Pratt & Whitney F119, şirket içi adı PW5000, Pratt & Whitney tarafından Lockheed Martin F-22 Raptor gelişmiş taktik avcı uçağı için geliştirilmiş bir artyakıcılı turbofan jet motorudur.
Pratt & Whitney J57, 1950'lerin başında Pratt & Whitney tarafından geliştirilen eksenel akışlı bir turbojet motorudur. J57, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki ilk 10.000 lbf (45 kN) itme sınıfı motordu. J57 / JT3C, J75 / JT4A turbojet, JT3D / TF33 turbofan ve PT5 / T57 turboprop olarak geliştirildi. J57 ve JT3C, onlarca yıldır savaş uçakları, uçaklar ve bombardıman uçakları üzerinde yoğun bir şekilde kullanıldı.
Pratt & Whitney J48, Rolls-Royce Tay'ın lisanslı bir versiyonu olarak Pratt & Whitney tarafından geliştirilen bir turbojet motorudur. Tay / J48, Rolls-Royce Nene'nin genişletilmiş bir geliştirmesiydi.
Pratt & Whitney J52, başlangıçta Amerika Birleşik Devletleri Donanması için 40 kN (9,000 lbf) sınıfında tasarlanmış, eksenel akışlı çift makaralı bir turbojet motordur. A-6 Intruder ve AGM-28 Hound Dog seyir füzesine güç sağladı. 2017 itibarıyla motor hala A-4 Skyhawk ve EA-6B Prowler modellerinde kullanılıyordu.
Pratt & Whitney JT3D, Pratt & Whitney JT3C turbojetten türetilen erken dönem turbofan uçak motoru. İlk olarak 1958'de çalıştırıldı ve 1959'da bir B-45 Tornado test uçağında ilk deneme uçuşu gerçekleştirildi. 1959 ile 1985 yılları arasında 8.000'den fazla JT3D üretildi. Bugün hala hizmette olan JT3D motorlarının çoğu askeri uçaklarda kullanılmaktadır ve USAF tarafından belirlenmiş TF33 ile kodu tanımlanmaktadır.
Pratt & Whitney TF30, aslen Pratt & Whitney tarafından ses altı F6D Füze filosu savunma avcı uçağı için tasarlanmış askeri bir düşük baypaslı turbofan motorudur, ancak bu proje iptal edilmiştir. Daha sonra süpersonik tasarımlar için bir afterburner ile uyarlandı ve bu formda, F-111 ve F-14A Tomcat'i çalıştırmanın yanı sıra A'nın ilk versiyonlarında da kullanılmaya devam eden dünyanın ilk yanma sonrası turbofan üretimi oldu. -7 Art yakıcı olmadan Corsair II. TF30'un ilk uçuşu 1964'te yapıldı ve üretim 1986 yılına kadar devam etti.
Pratt & Whitney JT8D, Pratt & Whitney tarafından Şubat 1963'te Boeing 727'nin ilk uçuşu ile tanıtılan düşük baypaslı bir turbofan motorudur. ABD Donanması A-6 Intruder saldırı uçağına güç veren Pratt & Whitney J52 turbojet motorunun bir modifikasyonuydu. Volvo RM8, Saab 37 Viggen avcı uçağı için İsveç'te lisanslı olarak üretilmiş bir son yakma sürümüdür. Pratt & Whitney ayrıca FT8 olarak elektrik santrali ve gemi tahrik sistemi için statik versiyonlar satıyor.
Pratt & Whitney J75 (sivil adı: JT4A), ilk kez 1955'te uçan eksenel akışlı bir turbojet motordur.
Pratt & Whitney T34, Pratt & Whitney tarafından tasarlanan ve üretilen bir Amerikan eksenel akışlı turboprop motordu. Tek büyük uygulaması Douglas C-133 Cargomaster'daydı.
Pratt & Whitney GG4 ve FT4, Pratt & Whitney J75 / JT4 turbojet hattından geliştirilen ilgili aero türevli gaz türbin motorlarıdır. Tipik olarak turboşaft motorları olarak çalıştırılan, halka şeklinde yanma elemanına sahip eksenel ikiz makaralı turbojetlerdir. Bu konfigürasyonda, gaz jeneratörü, bir gücü veya "Serbest Türbin"i çalıştırmak için genişleyen gazları temin eder. Bu türbin daha sonra denizcilik uygulamaları için elektrik jeneratörlerini, mekanik pompaları veya pervaneleri çalıştırmak için kullanılır.
Pratt & Whitney F135, Lockheed Martin F-35 Lightning II için tek motorlu bir saldırı savaşçısı için geliştirilmiş bir art yakıcı turbofandır. F-35A ve F-35C'de kullanılan Geleneksel Kalkış ve İniş (CTOL) varyantı ve ileri kaldırma fanı içeren F-35B'de kullanılan iki döngülü Kısa Kalkış Dikey İniş (STOVL) varyantı olmak üzere iki çeşidi vardır. İlk üretim motorları 2009 yılında teslim edildi.
Rolls-Royce RB.41 Nene, 1940'ların İngiliz santrifüj kompresörlü turbojet motorudur. Nene ölçeklendirilmiş bir Rolls-Royce Derwent yerine 5.000 lbf tasarım hedefi ile tamamıyla bir yeniden tasarımdı ve bu da onu çağının en güçlü motoru yapıyor. Rolls-Royce'un üretime giren üçüncü jet motoruydu ve ilk olarak tasarımın başlamasından itibaren 6 aydan daha kısa bir sürede çalıştı. Adını, şirketin jet motorlarına nehirlerden sonra isim verme geleneği doğrultusunda Nene Nehri'nden almıştır.
Pratt & Whitney J58, Lockheed A-12,YF-12 ve SR-71 uçaklarını çalıştıran bir Amerikan jet motoruydu. Arttırılmış itme sağlayan güçlü bir turbojetti.
Volvo RM8, Saab 37 Viggen avcı uçağı için geliştirilmiş düşük baypaslı bir turbofan uçak motorudur. 1962'de, Pratt & Whitney JT8D-1 motoru, askeri kullanım için tasarlanmış uygun ve mevcut bir motorun yokluğunda Viggen'e güç sağlamak için seçildi. Temelde JT8D'nin lisanslı bir versiyonu olan ve İsveç tarafından tasarlanmış süpersonik hızlar için büyük ölçüde modifiye edilmiş bir versiyon olan RM8, Svenska Flygmotor tarafından üretildi.
LHTEC T800, döner kanat uygulamaları için tasarlanmış bir turboşaft motorudur. Rolls-Royce ve Honeywell'in ortak girişimi olan LHTEC tarafından üretildi. Ticari ve ihraç versiyonu CTS800'dür. Motor öncelikle ABD Ordusu'nun iptal edilen RAH-66 Comanche silahlı keşif helikopteri için geliştirildi, ancak diğer uygulamalarda da kullanıldı.
Progress D-436, Ukraynalı Ivchenko-Progress şirketi tarafından geliştirilen üç şaftlı yüksek baypaslı turbofan motorudur. Başlangıçta, 1980'lerde Yakovlev Yak-42 ve Antonov An-72'nin gereksinimlerini karşılamak için geliştirildi. Motor ilk olarak 1985'te çalıştırıldı ve ardından 1987'de onaylandı. Birkaç varyant geliştirildi ve günümüzde çeşitli uçaklar modellerine hizmet vermektedir.
General Electric J79, çeşitli savaş ve bombardıman uçaklarında ve süpersonik bir seyir füzesinde kullanılmak üzere inşa edilmiş eksenel akışlı bir turbojet motorudur. J79, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki General Electric Aircraft Engines tarafından ve dünya çapında birçok başka şirket tarafından lisans altında üretildi. Başlıca kullanımları arasında F-104 Starfighter, B-58 Hustler, F-4 Phantom II, A-5 Vigilante ve IAI Kfir vardı.
Rolls-Royce Avon, Rolls-Royce tarafından tasarlanan ve üretilen ilk eksenel akışlı jet motoruydu. 1950'de tanıtılan motor, İkinci Dünya Savaşı sonrası en başarılı motor tasarımlarından biri haline geldi. Hem askeri hem de sivil olmak üzere çok çeşitli uçaklarda ve ayrıca sabit ve deniz gücü versiyonlarında kullanıldı
General Electric F404 ve F412, 10,500-19,000 pound-kuvvet (47-85 kN) itki üretebilen artyakıcılı turbofan motor ailesidir. General Electric Havacılık tarafından üretilmektedir. Volvo Aero tarafından üretilen RM12 adlı bir varyantı da bulunmaktadır. F404, daha büyük versiyonu olan F414 turbofan motorunun yanı sıra deneysel olarak geliştirilen GE36 sivil propfan motoruna da öncü olmuştur.
Xian WS-15, Emei olarak da bilinen Xian WS-15, Shenyang Aeroengine Araştırma Enstitüsü tarafından tasarlanan ve Xi'an Aero-Engine Corporation tarafından üretilen bir Çin art yanmalı turbofan motorudur. J-20 savaş uçağında kullanılmaktadır ve Çin ordusundaki diğer gelişmiş uçaklara da güç vermesi beklenmektedir. Motor 1990'lardan beri geliştirilmekte olup ilk kez 2018 yılında test edilmiştir. Tek kristalli türbin kanatları ve seramik matrisli kompozitler gibi ileri teknolojilere sahiptir. WS-15, Çin'in yerli teknolojiyle modern bir hava kuvvetleri geliştirme çabalarının önemli bir bileşeni olarak kabul ediliyor.
