Modena, kuzey İtalya'da Emilia-Romagna bölgesinde kendi ismini taşıyan Modena ilinin merkezi olan bir komündür.
Botanikte meyve çiçeklenmeden sonra yumurtalıktan oluşan, çiçekli bitkilerde tohum taşıyan yapıdır.
Yusuf, Yosef veya Batıdaki ismiyle Joseph, Yakup'un oğlu olan İbrani din büyüğü ve atasıydı. Tevrat'a göre İsrailoğulları'nı meydana getiren on iki boydan birinin başıdır. Kur'an'da adı geçen yirmi beş peygamberden birisidir.
Tahıl ya da hububat genellikle buğdaygillerden hasat edilen ürünlere ve onların tohumlarına verilen addır.
Mısır gevreği, popüler bir kahvaltı gıdasıdır. Maltın kızartılarak yapılmasından oluşan bir kahvaltılık gevrektir (mısır). Tahıl, 1894 yılında John Harvey Kellogg tarafından Michigan'daki Battle Creek Sanitarium hastaları için sağlıklı olacağını düşündüğü bir gıda olarak yaratıldı. Kahvaltı gevreği hastalar arasında popüler oldu ve Kellogg Şirketi (Kellogg's) daha geniş halk için mısır gevreği üretmek için Dr. John'un kardeşi Will Kellogg tarafından kuruldu. İşlem için bir patent 1896'da verildi.
İtalyan mutfağı, kökeni MÖ 4. yüzyıla kadar uzanan, toplumsal ve siyasi değişimlerle yüzyıllar içerisinde gelişmiş, dünyanın her tarafında bilinip, sevilen, çok zengin bir mutfaktır. İtalyan mutfağında Etrüsk, Antik Yunan, Antik Roma, Bizans, Yahudi ve Arap mutfaklarının etkisi çok belirgindir. Yeni Dünyanın keşfiyle, bugünkü İtalyan mutfağının temeli olarak bilinen fakat aslında 18. yüzyıla kadar halk kitlelerine ulaştırılamamış patates, domates, dolmalık biber ve mısır gibi gıda ürünlerinin Avrupa'ya getirilmesiyle mutfakta önemli değişimler görüldü. İtalyan mutfağının özelliği bölgesel çeşitliliğinin fazla olması, ve çok farklı lezzetleri barındırmasından gelir.
Mısır ekmeği, mısır unu ile yapılan bir ekmek çeşididir. Mısır unu içerisine tuz, süt ve az miktarda şeker eklenerek mayalandıktan sonra ya fırında ya da kızartma olarak pişirilir. Kimyon ve pul biber gibi baharatlar ise isteğe bağlı eklenebilir.
Yunan mutfağı, Yunanistan'ın ulusal mutfağıdır. Yüzlerce yıllık Yunan kültürünün mirasçısı mutfaktır. Balkan ve Akdeniz mutfaklarının bir parçasıdır. Girit mutfağını da kapsar. Zeytinyağlı yiyecekler ağırlıklıdır. Batı Anadolu Türk mutfağıyla çok büyük benzerlikler taşır.
Amerikan mutfağı, Amerika Birleşik Devletleri'nde (ABD) yaşayanlara özgü bir mutfaktır. ABD'de yaygın olan pişirme stilleri, diğer Batı ülkelerindekilerine benzer. Buğday, ABD'de kullanılan ana tahıl bitkisidir. Geleneksel Amerikan mutfağında hindi, ak kuyruklu geyik eti, patates, tatlı patates, mısır, kabak ve akçaağaç şurubu gibi malzemeler kullanılır; bunların hepsi Amerikan yerlileri ve ilk Avrupalı göçmenleri tarafından işlenirdi. Mangalda yavaşça pişirilen domuz ya da dana eti, crab cake, patates cipsi ve damla çikolatalı kurabiye, Amerikalılara özgün yemek stilleridir. Soul food, Afrikalı köleler tarafından geliştirilen bir mutfak ve özellikle ABD'nin güneyinde popülerdir, lakin ABD'nin diğer yerlerinde yaşayan Afrikalı Amerikalılar arasında da sıkça rastlanır. Louisiana kreyol, Cajun ve Tex-Mex gibi senkretik mutfaklar, özgü oldukları bölgeleri için büyük önem taşırlar.
Un, tahılların öğütülmesiyle elde edilen ince toza verilen addır. Başta ekmek ve hamur işleri olmak üzere pek çok gıdanın temel bileşenidir. Genellikle buğdaydan elde edilen toza sadece un denir. Arpa, yulaf, çavdar, mısır, nohut gibi bitkilerden elde edilen un ise, yaygın olarak o tahılın adıyla birlikte mısır unu, arpa unu biçiminde adlandırılır.
Çerkes mutfağı, Çerkeslere özgü yemek pişirme tarzıdır. Çerkes yemekleri (шхынхэр) daha çok et ve süt ürünleri ağırlıklıdır. Çerkesler ekmeği az kullanırlar. Çerkesleri/Adığeleri tanıtan yemekler şıpsı-p’aste ile şelame-halıjo’dur. Adiğelerin geleneksel yemekleri et, tahıl ve süt yemeklerinden oluşur. Çerkeslerde yemeğe başlamadan, sofra büyüğünün bir konuşma (dua) yapması adettir.
Hayvan yemi, hayvancılık döneminde evcil hayvanlara verilen yemektir. İki temel tip vardır: yeşil yemler ve yem.
Afgan mutfağı; büyük oranda Afganistan'da yetişen tarım ürünleriyle yapılan yemeklerden oluşur. Afganistan'ın üreticisi olduğu en popüler besinler; buğday, arpa, pirinç ve mısırdır. Ülke topraklarının geniş bir bölümü karasal iklim altında olduğu için, tahıl ürünlerinin tarımı ve kullanımı oldukça fazladır. Bunların yanı sıra yüksek kalitedeki narı, üzümü ve kavunuyla tanınan Afganistan'da süt ve süt ürünleri de yoğun olarak tüketilmektedir.
Kahvaltılık mısır gevreği veya kahvaltılık gevrek, işlenmiş tahıl tanelerinden yapılan ve çoğunlukla Batı dünyasında kahvaltı zamanı sıklıkla yenen bir kahvaltı yemeğidir. En sık sütle karıştırılır, ancak yoğurt veya meyve ile de yenilebilir. Bazı şirketler, ürünlerini mısır unu, yulaf bazlı ve yüksek lifli tahıllar karışımları ile sağlık yararları için tanıtır. Amerika Birleşik Devletleri'nde, tahıllar genellikle vitaminlerle takviye edilir, ancak sağlıklı bir kahvaltı için gereken vitaminlerin çoğundan da yoksun olabilir. Yüksek oranda şeker içeriği olan tahılların önemli bir kısmı üretilir. Pek çok kahvaltı gevrekleri ekstrüzyon yoluyla üretilir. Kahvaltılık gevrek endüstrisinin brüt kâr marjı % 40-45, bazı pazarlarda% 90 penetrasyon olmuştur ve tarihi boyunca istikrarlı ve büyümeye devam etti. ABD'deki farklı kahvaltı gevreklerinin sayısı 160 (1970) 'den 340 (1998)' e yükselmiştir; 2012 için öngörülen trend 4.945'tir. Bu son derece rekabetçi pazarda, kahvaltı gevreği şirketleri gittikçe artan sayıda farklı lezzetlerde tahıllar geliştirmiştir. Pek çok sade buğday ve beyaz yulaf bazlı tahıl mevcut olmasına rağmen, diğer tatlar tatlıdır. En popüler markalardan bazıları lipofilizasyon olan kurutulmuş meyveler içerir, bazıları tatlı veya şeker gibi tatlandırılır. Düğürcük çorbası, karabuğday lapası, irmik lapası türleri vardır.
Kosova mutfağı, Kosova'ya özgü etnik grupların geleneksel yemeklerinden oluşan, Balkan mutfağının bir temsilcisidir. Arnavutluk ile tarihsel ve etnik bağları nedeniyle, Arnavut mutfağından önemli ölçüde etkilenmiş ve diğer Balkan ülkelerinin unsurlarını da benimsemiştir.
Brezilya mutfağı, Avrupa, Afrika ve Kızılderili mutfaklarının etkilerini taşır. Ülkenin yerli halkının çeşitliliği, göçmen nüfusu ve ayrıca büyük yüzölçümü nedeniyle bölgeden bölgeye ciddi farklılıklar gösterir. Bu, karakteristiğini bölgesel farklılıkların korunmasından alan bir ulusal mutfak kültürü yaratmıştır.
Polonya mutfağı, tarihte hem Avrupa-Asya arasındaki ticaret yollarının kesişim noktasında yer aldığından farklı ve komşu uluslardan gelen tüccarlar hem de Polonya'da yaşayan azınlıklar sayesinde içinde Rus, Alman, Avusturya, İtalyan, Litvanya, Çek, Yahudi, Fransız ve Macar yemek kültürlerinin izlerini taşımaktadır. Karbonhidrat ve protein ağırlıklı Polonya yemeklerinde sebzelerden genellikle tahıllar ile kök sebzeler kullanılsa dahi patates mutfağın baş tacıdır. Etlerden ise ördek, domuz ve balık tercih edilir. Polonya mutfağının en çok bilinen yemekleri; zapienkanka, pierogi, zurek, golabki, bigos, kielbasa, kanapka, uszka, rosol, barszcz, gzik, tatar ve tütsülenmiş ettir. İçecek olarak ise bira, votkalı ev yapımı bir çeşit likör olan nalewka, en ünlü Polonya votkası zubrowka, sütle karıştırarak içilen soplica votkası, bitki çayları ve kahveleri meşhurdur. Polonya'nın tatlılarıysa Macaristan-Avusturya İmparatorluğu'nun hamur işi lezzetlerinden gelmektedir. Yılbaşında tüketilen bir kek olan Mazurek, katmanları meyve veya meyve kabuklarıyla doldurulan Makowiec keki, Polonya'ya özgü bir puding olan Budyn ve donut benzeri bir tatlı olan Paczki örnek verilebilir.
Lihtenştayn mutfağı Lihtenştaynda bulunan yemek ve malzemeleri ifade eder. Mutfak çeşitlidir ve yakın ülkelerin mutfağından, özellikle İsviçre ve Avusturya'dan etkilenmiştir ve ayrıca Orta Avrupa mutfağından da etkilenmiştir. Peynirler ve çorbalar Lihtenştayn mutfağının ayrılmaz bir parçasıdır. Süt ürünleri, geniş bir süt endüstrisi nedeniyle ülke mutfağında da yaygındır. Yaygın sebzeler arasında yeşillikler, patates ve lahana bulunur. Yaygın olarak tüketilen etler arasında sığır eti, tavuk ve domuz eti bulunur. Günde üç öğün yemek yemek yaygındır.
Moldova mutfağı, Moldova halkının ve onun ayrılıkçı bölgesi Transdinyester yöresindeki yemek kültürüdür. Esas olarak çeşitli etler, patates, lahana ve çeşitli tahıl cinsleri gibi bileşenlerden oluşur. Yerel mutfak Rumen mutfağına çok benzer. Aynı zamanda Osmanlı mutfağından kalan büyük bir etki yanında Yunan, Polonya, Ukrayna ve Rusya dahil olmak üzere bölgedeki diğer mutfaklardan ilham ve unsurlar alır.
Antik Roma mutfağı, uygarlığın var olduğu süre boyunca büyük ölçüde değişti. Beslenme alışkanlıkları, krallıktan cumhuriyete ve en sonunda da imparatorluğa yol açan siyasi değişikliklerden ve Romalıları birçok kültürün mutfak alışkanlıklarına ve pişirme yöntemlerine maruz bırakan imparatorluğun muazzam ölçüdeki genişlemesinden etkilendi.
