İçeriğe atla

Poliçe (sigorta)

Sigorta poliçesi, bir sigorta sözleşmesinin koşullarını içeren belge.

Poliçe, sigorta sözleşmesinin varlığı için bir şart değildir. Diğer bir deyişle, ortada bir poliçe olmasa da sigorta teminatı var olur ve sözleşmenin tarafları (sigortacı ile sigortalılar) hak sahibi olabilirler. Poliçenin kaybolmasıyla da sigortalının herhangi bir hakkı zarar görmez. Ancak poliçe, sigorta sözleşmesinin varlığını ve koşullarını gösteren önemli bir ispat unsurudur.

SİGORTA POLİÇESİ (INSURANCE POLICY)

Sigortacı ile sigortalı arasındaki sigorta sözleşmesinin yazılı, yasal delilidir. Bir sigorta poliçesinde genel olarak, sigortacıyı ve sigortalıyı tanımlayıcı bilgiler, sigorta konusuna ilişkin açıklamalar, teminatın kapsamı, sigorta bedeli, sözleşmenin süresi, prim miktarı, poliçenin düzenlenme tarihi, tarafların borç ve yükümlülükleri gibi bilgiler bulunmaktadır.[1]

Türk Ticaret Kanunu'nun ilgili maddeleri

Türk sigorta hukukunun temelini oluşturan Türk Ticaret Kanunu'ndaki[2] poliçeyle ilgili bazı maddeler aşağıda belirtilmiştir.

Sigortacının poliçeyi imzalama ve sigortalıya verme yükümlülüğü:

"Madde 1263. Sigortacı sigorta ettirene sigorta mukavelesi gereğince her iki tarafın haiz olduğu hak ve borçları gösteren ve kendi tarafından imza edilen bir sigorta poliçesi veya onun yerine geçmek üzere bir muvakkat sigorta ilmühaberini ekleriyle beraber vermeye mecburdur. Sigortacı istediği takdirde, sigortalı dahi poliçe veya ilmühaberin ve eklerinin bir örneğini imzalayarak sigortacıya vermekle mükelleftir."[2]

Poliçenin üzerinde bulunması gereken bilgiler:

"Madde 1266.
  1. Sigortacının ve sigorta ettirenin ve varsa sigortadan faydalanan kimsenin adı ve soyadı veya ticaret unvanı ve ikametgâhları;
  2. Sigortanın mevzuu;
  3. Sigortacının üstüne aldığı rizikolarla bunların başlıyacağı ve son bulacağı an;
  4. Sigorta bedeli;
  5. Primin tutarı ile ödeme zamanı ve yeri;
  6. Sigortacının üstüne aldığı rizikoların hakiki mahiyetlerini tamamen tayine yarıyacak bütün haller;
  7. Tanzim tarihi."[2]

Sigortacının poliçeyi 24 saat içinde teslim etme zorunluluğu:

"Madde 1267. (...) mukavele tarihinden yirmi dört saat içinde ve mukavele bir tellal vasıtasiyle yapılmış ise en geç on gün içinde sigortacı poliçeyi sigorta ettiren kimseye vermeye mecburdur. Aksi takdirde sigorta ettiren kimse sigortacı ile sigortaya aracılık yapan tellaldan tazminat istiyebilir."[2]

Sigortalı poliçeyi teslim aldığında prim ödeme borcu doğar:

"Madde 1295. (Değişik madde: 21/06/1994 - KHK - 537/2 md.) Sigorta priminin tamamının, taksitle ödenmesi kararlaştırılmışsa ilk taksitin, akit yapılır yapılmaz ve poliçenin teslimi karşılığında ödenmesi gerekir."[2]

Poliçenin bölümleri

Bir sigorta poliçesi üzerinde genellikle bulunan bölümler şunlardır:

  • TTK 1266. maddede belirtilen riske (örneğin sigortalı aracın plaka numarası), sigortalıya ve sigortacıya dair bilgiler.
  • Sigorta genel şartları.
  • Özel şartlar, klozlar.

Kaynakça

  1. ^ "tsrsb.org'dan alıntı". 9 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2020. 
  2. ^ a b c d e "Türk Ticaret Kanunu". 7 Ağustos 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2007. 

İlgili Araştırma Makaleleri

Finansal kiralama veya İngilizce adıyla leasing, işletmelerin kuruluş veya büyüme dönemine geçtiklerinde, yatırımlarını gerçekleştirmek için ihtiyaç duydukları orta vadeli finansman yöntemlerinden birisidir.

CIF, uluslararası ticaretle ilgili bir terimdir. Sözcük karşılıkları mal bedeli, sigorta ve navlun anlamındadır. Bu tip ticarette satıcı, CFR teriminde olan yükümlülükleri aynen üstlenmekte, ancak bunlara ek olarak taşıma sırasında malların kayıp ve hasar riskine karşı deniz sigortası sağlama yükümlülüğünü de almaktadır. Burada sigorta sözleşmesini akdetmek ve sigorta primini ödemek, satıcıya düşmektedir.

Poliçe, Türk Ticaret Kanunu'nda düzenlenen, keşideci (düzenleyen), muhatap ve lehtardan oluşan, üçlü bir havale ilişkisini barındıran bir kambiyo senedi türüdür.

<span class="mw-page-title-main">Sigorta</span> olası kayıp riskinin adil bir şekilde giderilmesi için önceden ödenen prim, ücret

Sigorta, risklerin gerçekleşmesi sonucu doğabilecek zararları gidermek için kullanılan mali araçtır. Sigorta sözleşmesi, sigorta yapılması için hukuken gerekli sözleşmedir. Sigorta şirketi, sigorta işlerinin yönetilmesi, işletilmesi, satışı ile ilgilenen şirkettir. Sigortacılık, bu işlerle ilgilenen meslektir.

Kara taşıtları sigortası ya da kısaca kasko; bir aracın kaza geçirmesi, yanması, çalınması veya çalınmaya teşebbüs edilmesi sonucu oluşabilecek zararları güvence altına alan bir sigorta sözleşmesi. Trafik sigortasından farklı olarak, poliçe sahibinin kendi aracının hasarını da kısmen veya tamamen karşılar. Trafik sigortasının aksine, zorunlu değildir.

Reasürans anlaşması (trete), sigorta şirketleri ile reasürörler arasında yapılan ve risk devir esaslarını belirleyen anlaşma.

Deniz ticareti hukuku, deniz üzerinde yürütülen ticari ilişkileri düzenleyen hukuk dalıdır. 29/06/1956 tarihli ve 6762 sayılı Türk Ticaret Kanunu'nda deniz ticaretini konu alan bazı başlıklar şunlardır:

Depo primi, bir sigorta veya reasürans sözleşmesinde, taraflardan biri tarafından diğerine iade edilmek üzere tutulan prim, bir tür depozito.

Karayolları motorlu araçlar zorunlu mali sorumluluk sigortası ya da kısaca trafik sigortası, otomobil, kamyon, motosiklet ve diğer kara yolu taşıtları için sigortadır. Trafik sigortasının amacı herhangi bir kaza durumunda "karşı tarafın" malına veya canına verilen hasarı -kabahat oranına bağlı olarak- kısmen veya tamamen karşılar. Araç sigortasının özel şartları her bölgede yasal düzenlemeler ile değişebilmektedir.

Koasürans, genel anlamıyla sigorta edilen riskin çeşitli taraflar arasında bölüşülmesi. Koasürans, Türkçeye Fransızcadan geçmiş bir terimdir ve "birlikte sigorta" anlamına gelir.

Sigorta bedeli, bir sigorta sözleşmesiyle teminat altına alınan kıymetlerin toplam maddi bedeli. Poliçe üzerinde sigorta bedeli açıkça belirtilir.

INCOTERMS, Uluslararası Ticaret Odası (ICC) tarafından uluslararası ticarette kullanılan terimlerin bir standarda kavuşturulması amacıyla uygulamaya konulan bir programdır.

Akreditif, finansal bir kurum tarafından, ismi geçen lehtara, belirtilen belgeleri ibraz etmesi karşılığında, gene belirtilen miktardaki ödemenin yapılması için düzenlenmiş bir belgedir. Aynı zamanda şartlı bir banka kredisidir. Uluslararası ticarette, vesikalı kredi, kredi mektubu, vesikalı kredi mektubu, ticari kredi mektubu gibi çeşitli deyimlerle anılan akreditif, mal bedellerinin ödenmesi konusunda geliştirilmiş özel bir finansman tekniğidir.

Zorunlu deprem sigortası sistemi, topraklarının yüzde 96’sı, nüfusunun yüzde 98’i aktif deprem bölgelerinde bulunan Türkiye tarafından geliştirilmiştir. Sistemi yönetme sorumluluğu ise Hazine ve Maliye Bakanlığı’na bağlı olarak 2000 yılında kurulan Doğal Afet Sigortaları Kurumu’na (DASK) verilmiştir.

İşsizlik sigortası, bir işyerinde çalışırken, kendi istek ve kusuru dışında işini yitirenlere, uğradıkları gelir kayıplarını kısmen de olsa karşılamayı amaçlayan, devlet tarafından kurulan zorunlu bir sigorta türüdür. Türkiye'de Mart 2002 tarihinden itibaren uygulanmaya başlanmış işsizlik sigortasının yasal dayanağı 4447 sayılı kanundur.

TARSİM Türkiye'de devlet destekli tarım sigortası poliçelerinin üretim ve hasar işlemlerinin yapılması, riskin paylaştırılması ve reasürans koruması için kurulan havuz.

<span class="mw-page-title-main">Sigorta hukuku</span>

Sigorta hukuku, sigortacının bir prim karşılığında, kişinin para ile ölçülebilir bir menfaatini zarara uğratan tehlikenin, rizikonun, meydana gelmesi hâlinde bunu tazmin etmeyi ya da bir veya birkaç kişinin hayat süreleri sebebiyle ya da hayatlarında gerçekleşen bazı olaylar dolayısıyla bir para ödemeyi veya diğer edimlerde bulunmayı yükümlendiği sözleşmeleri ve bu sözleşmelerden doğan hak ve yükümlülükleri inceleyen, ticaret hukuku kapsamına giren bir özel hukuk dalıdır.

<span class="mw-page-title-main">Emanet</span> maddi mal veya eşyanın güvenilir bir kişiye muhafazası veya korunması amacıyla bırakılması

Emanet veya eminlik, maddi mal veya eşyanın güvenilir bir kişiye muhafazası veya korunması amacıyla bırakılmasıdır. Emanet maddi olabileceği gibi, manevi de olabilir.

Hukukî koruma sigortası, hukukî giderler sigortası ya da hukuk sigortası, sigortacının, prim ödenmesi karşılığında, sigortalının taraf olduğu poliçe kapsamında düzenlenen dava çeşitleriyle sınırlı olarak yargılama giderleri ve avukatlık ücretlerini ve diğer edimleri yerine getirmeyi üstlendiği sigorta dalıdır.

Hayat sigortası bir sigorta türüdür. Bir sigorta poliçesi sahibi ile sigortacı arasındaki bir sözleşmedir. Sigortacı, sigortalı bir kişinin vefatı üzerine, belirlenen yararlanıcıya prim karşılığında bir miktar para veya fayda ödemeyi taahhüt eder. Sözleşmeye bağlı olarak, ölümcül hastalık veya yoğun bakım gibi diğer olaylar da ödemeyi tetikleyebilir. Poliçe sahibi, genellikle düzenli veya toplu olarak bir prim öder. Yardımlara cenaze masrafları gibi diğer masraflar da dahil edilebilir. Yaygın biçimleri daimi hayat sigortası, vadeli hayat sigortası, evrensel hayat sigortası, değişken evrensel hayat sigortası, tüm hayat sigortası, kurumsal hayat sigortası'dır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.