İçeriğe atla

Plutarco Elías Calles

Plutarco Elías Calles
47. Meksika Devlet Başkanı
Görev süresi
1924 - 1928 (fiilen 1935)
Yerine geldiğiÁlvaro Obregón
Yerine gelenEmilio Portes Gil
Kişisel bilgiler
Doğum 25 Eylül 1877
Guaymas, Sonora
Ölüm 19 Ekim 1945 (68 yaşında)
Meksiko
Partisi İşçi Partisi
Kurumsal Devrimci Parti (1929 sonrası)
Evlilik(ler) Natalia Chacón
Dini ateist, sonradan Spiritüelist

Plutarco Elías Calles (25 Eylül 1877 - 19 Ekim 1945), Meksikalı general ve siyasetçi. Calles, Meksika Devrimi sırasında general rütbesine yükseldi, Katolik isyancılarla devlet güçleri arasında 1927'de çıkan Cristero Savaşı'na yol açmasıyla tanındı. 1924-28 yıllarında devlet başkanlığı yaptı, "maximato" olarak adlandırılan 1928-35 yılları arasında ise de facto olarak ülkeyi yönetti. Ulusal Devrimci Parti'yi (PNR) kurdu. Bu parti 1946 yılında Kurumsal Devrimci Parti (PRI) adını alarak 2000'e kadar Meksika'da iktidarı elinde tuttu.

Hayatı

Bir ilkokul öğretmeni olarak çalışmaya başlayan Calles, 1910'da Porfirio Diaz'ın diktatörlüğüne karşı Francisco Modero'nun açtığı mücadeleye katıldı.Son derece yetenekli bir örgütleyici ve önder olan Calles, önce Modero'yu öldüren Victoriano Huerta'ya, daha sonra da Pancho Villa ve onun isyancı kuvvetlerine karşı verilen savaşlarda general olarak görev aldı.[1]

1917'de Sonora valisi oldu. Devlet Başkanı Venustiano Carranza'nın yönetiminde ticaret, çalışma ve sanayi bakanlığı yaptıktan sonra Álvaro Obregón'un adaylığını desteklemek için görevinden istifa etti. 1920'de Carranza'nın devrilmesinde etkili oldu. 1920'de Adolfo de la Huerta geçici hükûmetinde dışişleri bakanlığı, 1920-1924 arasında da devlet başkanı Obregon'un yönetiminde içişleri bakanlığı görevlerinde bulundu.[1]

Calles 1924'te devlet başkanı seçildi. Gittikçe muhafazakarlaşmasına karşın tarım, çalışma ve eğitim reformlarını destekledi. Yönetimi sırasında Katolik Kilisesi ve ABD ile önemli sorunlar çıktı. Rahip sayısını sınırlandıran ve kilise okullarını yasaklayan anayasa maddelerini uyguladı. Sonuçta kilise, anlaşmazlığın 1929'da hakem yoluyla çözümüne değin, üç yıl boyunca halka açık hiçbir ayin yapmadı. Calles'in yabancıların toprak sahipliğini kısıtlayan ve petrol sanayisini düzenleyen yasayı onaylaması ise ABD'yi kızdırdı. Sovyetler Birliğinin Meksika'da ilk büyükelçiliği açıldığında, ABD halkında anti-Meksikalı bir eğilim oluşmuştu.[2] Bir süre sonra da ABD hükûmeti Meksika'yı bolşevik olarak, hükûmeti de Sovyet Meksikası olarak tanımlamaya başladı.[3]

Cristero Savaşı

14 Haziran 1926'da Başkan Calles, Ceza Kanununda değişiklik yapan ve Calles Kanunu adı ile bilinen bir yasayı yürürlüğe koydu.[4] Bu kanun kilisenin ve din adamlarının mülkiyet hakkını kaldırıyor, tarikatları yasaklıyor, kilise jürisinin üyelerini yargılama haklarını ve çeşitli sivil hakları ortadan kaldırıyordu. Calles'in bir ateist olduğu,[5] mason olduğu,[6] hatta Türk (El Turko) olduğu[2] (Hristiyanlara karşı savaştığını vurgulamak için) propagandası yayıldı.

Calles'in sert ve bazen şiddet içeren uygulamaları Jalisco, Zacatecas, Guanajuato, Colima ve Michoacán gibi eyaletlerde Katolik halk arasında büyük tepkilere yol açtı ve Katoliklerin isyan hareketleri başladı. Hükûmetin katoliklere karşı sert tutumuyla başlayan Cristero Savaşı 1926 ile 1929 arasında süren misilleme ve karşı misillemelerle devam etti. Bu çatışmalarda her iki taraftan toplam 90.000 kişi öldü. ABD elcisi Dwight Morrow'un aracılığıyla bir ateşkes yapıldı.[7] Ancak Calles anlaşmaya uymadı ve çatışmalar bir süre daha devam etti.

İktidardan düşüş ve sürgün

Devlet başkanı seçilen Obregón 1928'de öldürülünce Calles, bunu izleyen 6 yıl boyunca üç kukla devlet başkanı arkasındaki gerçek yönetici oldu. Calles'in dayanağı 1929'da örgütlediği PNR idi; PNR'nin bir adayı desteklemesi, seçilmekle eşanlamlıydı. Bu altı yılda devrimin aşırı radikal yönleri düzenli olarak törpülendi. Ama, 1934'te solcu gruplar PNR'yi kontrol etmeye başladığında, Calles onların devlet başkanı adayı Lazaro Cardenas'ı desteklemek zorunda kaldı. Bu ittifak sonunda bozulup açık bir çatışmaya dönüşünce, Calles sürgüne gitmek zorunda kaldı. 1941'de Meksika'ya dönmesine izin verilene değin Kaliforniya'da yaşadı.

Kaynakça

  1. ^ a b Stacy, Lee. Mexico and the United States. Marshall Cavendish Corporation. Tarrytown, New York, 2002. Page 124
  2. ^ a b Krauze, Enrique, Mexico: biography of power : a history of modern Mexico, 1810–1996, p. 418, Harper Collins 1998
  3. ^ Richards, Michael D. Revolutions in World History p. 30 (2004 Routledge) ISBN 0415224977
  4. ^ Joes, Anthony James Resisting Rebellion: The History And Politics of Counterinsurgency p. 70, (2006 University Press of Kentucky) ISBN 081319170X
  5. ^ David A. Shirk (2005). Mexico's New Politics. Lynne Rienner Publishers. ISBN 1588262707.
  6. ^ Denslow, William R. 10,000 Famous Freemasons p. 171 (2004 Kessinger Publishing)ISBN 1417975784
  7. ^ Van Hove, Brian (1994). "Blood-Drenched Altars". Faith & Reason. Eternal Word Television Network.
Siyasi görevi
Önce gelen
Álvaro Obregón
Meksika Devlet Başkanı
1924-1928
Sonra gelen
Emilio Portes Gil
Ödüller ve başarılar
Önce gelen
Chauncey M. Depew
Time Dergisi Kapağı
8 Aralık 1924
Sonra gelen
Dwight F. Davis

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Arizona</span> Amerika Birleşik Devletlerinde eyalet

Arizona, Amerika Birleşik Devletleri'nin güneybatısında bulunan bir eyalettir. 50 eyaletin 6. büyük ve 14. kalabalık eyaletidir. Başkenti ve en büyük şehri Phoenix'tir. Arizona, Dört Köşe bölgesini kuzeyde Utah, kuzeydoğuda Colorado ve doğuda New Mexico ile paylaşıyor; diğer komşu eyaletleri batıda Nevada ve Kaliforniya, güneyde ve güneybatıda Meksika eyaletleri Sonora ve Baja California'dır.

<span class="mw-page-title-main">Sergey Ayzenştayn</span> Sovyet sinema yönetmeni ve kuramcısı (1898-1948)

Sergey Mihayloviç Ayzenştayn, Sovyet sinema yönetmeni ve kuramcısı.

<span class="mw-page-title-main">Diego Rivera</span>

Diego Rivera, özellikle duvar resimleriyle ünlü Meksikalı ressam. Meksikalı ressam Frida Kahlo'nun kocası.

<span class="mw-page-title-main">Pancho Villa</span>

Pancho Villa, Meksikalı devrimci, general, asi. 1913 devriminde Zapata ile birlikte Huerta'ya karşı savaşmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Meksika Devrimi</span>

Meksika devrimi (1910-17), 20. yüzyılın ilk büyük devrimi.

<span class="mw-page-title-main">Álvaro Obregón</span> 46. Meksika devlet başkanı

Álvaro Obregón Salido, Meksikalı asker ve siyasetçidir. On yıl süren bir iç savaşın ardından başkan olmuş ve bu görevi sırasında ülkede barış ve istikrarı yeniden sağlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">Kurumsal Devrimci Parti</span>

Kurumsal Devrimci Parti 1929'daki kuruluşundan 2000 yılına kadar Meksika'nın siyasi yaşamına egemen olmuş ve iktidarı elinde tutmuş parti. Başlangıçta Ulusal Devrimci Parti olarak kurulan parti, 1938 yılında Meksika Devrimci Partisi adını aldıktan sonra 1946 yılında günümüzdeki adını aldı.

<span class="mw-page-title-main">Devlet ateizmi</span>

Devlet ateizmi, katı ateizmin veya nonteizmin siyasi rejimlere dahil edilmesidir. Bir dereceye kadar genellikle ideolojik olarak dinsizlikle ve dinsizliğin teşvikiyle ilişkilendirilen bir din - devlet ilişkisini tanımlar. Devlet ateizmi, bir hükûmetin ruhban karşıtlığını teşvik etmesi anlamına gelebilir. Dinin vatandaşın günlük yaşamına dahil edilmesi de dahil olmak üzere, kamusal ve siyasi yaşamın her alanında dinin kurumsal güç ve nüfuzuna karşı çıkan bir anlayıştır.

<span class="mw-page-title-main">Meksika Uyuşturucu Savaşı</span> Meksika hükûmetinin kartellere karşı başlattığı operasyonlar

Meksika Uyuşturucu Savaşı, 2006 yılında Meksika hükûmetinin uyuşturucu kartellerine yönelik başlattığı operasyonlardır. Meksika Ordusu 2006 yılında müdahale ettiğinde hükûmetin temel hedefi uyuşturucuya bağlı şiddeti azaltmaktı. Meksika hükûmeti, asıl odak noktasının kartelleri ortadan kaldırmak ve uyuşturucu kaçakçılığını önlemek olduğunu ileri sürdü. Çatışma, Amerika Birleşik Devletleri federal hükûmetinin önderlik ettiği uyuşturucuya karşı küresel savaşın Meksika tiyatrosu olarak tanımlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Reform Savaşı</span>

Reform Savaşı, İkinci Meksika Federal Cumhuriyeti döneminde, 1857-1861 yılları arasında Meksika'da gerçekleşen iç savaş. 1854'teki Ayutla Planı ile birlikte yönetime gelen liberaller ile hükûmetin meşru olmadığını öne süren ve La Reforma adıyla yapılan radikal değişikliklerle 1857'de yürürlüğe giren yeni anayasaya karşı olan muhalif muhafazakârlar yaşandı. Meksika Yüksek Mahkemesi Başkanı Benito Juárez'in önderliğinde kurulan liberal hükûmet, muhalefet lideri Félix María Zuloaga ile general Miguel Miramón'un önderliklerindeki muhaliflerle mücadele etti. Liberallerin zaferiyle sonuçlanan iç savaş sonunda, Mart 1861'de yapılan seçimlerde, savaş sırasında geçici olarak devlet başkanlığı pozisyonunda bulunan Benito Juárez devlet başkanı seçildi.

<span class="mw-page-title-main">Guadalupe Victoria</span> Meksikanın ilk devlet başkanı

Guadalupe Victoria, Meksikalı siyasetçi, asker ve avukat.

<span class="mw-page-title-main">Meksika Silahlı Kuvvetleri</span>

Meksika Silahlı Kuvvetleri Birleşik Meksika Devletleri'nin askerî kuvvetleridir. İspanyol kraliyeti 18. yüzyılda sömürge Meksika'sında daimi bir ordu kurmuştur. 1821'de Meksika'nın bağımsızlığını kazanmasından sonra ordu önemli bir siyasi rol oynamış, ordu generalleri devlet başkanı olarak görev yapmıştır. 1910-1920 Meksika Devrimi sırasında Federal Ordunun çöküşünü takiben, eski devrimci generaller ordunun boyutunu ve gücünü sistematik olarak küçültmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Ignaz Seipel</span> 5. Avusturya şansölyesi

Ignaz Seipel 1920'lerde iki kez Federal Şansölye olarak görev yapan Hristiyan Sosyal Partinin (CS) Avusturyalı bir başrahip ve politikacıydı.

<span class="mw-page-title-main">Venustiano Carranza</span> 44. Meksika devlet başkanı

José Venustiano Carranza de la Garza, Meksikalı siyasetçi. Diktatör Porfirio Díaz'ın devrilmesini izleyen Meksika Devrimi'nin önderlerinden ve demokrasiye dönüş sonrasında yeni rejimin ilk devlet başkanı.

<span class="mw-page-title-main">Luis Echeverría</span> 57. Meksika devlet başkanı

Luis Echevarría Álvarez, Meksikalı avukat, akademisyen ve 1970 ile 1976 arasında 50. Meksika devlet başkanı olmuş Kurumsal Devrimci Partili (PRI) siyasetçi. Devlet başkanlığından önce İçişleri Bakanı (1963-1969) olarak çalışmıştı. 100 yaşında olan Álvarez yaşayan en yaşlı Meksika başkanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Lázaro Cárdenas</span> 51. Meksika devlet başkanı

Lázaro Cárdenas del Río,, 1934 ile 1940 yılları arasında Meksika'nın devlet başkanı olarak görev yapan Meksikalı politikacı ve emekli generaldi.

<span class="mw-page-title-main">Manuel Ávila Camacho</span> 52. Meksika devlet başkanı

Manuel Ávila Camacho, 1940 ile 1946 yılları arasında Meksika Cumhurbaşkanı olarak görev yapmış siyasetçi ve askeri lider. Meksika Devrimi'ne katılmasına ve yüksek bir rütbeye ulaşmasına rağmen, General Lázaro Cárdenas ile doğrudan bağlantısı olması nedeniyle cumhurbaşkanı seçilmiştir. Meksikalılar tarafından "Kibar Cumhurbaşkanı" olarak çağrılmıştır. Cumhurbaşkanı olarak ulusal birliği, düzeni ve itidali sağlamaya yönelik politikalar izledi. Yönetimi sırasında askeri liderlikten sivil liderliğe geçişi sağladı, çatışmacı antiklerikalizmi sona erdirdi, sosyalist eğitim için yapılan baskıyı tersine çevirdi ve II. Dünya Savaşı sırasında ABD ile ticaret ilişkisini düzeltti.

<span class="mw-page-title-main">Adolfo López Mateos</span> 55. Meksika devlet başkanı

Adolfo López Mateos 1929'da muhalif olmasına rağmen sonradan Kurumsal Devrimci Parti (PRI) üyesi olmuş Meksikalı siyasetçi. Meksika devlet başkanı seçildi ve 1958 ile 1964 yılları arasında hizmet verdi.Başkanlığı sırasında elektrik şirketlerini millileştirdi, Bedava Ders Kitapları Ulusal Komisyonu'nu kurdu (1959), ABD sınırındaki Chamizal tartışmasını çözdü ve Doğa Tarihi Müzesi ve Meksiko'daki Ulusal Antropoloji Müzesi gibi önemli müzeleri açtı. Siyasi felsefesinin "Anayasa'nın solu" olduğu söyleyen López Mateos, Lázaro Cárdenas'tan beri solcu olduğunu ilan eden ilk başkan oldu. López Mateos Meksikalılar arasındaki popülerliği ile tanınır; Cárdenas ve Adolfo Ruiz Cortines ile birlikte López Mateos, Meksika'nın 20. yüzyıldaki en popüler başkanları olarak anılır. Ancak başkanlığı sırasında sendika başkanları Demetrio Vallejo ve Valentín Campa'nın tutuklanması, köylü lideri Rubén Jaramillo ve ailesinin Meksika ordusu tarafından öldürülmesi gibi baskıcı uygulamaları olmuştu.

<span class="mw-page-title-main">Adolfo Ruiz Cortines</span> 54. Meksika devlet başkanı

Adolfo Tomás Ruiz Cortines tartışmalı 1952 seçimlerini Kurumsal Devrimci Parti adayı olarak kazanıp 1952 ile 1958 yılları arasında Meksika devlet başkanlığı yapmış Meksikalı siyasetçi. Selefi Miguel Alemán Valdés ve halefi Adolfo López Mateos'un aksine Meksika Devrimi'ne katılmıştır. Meksika'nın en yaşlı devlet başkanlarından olan Ruiz Cortines kadınlara seçme ve seçilme hakkı vermesi ve Meksika Mucizesi olarak bilinen dönemde ekonomiyi büyütmesiyle hatırlanır.

<span class="mw-page-title-main">Latin Amerika Tarihi</span>

Latin Amerika, Batı Yarımküre'de İspanyolca ve Portekizce konuşulan ülkeleri kapsayan bir bölgedir. Avrupalıların 15. yüzyılın sonları ve 16. yüzyılın başlarında bölgeye gelişinden önce, birçoğu özellikle güneyde Olmek, Maya, Muisca ve İnka gibi ileri medeniyetler geliştirmiş olan çeşitli yerli halklar yaşıyordu. Bölge, kendi dillerini ve Roma Katolikliğini bölgeye empoze eden ve özellikle zorla çalıştırılabilecek yerli nüfusun bulunmadığı bölgelere işçi olarak Afrikalı köleler getiren İspanya ve Portekiz'in kontrolü altına girdi. 19. yüzyılın başlarında, Küba ve Porto Riko hariç, İspanyol Amerika'sındaki ülkelerin çoğu silahlı mücadele yoluyla bağımsızlıklarını kazandı. Portekiz'den ayrı bir monarşi haline gelen Brezilya, 19. yüzyılın sonlarında bir cumhuriyet haline geldi. Ancak, Avrupa monarşilerinden siyasi bağımsızlık, yeni egemen uluslarda köleliğin kaldırılmasına yol açmadı. Bağımsızlıktan sonra Latin Amerika siyasi ve ekonomik istikrarsızlık yaşadı ve Büyük Britanya ve Amerika Birleşik Devletleri gibi yabancı güçler önemli bir etkiye sahip oldu; bu da ülkelerin siyasi egemenliğini koruduğu ancak yabancı güçlerin önemli ekonomik güce sahip olduğu bir tür yeni sömürgeciliğe yol açtı.