İçeriğe atla

Praecepta Militaria

Praecepta Militaria,[1] 965 yılında Bizans İmparatoru Nikiforos Fokas (h. 963-969) tarafından ya da onun adına yazılmış bir Bizans askerî talimatına verilen Latince geleneksel addır. Yunanca adı GrekçeΣτρατηγικὴ ἔκθεσις καὶ σύνταξις Νικηφόρου δεσπότου ("Lord Nikiforos'un Sunum ve Makaleleri").

Talimat, altı bölümden oluşuyor ve Doğu'daki Araplara karşı "Bizans Yeniden Fetih" seferleri sırasında Bizans ordusunu 10. yüzyılın ortalarına kadar evrilmesini sunar.[2] Bu nedenle, bu talimat, Katafrakt üçgen üzeni ve kullanışı, yeni karışık piyade tugayı (taksiarhia), birimler arasındaki aralıkların doğru bir şekilde oluşturulması ve nasıl korunacakları, menavlon mızrağı kullanımı gibi diğer Bizans askeri el kitaplarında değinilmeyen konuları içerir. Talimat, genel olarak savaşın pratik yönleri üzerine vurgu yapar: kampların kurulması, keşif ve casusların kullanımı kadar çeşitli operasyon senaryoları da tartışılır. Fokas'ın kendi dini cesaretini yansıtan dini törenleri de vurgulanmaktadır.[2] Bu bölümler, Uranos'un Taktika'sında 11. yüzyılın başlarındaki durum hesaba katarak kısmen değiştirilmiştir.

İçerik

  • Bölüm I - Piyade üzerine
  • Bölüm II - Ağır piyade üzerine
  • Bölüm III - Kataphraktoi üzerine
  • Bölüm IV - Süvarilerin mevzilenmesinin talimatnamesi
  • Bölüm V - Kamp yapmak üzerine
  • Bölüm VI - Ajanlar ile ilgilenmek

Taktikler

Praecepta Militaria

Talimat, piyade teçhizatını, dağıtımını ve taktiklerini tarif ederek başlar. Daha sonra, piyade ve süvari birleşik bir düşman kuvvetine karşı, savaş koşullarında hem piyade hem de süvari için taktik tartışılır. Odak, katafraktoi konuşlandırılmasına ve süvari savaşının genel taktiklerinin, hem piyadeye hem de süvari aleyhine bağımsız olarak savaşmasına döner. Savaşın üç yönü onlara özel olarak dikkat verilir: Piyadenin süvari saldırısına karşı nasıl savunacağı, katafraktoipiyadeye nasıl saldırılacağı ve bir ordunun yenilgiye uğratılmış bir düşmanı kovalaması.[3]

Piyade

Talimatta açıklanan standart piyade oluşumu, ağır piyade hatlarına bilerek yerleştirilmiş içi boş bir karedir, böylece süvari kareye girebilir veya çıkabilir. Aralıklar, ağır piyadelerin düzgün bir şekilde oluşması için zaman tanımak için yaklaşan düşmanları meşgul edecek ve bozacak olan ciritçiler, sapan atanlar ve okçular gibi hafif piyadeler tarafından korunuyordu. Phokas'ın piyadelerin ağır süvarilere karşı savunma yeteneğini geliştirmek için getirdiği bazı taktiksel değişiklikler talimatta detaylandırılmıştır. Bu değişikliklerin en önemlilerinden biri menavlatoi veya ağır mızrak atanları ön saflara yerleştirmekti.[4]

Süvari

Süvarilerin konuşlandırılması ve düzeni, her bir birimin tüm süvari kuvveti içine yapısını ve yerleşimini özetleyen ve her birim için bireysel taktik rolünü tanımlayan talimatta oldukça ayrıntılıdır. Talimatta detaylandırılan en önemli taktik, kataphraktoi'nin bir kama veya üçgen oluşumuna yerleştirilmesidir. Kamanın ön ve dış hatları, bir topuz veya mızrak ile donanmış askerlerden oluşurken, kamanın içi yerleştirilmiş okçulardan oluşuyordu. Bir saldırı sırasında okçular, kama gelmeden önce onu zayıflatmak için düşmanın cephesine ateş edeceklerdi. Bu taktik, düşmanı hem fiziksel hem de moral olarak bozma çabası olarak kullanıldı.[5]

Tarihi içerik

Praecepta Militaria, Nikiforos Fokas tarafından 960'larda ordusunun Kilikya ve Kuzey Suriye'ye yönelik saldırı seferleri için bir el kitabı olarak yapıldı.[6] Bu hücum seferleri, 10. yüzyılın ortalarında meydana gelen Bizans-Hamdani savaşlarının bir parçasıydı. Bu talimat, Bizans İmparatorluğu'nun daha agresif davranmaya başladığı ve saldırıyı ele geçirdiği sırada dağıtıldığı için savaşlar sırasında stratejide bir değişime işaret eder.[7]

Praecepta Militaria tamamen orijinal taktikler getiren bir tez değildi. Bunun yerine Fokas, mevcut taktikleri kendi deneyimleri ve gözlemleriyle birleştirerek revize etti. Praecepta Militaria'nın piyade taktiklerinin çoğu muhtemelen Syntaxis Armatorum Quadrata'da (yaklaşık 950) bulunanlara dayanıyordu. Taktik ve stratejilerden oluşan bir derleme olan Sylloge Tacticorum (yaklaşık 950 derlemesi) daha da etkili oldu. Bu Derlemenin büyük olasılıkla Praecepta Militaria'nın hem piyade hem de süvari için ekipman ve konuşlandırmaya ilişkin talimatlarının çoğunu sağlamıştır. Praecepta Militaria, düşmanlarıyla aynı seviye kalmak için mevcut Bizans askeri taktiklerini güncelledi. Daha sonra Nikiforos Uranos'un Taktika gibi Bizans askeri talimatları, Praecepta Militaria'nın taktiklerini kullanarak ve gözden geçirerek bu sürece devam edecekti.[8]

Kaynakça

Özel
  1. ^ 1908 yılında ilk editörü J.A. Kulakovsky tarafından talimata bu başlık verilmiştir.
  2. ^ a b Alexander Kazhdan, (Ed.) (1991). The Oxford Dictionary of Byzantium (İngilizce). Oxford ve New York: Oxford University Press. ISBN 0-19-504652-8. 
  3. ^ McGeer 1995, s. 257.
  4. ^ McGeer 1995, ss. 257-275.
  5. ^ McGeer 1995, s. 280.
  6. ^ McGeer 1991, s. 132.
  7. ^ McGeer 1995, s. 228.
  8. ^ McGeer 1995, ss. 184-188.
Genel
  • McGeer, Eric (1991). "Nikephoros Ouranos". Dumbarton Oaks Papers (İngilizce). Cilt 45. ss. 129-140. JSTOR 1291697. 
  • McGeer, Eric (1995). Sowing the Dragon's Teeth: Byzantine Warfare in the Tenth Century. Dumbarton Oaks Studies (İngilizce). 33. Washington, DC: Dumbarton Oaks Research Library and Collection. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Falanks</span>

Falanks, genellikle mızrak ve benzeri silahlar kullanan askerlerin birbirinden ayrılmadan art arda saflar halinde savaşmasını esas kabul eden bir savaş düzenidir. İlk uygulamaları Arkaik Yunanistan'da Hoplites adı verilen ağır piyadelerin savaş düzeni olarak ortaya çıkmıştır. Falanks düzeninden önce savaşlar, düzensiz gruplar arasında bire bir çatışmalar şeklinde yürütülmektedir. Falanks düzeni, kütlesel bir vuruş gücüyle son derece etkili bir savaş düzeni olarak ortaya çıkmıştır.

<i>Blitzkrieg</i> piyade ve hava desteğinin hızlı, ezici bir kuvvet yoğunluğunu kullanarak düşmanı kırmak, yerinden oynatmak ve dengesini bozmak için sürpriz saldırısı

Blitzkrieg ya da yıldırım harbi, II. Dünya Savaşı sırasında Almanların temel savaş doktrinidir. Doktrinin amacı hızlı ve ani saldırılarla, düşmanın düzenli bir savunma kurmasını engelleyip sonra da hızlı bir şekilde yok etmektir. I. Dünya Savaşı'nda uygulanan siper savaşı yöntemine karşı geliştirilmiştir. Tankların, uçakların ve zehirli gazların gelişmesiyle siper savaşları terk edilmeye başlanmış, daha çok hareketli savunmaya geçilmiştir. Almanların bütün savaş araçları bu doktrin üzerine üretilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Antik Çağ'da savaş</span> Antik Çağ Savaşları

Antik çağlarda savaş yazılı tarihin başlangıcından antik dönemin sonuna kadar geçen dönemdeki savaş tarzıdır. Avrupa'da Eski Çağ'ın sonu genellikle Batı Roma İmparatorluğu'nun yıkılmasıyla (476) eş tutulur. Çin'de de aynı şekilde beşinci yüzyılın sonu sayılabilir.

Orta Çağ'da savaş, genellikle Orta Çağ Avrupası'nda kullanılan savaş tarzını anlatmak için kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Roma lejyonu</span> Roma İmparatorluğunda 1.000 ile 5.600 kişi arasında değişen eski ağır piyade birliği

Roma Lejyonu Roma Cumhuriyeti ve Roma İmparatorluğu boyunca tüm Roma ordusunu ya da daha dar anlamda ağır piyadeleri kasteden temel askeri birlik. İkinci anlamı birkaç Kohorttan oluşan ve legionaries olarak bilinen ağır piyadelere vurgu yapar. Roma lejyonunun ana unsurunu ağır piyadeler oluştururken, piyadelere neredeyse her zaman bir ya da daha fazla sayıda, Roma yurttaşı olmayan kişilerden oluşturulan süvariler, düzenli birlikler ve avcılardan kurulu destek birlikleri olan Auxilialar eşlik ederdi.

<span class="mw-page-title-main">Dara Muharebesi</span>

Dara Savaşı, MS 530 yılında Bizans İmparatorluğu ile Sasani İmparatorluğu arasında, Dara Kalesi gerçekleşen savaştır.

<span class="mw-page-title-main">Stirling Köprüsü Muharebesi</span> İskoç Bağımsızlık Savaşında bir muharebe

Stirling Köprüsü Muharebesi, İskoçya Bağımsızlık Savaşı içinde 11 Eylül 1297 tarihinde Forth Nehri üzerindeki Stirling Köprüsü'nde William Wallace ve Andrew Moray komutasında 2.300 askerli İskoç ordusunun 6. Surrey Kontu John de Warrene ile Hugh de Cressingham komutasındaki 10.000 askerli İngiliz ordusuna karşı galip geldikleri bir muharebedir.

<span class="mw-page-title-main">Velites</span>

Velites Roma Cumhuriyetinin erken dönemlerinde lejyonlarda görev yapmış olan bir piyade sınıfı. Velites, düşmana fırlatmak için birkaç hafif mızrak ve yakın dövüşler için kullanılmak üzere kısa bir tür kılıç olan gladii taşıyan hafif piyadelerdi. Lejyonların en genç ve en fakir askerleri olarak çok fazla donanıma sahip olamadıklarından dolayı nadiren zırh giyerlerdi. Kendilerini korumak için küçük ahşap kalkanlar taşırlar ve lejyonun ağır piyadelerinden ayırt edilebilmek için kurt derisinden yapılmış bir başlık takarlardı. Veliteler, kısmen taktik nedenlerle ve ayrıca teke tek dövüşte kendilerine şans sağlama fırsatına sahip olmaları için öne yerleştirilirdi.

<span class="mw-page-title-main">Taginae Muharebesi</span> Gotlar Savaşı (535-554) sırasında Bizans İmparatorluğu ile Ostrogotlar Krallığı arasındaki muharebe

Taginae Muharebesi veya Busta Gallorum Muharebesi, Temmuz 552 meydana gelen Doğu Roma İmparatorluğu generali Narses İmparator I. Justinianus namına Ostrogotlar Krallığı'nın kralı Totila'yı mağlup etmiştir. Bu muharebede Ostrogotlar Krallığı Kralı Totila öldürülmüştür. Bu muharebe Gotlar Savaşı (535-554)'nın en sondan bir önceki büyük muharebesiydi.

İmparator VI. Leonun <i>Taktika</i>sı

Taktika Yaklaşık 895–908 yıllarında İmparator VI. Leon ya da onun adına yazılmış Bizans askeri talimatı ve daha sonra oğlu VII. Konstantinos tarafından düzenlenmiştir. Çizimler, Aelian, Onasander ve Mauricius'un Strategikon'u gibi daha erken dönem yazarlarından alınmıştır, Bizans Askeri taktikleri üzerine ana çalışmalardan biridir, Bizans'ın "yeniden fetih çağının" arefesinde yazılmıştır. Orijinal Yunanca başlık, Grekçe: τῶν ἐν πολέμοις τακτικῶν σύντομος παράδοσις dır.

<span class="mw-page-title-main">Bizans askerî talimatları</span>

Bu makale, "Askerlik sanatı üzerine" Bizans İmparatorluğu'nda üretilmiş çok miktarda makalelerin en önemlilerini listeler ve kısaca haklarında bilgi verir.

Strategikon ya da Strategicon savaş talimatıdır, Geleneksel olarak geç 6. yüzyılda yazılıp ve Bizans İmparatoru Mauricius'a sunulduğu düşünülür; giriş bölümündeki kelimeler ile "kendisini generalliğe adamış kişiler için", "ortalama temel bir el kitabından ziyade" daha pratik bir talimattır.

<span class="mw-page-title-main">Arsuf Muharebesi</span> 1191, III. Haçlı Seferinde İngiltere Kralı I. Richardın zaferiyle sonuçlanan çarpışma

Arsuf Muharebesi, III. Haçlı Seferi sırasında Haçlı ordusuna kumandanlık eden I. Richard ile Müslüman kuvvetlere kumandanlık eden Selahaddin Eyyübi arasında geçen ve Haçlı ordusunun zaferi ile sonuçlanan çatışmadır. Bu savaşla birlikte Haçlı devletler doğuda yıkılma noktasına gelen Haçlı devletleri yüzyıl daha hayatta kalabilmişlerdir.

<span class="mw-page-title-main">Nikiforos Uranos</span> Bizanslı general

Nikiforos Uranos, Latin dillerinde Nicephorus Uranus, İmparator II. Basileios hükümdarlığı döneminde yüksek rütbeli general ve bürokrat. İmparatorun en yakınlarından biriydi, Avrupa'da Bulgarlara karşı savaşta faaldi, Sperkhios Muharebesi'nde ve 11. yüzyılın ilk on yılında Basileios'un gölge naibi olduğu dönemde Suriye'de Araplara karşı büyük bir zaferler elde etmiştir. İyi eğitimli birisi olarak, askerî talimat (Taktika) ve birçoğu günümüze ulaşmış şiirler ve Hagiografiler yazmıştır.

Callinicum Muharebesi, Paskalya'da, 19 Nisan 531 Cumartesi günü, Belisarius komutasında Bizans İmparatorluğu ordusu ile Azaritis komutasındaki Sasani süvari kuvveti arasında gerçekleşmiştir. Dara Muharebesi'ndeki yenilgiden sonra Sasanilar, savaşın yönünü döndürmek amacıyla Suriye'yi işgal etmek için harekete geçtiler. Belisarius'un hızlı müdahalesi planı bozdu ve Sasanilerin Pirus tarzı muzaffer oldukları muharebe öncesi Belisarius'un askerleri Sasanileri Suriye'nin sınırına doğru geri ittiler.

<span class="mw-page-title-main">Antik Makedon ordusu</span> Antik dünyanın ordularından

Antik Makedon ordusu, antik dünyanın en büyük askeri güçleri arasında yer alan, Makedon Kralı II. Filip tarafından yaratılmış ve Büyük İskender ile yükseliş dönemini yaşamış, Antik Makedonya Krallığı'na bağlı ordu.

<span class="mw-page-title-main">Andrassos Muharebesi</span>

Andrassos veya Adrassos Muharebesi, 8 Kasım 960 tarihinde Leo Fokas liderliğindeki Bizanslılar ile emir Seyfü'd Devle komutasındaki Hamdaniler'in Halep Emirliği kuvvetleri arasında, Toros Dağları üzerinde tanımlanamayan bir dağ geçidinde yapılan bir muharebeydi.

Konstantinopolis Muharebesi, 1147'de Konstantinopolis'in eteklerinde İkinci Haçlı Seferi'nin III. Konrad komutasındaki Alman haçlılar ile Bizans İmparatorluğu kuvvetleri arasında gerçekleşen büyük ölçekli çatışmadır. Bizans imparatoru I. Manuil, başkentinin hemen yakınında büyük ve asi bir ordunun varlığından ve liderlerinin düşmanca tavrından derinden endişeliydi. Benzer büyüklükte bir Fransız haçlı ordusu da Konstantinopolis'e yaklaşıyordu ve iki ordunun şehirde birleşmesi ihtimali Manuil tarafından büyük bir dikkatle izleniyordu. Haçlılarla daha önceki silahlı çatışmaların ardından ve Konrad'ın söylemlerini hakaret algılayan Manuil, güçlerinden bazılarını Konstantinopolis Surları'nın dışına dizdi. Alman ordusunun bir kısmı daha sonra saldırdı ve ağır bir şekilde mağlup edildi. Bu yenilginin ardından haçlılar hızlı bir şekilde İstanbul Boğazı üzerinden Küçük Asya'ya geçmeyi kabul ettiler.

Volturnus Muharebesi, ayrıca Casilinum Muharebesi ya da Capua Muharebesi olarak bilinir, 554'te Bizans İmparatorluğu'nun bir ordusu ile Frank ve Alaman birleşik gücü arasındaki muharebedir. Yaşlı hadım general Narses tarafından yönetilen Bizanslılar galip gelmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Ramla Muharebesi (1105)</span> Orta Doğuda muharebe

Üçüncü Ramla Muharebesi 27 Ağustos 1105'te Haçlı Kudüs Krallığı ile Mısırlı Fâtımîler arasında gerçekleşti. Ramla kasabası, Ramla kasabası, Kudüs'ten Aşkelon'a giden yol üzerinde uzanıyordu, ikincisi Filistin'deki en büyük Fâtımî kalesiydi. Aşkelon'dan Fâtımî veziri El-Efdâl Şehinşâh, 1099'dan 1107'ye kadar yeni kurulan Haçlı krallığına neredeyse her yıl saldırılar düzenledi. İki ordunun Ramla'da karşılaşması üç kez oldu, üç savaştan üçüncüsü en kanlı olanıydı.