İçeriğe atla

Polikarpov ITP

Polikarpov ITP (Istrebitel Tyajoliy Puşeçniy, Rusça: Истребитель Тяжелый Пушечный; Türkçe: Ağır Top(lu) Avcı Uçağı), II. Dünya Savaşı sırasında tasarlanmış bir Sovyet avcı prototipiydi. Uçağın geliştirilmesi, 1941 sonbaharında Almanların Moskova'ya ilerlemesininden dolayı tasarım bürosunun boşaltılmasıyla uzamıştır. İkinci prototip tamamlandığında Sovyetler Birliği'nde eşdeğer veya daha iyi performansa sahip avcı uçakları zaten üretimdeydi ve ITP programı iptal edildi.

ITP
[[Dosya:{{{resim}}}|300px|]]
Ulusal köken Sovyetler Birliği
ÜreticiPolikarpov
İlk uçuş23 Şubat 1942
Üretim sayısı2

Geliştirilmesi

Kasım 1940'ta Nikolay Polikarpov, bombardıman eskort ve kara saldırı görevleri için ağır topa sahip bir avcı uçağı önerdi. Yeni ITP, 1.230 kW (1.650 hp) Klimov VK-107 veya Mikulin AM-37 sıralı motorlar kullanılarak tasarlandı. Farklı iki teçhizat düşünüldü ve planlandı. İlk konfigürasyon, pervane göbeğinden ateşlenen 37 milimetrelik (1,5 inç) bir top ve gövde burnunun her iki yanına monte edilmiş iki adet senkronize 20 milimetre (0,79 inç) ŞVAK topundan oluşuyordu. 37 mm'lik top 50 mermiye, her bir ŞVAK'taysa 200 mermi, toplamda 400 mermi olacak şekilde tasarlanmıştı. İkinci konfigürasyondaysa 37 mm top yerine 200 mermili bir ŞVAK düşünülmüştü. Kanatların altında sekiz adet güdümsüz RS-82 roketi için bomba taşıyıcılar vardı.

ITP, kalıplanmış huş kontrplaktan yapılmış ahşap bir monokok gövdeye sahip, alttan tek kanatlı, karma yapılı bir uçaktı. İki kirişli (spar) metal kanat, otomatik hücum kenarı slet (İng. slat, uçak kanadının hücum (ön) kenarındaki kumanda yüzeyi) ile üç kısımda inşa edilmiştir. Motor radyatörleri kanat köklerindeki bulunan hava alıklarıyla beraber kanadın orta bölümüne yerleştirilirken, yağ soğutucusu motorun altına yerleştiridli. Kavisli ve tek parça olan bir ön cam bulunmaktaydı. Uçakta geleneksel alt takım (İng. conventional landing gear, tailwheel-type landing gear) bulunmaktaydı ve kuyruk tekerleği de dahil olmak üzere tamamen geri çekilebilirdi. Kanat orta bölümünün kirişleri arasındaki yakıt depolarında 624 litre yakıt taşınabilirdi. Arka gövde, kokpit ve kuyruk, Polikarpov I-185'inkine benziyordu.

İlk ITP prototipi (M-1) Ekim 1941'de 1.300 beygir gücünde (970 kW) VK-107 (M-107P) motorla tamamlandı. Alman saldırıları nedeniyle uçak Novosibirsk'e tahliye edildi ve 23 Şubat 1942'ye kadar ilk uçuşunu gerçekleştiremedi. VK-107 (M-107P) motorunun güvenilmezliği kanıtlandı ve 1942'nin sonlarında motor M-107A olarak değiştirildi. 37 mm'lik top, gövdenin yanına monte edilmiş başka bir 20 mm'lik top karşılığında kaldırıldı. Uçak gövdesi yer statik testi için kullanıldığı için uçuş testi tamamlanmadı, ancak tahminlere göre 6.300 metrede (20,669 ft) maksimum hız 655 km/sa (407 mph) ve 5.000 metreye (16,404 ft) 5.9 dakikalık bir uçuş süresi öngörüldü.

İkinci ITP prototipi (M-2) 1942'de üretildi ve yine aynı şekilde güvenilmez olduğunu kanıtlayan Mikulin AM-37 motoruyla donatıldı ve ayın yılın Aralık ayında 1.345 kW (1.800 hp) Mikulin AM-39 motoruyla değiştirildi. İlk olarak 23 Kasım 1943 tarihinde uçuş gerçekleşti, ancak üreticinin uçuş testleri Haziran 1944'e kadar tamamlanmadı. Hemen hemen aynı performans seviyesine sahip birkaç başka uçak zaten envanterde mevcut olduğundan, ITP üretime alınmadı.

Teknik Özellikleri

Genel Özellikleri

  • Mürettebat: 1
  • Uzunluk: 9,2 m (30 ft 2 inç)
  • Kanat açıklığı: 10 m (32 ft 10 inç)
  • Kanat alanı: 16.5 m2 (178 sq ft)
  • Boş ağırlık: 2.910 kg (6,415 lb)
  • Brüt ağırlık: 3,570 kg (7,871 lb)
  • Motor: 1 × Mikulin AM-39 sıvı soğutmalı V-12, 1.268 kW (1.700 hp)
  • Pervaneler: 3 palli

Performans

  • Menzil: 980 km (610 mil, 530 nmi)
  • Servis tavanı: 11.500 m (37.700 ft)
  • Yüksekliğe ulaşma süresi: 5.000 metreye (16.000 ft) altı dakikada
  • Kanat yüklemesi: 216 kg/m2 (44 lb/sq ft)

Teçhizat

  • Silahlar: 3 × 20 mm ŞVAK topları, her top 200 mermili
  • Roketler: 8 × güdümsüz RS-82

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Messerschmitt Bf 109</span>

Messerschmitt Bf (Me) 109, II. Dünya Savaşı Alman avcı uçağı. Willy Messerschmitt tarafından 1930'larda tasarlanmıştır. Messerschmitt 109, ilk uçuşunu prototip Bf 109 V1 olarak Mayıs 1935'te yaptığı zaman döneminin en gelişmiş tek kişilik avcı uçağıydı. 1937 Şubatı’nda üretilmeye başlanan Jumo motorlu "B-1", Luftwaffe’de servise girdi. Jumo 210 motoru, "B", "C" ve "D" modellerinde de kullanıldı. Ocak 1939’dan 1942’nin başlarına dek üretimde kalan Bf 109 E modelinde Daimler-Benz DB 601 motoru kullanılmıştır. "G" modelinin üretimine 1942 Mayıs’ında başlanmıştır. Messerschmitt 109, yaklaşık 12.000 tanesi Bf 109 G olmak üzere toplam 35,000 civarında imal edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Messerschmitt Bf 110</span> Alman yapımı savaş uçağı

Messerschmitt ME 110, II. Dünya Savaşı Alman ağır avcı uçağı. Bf 110 ağır avcı olarak tasarlanan ve sonraları gece avcısı veya yer bombardıman uçağı olarak kullanılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">North American F-100 Super Sabre</span> Amerikan yapımı savaş uçağı

F-100 Super Sabre ; ilk prototip uçuşu 25 Mayıs 1953'te gerçekleştirilen, North American firması tarafından geliştirilen ve tasarımı F-86 Sabre'a dayandırılan bir av-bombardıman uçağıdır. Rus muadili Mikoyan-Gurevich MiG-19'dur.

<span class="mw-page-title-main">Mikoyan-Gureviç MiG-17</span>

MiG-17 Fresco, 1949 yılında Mikoyan Gurevich bürosu tarafından geliştirilen tek motorlu, subsonik ve tek kişilik bir uçaktır. MiG-15'in geliştirilmiş versiyonudur. Bu uçakla ilk kez AAM füzeleri kullanılmıştır. Ayrıca 70lerin başında ilk süpersonik savaş uçaklarının geliştirilmesine kadar ABD savaş uçakları için ciddi bir tehditti, ancak süpersonik uçakların servise girmesiyle birlikte teknolojik geçerliliklerini kaybetmişlerdir.

<span class="mw-page-title-main">Suhoy Su-37</span>

Sukhoi Su-37, Rusya'nın çok amaçlı jet motorlu avcı uçağıdır.

<span class="mw-page-title-main">Mikoyan-Gureviç MiG-1</span> Mikoyan Gurevich tarafından 1940 yılında üretilen savaş uçağı modeli

MiG-1 Rusça: (Микоян-Гуревич МиГ-1) II. Dünya Savaşı'nda Sovyetler Birliği'nin kullandığı bir avcı uçağı idi. Kullanımı oldukça zor olmasına rağmen MİG-3 için başarılı bir altyapı uçağı oldu. Yüksek irtifadaki başarılı uçuşları ile ün kazandı.

<span class="mw-page-title-main">Mikoyan-Gureviç MiG-3</span>

MiG-3 Rusça: (Микоян и Гуревич МиГ-3) II. Dünya savaşında Sovyetler Birliğinin kullandığı bir avcı uçağı idi. MİG-1'den türeyen başarılı bir avcı uçağı oldu. Yüksek irtifadaki başarılı uçuşları ile ün kazandı.

<span class="mw-page-title-main">Mikoyan-Gureviç DIS</span>

DIS-200 veya MiG-5,, Sovyetler Birliğinin II. Dünya Savaşında kullanmak istediği Mikoyan Gurevich Tasarım Bürosu'un bir prototip idi. Çift motorlu ve çift kuyruklu kombine uçaktan sadece iki adet üretildi. Keşif ve bombardıman için de düşünüldü ama bu asla hayata geçmedi.

<span class="mw-page-title-main">Republic XP-72</span>

Republic XP-72, P-47 Thunderbolt tasarımının bir ilerlemesi olarak geliştirilmiş bir Amerikan prototip önleme savaşçısıdır. XP-72, Pratt & Whitney R-4360 Wasp Major 28 silindirli hava soğutmalı radyal motor etrafında tasarlandı ve bir süper şarj cihazı pilotun arkasına monte edildi ve motordan bir uzatma şaftıyla çalıştırıldı. Silahlanma, altı adet 50 kalibrelik kanatlı makineli tüfek ve iki 1.000lb'lik bomba için destek raflarından oluşuyordu

<span class="mw-page-title-main">Reggiane Re.2005</span>

"Sagittario" olarak da bilinen Reggiane Re.2005, 1940'ların ilk yarısında İtalyan Officine Meccaniche Reggiane tarafından üretilen tek motorlu, tek kanatlı, tek kişilik bir avcı uçağıdır. Önceki Re.2000 ve Re.2001'in geliştirilmiş hâlidir ve Alman Daimler-Benz DB 605 motorunun lisansı alınıp bu motorla donatılmıştır. Otuzdan biraz fazla birimde üretilmiş, 1943 yazında İkinci Dünya Savaşı sırasında Regia Aeronautica tarafından kullanılmış ve ayrıca Cassibile ateşkesinin ardından sağlam kalan uçaklara ek olarak üretilen yeni dört adet birim, İtalyan Sosyal Cumhuriyeti'ne bağlı Aeronautica Nazionale Repubblicana ve Luftwaffe tarafından kullanılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Fiat G.55</span>

Fiat G.55 Centauro, 1943–1945'te Regia Aeronautica ve Aeronautica Nazionale Repubblicana tarafından kullanılan tek motorlu, tek kişilik bir İkinci Dünya Savaşı savaş uçağıydı. Fiat tarafından Torino'da tasarlanmış ve üretilmiştir. Fiat G.55 elbette tartışmaya açık olsa da, II. Dünya Savaşı sırasında İtalya'da üretilen en iyi uçak modellerindendir ancak 1943'e kadar üretime girmedi, Messerschmitt Bf 109G ve Focke-Wulf 190'a karşı karşılaştırmalı testlerden sonra Luftwaffe'nin kendisi Fiat G.55'i "en iyi Mihver avcı uçağı" olarak tanımlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Aerfer Sagittario 2</span>

Aerfer Sagittario 2, Aerfer tarafından İtalya'da üretilen, önleyici veya hafif taktik destek uçağı olarak hizmet etmesi amaçlanan, tamamen metal tek kişilik hafif bir savaş uçağı prototipiydi. İlk kez 4 Aralık 1956 tarihinde uçmuş ve 13.725 metreden (45.000 ft) bir dalış sırasında Mach 1.1 hıza ulaşmış ve kontrollü uçuşta ses duvarını aşan ilk İtalyan uçağı olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">IMAM Ro.57</span>

IMAM Ro.57, Regia Aeronautica'nın çift motorlu, tek kişilik ve tek kanatlı avcı uçağıydı. Giovanni Galasso'nun 1939 tasarımına dayanan uçak, 1943'e kadar üretime girmedi.

<span class="mw-page-title-main">Fiat CANSA F.C.20</span>

CANSA F.C.20, 1941'de İtalya'da tasarlanmış ve üretilmiş çift motorlu, tek kanatlı bir keşif bombardıman/kara saldırı uçağıdır. Farklı silah ve motorlara sahip çeşitli versiyonlar üretilmiş, ancak İtalya ve Müttefikler arasındaki ateşkesten önce yalnızca FC.20bis kara saldırı varyantı filo hizmetine verilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Kawasaki Ki-96</span>

Kawasaki Ki-96, İkinci Dünya Savaşı'nda üretilen tek kişilik, çift motorlu bir Japon ağır avcı uçağıydı. Japon İmparatorluk Ordusu Hava Kuvvetleri'nin Kawasaki Ki-45'lerinin yerini alması amaçlanmıştır. Ancak, benimsenmemiş ve sadece üç adet prototip üretilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Kyushu J7W</span>

Kyūshū J7W Shinden, gövdesinin arkasında kanatları ve itici motoru bulunan, pervaneli kanart tipi bir II. Dünya Savaşı Japon prototip avcı uçağıydı.

<span class="mw-page-title-main">Yokosuka R2Y</span>

Yokosuka R2Y Keiun, II. Dünya Savaşı'nın sonlarında Japonya'da üretilmiş bir prototip keşif uçağıydı.

<span class="mw-page-title-main">Grumman XP-50</span>

Grumman XP-50, çift motorlu bir ağır önleme uçağı için Amerika Birleşik Devletleri Hava Kolorduları'nın düzenlediği yarışmaya katılan Grumman XF5F Skyrocket avcı uçağının kara için geliştirilmiş bir modeliydi. Amerika Birleşik Devletleri Hava Kolorduları, 25 Kasım 1939'da XP-50 olarak adlandırılan uçak için bir ilk örnek siparişi verdi, ancak yarışmada Lockheed XP-49'a kaybetti.

<span class="mw-page-title-main">Lockheed XP-49</span>

Lockheed XP-49, Amerika Birleşik Devletleri Hava Kolorduları'nın 39-775 teklifine yanıt olarak tasarlanmış, P-38 Lightning'in geliştirilmişiydi. Yeni 24 silindirli Pratt & Whitney X-1800 motorunu kullanması amaçlanan, P-38'e büyük ölçüde benzeyen bir uçak için olan bu teklife XP-49 adı verildi, 39-775 teklifindeki diğer rakibi ise yarışmada 2. olan Grumman XP-50 idi.

<span class="mw-page-title-main">Reggiane Re.2001 Falco II</span>

Reggiane Re.2001 Falco II, 2. Dünya Savaşı sırasında Regia Aeronautica'da hizmet veren bir İtalyan savaş uçağıydı. Ünlü Macchi C.202'nin çağdaşı olan bu tipin üretimi sadece 252 adetle sınırlı kalacaktı, ancak bir dizi rolü üstlenebileceğini kanıtlayan esnek bir tasarımdı. Manevra kabiliyeti sayesinde, Supermarine Spitfire gibi daha güçlü rakiplerle it dalaşına girebiliyordu. Re.2001, daha sonraki, daha zorlu bir avcı olan Re.2005'in temeli oldu.