Georg Philipp Telemann, Alman müzisyen, besteci ve çeşitli enstrümanların virtüözü. Besteleri Alman barok stilindedir.
Johannes Brahms Alman piyanist, orkestra şefi ve 19. yüzyılın ikinci yarısının en önemli Romantik dönem bestecilerindendir. Hamburg'da Lutheran bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi ve profesyonel yaşamının çoğunu Viyana'da geçirdi. Bazen Johann Sebastian Bach ve Ludwig van Beethoven ile müziğin "Üç B"sinden biri olarak gruplandırılır, bu yorum aslında on dokuzuncu yüzyıl orkestra şefi Hans von Bülow tarafından yapılmıştır.
György Sándor, 20. yüzyılın en büyük piyanistlerinden biri olarak bilinen Macar asıllı Amerikalı müzisyendir. Ünlü Macar bestecisi Bela Bartok'un öğrencisi olan Sandor, Bartok müziğinin en iyi yorumcusu olarak kabul edilir.
Wolfgang Amadeus Mozart veya vaftiz adıyla Johannes Chrysostomus Wolfgangus Theophilus Mozart, Klasik Batı Müziği'nde Klasik dönemin etkili ve üretken bestekârlarından biridir.
Mertol Demirelli, Türk piyanist.
Carl Czerny Avusturyalı piyanist, besteci ve müzik öğretmeni. En bilinen yapıtları "Piyano Etütleri"dir.
Giuseppe Domenico Scarlatti, İtalyan besteci.
Tempo müzikte bir parçanın yorumlanma hızı. Duyumun önemli bileşenlerinden biri olan tempo, bir müzik parçasının icra zorluğunun ve eserle aktarılmak istenilen ruh halinin de belirleyicisidir.
Aydın Karlıbel, Türk besteci ve piyanisttir.
Keman, Yaylı Çalgılar ve Sürekli Bas için BWV 1041 eser sayılı la minör Konçerto, Johann Sebastian Bach Köthen'de Prens Leopold'un sarayında müzik yöneticisi iken, keman ve diğer çalgılar için sonat, süit, konçerto ve benzeri birçok çalgısal eser yazmıştır. Keman konçertolarını da 1717-1723 yıllarında yazdığı düşünülmektedir. Eserin orijinal el yazması partitürü kayıptır fakat 1730'lu yıllara ait çalgısal partilerinin besteciye ait el yazmaları günümüze ulaşmıştır. Bu kopyalar eserin yazıldığı gerçek tarih konusunda müzikologları düşündürmüş ve sürekli farklı argümanların ortaya atılmasına neden olmuştur. Bach 1730'lu yıllarda Leipzig'de, Collegium Musicum orkestrasının direktörlüğünü yapmakta iken, eseri solo klavsen ve yaylılar için bir ton aşağı aktararak yeniden düzenlemiştir.
Ludwig Spohr veya Almanya dışında bilinen ismiyle Louis Spohr bir Alman besteci, keman virtüözü ve orkestra şefi, müzikolog ve müzik öğretmeni idi. Zamanında besteci olarak Beethoven kadar ünü bulunmaktaydı. Besteci olarak Alman müzik dramının gelişmesinde en önemli tarihsel müzik bestecileri ile aynı sırada tutulmaktadır. Oratoryo besteleme de çok yüksek müzik seviyelere ulaşmış ve 19. yüzyılda çok popüler olan operalar bestelemiştir. Orkestra besteleri dolayısıyla Mozart ile kıyaslanmıştır. Virtüöz kemancı olarak zamanın hükümdarlarının hayran olduğu konserler sunmuştur. Ayrıca orkestra şefliğinde ve müzik teorisi ve müzik eğitimi için hazırladığı kitaplar ile zamanında çok isim kazanmıştır. Ancak 20. yüzyılda Spohr biraz unutulmuş ve "Unutulmuş Usta" olarak anılmıştır.
Dört Mevsim, İtalyan besteci Antonio (Lucio) Vivaldi'nin en meşhur ve en sık seslendirilen eseridir. 1720'li yılların başlarında Il cimento dell'Armonia e dell'Inventione (Uyum ve Buluş Arasındaki Çekişme) başlığı ve Op. 8 eser sayısıyla yazılmış olan on iki konçertonun ilk dördünden oluşur. İlk kez 1725 yılında Amsterdam'da Fransız-Hollandalı yayımcı Michel-Charles Le Cène tarafından yayımlanmış ve kendi zamanında da en bilinen eserlerden biri olmuştur. Ayrıca Vivaldi konçertolara eşlik eden soneler yazarak o döneme göre müzikal devrim yapmış, programlı müzik türünün en eski ve en detaylı örneklerinden birini yaratmıştır.
Yaylılar için 13 Numaralı Sol Majör Serenat ya da yaygın adıyla Eine kleine Nachtmusik, K. 525, Wolfgang Amadeus Mozart tarafından 1787 yılında oda orkestraları için bestelenmiş bir eser. Mozart'ın bu son serenadı, sadece onun değil, tüm klasik müziğin en meşhur eserlerinden birisidir.
Do-Majör Senfoni No.41 (K:551), Wolfgang Amadeus Mozart tarafından 10 Ağustos 1788 tarihinde bestelenen sanatçının son ve aynı zamanda en uzun senfonisidir.
Macar Dansları Johannes Brahms tarafından bestelenmiş 21 dans müziğini barındıran eser. Yazımı 1880 yılında tamamlanmıştır.
Piyano, koro ve orkestra için do minör fantezi, Op. 80, 1808 yılında Ludwig van Beethoven tarafından bestelenmiştir. Koro için yazılan kısım Christophe Kuffner'in bir şiiri üzerine yazılmıştır.
İki klavsen, Yaylılar ve Sürekli bas için BWV 1062 eser sayılı do minör konçerto, Johann Sebastian Bach'ın 1735-1736 yıllarında Leipzig'de yazdığı bir eseridir. Bestecinin Köthen yıllarında yazdığı BWV 1043 eser sayılı re minör iki keman için konçertosunun Leipzig yıllarında bir ton aşağı aktarılıp iki klavsen için yeniden düzenlemiş versiyonudur. İki klavsen ve yaylılar için yazdığı üç konçertonun sonuncusudur.
On iki konçerto grosso (büyük konçerto), Op. 6, Arcangelo Corelli tarafından muhtemelen 1680'lerde yazılmış, ancak 1714'e kadar yayımlanmamış on iki konçertodan oluşan bir koleksiyonudur.
Antonio Vivaldi'nin Op. 10 eser sayılı, flüt, yaylılar ve sürekli bas için bir dizi konçertosudur. Yaklaşık 1729'da Amsterdam yayıncısı Michel-Charles Le Cène tarafından yayınlanmıştır.
Edward Elgar'ın Mi minör Viyolonsel Konçertosu, Op. 85, son önemli eseri olmakla birlikte, solo çello repertuarının temel taşı olan bir eserdir. Elgar, bu eseri Birinci Dünya Savaşı'nın ardından, konserlere gitmeye başlamış halkla birlikte müziğinin modasının geçtiği dönemde bestelemiştir. Elgar'ın lirik ve tutkulu olan Keman Konçertosu'nun aksine, Çello Konçertosu genellikle derin düşüncelere dalmış ve ağıtlı bir şekildedir.
