İçeriğe atla

Pompeii

Pompei'nin helakı, Karl Briullov
Tarihi Pompeii Sokağı
Herkulaneum ve Torre Annunziate
Pompei' nin Arkeolojik Alanları
Pompei'de sessiz bir cadde
Devlet İtalya
TipiKültürel
Referans82911 Temmuz 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
BölgeAvrupa ve Kuzey Amerika
Pompei, Herkulaneum ve Torre Annunziata Antik Kentleri
UNESCO Dünya Mirası
Konum İtalya
KriterKültürel: iii, iv, v
Referans829
Tescil1997 (21. oturum)
BölgeAvrupa ve Kuzey Amerika

Pompeii, Pompei komünü sınırları içerisinde, İtalya'nın kısmi özerk bölgesi Campania'da, Napoli şehri yakınlarında bulunan ve hâlâ kısmen gömülü olan yıkıntı halindeki antik Roma kentidir.

Pompeii kenti, yakınlarındaki Herkulaneum ile birlikte, 24 Ağustos 79 tarihinde Vezüv Yanardağı'nın iki gün süren faaliyeti sonucu volkanik kül ve cürufun altına gömülerek yok olmuştur.[1] Vezüvden püsküren piroklastik akıntı, bölge halkını amansız bir şekilde yakalamıştır.

Vezüv'ün korkunç patlamasının ardından yaklaşık 1700 yıl boyunca kayıp durumda olan kent, 1748 yılında rastlantı sonucunda yeniden keşfedildi. O zamandan beri yapılan kazılar, şehre ait pek çok bilgiyi gün yüzüne çıkararak Roma İmparatorluğu'nun kentlerindeki yaşama ait bilgilere ulaşılmasını sağladı. Pompeii günümüzde UNESCO'nun Dünya Mirası listesinde olup İtalya'nın en popüler turistik merkezlerinden biridir.

Tarih

En çok MS 79 yılından kalma Roma kalıntılarıyla bilinen Pompeii, daha da eskiye dayanan bir antik kentin üzerine inşa edilmiştir. Kentin genişlemesi MÖ 450 yılında Cumae savaşının ardından Yunanlılar tarafından başlatılmıştır. Bölgedeki ilk yerleşimler, Oskanların bölgede beş köy kurduğu MÖ 8. yüzyıla kadar uzanmaktadır.[2]

Yunanlıların MÖ 740 yılında bölgeye gelmesiyle Pompeii Helen dünyasının bir parçası haline gelmiş ve Dor Tapınağı gibi önemli yapılar inşa edilmiştir. Şehir aynı zamanda Yunan ve Fenikeli denizciler için güvenli bir liman görevi görmüştür. MÖ 6. yüzyılın başlarında yerleşim tek bir topluluk haline gelmiş, müstahkem bir sura ve küçük bir limana sahip olmuştur.[3]

MÖ 524 civarında Etrüsklerin de kent üzerinde etkisi olmuş ve kent Etrüsk Kentler Birliği'ne katılmıştır. Romalıların müttefiki olan Samnitler MÖ 424 civarında şehri fethetmiş ve Roma gelenek ve göreneklerini de beraberlerinde getirmişlerdir. Samnitler tarafından yönetilmesine rağmen şehir Roma'ya sadık kaldı ve genişlemeye devam etti. MÖ 4. yüzyılın sonlarında şehir surları güçlendirilmiş ve şehrin sokak planı daha düzenli hale getirilmiştir.[4]

Roma döneminde Pompeii, Campania'da Sosyal Savaşlar sırasında Roma'ya karşı ayaklanan kentlerden biriydi. MÖ 89 yılında şehir, stratejik açıdan savunmasız Porta Ercolano'nun duvarlarındaki binlerce balista atışının çarpma kraterlerinden de anlaşılacağı üzere Sulla ve topçuları tarafından kuşatılmıştır. Sosyal Birlik'in savaşta sertleşmiş birlikleri Romalılara direnmede yardımcı olsa da, Pompei nihayetinde teslim olmak zorunda kaldı ve Colonia Cornelia Veneria Pompeianorum adında bir Roma kolonisi haline geldi. Sulla'nın gazilerinin çoğuna şehir içinde ve çevresinde arazi ve mülk verilirken, Roma'ya karşı çıkanlar mülklerini kaybetti. Buna rağmen, Pompeililere Roma vatandaşlığı verildi ve Roma toplumuna hızla asimile oldular. Pompei'nin etrafındaki bölge, Napoli Körfezi'ndeki konumu ve zengin tarım arazileri nedeniyle refaha kavuştu. Yakınlarda birçok çiftlik ve villa inşa edildi ve Pompeii Amfitiyatrosu ve Odeon gibi kamu binaları inşa edildi ya da yenilendi. Augustus döneminde Eumachia Binası, Augustus Tapınağı ve Macellum gibi yeni kamu binaları eklenmiştir. MS 59'da amfitiyatroda şiddetli bir ayaklanma olmuş ve MS 62'de şiddetli bir deprem kentte önemli hasara yol açmıştır. MS 62 ile MS 79'daki patlama arasında yeniden inşanın çoğu özel sektör tarafından yapılmış ve eski, hasarlı freskler genellikle yenileriyle kaplanmıştır. Şu anda, 62 depremi ile püskürme arasında restore edilen yapılar üzerinde araştırmalar devam etmektedir.[5][6][7]

Vezüv'ün Patlaması

MS 79 yılında Vezüv Yanardağı'nın patlaması Pompeii de dahil olmak üzere birçok şehri etkileyen yıkıcı bir olaydı. Patlama iki gün sürmüş ve iki aşamadan oluşmuştur. İlk aşama, yaklaşık 18 saat süren ve kent sakinlerinin çoğunun kaçmasına izin veren bir ponza yağmuruydu. Ancak ikinci aşama, yapıları yıkan, kalan nüfusu yakan veya boğan ve manzarayı değiştiren yüksek hızlı, yoğun ve kavurucu kül bulutları olan piroklastik akışlardan oluşuyordu. 2010'da yapılan bir araştırma, patlamadan etkilenenlerin ana ölüm nedeninin kül boğulmasından ziyade sıcaklık olduğunu ortaya koymuştur. Genç Plinius, daha önce düşünülen Ağustos tarihinin aksine 24-25 Ekim tarihlerinde meydana gelen patlamayı ilk elden anlatmıştır. Bu sonuç, küle gömülenlerin daha ağır kıyafetler giymesi ve dükkanlarda Ekim ayına özgü taze meyve ve sebzelerin bulunması gibi kanıtlarla desteklenmektedir.[8][9][10]

Yeniden keşif ve kazılar

Pompeii'nin yeniden keşfi ve kazıları 16. yüzyılda mimar Domenico Fontana'nın bir su kemeri inşa ederken resim ve yazıtlarla kaplı antik duvarlara rastlamasıyla başlamıştır. Ancak, "Rei Publicae Pompeianorum "dan bahseden bir yazıtın bulunduğu 1763 yılına kadar resmi olarak Pompeii olarak tanımlanmamıştır. Yüzyıllar boyunca, aralarında Karl Weber ve Franscisco la Vega'nın da bulunduğu çeşitli kişi ve gruplar kazıların sorumluluğunu üstlendi. 1863 yılında Giuseppe Fiorelli, çürümüş cesetlerin bıraktığı boşluklara alçı enjekte etme tekniğini uygulayarak kurbanların alçı kalıplarının oluşturulmasını sağladı. Finansman yetersizliği ve kalıntıları daha derinlere gömen patlamalar gibi çeşitli zorluklara rağmen, kazılar antik kent ve tarihi hakkında daha fazla şey ortaya çıkarmaya devam ediyor.[11][12]

Pompeii Antik Roma Kentinin kalıntıları

Konum

Vezüv Yanardağı'ının patlamasından etkilenen Pompeii ve diğer kentler. Siyah bulutlar kül ve cürufun genel yayılımını göstermektedir.

Pompeii yıkıntıları 40°45′00″K 14°29′10″D / 40.75000°K 14.48611°D / 40.75000; 14.48611 koordinantlarında şimdiki Pompei banliyösü'nün yakınlarında yer alır. Eskiden sahile daha yakın olmasına karşın, bugün o dönemlere oranla daha iç kısımda bulunmaktadır.

Kaynakça

  1. ^ "Pompeii Felaketi". 18 Temmuz 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2008. 
  2. ^ The world of Pompeii. John Joseph Dobbins, Pedar William Foss. Londra: Routledge. 2007. ISBN 978-0-203-86619-1. OCLC 449187887. 
  3. ^ Zanker, Paul (1993). Pompei : società, immagini urbane e forme dell'abitare. Torino: Einaudi. ISBN 88-06-13282-2. OCLC 797695892. 
  4. ^ ecolo a.C." In Sicilia ellenistica, consuetudo italica. Alle origini dell'architettura ellenistica d'occidente. Spoleto, complesso monumentale di S. Nicolò, 5–7 Novembre 2004, edited by M. Osanna and M. Torelli (Pisa, 2006), 227–241.
  5. ^ "Riot Control: Non-Ideal Gas". Nature. 226 (5241): 95-95. Nisan 1970. doi:10.1038/226095a0. ISSN 0028-0836. 
  6. ^ Butterworth, Alex (2005). Pompeii – The Living City. St Martin's Press; 1st edition. ISBN 978-0-312-35585-2. 
  7. ^ "Visiting Pompeii". Current Archaeology. s. 3. 20 Ağustos 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Eylül 2012. 
  8. ^ "Pompeii's destruction date could be wrong". BBC News. 16 Ekim 2018. 6 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2023. 
  9. ^ "Pompeii eruption wasn't in summer but October – study". ANSA. 23 Haziran 2022. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2022. 
  10. ^ Clarke, John R.; Muntasser, Nayla K., (Ed.) (2014). Oplontis: Villa A ("of Poppaea") at Torre Annunziata, Italy. Volume I: The Ancient Setting and Modern Rediscovery. New York: The Oplontis Project. hdl:2027/heb.90048.0001.001. ISBN 978-1-59740-932-2. 
  11. ^ Amery, Colin; Curran, Brian (2002). The Lost World of Pompeii. Getty Publications. s. 31. ISBN 0711225036. 
  12. ^ Morano, D. (1882). Intorno alla dinamica delle acque della force ed al canale regolato di Sarno: studii (İtalyanca). Naples – Internet Archive vasıtasıyla. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Zeugma</span> Türkiyede bir antik kent

Zeugma, Gaziantep'in Nizip ilçesine bağlı Belkıs köyünde bulunan antik yerleşim.

<span class="mw-page-title-main">Herkulaneum</span>

Herkulaneum, Antik İtalyan yarımadasında eski bir Roma kentidir. 24 Ağustos 79 tarihinde Vezüv yanardağının patlamasıyla yok olmuştur. Aynı günde Stabiae ve Pompeii kentleri de yıkılmış, yok olmuştur. Destanlara göre kentin kurucusu Herküldür.

<span class="mw-page-title-main">Priene</span>

Priene, Aydın Söke'de Selçuk-Efes'e yaklaşık 100 km uzaklıkta kurulmuş bir İyon şehridir. Şehir Menderes nehrinin 10 km kuzeyindedir. Şehir kurulduğunda deniz kıyısındaydı. Menderesin alüvyonu nedeniyle şehir şimdi kilometrelerce kara içerisindedir.

<span class="mw-page-title-main">Misis</span>

Misis (Mopsuestia), Ceyhan Nehri kenarında, tarihi İpek Yolu üzerinde kurulu bir antik şehir.

<span class="mw-page-title-main">Milet</span> Anadoluda bir antik kent

Milet Anadolu'nun batısında, Ege bölgesinde Büyük Menderes Nehrinin hemen ağzına yakın deniz kıyısında bir antik liman şehridir. Şimdi Aydın'ın Didim ilçesinde Akkoy'un 5 km kuzeyinde ve Balat köyü yakınında bir harabe halinde olup limanı Büyük Menderes tarafından doldurulduğu için yaklaşık 10 km denizden içeride bir mevkidedir.

<span class="mw-page-title-main">Vezüv Yanardağı</span> Napolinin doğusundaki etkin bir yanardağ

Vezüv yanardağı Napoli'nin doğusunda bulunan, 1281 m yüksekliğindeki aktif bir yanardağdır.

<span class="mw-page-title-main">Salamis</span>

Salamis veya Salamis harabeleri, Kıbrıs adasında, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'nin Gazimağusa şehrinin 6 km kadar kuzeyinde yer alan bir antik kenttir. Kent Trodos dağından doğan Pedios (Kanlıdere) nehrinin denize döküldüğü havzaya yakın bir yerde kurulmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Laodikya</span> Türkiyede bir antik kent

Laodikeia, veya Lykos'un kıyısındaki Laodikeia, Lycus nehri kenarında (Çürüksu) kurulmuş bir antik kenttir.

<span class="mw-page-title-main">Hattuşa</span> Hititlerin Geç Tunç Çağı dönemindeki başkenti

Hattuşa ya da Hattuşaş, Hititler'in Geç Tunç Çağı dönemindeki başkentidir. Çorum il merkezinin 82 km güneybatısındaki Boğazkale ilçesinde bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Benevento</span> İtalyanın Campania bölgesinde, Benevento iline bağlı ilçe (komün)

Benevento, güney İtalya'da Campania Bölgesi'nde, Benevento ili'nin merkezi bir kent ve bir komün.

<span class="mw-page-title-main">Ercolano</span> İtalyanın Campania bölgesinde, Napoli iline bağlı ilçe (komün)

Ercolano, güney İtalya'da Campania Bölgesi'nde, Napoli iline bağlı ve Napoli şehrinin merkezinden sadece 8 km uzaklıkta bulunan bir kent ve bir komün. Şehir Napoli şehrinin şehirleşmiş bir varoşudur.

<span class="mw-page-title-main">Labranda</span>

Labranda - Labraunda - Lambraunda - Labraynda,, Muğla'nın Milas ilçesinde bulunan, Karya dönemine ait antik yerleşimdir.

<span class="mw-page-title-main">Castellammare di Stabia</span> İtalyanın Campania bölgesinde, Napoli iline bağlı ilçe (komün)

Castellammare di Stabia, Güney İtalya'da Campania Bölgesi'nde, Napoli iline bağlı ve Napoli şehrinin merkezinin 30 km güneydoğusunda bulunan bir kent ve bir komün. Şehir Vezüv Yanardağı'nın M.S.79'da büyük püskürmesi ise kül ve lavlar altında kalmış antik Roma şehri Stabiae yerine yapılmıştır. Şehirde antik zamanlardan beri kullanılan sıcak şifalı sulu kaplıcalar ve içmeler vardır. Şehrin yanında bulunan Ponzanno semtinde gemi tersaneleri bulunur.

<span class="mw-page-title-main">Kyme</span> İzmir, Aliağa yakınlarında bulunan bir antik kent

Kyme,, Antik Çağ'da Aiolis denilen bölgedeki Aiol kentlerinden biridir. Günümüzde Türkiye'nin İzmir ili Aliağa ilçesi yakınlarında yer almakta olup kıyısında bulunduğu küçük körfez, Nemrut Körfezi olarak adlandırılmaktadır. Ünlü antik çağ coğrafyacısı Strabon yerleşimi; Larissa (Aiolis)'dan 70 stadia, Myrina (Mysia)'dan 40 stadia uzaklıkta tarif etmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Tripolis ad Meaendrum</span>

Tripolis veya Tripolis ad Maeandrum, Denizli il merkezinin 40 km. kuzeyinde, Buldan ilçesine bağlı Yenicekent kasabasının doğusunda yer alan bir antik şehirdir.

<span class="mw-page-title-main">Oplontis</span> İtalyanın Campania bölgesinde, Napoli ili, Torre Annunziata ilçesine bağlı yerleşim yeri

Oplontis, İtalya'daki Pompeii yakınlarında yer alan antik bir Roma yerleşimiydi. Herkulaneum ve bölgedeki diğer Roma sitelerinde olduğu gibi Vezüv Yanardağı'nın 24 Ağustos 79'da patlaması sonucu derin bir kül tabakası altında gömüldü.

Tarih boyunca pek çok önemli yer, kültür/grup ve nesne kaybolmuştur ve dünyanın dört bir yanındaki arkeologlar ve hazine avcıları, bunları aramaya koyulmuştur. Bu yerlerin veya ögelerin bazılarının, özellikle de eski tarihe ait olanların, varlığı efsanevidir ve şüphelidir. Kayıp eserler bu listenin dışında kalmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Pigela</span> Anadoluda bir antik kent

Pygela ya da Phygela, Efes'in güneyinde Kuşadası Körfezi kıyısında, küçük bir antik İyonya kasabasıydı. Tarihte sağlık şehri olarak kurulan ilk yerleşim yerlerinden biri olan kentin kuruluşu Yunan mitolojisinde Miken Kralı Agamemnon'a atfedilir. Kuruluş mitinde ilk yerlilerini Troya Savaşı sonrasında Aka ordusunun bir bölümünün oluşturduğundan bahsedilir ancak arkeolojik buluntular kentteki ilk yerleşimin tarih öncesi dönemlere tarihlendiğine işaret etmektedir. Erken Tunç Çağı'ndan Orta Bizans Dönemi'ne kadar kesintisiz yerleşimin olduğu düşünülen kent, MÖ 5. yüzyılda Attika-Delos Deniz Birliği'nin üyeleri arasında yer almıştır. Bir polis olan kentte Artemis Munychia tapınağı bulunmaktaydı.

<span class="mw-page-title-main">Plinius tipi patlama</span>

Plinius patlaması veya Vezüv patlaması, MS 79'da antik Roma şehirleri Herculaneum ve Pompeii'yi yok eden Vezüv Yanardağı'nın patlaması benzerlikleriyle işaretlenmiş volkanik patlamadır. Patlama, amcası Yaşlı Pliny'nin ölümünden sonra Genç Pliny tarafından yazılan bir mektupta anlatıldı.

<span class="mw-page-title-main">Macellum</span>

Bir macellum çoğunlukla erzak satılan eski bir Roma kapalı pazar binasıdır. Bina normalde bir forum ve bazilikanın yanında yer alıyor ve bir pazarın kurulabileceği bir yer sağlıyordu. Her macellum, yerel mevcudiyete bağlı olarak farklı türde ürünler satıyordu; ancak özellikle Pompei gibi limanlarda bu yenilebilir ürünlerin ithal edilmesi yaygın bir durumdu.