İçeriğe atla

Polybius karesi

Yunan harflerinden oluşmuş bir Polybius karesi

Polybius karesi (İngilizcePolybius square), aynı zamanda Polybius dama tahtası (İngilizcePolybius checkerboard) olarak da bilinir, eski Yunanlılar Cleoxenus ve Democleitus tarafından icat edilmiş ve tarihçi ve bilgin Polybius tarafından meşhur edilmiş bir cihazdır.[1] Cihaz, bölümleme için kullanılır. Düz metin karakterleri daha küçük bir sembol kümesiyle temsil edilebilecek şekilde telgraf, steganografi ve kriptografi için kullanışlıdır. Cihaz başlangıçta yangın sinyalizasyonu için kullanılmış olup, daha önceki gelenekte olduğu gibi sadece önceden belirlenmiş sınırlı sayıda seçeneğin değil, herhangi bir mesajın kodlanmış iletimine izin verir.[1]

Temel biçim

Polybius'un Histories adlı eserine göre, bu aygıt Cleoxenus ve Democleitus tarafından icat edilmiş ve Polybius tarafından daha da geliştirilmiştir. Bu aygıt alfabeyi her biri beş harfli beş tablete bölüyordu (sadece dört harfli son tablet hariç). Antik dönemden günümüze ulaşan tablet yoktur. Harfler birden beşe kadar iki sayı ile temsil edilmekte, bu da 25 karakterin sadece 5 sayısal sembol kullanılarak temsil edilmesine olanak sağlamaktadır.

Orijinal kare aşağıdaki gibi düzenlenmiş Yunan alfabesini kullanıyordu:

12345
1 ΑΒΓΔΕ
2 ΖΗΘΙΚ
3 ΛΜΝΞΟ
4 ΠΡΣΤΥ
5 ΦΧΨΩ

Modern Yunanca hala aynı alfabeyi kullanmaktadır ve Polybius karesinin bu dildeki uygulamaları da aynıdır.

Latin alfabesi kullanıldığında bunun tipik bir biçimi aşağıdaki gibidir:

12345
1 ABCDE
2 FGHI/JK
3 LMNOP
4 QRSTU
5 VWXYZ

Bu alfabe ve Polybius karesinin bu son şekli, kareyi İngilizce, İspanyolca, Fransızca, Almanca, İtalyanca, Portekizce ve Hollandaca gibi diğer Batı Avrupa dillerinde uygularken kullanılır.

Her harf daha sonra ızgaradaki koordinatlarıyla temsil edilir. Örneğin, "BAT" "12 11 44" olur. Latin/İngiliz alfabesinin 26 harfi 5 × 5 kareye sığmaz, iki harf birleştirilmelidir (genellikle yukarıdaki gibi I ve J, ancak C ve K bir alternatiftir). Alternatif olarak, harflerin yanı sıra rakamların veya özel karakterlerin de dahil edilmesine izin vermek için 6 × 6 ızgara kullanılabilir.

6 × 6 ızgara genellikle Kiril alfabesi (en yaygın varyantta 33 harf vardır, ancak bazılarında 37'ye kadar vardır)[] veya Japon hiragana için de kullanılır (bkz. Japonya'da kriptografi).

Bir anahtar, karedeki alfabeyi yeniden sıralamak için kullanılabilir, anahtarın harfleri (kopyaları olmadan) başa yerleştirilir ve kalan harfler alfabetik sırayla onu takip eder.[2] Örneğin, "polybius cipher' anahtar ifadesi aşağıdaki yeniden sıralanmış kareye yol açacaktır.

12345
1P O L Y B
2I/J U S C H
3E R A D F
4G K M N Q
5T V W X Z

Şifreleme ilkesi

Polybius karesini kullanan birkaç şifreleme yöntemi vardır. Bunlardan üçü aşağıda açıklanmıştır.

12345
1 ABCDE
2 FGHI/JK
3 LMNOP
4 QRSTU
5 VWXYZ

Yöntem 1

"SOMETEXT" kelimesini karemizin kenarına (5) eşit bir kaydırma kullanarak bir Sezar şifresi ile şifreleyelim. Bunu yapmak için, metnin harfini bulun ve hemen altındaki harfi şifreli metin için aynı sütuna yerleştirin. Eğer harf en alt sıradaysa, aynı sütunun en üstündeki harfi alın.

Düz metnin harfleri s o m e t e x t
Şifreli metin harfi x t r k y k c y

Böylece, şifrelemeden sonra şunu elde ederiz:

Şifrelemeden önce: sometext
Şifrelemeden sonra: xtrkykcy

Yöntem 2

Daha karmaşık bir yöntem, anahtarsız (ya da başka bir deyişle, düz alfabeden oluşan bir anahtarla) bir Bifid şifreleme içerir:

12345
1 ABCDE
2 FGHI/JK
3 LMNOP
4 QRSTU
5 VWXYZ

Mesaj, Polybius karesi üzerinde koordinatlara dönüştürülür ve koordinatlar dikey olarak kaydedilir:

Harf s o m e t e x t
Yatay koordinat: 3 4 2 5 4 5 3 4
Dikey koordinat: 4 3 3 1 4 1 5 4

Ardından koordinatlar satır satır okunur:

34  25  45  34  43  31  41  54

Daha sonra, koordinatlar aynı kare kullanılarak harflere dönüştürülür:

Yatay koordinat: 3 2 4 3 4 3 4 5
Dikey koordinat: 4 5 5 4 3 1 1 4
Harf s w y s o c d u

Böylece, şifrelemeden sonra şunu elde ederiz:

Şifrelemeden önce: sometext
Şifrelemeden sonra: swysocdu

Yöntem 3

12345
1 ABCDE
2 FGHI/JK
3 LMNOP
4 QRSTU
5 VWXYZ

Aşağıdakileri içeren gelişmiş bir varyasyon: Elde edilen birincil şifreli metin (Yöntem2'den elde edilen sonuç) tekrar şifrelenir. Bu durumda, çiftlere bölünmeden yazılır.

3425453443314154

Ortaya çıkan rakam dizisi döngüsel olarak bir adım sola kaydırılır (tek sayıda adım (3'ü sona taşıyın)):

4254534433141543

Bu dizi yine ikili gruplara ayrılmıştır:

42 54 53 44 33 14 15 43

Ve tabloya göre nihai şifreli metin ile değiştirilir:

Horizontal coordinate: 4 5 5 4 3 1 1 4
Vertical coordinate: 2 4 3 4 3 4 5 3
Letter i u p t n q v o

Böylece, şifrelemeden sonra şunu elde ederiz:

Şifrelemeden önce: sometext
Şifrelemeden sonra: iuptnqvo

Uygulamalar

Telgraf

Polybius şifresini kullanan bir yangın sinyalinin diyagramı

Polybius, Histories adlı eserinde savaşta etkili bir işaretleşme ihtiyacının altını çizerek meydan işaretinin geliştirilmesine öncülük eder. Daha önce ateşle işaretleşme sadece beklenen, önceden belirlenmiş mesajlar için kullanışlıydı, beklenmedik olaylarla ilgili yeni mesajlar iletmenin bir yolu yoktu.[1] Polybius'a göre, MÖ. 4. yüzyılda Aeneas Tacticus "Ağır Piyade" ("Heavy Infantry"), "Gemiler" ("Ships") ve "Mısır" ("Corn") gibi farklı mesajlarla etiketlenmiş bölümlü çubuklarla eşleşen gemilerden oluşan bir hidrolik semafor sistemi tasarladı.[1] Bu sistem temel ateş işaretinden biraz daha iyiydi, ancak hala gerekli herhangi bir mesajı iletme yeteneğinden yoksundu. Polybius karesi telgrafçılığa, özellikle de yangın işaretçiliğine yardımcı olmak için kullanıldı. Bir mesaj göndermek için, gönderici başlangıçta iki meşale kaldırır ve alıcının mesajı almaya hazır olduğunu belirtmek için aynı şeyi yapmasını beklerdi.[1] Gönderici daha sonra alıcıya hangi tablete (ya da karenin hangi satırına) başvurulacağını belirtmek için sol tarafındaki ilk meşale setini kaldırırdı. Gönderici daha sonra sağ tarafındaki bir dizi meşaleyi kaldırarak mesajın tabletteki hangi harfe yönelik olduğunu belirtirdi.[1] Her iki tarafın da aynı tabletlere, bir teleskopa (dar görüş için bir tüp, gerçek bir büyütme yok) ve meşalelere ihtiyacı olurdu.[1]

Polybius karesi ayrıca, hapishanelerdeki hücreler arasında boru veya duvarlardaki sayılara dokunarak mesajlaşmak için "vuruş kodu" (İngilizceknock code veya tap code) şeklinde de kullanılmıştır.[2] Bunun Rus Çarların nihilist esirleri tarafından ve ayrıca Vietnam Savaşı sırasında ABD savaş esirleri tarafından kullanıldığı söylenmektedir.[3]

Arthur Koestler, totaliter rejim karşıtı romanı Darkness at Noon'da bu kodun 1930'larda Stalin'in siyasi mahkûmları tarafından kullanıldığını anlatır (Koestler, İspanya İç Savaşı sırasında savaş esiri olmuştur).

Gerçekten de birçok basit yolla (yanıp sönen lambalar, ses patlamaları, davullar, duman sinyalleri) sinyal verilebilir ve öğrenilmesi Morse kodu gibi daha sofistike kodlardan çok daha kolaydır. Bununla birlikte, daha karmaşık kodlara göre biraz daha az verimlidir.

Steganografi

Basit gösterim aynı zamanda steganografi için de uygundur. Birden beşe kadar olan rakamlar bir dizideki düğümler, bir yorgandaki dikişler, daha geniş bir boşluktan önce bitişik harfler veya başka birçok yolla gösterilebilir.[3]

Kriptografi

Polybius karesi, Polybius şifresi adı verilen temel bir şifre olarak da kullanılmaktadır. Bu şifre modern standartlara göre oldukça güvensizdir, çünkü frekans analizi yoluyla kolayca kırılabilen, karakterlerin rakam çiftleriyle değiştirildiği bir ikame şifresidir.[2]

Uyarlamalar

Polybius karesi ve Polybius şifresi ADFGVX şifresi,[2] Homofonik şifre [2] ve daha fazlası gibi diğer kriptografik yöntemlerle birleştirilebilir.

Ayrıca bakınız

  • Optik iletişim
    • Optik telgraf
  • Phryctoria
  • Bindirmeli dama tahtası
  • Dokunma kodu veya vuruş kodu
  • Kriptografi konuları

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f g "Polybius • Histories — Book 10". penelope.uchicago.edu. Erişim tarihi: 13 Nisan 2020. 
  2. ^ a b c d e Salomon, D. (David), 1938- (2011). Data privacy and security : encryption and information hiding. Springer. ISBN 978-1-4419-1816-1. OCLC 752480143. 
  3. ^ a b Daniel Rodriguez-Clark. "Cryptography Worksheet — Polybius Square" (PDF). Crypto Corner. ss. 1-3. 26 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 24 Nisan 2024.  

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Kriptoloji</span>

Kriptoloji, şifre bilimidir. Haberleşme ve iletişim alanında iletilerin, mesajların, yazıların güvenli şekilde alıcısına ulaşması için çalışmalar yapan, yöntemler geliştiren bilim dalıdır. Önemli haberleşme verilerinin başkaları tarafından deşifre edilmemesi için özel matematiksel yöntemler kullanılarak güvenli şekilde iletişim sağlanması için kriptolojiye başvurulur. Bu sayede haberleşme daha güvenli hale getirilir. Şifrelenmiş bir metnin deşifre edilmesi ülkeler arası büyük bir krize neden olabilir ve bu durum iki ülke arasında savaş başlamasına sebep olabilir veya savaş halindeki iki ülkenin savaşı bitirmesini de sağlayabilir.

<span class="mw-page-title-main">Sezar şifrelemesi</span> Basit, bilinen ve sıkça kullanılmış bir şifre türü

Kriptografide, Sezar şifresi, kaydırma şifresi, Sezar kodu veya Sezar kaydırması olarak da bilinen Sezar şifrelemesi, en basit ve en yaygın bilinen şifreleme tekniklerinden biridir. Bu, düz metindeki her harfin alfabede belirli sayıda pozisyondaki bir harfle değiştirildiği bir yerine koyma şifrelemesi türüdür. Örneğin, 3'lük bir sola kaydırma ile D, A ile değiştirilir, E, B olur ve bu böyle devam eder. Bu yöntem adını özel yazışmalarında bu şifrelemeyi kullanan Romalı lider Julius Caesar'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Şifre</span> bilginin şifrelenmesi ve şifresinin çözülmesi için algoritma

Kriptografide, bir şifre şifreleme veya şifre çözme—bir prosedür olarak izlenebilen bir dizi iyi tanımlanmış adım gerçekleştirmek için bir algoritmadır. Alternatif, daha az yaygın bir terim şifrelemedir. Şifrelemek veya kodlamak, bilgiyi şifreye veya koda dönüştürmektir. Yaygın kullanımda "şifre", "kod" ile eş anlamlıdır, çünkü her ikisi de bir mesajı şifreleyen bir dizi adımdır; ancak kriptografide, özellikle klasik kriptografide kavramlar farklıdır.

Vigenere tablosu, kriptografide Vigenere şifrelemesi için kullanılan ve Fransız şifrecisi Blaise de Vigenere'e atfedilen bir tablodur. Bu tablo şifre için gerekli her harfin hangi harf ile değiştireleceğini gösterir. Harflerin değiştirilmesi için birçok alfabe kullanılır. Her harfin kelimedeki sırasına göre şifreleme alfabesi de değişir. Böylece aynı harflerin aynı harfler ile değiştirilmesi engellenmiş olur. Çoklu alfabe kullanma yöntemiyle şifrenin frekans analizi ile çözülmesi zorlaştırılmış olur.

<span class="mw-page-title-main">Kriptanaliz</span>

Kriptanaliz şifrelenmiş metinlerin çözümünü araştıran kriptoloji dalıdır. Kriptanaliz, bilinmeyen anahtarları bulmak için kullanılır.

Pretty Good Privacy (PGP), 1991 yılında Phil Zimmermann tarafından geliştirilen, OpenPGP standardını kullanarak veri şifrelemek, şifreli veriyi çözmek veya veriyi imzalamak için kullanılan, gönderilen ya da alınan verinin gizliliğini ve kimlik doğrulamasını sağlayan bir bilgisayar programıdır. Genellikle text dokümanlarını, e-postaları, dosyaları, klasörleri ve disk bölümlerini şifrelemek ve imzalamak için kullanılır.

<span class="mw-page-title-main">Vigenère şifrelemesi</span> bir kriptoloji yöntemi

Vigenère şifrelemesi, alfabetik bir şifreleme metni kullanarak bir dizi farklı Sezar şifrelemesine dayalı harfleri kullanan bir şifreleme yöntemidir. Bu bir çeşit poli alfabetik ikame tablosudur.

Kriptografide, yalnız şifreli metin saldırısı veya bilinen şifreli metin saldırısı, kriptanaliz için bir saldırı modelidir ve saldırganın yalnızca bir dizi şifreli metin kümesine erişebileceği varsayılır. Saldırganın şifrelenmeden önce açık metne erişimini sağlayan bir kanalı yoksa, pratikte tüm şifreli metin saldırılarında, saldırganın açık metin hakkında sadece az bir bilgisi vardır. Örneğin, saldırgan açık metnin yazıldığı dili veya açık metindeki karakterlerin beklenen istatistiksel dağılımını biliyor olabilir. Standart protokol verileri ve mesajlar, yaygın olarak kullanılan birçok sistemdeki açık metnin bir parçasıdır ve genellikle bu sistemler üzerindeki şifreli metinlere yönelik bir saldırının parçası olarak tahmin edilebilir veya verimli biçimde bilinebilir.

Uçtan uca şifreleme (E2EE), sadece uç noktadaki kullanıcıların okuyabildiği bir iletişim sistemidir. Hedefi, İnternet sağlayıcıları, ağ yöneticileri gibi aradaki potansiyel gizli dinleyicilerin, konuşmanın şifresini çözmek için gereken şifreleme anahtarlarına erişmesini engellemektir.

Kriptografide, bir yerine koyma şifrelemesi veya ikame şifresi veya ornatmalı şifreleme, düz metin birimlerinin bir anahtar yardımıyla tanımlanmış bir şekilde şifreli metin ile değiştirildiği bir şifreleme yöntemidir; "birimler" tek harfler, harf çiftleri, harf üçlüleri, yukarıdakilerin karışımları ve benzeri olabilir. Alıcı, orijinal mesajı çıkarmak için ters ikame işlemini gerçekleştirerek metni deşifre eder.

<span class="mw-page-title-main">Şifreli metin</span> şifrelenmiş bilgi

Kriptografide, şifreli metin, şifreleme adı verilen bir algoritma kullanılarak düz metin üzerinde gerçekleştirilen şifreleme işleminin sonucunda elde edilen çıktıdır. Şifreli metin, aynı zamanda şifrelenmiş veya kodlanmış bilgi olarak da bilinir çünkü orijinal düz metnin, şifresini çözmek için uygun şifre olmadan bir insan veya bilgisayar tarafından okunamayan bir biçimini içerir. Bu işlem, hassas bilgilerin bilgisayar korsanlığı yoluyla kaybolmasını önler. Şifrelemenin tersi olan Şifre çözme, şifreli metni okunabilir düz metne dönüştürme işlemidir. Şifreli metin, kod metni ile karıştırılmamalıdır çünkü ikincisi bir şifrenin değil bir kodun sonucudur.

<span class="mw-page-title-main">Frekans analizi</span> bir şifre metnindeki harflerin veya harf gruplarının sıklığının incelenmesi

Kriptanalizde, frekans analizi veya sıklık analizi harflerin sıklığı veya bir şifreli metin içindeki harf gruplarının incelenmesidir. Bu yöntem klasik şifrelerin kırılmasına yardımcı olarak kullanılır.

Affine şifreleme veya Doğrusal şifreleme, bir tür monoalfabetik ikame şifresi olup, bir alfabedeki her harf sayısal eşdeğeriyle eşleştirilir, basit bir matematiksel fonksiyon kullanılarak şifrelenir ve tekrar bir harfe dönüştürülür. Kullanılan formül, her harfin başka bir harfe şifrelendiği ve tekrar geri döndüğü anlamına gelir, yani şifre esasen hangi harfin hangisine gideceğini düzenleyen bir kurala sahip standart bir ikame şifresidir. Bu nedenle, tüm ikame şifrelerinin zayıflıklarına sahiptir. Her harf (ax + b) mod 26 fonksiyonu ile şifrelenir, burada b kaydırmanın büyüklüğüdür.

Kriptografide, ADFGVX şifresi, I. Dünya Savaşı sırasında İmparatorluk Alman Ordusu tarafından kullanılan elle uygulanan bir alan şifresiydi. Mesajları telsiz telgraf kullanarak gizlice iletmek için kullanıldı. ADFGVX aslında ilk kez 1 Mart 1918'de Alman Batı Cephesi'nde kullanılan ADFGX adlı daha önceki bir şifrenin uzantısıydı. ADFGVX, 1 Haziran 1918'den itibaren hem Batı Cephesinde hem de Doğu Cephesi'nde uygulanmıştır.

Kriptografide klasik şifre, tarihsel olarak kullanılmış ancak çoğunlukla kullanımdan kalkmış bir şifre türüdür. Modern kriptografik algoritmaların aksine, klasik şifrelerin çoğu pratik olarak hesaplanabilir ve elle çözülebilir. Bununla birlikte, modern teknoloji ile kırılmaları da genellikle çok basittir. Bu terim Yunan ve Roma dönemlerinden beri kullanılan basit sistemleri, ayrıntılı Rönesans şifrelerini, Enigma makinesi gibi II. Dünya Savaşı kriptografisini ve sonrasını içerir.

<span class="mw-page-title-main">Alberti şifresi</span> Leon Battista Alberti tarafından 1467 yılında oluşturulan şifre

İtalyan mimar Leon Battista Alberti tarafından 1467 yılında yaratılan Alberti Şifresi, ilk polialfabetik şifrelerden biriydi. De componendis cifris adlı çalışmasının ilk sayfalarında papalık sekreteri Leonardo Dati ile yeni geliştirilen hareketli tip baskı makinesinin onun şifre çarkının geliştirilmesine yol açtığı hakkında yaptığı konuşmayı anlattı.

<span class="mw-page-title-main">Tabula recta</span> kare alfabe tablosu

Kriptografide tabula recta, her satırı bir öncekinin sola kaydırılmasıyla oluşturulan kare şeklinde bir alfabe tablosudur. Bu terim, Alman yazar ve keşiş Johannes Trithemius tarafından 1508 yılında icat edilmiş ve Trithemius cipher adlı eserinde kullanılmıştır.

Klasik kriptografide, bifid şifreleme veya ikili şifreleme, Polybius karesi ile transpozisyonu birleştiren ve difüzyon elde etmek için bölümleme kullanan bir şifre türüdür. Yaklaşık 1901 yılında Felix Delastelle tarafından icat edilmiştir.

Trifid şifreleme veya Üçlü şifreleme, Félix Delastelle tarafından icat edilen ve 1902 yılında tanımlanan bir klasik şifredir. Delastelle'in daha önceki bifid şifreleme prensiplerini genişleterek, bölümleme ve transpozisyon tekniklerini birleştirerek belirli bir miktarda karışıklık ve yayılma elde eder: şifreli metnin her harfi düz metnin üç harfine ve anahtarın en fazla üç harfine bağlıdır.

Kriptanalizde, Kasiski sınaması, Vigenère şifresi gibi polialfabetik ikame şifrelerine saldırmak için kullanılan bir yöntemdir. İlk olarak 1863 yılında Friedrich Kasiski tarafından yayımlanmıştır, ancak 1846 gibi erken bir tarihte Charles Babbage tarafından bağımsız olarak keşfedilmiş gibi görünmektedir.