İçeriğe atla

Pivdenne Tasarım Ofisi

Yujnoye Tasarım Ofisi

Pivdenne Tasarım Ofisi / Yujnoye Tasarım Ofisi, roket ve uzay teknolojisi geliştiricisi olan bir Ukrayna (eski Sovyet) kuruluşudur. Yujnoye Tasarım Ofisi SSCB'de füzenin bilimsel ve tasarım konusundaki çalışmalarını yapan en büyük kuruluşuydu.[1]

Tarihi

Yujnoye'nin yıldönümü için basılmış Grivna

1951 yılına kadar Dnipro taşıt ve traktör üretiminde Sovyetler Birliği'nin öncüsüydü. Bu nedenle 1944 yılında balistik füze geliştirilmesi için kurulan Yuzhmash'ın merkezi teknolojik olarak ileride olan Dnipro'da kuruldu. Yuzhmash, Pavlograd'da kıtalararası balistik füzeler ve bileşenlerini, özellikle de motorları üretti. Tesis R-1, R-2 ve R-5 füzelerinin geliştirme işi Yuzhmash'ındı.

Vasily Sergeevich Budnik başkanlığındaki Yuzhmash, R-1 roketini geliştirme projelerini oluşturdu ve Budnik askeri departmana sundu. Proje kabul edildi ve yüksek kaynamalı yakıt bileşenleri üzerinde yeni bir roket geliştirilmesi üzerinde çalışacak özel bir tasarım bürosu (OKB-586) kuruldu. Daha önce NII-88'de baş mühendis olarak çalışan Mikhail Kuzmich Yangel, OKB'nin baş tasarımcılığına ve V.S.Budnik yardımcılığına atandı.

1956'da Kapustin test sahasında 10 başarılı geliştirilmiş R-1 (R-1UK) denemesi yapıldı. 1959'da Yujnoye, R-12 orta menzilli sıvı yakıtlı balistik füze hizmete soktu ve aynı yıl, yüksek derecede kaynayan ve uzun süreli depolamaya sahip R-16 kıtalararası balistik füzesini geliştirilmesine başlandı.

1966'dan beri, özel bir tasarım bürosu olan OKB-586, Yujnoye Tasarım Bürosu olarak adlandırılmaktadır.[2]

1971'de Yujnoye'ye Vladimir Fyodoroviç Utkin başkanlık etti. Liderliği altında, Demiryolu füze kompleksi için geliştirilen katı yakıtlı RT-23 roketi üretildi. 1983-1993'te üretildi.

Stanislav Nikolayeviç Konyuhov 1991'de genel tasarımcı ve 1995'te genel müdür olarak atandı.

2013-2015 döneminde. Yujnoye, 4,1 milyar Grivna zarar etti.[3]

Ukrayna Devlet Uzay Ajansı'nın 17 Şubat 2016 tarihli emriyle Yujnoye Tasarım Bürosu Genel Müdürü A. V. Degtyarev, Ukrayna Devlet Mali Denetimi'nin (SFIU) tavsiyesi üzerine görevinden aldı.[4]

Pavel Degtyarenko'nun önerisi üzerine, Yujnoye tasarım bürosunun şu anki başkanı Aleksandr Degtyarev'in faaliyetleriyle ilgili soruşturmalar durduruldu.

Temmuz 2016'da, A.V. Degtyarev yeniden göreve getirildi.

Şirketin 2016 yılındaki zararı 1,9 milyar Grivna oldu.

Yujnoye, Ekim 2016'da başlattıkları ay üssü konseptini Mart 2018'de, projesinin tasarımını bitirdiklerini açıkladı. Proje en az 50 yıl süreyle tasarlandı, şu anda 3 boyutlu çizim ve fikir aşamasındadır.

Ağustos 2019'da Yujnoye Tasarım Ofisi tarafından geliştirilen ve Kanadalı Maritime Launch Services projesi için üretilen Siklon-4'ün üçüncü aşaması başarıyla test edildi.

Eylül 2019'da 2017 yılında alınan 3D yazıcı kullanılarak, bir roket motorunun yanma kısmı için bir mikser oluşturuldu. Yujnoye gibi uzay piyasasında 3D baskı makinesi kullanıyorlar. Bunlardan biri Amerikan şirketi Relativity Space 2015'teki kuruluşundan bu yana kendi 3M yazıcılarını yaptı ve Terran-1 için AEON1 motorunu tamamen 3D baskı makinesi ile yapıldı.

Ekim 2019 yılında Yujnoye Tasarım Bürosu zıplayan ay modülü konseptini sundu.

2020'de Yujnoye'ye anonim şirket olması için plan önerildi.

Geliştirme

Roketler

  • R-12
  • R-12
  • R-16
  • Mayak
  • Dnipro
  • Sotka
  • RT-23
  • RT-23 Molodets
  • R-56 (Ay dahil gezegenler arası uçuşlar için deneysel bir süper ağır fırlatma aracıdır)
  • Kosmos
  • Zenit-2
  • Siklon (roket ailesi)
  • Deniz feneri

Uzay aracı

  • Intercosmos'la birlikte Dnepropetrovsk uydusu
  • Tayfun
  • AUOS
  • Celina
  • MısırSat-1
  • Sich-2

Kaynakça

  1. ^ "Государственное конструкторское бюро «Южное» имени академика М.К. Янгеля". Министерство обороны России (официальный сайт). 6 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Eylül 2020. 
  2. ^ 60 лет ГП КБ «Южное» 13 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. // КБ «Южное»
  3. ^ "Коррозия славы". ZN.ua. 17 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ekim 2019. 
  4. ^ Глава ГКАУ посетил Днепропетровских ракетчиков 20 Haziran 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. // КБ «Южное»

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Füze</span> çeşitli güdüm sistemleri ile hedefe yönelen karmaşık silah sistemi

Füze, genellikle bir sevk maddesi, jet motoru veya roket motoruyla desteklenen, kendi kendine hareket edebilen, havada giden menzilli bir silahtır.

<span class="mw-page-title-main">Sergey Korolyov</span> Sovyet mühendis ve bilim insanı (1907–1966)

Sergey Pavloviç Korolyov, Sovyet roket mühendisi, ABD ile SSCB arasında 1950 ve 1960'larda yaşanan Uzay Yarışı sırasında Sovyet uzay araçlarının baş tasarımcısı.

<span class="mw-page-title-main">MIM-14 Nike Hercules</span>

MIM-14 Nike Hercules, Amerikalı Western Electric firması tarafından üretilen ve 1950'li yılların teknolojisini taşıyan bir yüksek irtifa hava savunma füzesidir. Tasarım amacı Sovyet bombardıman uçaklarının ve balistik füzelerinin yüksek irtifada önlenmesidir. Yerden radar güdümlü bir füzedir. 144 km menzil ve 45 km irtifa kapasitesine sahiptir. Katı yakıtlı roket motorunun sağladığı 3.65 mach hızla hedefe yönelir. 500 kg ağırlığındaki harp başlığı parça ve infilak tesirlidir. Sistem mobil hareket kabiliyetine sahip değildir. Nükleer başlık taşıyabilir ve teoride kısmi olarak kara hedeflerine karşı saldırı yeteneği de vardır.

<span class="mw-page-title-main">Rapier</span> İngiliz yapımı yerden radar ve elektro-optik güdümlü bir alçak irtifa hava savunma sistemi

İsmini Yeni Çağ'da Avrupalı soyluların kullandığı ince ve esnek bir kılıçtan alan Rapier, İngiliz silah üreticisi BAE Systems tarafından üretilen yerden radar ve elektro-optik güdümlü bir alçak irtifa hava savunma sistemidir. Tasarım amacı hava üsleri ile bazı stratejik/ekonomik hedeflerin alçak irtifa hava savunmasının sağlanmasıdır.

<span class="mw-page-title-main">9K32 Strela-2</span> Rusya yapımı karadan havaya füze

9K32 Strela-2, NATO rapor ismi adıyla SA-7 Grail, GRAU-Index 9K32 bir IR güdümlü Rus yapımı silahtır.

<span class="mw-page-title-main">RKK Energiya</span>

RKK Energiya, uzay araçları ve uzayda kullanılan çeşitli malzemeler üreten Rus şirketi. Adını Sovyet döneminin ünlü baştasarımcısı Sergey Korolyov'dan alır.

<span class="mw-page-title-main">N1 roketi</span>

N1 Sovyet kozmonotlarını Ay'a götürmek üzere 1960'larda geliştirilen dev uzay roketi. Dört fırlatma denemesinin de başarısız olması üzerine 1976 yılında proje resmen iptal edildi. Sovyetlerin insanlı Ay projeleri olduğunu inkâr etmeleri nedeniyle Perestroyka dönemine kadar varlığı gizli tutuldu.

<span class="mw-page-title-main">Topol-m</span> Rusyanın nükleer başlık taşıyabilen ve dünyanın en uzun menzilli yerden fırlatılan kıtalararası balistik füzesi

RT-2PM2 «Topol-M», Rusya tarafından konuşlandırılan en son kıtalararası balistik füzelerden biridir (RS-24) ve füzenin dağılmasından sonra geliştirilen ilk füzedir. Sovyetler Birliği üretimi RT-2PM Topol mobil kıtalararası balistik füzesinden geliştirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Seyir füzesi</span> Jet motorundan faydalanan güdümlü, antigemi füze sistemidir

Seyir füzesi kaldırıcı kuvvet olarak kanatçıklarının yardımıyla havanın dinamik yapısından, sürüklenmeyi dengelemek için de çekiş kuvvetlerinden bunun içinde jet motorundan faydalanan güdümlü bir füze sistemidir. Kruz füzesi genel olarak içerisinde klasik patlayıcı veya nükleer bomba bulunan savaş başlıklarını yüzlerce kilometre taşımak üzere tasarlanmıştır. Gelişmiş kruz füzeleri süpersonik veya yüksek sesaltı hızla ilerleyen, kendi kendine sevk edebilen, radara yakalanmamak için çok alçak irtifadan uçabilen araçlardır. Genel olarak bu araçlar savaş başlığı taşımaları ayrıca keşif veya gözetleme değil saldırı amacı taşıdıklarından insansız hava aracı sınıfına girmezler.

<span class="mw-page-title-main">AT-4 Spigot</span> SSCB yapımı kablo güdümlü bir tanksavar füzesi

9M111 Fagot SSCB tarafından geliştirilmiş SACLOS sınıfı kablo güdümlü füze ve tanksavar füzesidir. "9M111" ismi GRAU tarafından kullanılmakta olup füzenin NATO rapor adı ise AT-4 Spigotdur.

<span class="mw-page-title-main">AT-6 Spiral</span> SSCB yapımı güdümlü tanksavar füzesi

9K114 Shturm SSCB tarafından geliştirilen SACLOS sınıfı radyo güdümlü bir tanksavar füzesidir. GRAU tarafından verilen ad ise 9K114. Füzenin NATO rapor adı ise AT-6 Spiraldir. Füzenin bilinen adı ise 9M114 Kokon.

<span class="mw-page-title-main">S-300</span> Rusya yapım orta ve kısa menzilde balistik ve benzeri hava saldırılarından korunmak için kullanılan bir hava savunma füze sistemi

S-300 S-300, ilk S-300P versiyonuna dayalı olarak Almaz-Antey tarafından üretilen bir dizi başlangıçta Sovyet ve daha sonra Rus uzun menzilli Karadan Havaya Füze sistemleridir. S-300 sistemi, Sovyet Hava Savunma Kuvvetleri için uçak ve seyir füzelerine karşı savunma yapmak üzere geliştirildi. Balistik füzeleri durdurmak için sonraki varyasyonlar geliştirildi. S-300 sistemi ilk olarak 1979'da Sovyetler Birliği tarafından büyük endüstriyel ve idari tesislerin, askeri üslerin hava savunması ve düşman saldırı uçaklarına karşı hava sahasının kontrolü için tasarlanmıştı. Sistem tamamen otomatiktir, ancak manuel gözlem ve çalıştırma da mümkündür. Bileşenler, merkezi komuta karakolunun yakınında veya 40 km kadar uzakta olabilir. Her radar, merkezi komuta noktası için hedef belirleme sağlar. Komuta merkezi, 80 km mesafeye kadar olan hedefleme radarlarından alınan verileri karşılaştırarak yanlış hedefleri filtreler. Merkezi komuta yeri hem aktif hem de pasif hedef tespit modlarına sahiptir. Hedefi vuruş kabiliyeti oldukça yüksek olan bu füzeler aralarında NATO üyesi Bulgaristan, Slovakya ve Yunanistan'ın da bulunduğu birçok ülke tarafından kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Lavoçkin</span>

NPO Lavoçkin, bir Rus havacılık ve uzay kuruluşudur. Rus uzay programında önemli bir oyuncu olarak, Fregat roket üst aşaması geliştiricisi ve üreticisi olmanın yanı sıra ayrıca Fobos-Grunt olarak adlandırılan gezegenler arası sonda geliştiricisidir. Şu anda Sergey Lemeşevski tarafından yönetilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Sovyetler Birliği'nin uzay programı</span> 1930lu yıllardan dağılıncaya kadar SSCB tarafından yürütülen roket ve uzay keşif programları

Sovyetler Birliği'nin uzay programı, 1930'lu yıllardan 1991'de dağılıncaya kadar eski Sovyetler Birliği (SSCB) tarafından yürütülen roket ve uzay keşif programlarından oluşuyordu. Altmış yıllık geçmişi boyunca, bu öncelikle sınıflandırılmış askeri program, uzay uçuşlarında bir takım öncü başarılar göstermişti, bunlar; ilk kıtalararası balistik füze (R-7), ilk uydu, Dünya yörüngesine ilk canlı taşıma görevi, uzayda ve Dünya yörüngesinde ilk insan, uzayda ve yörüngedeki ilk kadın, ilk uzay yürüyüşü, Ay'la ilk çarpışma, Ay'ın karanlık tarafının ilk görüntüsü ve insansız olarak Ay'a yumuşak iniş, ilk uzay gezgincisi, otomatik olarak ayıklanan ve Ay'dan Dünya'ya getirilen ilk Ay örneği ve ilk uzay istasyonundan oluşmaktadır. İlk gezegenler arası sondalar, kayda değer başka kayıtlar içeriyordu: Venera 1 ve Mars 1, sırasıyla Venüs ve Mars'a uçmuş, Venera 3 ve Mars 2, ilgili gezegen yüzeyi ile çarpışmış ve Venera 7 ve Mars 3 bu gezegenlere yumuşak iniş yapmıştır.

Hruniçev Devlet Uzay Araştırma ve Üretim Merkezi, Rusya merkezli bir uzay aracı, fırlatma aracı, roketler ve balistik füze imalatçısıdır. Şirketin merkezi Moskova'da yer almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Pershing II</span>

Pershing II Silah Sistemi, katı yakıtlı roket motoru taşıyan çok kademeli balistik füze. Martin Marietta tarafından tasarlanmıştır ve MGM-31 Pershing füze ailesine aittir. Amerika Birleşik Devletleri Ordusu'nun envanterinde bulunur ve nükleer kapasitelidir.

<span class="mw-page-title-main">Demiryolu füze kompleksi</span>

Demiryolu füze kompleksi, 1980'lerin başında Sovyetler Birliği tarafından geliştirilen RT-23 Molodets tipi Kıtalararası balistik füzelerin trene yerleştirilmesiyle oluşturulmuş füze kompleksidir. Sabit silolarla karşılaştırıldığında, tren birimleri, düşmanın tam olarak nerede olduklarını bilememesi avantajına sahipti. Uzaydan bakıldığında sıradan trenlerden ayırt edilemezlerdi. Nükleer denizaltılara göre avantajları, daha az karmaşık ve daha düşük maliyetlidir.

Şahab-4, Şahab-3 orta menzilli balistik füzesinden türetilen, inşa edilmemiş bir İran roketiydi. İran Savunma Bakanı tarafından "Şahab-3'ten daha yetenekli bir balistik füze" olarak belirtilen Şahab-4, uzay faaliyetlerinde kullanmak amacıyla üretileceği belirtildiyse de batılı gözlemcilere göre nükleer yetenekli bir balistik füze üretilmesi amaçlanmıştı.

<span class="mw-page-title-main">Nükleer enerjili uçak</span>

Nükleer enerjili uçak, nükleer enerjiyle çalıştırılması amaçlanan bir uçak için bir kavramdır. Amaç, yanan yakıttan gelen ısı yerine, sıkıştırılmış havayı fisyon ısısıyla ısıtacak bir jet motoru üretmekti. Soğuk Savaş sırasında, Amerika Birleşik Devletleri ve Sovyetler Birliği, daha fazla dayanıklılığı nükleer caydırıcılığı artırabilecek nükleer enerjili bombardıman uçaklarını araştırdı, ancak her iki ülke de böylesi bir operasyonel uçak üretmedi.

<span class="mw-page-title-main">Makeyev Roket Tasarım Bürosu</span>

JSC Makeyev Tasarım Bürosu Rusya'nın Miass şehrinde bulunan bir Rus balistik füze tasarım şirketidir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.