyun yazarı Floransalı düşünür, İtalyan Rönesans hareketinin en önemli figürlerindendir.

<span class="mw-page-title-main">Marco Polo</span> Venedikli gezgin, kâşif ve tüccar (1254–1324)

Marco Polo, İtalyan gezgin. Ünlü kâşif ve tüccar Niccolo Polo'nun oğludur. Bazı kaynaklar Marco Polo'nun aslında Macar olduğunu ve Dalmaçya'nın Korcula Adasında doğduğunu bu ada o zaman Venedik protektorası olduğu için Venedikli ve İtalyan bilindiğini söyler. Çocukluğunda, Karadeniz ve Akdeniz'deki ticaret merkezlerine uğrayan babasıyla yolculuk yapmıştır. Ticareti Asya'ya seyahat ederek Kubilay Han ile tanışan babası Niccolo ve amcası Matteo'dan öğrenmiştir. Babası ve amcası 1269 yılından Venedik'e dönerek ilk defa Marco ile tanışmıştır. Daha sonra üçü birlikte Asya'ya 24 yıl sürecek bir seyahate çıkmışlardır. Bu zaman dilimde Uzak Doğu ile ticaret yolları geliştirmeye çalışan Marco Polo, parası olan insanların mallarını satmak üzere anlaşmalar yapmıştır. Bu olay günümüz “risk sermayesi”nin ilk örneğidir. O zamandaki genel anlaşma sigorta bedeli dahil %25'e yakın bir faiz oranı ile maceraperest tüccara sermaye sağlamak şeklindeydi.

<span class="mw-page-title-main">İtalya'nın birleşmesi</span> 1848-1871 İtalyan devletlerinin birleşmesi

İtalya'nın birleşmesi, 19. yüzyılda İtalya yarımadasında bulunan birçok devleti toplayıp, tek bir devlet olan İtalya Krallığı'na dönüştürmeye çalışan politik ve sosyal harekettir. Bu dönemin başlangıcı ve sonu için kesin tarihler üzerinde bir uzlaşma olmamasına rağmen, birçok bilim adamına göre süreç 1815'te Viyana Kongresi'yle ve Napolyon'un hükümdarlığının son bulmasıyla başladı ve 1871'de Roma'nın İtalya Krallığı'nın başkenti olmasıyla son buldu. Bazı terre irredente'ler sürecin İtalya Krallığı'nın I. Dünya Savaşı sonrası Saint-Germain Antlaşması'nın imzalanmasıyla sona erdiğine inanır. Bazı milliyetçilere göre birleşmenin sonlanması 3 Kasım 1918'de Villa Giusti Ateşkesi olduğunu söyler.

İtalyan Edebiyatı, İtalyan yazarlarca İtalyanca yazılmış edebiyat yapıtlarını kapsar. İtalya'nın siyasal birliğini 19. yüzyıla kadar kuramaması ve Katolik Kilisesi'nin etkisiyle, yazılı metinlerde uzun süre Latince kullanılmış ve yerel bir dilin yaygınlaşması öbür Avrupa ülkelerine göre daha geç başlamıştır. 12. ve 14. yüzyıllar arasında İtalya'da Fransızca düzyazı ve koşukla yazılmış romanslar okunmuş ve klasik metinlerden uyarlamalar yapılmıştır. Böylece 13. yüzyılda bir Fransız-İtalyan edebiyatı gelişmiştir. İtalyanlar Fransız öykülerini çoğu zaman uyarlayarak ve bunlara çeşitli eklemeler yaparak kaleme almışlardır. Bu edebiyatta Fransızca kullanılmakla birlikte, yazarlar yapıtlarına yer yer kendi lehçelerinin özelliklerini de katmışlardır.

<span class="mw-page-title-main">Cesare Borgia</span> Valensiya kökenli İtalyan politikacı ve condottieri

Cesare Borgia, güç mücadelesiyle Machiavelli'nin Prens kitabına büyük bir ilham kaynağı olan Valensiya kökenli İtalyan politikacı ve condottieri. Papa VI. Alexander'ın gayrimeşru oğluydu ve Borgia Hanedanı mensubuydu.

<span class="mw-page-title-main">Lorenzo de' Medici</span> İtalyan hümanist ve siyasetçi (1449-1492)

Lorenzo de' Medici ya da Lorenzo il Magnifico (Muhteşem Lorenzo) Rönesans Dönemi'ne damga vuran Medici ailesi mensubu, Floransa şehir devletinin gayriresmî başı Cosimo de' Medici 'nin torunu. İtalyan devlet adamı ve Floransa kentinin İtalyan Rönesansı dönemindeki fiili hükümdarıydı. Lorenzo'nun eşi Clarice Orsini'den olan ikinci çocuğu Papa X. Leo, sekiz sene papalık görevinde bulunmuştur. Floransalı halk tarafından Muhteşem Lorenzo adıyla bilinirdi. Diplomat ve siyasetçi olmakla kalmayıp sanatçı, şair ve bilim adamlarına maddi yardımda bulundu. Floransa'da bir heykel bahçesi meydana getirdi. Yaşamı süresince Floransa altın çağını yaşadı. Ölümünden sonra İtalya yarımadasındaki barış ve refah dönemi sona erdi ve yabancı ülkelerin 400 yıl sürecek işgal dönemi başladı.

<span class="mw-page-title-main">II. Fernando (Aragon kralı)</span> İspanyol hükümdarı (1452-1516)

II. Fernando 1452-1516 arası yaşamış, İspanya'nın siyasi ve dini birliğini Kastilyalı I. Isabel ile evlenerek sağlamış ve modern bir devletin temelini atmış tarihi kişiliktir. 1461'de babası tarafından yasal mirasçı ilan edilip Aragon'un bazı topraklarının idaresi kendisine verilmiştir, daha sonra Ferdinand II adıyla 1468-1516 arasında Sicilya Kralı olmuştur. Ayrıca Ferdinand III adıyla 1504-1516 yılları arasında Napoli Krallığı'nı yönetmiştir.

<span class="mw-page-title-main">İtalya Savaşları</span>

İtalya Savaşları (1494-1559), Orta Çağ'dan Yeni Çağ'a geçiş döneminde Avrupa ve Akdeniz coğrafyasının büyük güçlerini karşı karşıya getiren savaşlar dizisidir.

<span class="mw-page-title-main">II. João</span> Portekiz kralı (1455-1495; hd. 1481-1495)

II. João, Príncipe Perfeito olarak da bilinir, Portekiz'in onüçüncü kralıdır. Portekiz tahtını konsolide etmiş, ekonomisini güçlendirmiş, coğrafi keşifleri sürdürmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Lorenzo di Piero de' Medici</span> İtalyan asilzadesi (1492-1519)

Lorenzo di Piero de' Medici, Urbino Dükü, 1513-19 arasında Floransa yöneticisi. Machiavelli Il Principe adlı ünlü yapıtında ona seslenmiş ve bütün ülkeyi silahlandırıp yabancı işgalcileri kovarak İtalya'da birliği sağlamasını öğütlemiştir.

<span class="mw-page-title-main">Realizm (uluslararası ilişkiler)</span>

Realizm, uluslararası ilişkiler teorisi geleneklerinden biridir. Uluslararası anarşi ve güç politikası konularını merkeze alan Realizm felsefi olarak temelde Thomas Hobbes ve Niccolo Machiavelli’nin çalışmalarına dayanmaktadır. Realizm bir uluslararası ilişkiler yaklaşımı olarak, 20. yüzyılda iki savaş arası dönemde ortaya çıkmıştır.

<span class="mw-page-title-main">XII. Louis</span> Fransız hükümdar (1462-1515)

XII. Louis, 1498 - 1515 arasında hüküm sürmüş olan Fransa kralı. 13 yaşındayken, babası 1498 yılında arkasında varis bırakmadan ölen VIII. Charles'dan sonra tahta geçmiştir. Charles tarafından başlatılan İtalya Savaşlarının ikinci büyük seferini düzenlemiştir. 1501 - 1504 yılları arasında Napoli kralıdır.

Oliverotto Euffreducci İtalyan condottieri ve Marche bölgesindeki Fermo hükümdarı. Niccolò Machiavelli ünlü eseri Prens'te onun hayatını da incelemiştir.

<span class="mw-page-title-main">İbn Zafer</span>

İbn Zafer, Norman Hakimiyetinde yaşamış Arap-Sicilyalı polimat, edebiyat, tefsir, dil bilgini ve politikacı. Batıda daha çok "Niccolo Machiavelli'nin Arap Öncüsü" olarak anılır.

Cumhuriyetçilik, cumhuriyetle yönetilen bir devletin vatandaşlığı etrafında şekillenen bir siyasi ideolojidir. Tarihte, temsili bir azınlığın ya da bir oligarşinin hükûmetinden, halk egemenliğine çeşitli biçimlerde uygulanmıştır. Tarihsel bağlama ve yöntemsel yaklaşıma göre farklı biçimlerde tanımlanır.

<span class="mw-page-title-main">Giovanni Botero</span>

Giovanni Botero İtalyan düşünür, rahip, şair ve diplomat ve Della ragion di Stato kitabının yazarı. Şehirlerin zenginliğinin hammaddeye değer katmaktan kaynaklandığını vurgulayan Botero, hem Merkantilizmin hem de Kameralizmin atası sayılabilir.