İçeriğe atla

Porte

Musical staff
Beş çizgili tipik bir porte

Porte ya da dizek[1], üzerine notaların yerleştirildiği, 4 eşit aralık ve birbirine paralel 5 çizgiden ve bir donanım bölümünden oluşan şekildir. Genelde portenin donanımına değiştirici diyez veya bemol işaretleri, ritim rakamları yazılır. Notaların üzerine yazıldığı eşit aralıklı beş çizgi ve dört aralıktan oluşan şekle porte (dizek) denir. Çizgiler aşağıdan yukarıya doğru sayılır.

16. yüzyılda İtalyan rahip Guido d'Arrezo, nota okumayı kolaylaştırmak amacıyla renkli porte çizgilerini, ayrıca bir ilahinin her bir satırının ilk hecelerinden oluşan nota isimlerini müziğe kazandırmıştır.

Vurmalı olmayan portenin her satırının mutlak perdesi, portenin sol tarafındaki uygun dikey bir yere nota anahtar sembolünün yerleştirilmesiyle gösterilir (muhtemelen belirli enstrümanlar için kurallarla değiştirilmiştir). Örneğin, G nota anahtarı olarak da bilinen tiz nota anahtarı, ikinci satıra yerleştirilir (yukarı doğru sayılır), bu çizgiyi "orta Do" üzerindeki ilk G perdesi olarak sabitler.

Çizgiler ve boşluklar aşağıdan yukarıya doğru numaralandırılmıştır; alt çizgi ilk çizgi ve üst çizgi beşinci çizgidir.

Müzik portesi zaman ile ilgili olarak perde matematiksel grafik ile benzerdir. Notaların perdeleri, porte üzerindeki dikey konumlarına göre verilir ve notalar soldan sağa doğru çalınır. Ancak, bir grafikten farklı olarak, çizgiden bitişik boşluğa dikey bir adımla temsil edilen yarı tonların sayısı tuşa bağlıdır ve her notanın başlangıcının tam zamanlaması, yatay konumuyla doğrudan orantılı değildir. Bunun yerine, tam zamanlama tempo'ya ek olarak her nota için seçilen müzik sembolüyle kodlanır.

Nota anahtar'ının sağındaki ölçü işareti, zamanlama sayıları ve nota sembolleri arasındaki ilişkiyi gösterirken çubuk çizgileri, portedeki notaları ölçüler halinde gruplandırır.

Porte konumları

Porte pozisyonları gösterilmiş bir porte

Nota kafasının portedeki dikey konumu hangi notanın çalınacağını gösterir: tiz notalar portede daha yüksekte işaretlenir. Nota başı, merkezi bir çizgiyle kesişecek şekilde ("bir çizgi üzerinde") veya yukarıdaki ve altındaki çizgilere dokunan çizgilerin arasında ("boşluğa") konulabilir. Porte aralığı dışındaki notalar, portenin üstüne veya altına eklenen defter çizgilerinin (yazılmaları gereken notanın genişliğindeki çizgiler) üzerine veya arasına yerleştirilir.

Hangi porte pozisyonlarının hangi notalar'ı temsil ettiği, portenin başına yerleştirilen nota anahtarı ile belirlenir. Nota anahtarı belirli bir çizgiyi belirli bir nota olarak tanımlar ve diğer tüm notalar bu çizgiye göre belirlenir. Örneğin tiz nota anahtarı, G'yi ikinci çizgisindeki orta C'nin üzerine koyar. Bitişik porte pozisyonları arasındaki aralık diyatonik ölçekte bir adımdır. Bir nota anahtarı ile sabitlendikten sonra, porte üzerindeki pozisyonlar tarafından temsil edilen notalar, tek tek notalardaki anahtar imzası veya kazara ile değiştirilebilir. Bir dizi vurmalı çalgı seslerini temsil etmek için nota anahtarı olmayan bir porte kullanılabilir; her çizgi genellikle farklı bir enstrümanı temsil eder.

Topluluk porteleri

Müzik desteği.
Müzik desteği.
Müzik braketi.
Müzik braketi.

Çoklu portelerin soluna çizilen dikey çizgi tüm portelerdeki müziğin aynı anda çalınacağını belirten bir sistem oluşturur. Parantez (kıvrık parentez), piyano, org, arp veya marimba gibi bir enstrümanı temsil eden birden fazla porteyi birleştirmek için kullanılır.[2] Parantez, bir orkestranın yaylı bölümü gibi, bir birim olarak işlev gören enstrüman gruplarını göstermek için porteleri birleştiren ek bir dikey çizgidir. Bazen bir orkestradaki birinci ve ikinci obua veya birinci ve ikinci keman gibi enstrümanları çiftler halinde gruplandırarak göstermek için ikinci bir parantez kullanılır.[3] Bazı durumlarda bu amaçla bir parantez kullanılır.[2][4]

Bir sayfada birden fazla sistem göründüğünde, genellikle onları ayırmak için puanın sol tarafına iki paralel çapraz çizgi yerleştirilir.[5]

Dört bölümlü SATB vokal ayarları, özellikle ilahilerde, soprano ve alto seslerinin üst porteyi ve tenor ve bas seslerinin alt portede paylaşıldığı iki porteli bir sistemde bir divisi notasyonu kullanır.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 29 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2023. 
  2. ^ a b Irvine, Demar; Pauly, Reinhard G.; Radice, Mark A. (1999). Irvine's writing about music. Hal Leonard Corporation. s. 213. ISBN 978-1-57467-049-3. Erişim tarihi: 18 Ekim 2011. 
  3. ^ Rachmaninoff, Sergei (1965). Piano concertos nos. 1, 2, and 3. Courier Dover Publications. s. 261. ISBN 978-0-486-26350-2. Erişim tarihi: 18 Ekim 2011. 
  4. ^ Strauss, Richard (1904). Eine Alpensinfonie; and, Symphonia domestica. Courier Dover Publications. s. 71. ISBN 978-0-486-27725-7. Erişim tarihi: 18 Ekim 2011. 
  5. ^ Rastall, Richard (2001). "System". Root, Deane L. (Ed.). The New Grove Dictionary of Music and Musicians. Oxford University Press. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Gitar</span> perdeli yaylı çalgı

Gitar, bazı istisnalar dışında genellikle perdeli ve tipik olarak altı veya on iki teli olan telli bir müzik aletidir. Genellikle çalan kişinin vücuduna düz bir şekilde tutulur ve baskın el ile telleri tıngırdatarak veya kopararak çalınırken, aynı anda diğer elin parmaklarıyla seçilen telleri perdelere bastırarak çalınır. Tellere vurmak için bir gitar penası da kullanılabilir. Gitarın sesi ya akustik olarak, gitar üzerindeki rezonanslı bir oyuk oda aracılığıyla ya da elektronik bir pikap ve bir amplifikatör ile güçlendirilerek yansıtılır.

<span class="mw-page-title-main">Piyano</span> müzik aleti

Piyano, İtalya'da Bartolomeo Cristofori tarafından 1700 yılı civarında icat edilmiş akustik, tuşlu bir müzik aletidir. Piyanoda ses, teller vasıtasıyla elde edilir. Piyanonun tuşlarına basıldığında içindeki tahta çekiç tellere vurarak sesi oluşturur. Tahta çekicin tellere vurmasından dolayı piyano bazen vurmalı telli çalgı olarak da sınıflandırılır. Piyano klasik ve caz müzikte yaygın olarak kullanılır. Solo performanslar, ansambl, oda müziği, eşlik, bestecilik ve prova için oldukça uygun bir enstrümandır. Piyano taşınabilir bir enstrüman olmamasına ve genelde pahalı olmasına rağmen çok yönlülüğü ve aynı anda birçok yerde bulunma özelliği ile dünyada en yaygın olarak kullanılan enstrümanlardan biri olmayı başarmıştır

Kürdî, Klasik Türk müziğinde si bemol notasını andıran perde ve dügah perdesindeki bir makam. I. Sultan Murad zamanında yazılmış olan Kitâb-ı Mûsikî ve Edvâr-ı Makâmât'ta Kürdî adına rastlanmamaktadır. Makâmın, Kürdî adını daha sonra almış olması görünmektedir. Bununla birlikte bu iki kitapta ve Zeyn'ül-Elhân'da bu makâmı Ebî-Selîk veya Ebû-Selîk makâmı olarak görülmektedir. Lâdikli Mehmet Çelebi döneminde Ebu-Selîk adı Kürdî olarak değiştirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Sol anahtarı</span> Bir müzik anahtarı

Sol anahtarı, portenin (dizek) ikinci çizgisi üzerine konulan ve çizgiye adını veren anahtar. Portenin 2. çizgisinden başlayıp bu çizgiye adını veren ve ince sesleri göstermeye yarayan bir anahtardır. Tiz seslerin gösteriminde kullanılır.

Nota, müzikal sesleri simgeleyen işaretlerdir. Nota sözcüğü, bir fikri daha sonra hatırlamak için işaretler ile bir yere o fikri temsil edecek biçimde yazıya dökmek manasına gelir. Müzik notası da, bir sesi temsil etmek üzere porte (dizek) üstündeki yerine konulan bir işaret, bir kayıttır. Müziği yazılı olarak ifade etmede kullanılan her bir nota, müzikteki belli bir sese karşılık gelir. Notalar seslerin zaman içindeki uzunluğunu ve temel frekansını gösterirler. Bir başka deyişle nota, müziğin okunup yazıya dökülmesini sağlayan şekillere ve o şekillerin temsil ettikleri temel frekanslara verilen addır.

<span class="mw-page-title-main">Klarnet</span> üflemeli bir çalgı türü

Klarnet, sert ve dayanıklı ağaçlardan genellikle de abanoz ağacından yapılan üflemeli bir çalgı türüdür. Bir çeşit sert kauçuk olan ebonitten, ayrıca metalden yapılanları da vardır.

<span class="mw-page-title-main">Fagot</span>

Fagot, ahşap nefesli çalgıdır. Fagot, çift kamışlı ve tek parçalı bir enstrüman olan Curtal'dan, 16. yüzyıl'da Avrupa'da türemiştir. Ses aralığı 3,5 oktav olan, akçaağaç, ahşabı ve metal borudan yapılan fagotun uzunluğu 1,3 metre, borunun açılmış haliyle 2,5 metredir.

Oktav, müzikte bir ses aralığıdır. Bir oktavın yüksek notasının ses dalgası frekansı (perdesi), aynı oktavın alçak notasının iki katıdır. Örneğin orta C üzerindeki A notasının uluslararası standart frekansı 440 hertz'dir.Bu A notasının üzerindeki oktav 880 hertz ile titreşirken, altındaki oktav 220 hertz ile titreşir.

<span class="mw-page-title-main">Keman</span>

Keman, viyola ve viyolonselin de bulunduğu violin ailesinin en yüksek tondan çalan, en küçük üyesidir. Dört teli vardır. Akort sesleri pesten tize sol, re, la ve mi'dir.

<span class="mw-page-title-main">Trompet</span>

Trompet, bir ağızlık ve kendi üstüne kıvrılmış silindir bir borudan oluşan nefesli çalgıdır. (~Fr trompette / İt trompetta [küç.] bir nefesli çalgı, askerî borazan < İt tromba boru +ette) Aerophone sınıfına ait bir bakır üflemelidir.

<span class="mw-page-title-main">Melodika</span> üflemeli ve tuşlu enstrüman

Melodika, üflemeli ve tuşlu bir müzik enstrümanıdır. Bu enstrüman ağızla üflenir ve tuşlara basılarak ses çıkarılır. Flüte benzer ama tek bir tuşa basınca o nota çıkar. Başlangış notası fa ve bitiş notası do dur. Parmaklar numaralandırılır; başparmak 1. işaret parmağı 2. orta parmak 3. yüzük parmağı 4. serçe parmağı da 5. olarak adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">Klasik gitar</span>

Klasik gitar, klasik müzikte kullanılan gitar ailesinin bir üyesidir. Bağırsak veya naylondan yapılmış telleri olan bu akustik ahşap telli çalgı, metal telleri kullanan akustik ve elektro gitarın öncüsüdür. Klasik gitar on beşinci ve on altıncı yüzyılda İspanyol vihuela ve gittern'den türetilmiştir, daha sonra on yedinci ve on sekizinci yüzyıl Barok gitarına ve daha sonra on dokuzuncu yüzyılın ortalarında modern klasik gitara dönüşmüştür.

Perde, bir müzik parçasını oluşturan seslerden her birinin kalınlık veya incelik derecesi. Perde, bir notanın frekans değeriyle ilişkilidir. Bu nedenle zaman zaman perde ve nota sözcükleri eşanlamlı olarak kullanılır. Perde sözcüğü aynı zamanda telli çalgılardaki fret kısmını belirtmek için de kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Needleman-Wunsch algoritması</span>

Needleman-Wunsch algoritması biyoinformatikte, protein veya nükleotit dizilerini hizalamak için kullanılanılan bir algoritmadır. Saul B. Needleman ve Christian D. Wunsch tarafından geliştirilmiş olup, 1970'te yayınlanmıştır. Algoritma, temel olarak, büyük sorunları daha küçük sorunlara bölerek çözmeye çalışır; ve bu çözümleri de birleştirerek büyük sorunun çözümünü oluşturur.

<span class="mw-page-title-main">Anahtar (müzik sembolü)</span>

Anahtar veya klef, müzikte nota çizgilerinin (porte) sol başına konulan ve konulduğu çizgiye göre nota isimlerini belirleyen işaret. Örneğin, ikinci çizgiden başlayarak yazılan Sol anahtarı, 2. çizgiye kendi adı olan " Sol " adını verir ve notaların dizilimi de buna göre yapılır, 4. çizgiden başlayan Bas Fa anahtarı da o çizgiye kendi adı olan " Fa " adını verir ve notaların dizilimi de buna göre yapılır. Her anahtar başladığı çizgiye kendi adını verir. Günümüzde sıklıkla kullanılan dört adet Do anahtarı da başladıkları çizgilere Do adını verirler. Günümüzde tiz için Sol, bas için Fa ve çeşitli aralıklar için Do anahtarları kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Nota değeri</span>

Müziksel gösterimde nota değeri, bir notanın ne kadar süreyle çalınacağını belirten kavram. Bu süre, nota yuvarlağının rengine veya şekline, nota bacağının varlığına, nota kuyruğu/çengeli/değer çizgisinin varlığına bağlı olarak değişir.

<span class="mw-page-title-main">Altun Tamgan Tarkan Yazıtı</span>

Altun Tamgan Tarkan Yazıtı, İhe Ashete Yazıtı ya da Höl Asgat Yazıtı, 1891 yılının ağustos ayında Rus bilim insanı N. P. Levin tarafından bulunmuştur. Yazıt Nikolay Yadrintsev, Vasili Radlof, Hüseyin Namık Orkun vb. birçok bilim insanı tarafından incelenmiş ve estampajları çıkarılmıştır. Altun Tamgan Tarkan Yazıtı, Moğolistan'n Bulgan aymagının Mogod sumunda, Tülee Uul Dağı'nın batısında kalan Asgatan Höndiy bölgesindeki Asgat Vadisi'nde bulunmaktadır. Altun Tamgan Tarkan Yazıtı, Koşo Saydam Gölü'nde bulunan Orhun Yazıtları'nn yaklaşık olarak 53 km kuzeydoğusunda bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Carillon</span>

Carillon, genellikle bir kilisenin veya belediye binasının çan kulesinde bulunan bir müzik aletidir. Enstrüman, bir melodi üretmek için seri olarak çalınan veya bir akor çalmak için birlikte duyulan en az 23 döküm bronz, fincan şeklindeki çandan oluşur. Geleneksel manuel bir carillon, baton denilen çubuk şekilli tuşlardan oluşan bir klavyeye yumruklarla vurularak ve pedallı bir klavyenin tuşlarına ayakla basılarak çalınır.

Programlamada, beyaz boşluk tipografide yatay veya dikey alanı temsil eden herhangi bir karakter veya karakter dizisidir. Oluşturulduğunda, bir boşluk karakteri görünür bir işarete karşılık gelmez, ancak genellikle bir sayfadaki bir alanı kaplar. Örneğin, ortak boşluk sembolü U+0020   SPACE, Batı'da kelime bölücü olarak kullanılan betik metinde boş bir noktalama işareti temsil eder.

<span class="mw-page-title-main">Sürekli bas</span>

Barok dönemde (1600-1750) neredeyse evrensel geçerliliği olan sürekli bas partisi, bir bas çizgisi ve bir akor sürekliliği sağlayarak müziğin armonik yapısını oluşturmak için ortaya çıkmış ve gelişmiştir. Genellikle continuo olarak kısaltılır ve sürekli bas partisini seslendiren çalıcılara sürekli bas grubu denir.