İçeriğe atla

Potemkin (zırhlı)

The Potemkin underway
Potemkin
Tarihçe
Rus İmparatorluk Deniz KuvvetleriRusya
Adı
  • 1904: Knyaz Potemkin-Tavricheskiy[1]
  • 1905: Panteleimon
  • 1917: Potemkin-Tavricheskiy
  • 1917: Borets za Svobodu
Adının geldiği yer/kişi
  • 1904: Grigori Aleksandrovich Potemkin
  • 1905: Saint Pantaleon
  • 1917: Grigori Aleksandrovich Potemkin
İnşa eden Nikolayev shipyard
Kızağa konuluşu 8 Ekim 1898
Denize indirilişi 9 Ekim 1900
Görevlendirme 1904
Hizmetten çıkışı 1919
Akıbet 1919 yılında Destroyer Sevastopol Limanı'nda hurdaya çıktı, 1922
Genel karakteristik
Deplasman 12,500 ton standard, 13500 ton tam yüklü
Uzunluk 115 m (377 ft)
Genişlik 22,3 m (73 ft)
Çekiş 8,2 m (27 ft)
İtme gücü
  • 2 şaft VTE,
  • 22 Bellville kömür kazanları,
  • 11,300 hp
Hız 16 km/s
Kişi kapasitesi 18 subay ve 763 asker
Silah donanımı
  • 4 × 305 mm (12 in) iki taret silah,
  • 16 × 152 mm (6 in) silah,
  • 14 × 75 mm (3 in) silah,
  • çeşitli küçük kalibreli silahlar.
  • 5 × 380 mm (15 in) torpido tüpü
Zırh
  • Krupp armour
  • 6-9 in (150-230 mm), belt
  • 2,5-3 in (64-76 mm), güverte
  • 10 in (250 mm), taret
  • 5-6 in (130-150 mm), casemates
  • 9 in (230 mm), kumanda kulesi

Potemkin (Rusça tam adı: Князь Потёмкин-Таврический / Knyaz Potyomkin-Tavricheskiy; "Knez Potemkin-Tavriçeski"), 1904 yılında suya indirilen ön-dretnot tipi Rus savaş gemisi.

Nikolayev tersanesinde 1898-1904 yılları arasında inşa edildi. Rusya'nın Karadeniz filosunda görevliydi. İsmini 18. yüzyıl Rus generali Grigoriy Potyomkin'den almıştır.

Gemi Potemkin Zırhlısı Ayaklanması sayesinde meşhur oldu. Haziran 1905'te zırhlının personeli subaylara karşı ayaklandı. Bu ayaklanma 1917'deki Ekim Devrimi'yle sonuçlanan süreçte önemli bir olay olarak yorumlandı. Sergey Ayzenştayn'ın filmi Potemkin Zırhlısı, konusunu bu olaydan alır.

Ayaklanma

Orijin

1905 yılında Karadeniz filosu sosyal demokrat organizasyonu komite merkezi filodaki bütün gemilerde eş zamanlı olarak ayaklanma hazırlığını başlatıyordu. Mamafih planlanan zamanda Potemkin zırhlısı yangın tatbikatı için uzaklarda Tendra adasında idi. Ayaklanma ikinci defa kıvılcımlanıyordu. Sözde gemiye alınan etlerde kurt var diye yemeyen tayfalara karşı misilleme olarak gözdağı veriliyordu. Sonuçta tayfalar geminin kıç tarafında toplandı. Orada yerde su geçirmeyen bir denizci muşambası bulunuyordu. Silahlı denizciler bu muşambayı çekiyorlardı. Denizciler kendi askerlerinin denizcileri infaz ettiğini sandılar.

İtirazlar ve karşılıklı tartışmalar başladı. Denizciler subayların üzerlerine yürüdüler. Gemide isyan başladı. Denizciler yakaladıkları subayları öldürmeye başladılar. İsyan eden denizciler 18 subayın yedisini öldürdüler. Bunların içinde kaptan Evgeny Golikov, etlerin yenmeye uygunluğunu kontrol edip yenilmesine onay veren sağlıkçı da vardı. Sağ kalan subaylar hapis altında tutuldular. Bir denizci Grigory Vakulenchuk çok ağır şekilde yaralandı. Denizciler geminin yürütülmesi işini Afanasi Matuşenko vasıtasıyla yapıyorlardı.

Bu olaylar Sergei Eistenstein'in yönettiği Potemkin Zırhlısı adlı filmin çekimine kaynak oldu.

Odesa'ya varış

Ayni günün akşamı,isyancı gemi Odesa'ya bir kırmızı bayrak dalgalandırarak girdi. Odesa'da bir genel grev çağrısı yapılmıştı.Şehirde biraz da kargaşa vardı.

Geminin varışı yoğunlaşmaya ve teşvik ediciliği sağlıyordu. Her şeye rağmen silahlı gemicilerin karaya çıkıp işçilere yardım etmeleri ve birlikte hareketleri uygun değildi. Denizciler ve grevcilerin her ikisinin içinde karaşıklık vardı. 29 Haziran 1905'te denizci Vakulenchuk un cenazesi politik göşteriye dönüştü.

Gösterici kalabalığı liman alanından şehir merkezine yöneldi. Süvari birliğince üzerlerine ateş açıldığı rapor edildi. Sonraki günün akşamı Potemkin Zırhlısı İmparatorluk askerî merkezi yetkililerin bulunduğu şehrin kısmına iki top ateşi yaptı. Bir sivil öldü, şehir sınırlı bir şekilde hasar gördü. İmparatorluk ordusu sivil karışıklığı bastırmak için Odesa'ya takviye gönderdi. Hükûmet Potemkin tayfalarının teslimi aksi halde zırhlının batırılması içinemir yayımladı.

Karadeniz filosundan iki küçük gemi bu niyetle gönderildi. Gemiler 30 Haziran 1905'te tendra Adasında toplandı. Potemkin zırhlısı için iki seçenek vardı, ya savaşacak ya da teslim olacaktı. Fakat üzerlerine gelen gemilere karşı sessizliğini korudu. Birleşik filodaki askerler Potemkin'e ateş açmayı red ediyorlardı.

Sonuçta Georgiy Pobedonosets Potemkin'le birleşti. Üç gemi de rotasını Odesa'ya yönelttiler.

Romanya'ya seyahat

1 Temmuz 1905 akşamı, Zırhlı Romanya'nın Köstence limanına yanındaki torpedo botu ile birlikte yakıt ve malzeme almak için seyrediyordu (o zaman Georgy Pobedonosts yetkilerle donatılmıştı). 3 Temmuz 1905'te gemi tüm sivil dünyaya ve Avrupa'nın tüm güçlerine tayfaların çarlık Rusya'sına karşı olan savaşta kesin kararlılıklarını ilan ediyordu. Romanya yetkilileri gemiye malzeme gönderilmesine izin vermeyi reddediyorlardı. Aynısı Rus limanı Theodosia'da 5 Temmuz 1905'te oluyordu. Gemiden çıkarma birliği ordu tarafından ateşe tutuluyordu. 8 Temmuz 1905'te Potemkin Köstence'ye tekrar geri döndü. Ve tayfalar gemiyi Romanya yetkililerine teslim ettiler.

Kaynakça

The Telegraph 26 Kasım 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Nisan  26,2007.

Kaynakça

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Odessa</span> Ukraynanın güneybatısında yer alan Odesa Oblastının yönetim merkezi olan şehir

Odessa, Ukrayna'da Karadeniz kıyısında, Dniestr ve Dinyeper sığlıkları arasında bulunan kent. 1.015.826 nüf. (2021). "Karadeniz'in İncisi" olarak anılan şehir, 19. yüzyılda Rus İmparatorluğu'nda Moskova, Sankt Peterburg ve Varşova'den sonraki en büyük şehriydi. Ukrayna'nın güneybatısında bulunan ve Odessa Oblastı'nın yönetim merkezi ve önemli bir turizm, liman ve ulaşım merkezi olan şehir, ülkenin 3. en kalabalık şehridir. Zaman zaman "Karadeniz'in incisi", şehirde doğan Yahudi komedyenler yüzünden "Mizah başkenti" veya "Güney Palmira" olarak da adlandırılır. Kültür ve bilim merkezi Odessa, aynı zamanda Slav'dan çok Akdeniz tarzındaki mimarisiyle ülkenin en büyük sayfiye merkezlerinden biridir.

<i>Potemkin Zırhlısı</i> (film)

Potemkin Zırhlısı, 1925 Sovyetler Birliği yapımı sessiz filmdir. Özgün adı Bronyenosyets Potyomkin olan film Türkiye'de ilk kez 1927'de gösterilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Grigori Potyomkin</span>

Grigori Aleksandroviç Potyomkin (13 Eylül 1739 –5 Ekim 1791 Rusya'nın 18. yüzyıldaki yayılmacı siyasetinin mimarlarından biri olan bir Rus generali, devlet adamı ve Çariçe II. Katerina'nın sevgilisidir. Hayatını Çariçe II. Katerina'yla birlikte Osmanlı Devleti'ni parçalayarak Rusya'nın egemenliği altında başkenti İstanbul'da bulunan yeni bir Bizans İmparatorluğu kurma hayaline adamıştır.

<i>Mesudiye</i> (zırhlı)

Mesudiye, Osmanlı donanması için 1871-1875 yılları arasında İngiltere'deki Thames Ironworks'te inşa edilmiş merkezî bataryalı zırhlı korvettir. İnşa edilmiş en büyük iki merkezî bataryalı zırhlı korvetten biriydi. Mesudiye'nin Hamidiye adında bir kardeş gemisi olması planlanmıştı; ancak bu gemi Kraliyet Donanması tarafından satın alındı ve HMS Superb adıyla görevlendirildi. Ana silahları merkezî zırhlı bir bataryada yer alan on iki 250 mm toptu.

<i>Asar-ı Tevfik</i>

Asar-ı Tevfik, 1860'larda inşa edilen ve sınıfının tek üyesi olan, Osmanlı donanmasının zırhlı bir savaş gemisiydi. Aslen Mısır Hidivliği tarafından İbrahimiye ismiyle sipariş edilen gemi, daha sonra Osmanlılar tarafından alındı. Kırım Savaşı'ndan sonra 1860'larda Osmanlı filosu için bir genişleme programının bir parçası olarak inşa edilen Asar-ı Tevfik, sekiz adet 220 mm toptan oluşan bir ana batarya ile donatılmış 4.600 metrik tonluk barbetli bir merkezî bataryalı zırhlıydı.

<i>Mecidiye</i> (kruvazör) Osmanlı İmparatorluğu donanmasına ait kruvazör

Mecidiye, Osmanlı Devleti hükûmetinin 1900 yılındaki siparişi üzerine Abdülmecid adıyla Amerika Birleşik Devletleri'nin William Cramp & Sons firmasının Philadelphia Tersanesinde suya indirildikten sonra Osmanlı Donanması, Rusya İmparatorluk Deniz Kuvvetleri, Kızıl Donanma, Ukrayna Halk Cumhuriyeti Deniz Kuvvetleri ve Türk Deniz Kuvvetleri'nde görev yapan korumalı kruvazör.

<span class="mw-page-title-main">Yevstafi</span>

Yevstafi, Rusya İmparatorluk Donanması'nın Karadeniz Filosu'nda görevli bir ön-dretnot muharebe gemisiydi. I. Dünya Savaşı'ndan önce üretilen gemi, 1905'teki Rusya-Japonya savaşından alınan derslere göre değişikliklere uğramasından dolayı gecikmiştir. Karadeniz filosunun amiral gemisidir.

<span class="mw-page-title-main">Tri Sviatitelia</span>

Tri Sviatitelia (Rusça: Три Святителя 1890'larda inşa edilmiş ve I. Dünya Savaşı boyunca Rus İmparatorluk Donanması'nda görev yapmış bir ön dretnot zırhlıdır. Rus Karadeniz donanmasında görev almış, haziran 1905'te isyan eden Potemkin Zırhlısı'nı kovalayan filonun bayrak gemisi olmuştur. I. Dünya Savaşı sırasında Osmanlı İmparatorluğu'nun muharebe kruvazörü Yavuz Sultan Selimile iki kez karşı karşıya gelmiş, ancak iki seferde de gemiler birbirlerine hasar verememişlerdir. 1915 sonrasında karadeniz filosundaki en eski gemi olması sebebiyle kıyı bombardımanı görevlerine çekilmiştir. 1917'de Şubat Devrimi başladığında Sivastopol'de modernizasyonda olan gemi, bir daha donanmaya geri dönmemiştir. 1923 yılında hurdaya ayrılarak sökülmüştür.

<i>Muin-i Zafer</i>

Muin-i Zafer, 1860'ların sonlarında Osmanlı donanması için inşa edilen iki Avnillah sınıfı zırhlı korvetin ikincisiydi. Geminin inşasına 1868'de başlandı, 1869'da denize indirildi ve ertesi yıl filoya katıldı. Merkezî bataryalı olan gemi, ana silah olarak kazamatlara monte edilmiş dört adet 230 mm top taşıyordu ve saatte 12 deniz mili (22 km/sa) hıza ulaşabiliyordu.

<i>Mukaddeme-i Hayr</i>

Mukaddeme-i Hayr, Osmanlı donanması için 1860'larda inşa edilen Feth-i Bülend sınıfı demir zırhlı korvetlerin ikincisidir. Gemi, İstanbul'daki Tersane-i Amire'den sipariş edildi. Omurgası 1870'te kızağa konan gemi, 1872'de denize indirildi ve 1874'te de hizmete girdi. Ana silah olarak dört adet 229 mm çapında topu vardı. Tek pervaneyi çeviren bileşik buhar motoru ile 12 deniz mili (22 km/sa) hıza ulaşabiliyordu. Gemi, 1877-1878 Rus-Türk Savaşı sırasında görev aldı, ardından 1878'den 1897'ye kadar Haliç'te yattı. 1897'de Osmanlı-Yunan Savaşı'nın başlangıcında, Osmanlı donanması Mukaddeme-i Hayr'ı ve geri kalan zırhlı filoyu seferber etti ancak neredeyse tüm gemilerin kullanılamaz durumda olduğunu gördü. Mukaddeme-i Hayr ertesi yıl silahsızlandırıldı ve 1911'de sabit bir eğitim gemisine dönüştürüldü. 1914'te I. Dünya Savaşı'nın patlak vermesinden sonra kışla gemisi haline getirildi ve 1923'te sökülmesine kadar bu sıfatla hizmet etti.

<i>Avnillah</i> sınıfı zırhlı korvet Osmanlı Donanmasının zırhlı savaş gemisi sınıfı

Avnillah sınıfı, Osmanlı donanması için 1860'larda inşa edilen iki zırhlı korvet savaş gemisinden oluşan bir gemi sınıfıdır. Sınıfta yer alan gemiler Avnillah ve Muin-i Zafer'dir. İki gemi İngiltere'de 1868 ve 1870 arasında inşa edildi. Gemi ortasındaki kazamatlara monte edilmiş dört adet 230 mm çapında top taşıyorlardı.

<i>İclaliye</i>

İclaliye, 1860'ların sonunda ve 1870'lerin başında Osmanlı donanması için inşa edilmiş, sınıfının tek örneği olan zırhlı savaş gemisidir. Avusturya-Macaristan tersanesi Stabilimento Tecnico Triestino'dan sipariş edildi, Mayıs 1868'de omurgası serildi ve inşası Şubat 1871'de tamamlandı. İclaliye'nin tasarımı, daha önceki Asar-ı Şevket sınıfına dayanıyordu. İki adet 228 mm ve üç adet 178 mm Armstrong top taşıyan İclaliye, 93 Harbi sırasında Kafkasya'da savaşan Osmanlı güçlerini destekledi. Kariyerinin geri kalanının çoğunu, Osmanlı donanmasına çok az bütçe ayrılan bir dönemde hizmet dışında geçirdi. 1912'de donanma, İstanbul'u savunan güçlere topçu desteği sağlamak için İclaliye'yi yeniden hizmete aldı. Birinci Balkan Savaşı sonrasında eğitim gemisi ve kışla gemisi gibi yan görevlerde bulundu. 1928'de hizmetten çıkartıldı ve hurda olarak söküldü.

<i>Avnillah</i> Osmanlı savaş gemisi

Avnillah 1860'ların sonlarında Osmanlı donanması için inşa edilmiş bir zırhlı savaş gemisidir. Avnillah sınıfının öncü gemisi olarak Thames Iron Works tarafından Birleşik Krallık'ta inşa edilmiştir. Omurgası 1868'de serilen gemi, 1869'da denize indirildi ve ertesi yıl filoya katıldı. Merkezî bataryalı gemi olan Avnillah, merkezî bir kazamatta yer alan dört adet 230 mm top ile silahlandırıldı ve en çok saatte 12 deniz mili (22 km/sa) hıza ulaşabiliyordu.

<i>Necm-i Şevket</i>

Necm-i Şevket, 1860'larda Osmanlı donanması için inşa edilen iki Asar-ı Şevket sınıfı merkezî bataryalı gemi tipindeki zırhlı korvetlerin ikincisidir. Başlangıçta Mısır Hidivliği tarafından Muzaffer adıyla sipariş edildi ancak yapım aşamasındayken Osmanlı İmparatorluğu tarafından el konuldu. Gemi inşasına Fransız Forges et Chantiers de la Gironde tersanesinde 1867'de başlandı, 1868'de denize indirildi ve Mart 1870'te Osmanlı donanmasında hizmete girdi. Asar-ı Şevket sınıfı zırhlılar, merkezî bir kazamat içinde dört adet 178 mm ve döner tablalı barbette yer alan bir adet 229 mm Armstrong top ile silahlandırılmıştı.

<i>Asar-ı Şevket</i>

Asar-ı Şevket 1860'larda Osmanlı donanması için inşa edilmiş merkezî bataryalı bir zırhlı korvettir. Başlangıçta Mısır Eyaleti tarafından sipariş edilen ancak yapım aşamasındayken Osmanlı İmparatorluğu tarafından el konulan geminin ilk adı Kahire'ydi. Geminin yapımına Fransız Forges et Chantiers de la Gironde tersanesinde 1867'de başlandı, 1868'de denize indirildi ve Mart 1870'te Osmanlı filosunda hizmete girdi. Asar-i Şevket, dört adet 178 mm Armstrong topundan oluşan kazamat içinde bir merkezi batarya ve kazamatın üzerinde yer alan bir döner barbete monte edilmiş bir adet 229 mm Armstrong top ile silahlandırılmıştı.

<i>Lütf-i Celil</i>

Lütf-i Celil, Osmanlı Donanması'nın Lütf-i Celil sınıfının öncü gemisi olan zırhlı savaş gemisiydi. Başlangıçta Osmanlı İmparatorluğu'na bağlı özerk bir devlet olan Mısır Hidivliği tarafından sipariş edilen Lütf-i Celil, Osmanlı hükûmetinin Mısır'ı gemiyi teslim etmeye zorlaması ile Fransa'daki Forges et Chantiers de la Gironde tersanesinde yapım aşamasındayken Osmanlılara devredildi. Lütf-i Celil, 1877'de 93 Harbi sırasında aktif görevde bulundu ve Rus güçlerinin Tuna'yı geçmesini önlemek için operasyonlarda bulundu. 11 Mayıs'ta devriye gezerken bir Rus topçu bataryasıyla çatışmaya girdi. Geminin kazan dairesine isabet eden bir top mermisinin yol açtığı patlamada gemi mürettebatının çoğu ölürken gemi de battı.

<span class="mw-page-title-main">Sarı Deniz Muharebesi</span>

Sarı Deniz Muharebesi 10 Ağustos 1904'te meydana gelen bir deniz muharebesidir. Rus donanmasında bu savaş aynı zamanda 10 Ağustos Muharebesi olarak da bilinir. Bu muharebe, Rus donanmasının tasarladığı bir planı ortaya çıkardı ve Rus donanmasını limanlarına dönmeyi zorladı. Planın amacı Port Arthur'da bulunan Rus donanmasının bulundukları yerdeki ablukayı yarıp Vladivostok'taki Rus gemileriyle birleşmesiydi. 4 gün sonra, Ulsan yakınlarındaki başka bir muharebede Vladivostok'ta bulunan filonun sortisi engellendi. Bunun sonucunda iki yerde de bulunan Rus filoları oldukları yerde kalmak zorunda kaldı ve birleşemediler.

<span class="mw-page-title-main">Veliki knyaz Konstantin</span>

Veliky Knyaz Konstantin, adını İmparator I. Nikolay'ın ikinci oğlu Konstantin Nikolaevich Romanov'dan alan, 93 Harbi'nde görev alan, Rus İmparatorluk Donanması'na ait torpido teknesidir. Geminin kaptanı ünlü bir Rus Donanması komutanı olan Stepan Makarov'dur.

<i>Çesma</i> 1880lerde Rus İmparatorluk Donanması için inşa edilen Yekaterina II sınıfının ikinci gemisi olan zırhlı.

Çesma, 1880'lerde Rus İmparatorluk Donanması için inşa edilen Yekaterina II sınıfının ikinci gemisi olan zırhlıdır. Adını, 1770'te gerçekleşen Çeşme Deniz Muharebesi'ndeki Rus zaferinden almakta olup planlanandan daha ağır inşa edildiğinden dolayı zırh kuşağının çoğu su hattının altında kalmıştı. Rus şirketleri, Donanma Genel Komutanlığının istediği gelişmiş zırh ve makineleri üretemediği için bu parçalar Birleşik Krallık ve Belçika'dan ithal edildi. Çesma, kariyerini Rus Karadeniz Filosu'nun bir parçası olarak geçirdi.

<span class="mw-page-title-main">Sinop (zırhlı)</span>

Sinop, Yekaterına II sınıfının üçüncü gemisi olan ve Rus İmparatorluk Donanması için inşa edilmiş zırhlı savaş gemisiydi. Adını 1853'te Sinop Baskını'nda kazanılan Rus zaferinden alıyordu. Gemi, Haziran 1905'te isyan eden zırhlı Potemkin'i takip etti ve gemiyi sığınma talebinde bulunduğu Romanya'nın Köstence limanından Sevastopol'a çekti. 1900'lerde geminin modern silahlar ve daha kaliteli zırh ile yeniden inşası için teklifler hazırlandı, ancak bunlar uygulanmadı. 1910'da 305 mm topları, tekli 203 mm/L50 toplarla değiştirildi ve topçu eğitim gemisi yapıldı, daha öncesinde Sivastopol'da liman savunma gemisi görevinde bulundu. Sinop, 1916 yılında yoğun şekilde mayınlanan İstanbul Boğazı'nda önerilen bir operasyon için "mayın tamponları" görevi görecek torpido çıkıntılarıyla donatıldı. 1919'da motorları İngilizler tarafından tahrip edildi; Rus İç Savaşı sırasında hem Bolşevikler hem de Beyaz Ordu tarafından ele geçirildi. 1922'de Sovyetler tarafından hurdaya çıkarıldı.