İçeriğe atla

Pirinç

Çeltik
Biyolojik sınıflandırma
Âlem: Plantae
Bölüm: Magnoliophyta
(Kapalı tohumlular)
Sınıf: Liliopsida
(Bir çenekliler)
Takım: Poales (Buğdaylar)
Familya: Poaceae
(Buğdaygiller)
Alt familya: Ehrhartoideae
Oymak: Oryzeae
(Pirinçgiller)
Cins: Oryza
L.

Oryza barthii
Oryza glaberrima
Oryza latifolia
Oryza longistaminata
Oryza punctata
Oryza rufipagon
Oryza sativa

Kahverengi, beyaz ve kırmızı indica pirinci karışımı, ayrıca yabani pirinç, Zizania türleri

Pirinç, Buğdaygiller familyasından Oryza sativa (Asya pirinci) veya daha az yaygın olarak Oryza glaberrima (Afrika pirinci) türüne ait bitki ve bu bitkinin tohumlarıdır. Yabani pirinç adı genellikle terim her ne kadar yabani ve evcilleştirilmiş olsa da Zizania ve Porteresia cinslerinin türleri için kullanılır ayrıca ilkel veya ekilmemiş Oryza çeşitleri için de kullanılabilir.

Bir tahıl olarak ıslah edilmiş pirinç, dünyadaki insan nüfusunun yarısından fazlası için, özellikle Asya ve Afrika'da en yaygın tüketilen temel gıdadır.[Liu 1] Şeker kamışı ve mısırdan sonra dünya çapında en yüksek üçüncü üretime sahip tarım ürünüdür.[1] Şeker kamışı ve mısır mahsullerinin büyük bölümleri insan tüketimi dışındaki amaçlar için kullanıldığından, pirinç dünya çapında insanlar tarafından tüketilen kalorinin beşte birinden fazlasını sağlayan, insan beslenmesi ve kalori alımı açısından en önemli gıda ürünüdür.[2] Birçok pirinç çeşidi vardır ve mutfak tercihleri bölgesel olarak değişir.

Küçük rüzgarla tozlaşan çiçeklerle Oryza sativa

Pirinç yetiştirmek için geleneksel yöntem, genç fideleri yerleştirirken veya sonrasında tarlaları sular altında bırakmaktır. Bu basit yöntem iyi bir sulama planlaması gerektirir ancak su altında büyüme durumu olmayan daha az dayanıklı yabani ot ve haşere bitkilerinin büyümesini azaltır ve haşereyi caydırır. Pirinç ekimi için su basması zorunlu olmasa da, diğer tüm sulama yöntemleri büyüme dönemlerinde yabani ot ve zararlı kontrol için daha fazla çaba ve toprağı gübrelemek için farklı yaklaşım gerektirir.

Bhutan]'dan pişmiş kahverengi pirinç

Tek çenekli olan pirinç normalde yıllık bitki olarak yetiştirilir, ancak tropikal alanlarda çok yıllık olarak da yaşayabilir ve 30 yıla kadar budanmış bitki kökünden süren filizler vasıtasıyla mahsul üretebilir.[3] Pirinç ekimi, düşük işgücü maliyetleri ve yüksek yağmur düşüşü olan ülke ve bölgeler için çok uygundur. Ancak pirinç, su kontrollü teras sistemlerinin kullanılmasıyla dik bir tepede veya dağ alanda bile neredeyse her yerde yetiştirilebilir. Ana türü Asya'ya ve Afrika'nın belirli bölgelerine özgü olsa da, yüzyıllarca süren ticaret ve ihracat, onu dünya çapında birçok kültürde yaygınlaştırdı. Pirinç üretimi ve tüketiminin 2010 yılında küresel sera gazı emisyonlarının %4'ünden sorumlu olduğu tahmin edilir.

Özellikler

Pirinç bitkisi 1-18 m (3-59 ft) uzunluğa kadar büyüyebilir, bu bazen çeşitliliğe ve toprak verimliliğine bağlı olarak daha çok olabilir. Uzun, ince yaprakları 50-100 cm (20-40 in) uzunluğunda ve 2-25 cm (34-9+78 in) genişliğindedir. Küçük rüzgarla tozlaşan çiçekler sarkık çiçeklenme 30-50 cm (12-20 in) uzunluğa kadar dallı bir yay şeklinde üretilir. Yenilebilir tohum tanesi (caryopsis) 5-12 mm (316-1532 in) uzunluğunda ve 2-3 mm (332-18 in) kalınlığındadır.

Pirincin işlenmesi ve yan ürünleri

  • Kırık taneler: Bir tam tanenin dörtte üçünden küçük olan pirinç taneleri. Pirinç unu yapımında ve evcil hayvan mamalarında kullanılır.
  • Pirinç kabuğu: Pirinç tanesini içine alan dış kaplama veya kabuk tabakası. Kabuk yenmez.
  • Pirinç kepeği: Pirincin üst tabakası. Tahıllarda, karışımlarda ve vitamin konsantrelerinde bir bileşendir ve pirinç kepeğinin gıda kalitesinde olmayan cinsleri hayvan yemlerinde kullanılır.
  • Pirinç kepeği yağı: Pirinç kepeğinden çıkartılan yüksek kaliteli bir yemeklik yağdır.
  • Pirinç unu: Öğütülmüş kabuksuz veya esmer pirinçtir. Alerjenik değildir ve bu da onu, glütene ve buğday unu ürünlerine karşı alerjisi bulunanlar için bir buğday alternatifi olarak çok değerli hâle getirir. Pirinç hamuru, cips ve başka aperitif yiyecekler ve kahvaltı amaçlı tahıl ürünleri üretilmek üzere tabaka hâline getirilebilir.
Çeltik Tarlaları

Pirinç tipleri

  • Aromatik pirinç: Kavrulmuş fındık veya patlamış mısıra benzer bir doğal aroması ve tadı vardır. En yaygın yerli aromatik pirinçler basmati, jasmine ve della 'dır.
  • Kısa taneli pirinç: Kısa, tombul, hemen hemen yuvarlak olan tanelerdir.
  • Orta taneli pirinç: Uzunluğu eninin iki veya üç katı olan, uzun taneli pirinçten daha kısa ve geniş taneler. Pişirilmiş taneler daha nemli ve yumuşak olur ve uzun taneli pirince göre birbirine yapışma eğilimi daha fazladır.
  • Tatlı pirinç: Kısa, tombul, opak taneli pirinç. Pişirildiğinde pirinç şeklini kaybeder ve çok yapışkan ve glutenli olur.
  • Uzun taneli pirinç: Uzunluğu eninin dört veya beş katı olan uzun ve ince taneler. Pişirildiğinde tane tane, hafif ve yumuşak olur.

Dünya pirinç üretimi

Çeltik daha ziyade tropikal ve suptropikal iklim şartlarında, güney ve güneydoğu Asya ile Afrika'da yaygın olarak yetiştirilir. En çok Muson Asyası'nda yetişir.

Türkiye pirinç üretimi

Çeltik (Kabuğu çıkarılmamış pirinç) Türkiye'nin bütün bölgelerinde yetiştirilmektedir, fakat en fazla ekiliş alanı ve üretim miktarına sırasıyla Marmara ve Karadeniz Bölgeleri sahiptir. Buna karşılık Ege ve Doğu Anadolu Bölgelerinde ekiliş çok azdır.[4]

En fazla çeltik %70,2 oranıyla Marmara Bölgesinde üretilir. Edirne %41,2 oranıyla Türkiye'de en çok pirinç üretimi yapan ildir.

Yerel ürünlerde ayrıcalık oluşturulmasında ve bu ürünlerin kırsal ekonomiye katkısının yükselmesinde önemli yer tutan 'coğrafi işaretler' pirinçte de ürünün değerini artırıyor.

Türk Patent ve Marka Kurumundan İpsala pirinci, Karacadağ pirinci, Tosya Pirinci, Bolu Kıbrıscık pirinci ve Konuralp pirinci için coğrafi işaret tescili alındı. Ayrıca İpsala pirinci için AB coğrafi işaret başvurusu yapıldı. Terme pirinci, Gönen pirinci, Biga inci pirinci ve Yusufeli pirinci için coğrafi işaret tescili başvurusu bulunuyor.

Dünya Çeltik Üretimi - 2005
(milyon metrik ton)
 Çin185
 Hindistan129
 Endonezya54
 Bangladeş40
 Vietnam36
 Tayland27
 Myanmar25
 Pakistan18
 Filipinler15
 Brezilya13
 Japonya11
Dünya Toplamı700
Kaynak:
Gıda ve Tarım Örgütü (FAO)
[1]19 Haziran 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
Jumli Marshi, kahverengi pirinç Nepal
Pirinç birçok şekil, renk ve boyutta olabilir.
El yapımı mikroskop altında tek pirinç tanesi
Oryza sativa, yaygın olarak Asya pirinci olarak bilinir

Mineraller ve vitaminler

100 g pişirilmemiş haşlanmış pirinçte mineral ve vitaminler:[5]

İsimİsim 2Miktar
mg
B1 vitaminitiyamin0,07
B2 vitaminibiboflavin0,049
Demir0,8
E vitamini0,11
Fosfor115
Kalsiyum28
Magnezyum25
Potasyum115
Sodyum5

Notlar

  1. ^ Abstract, "Rice feeds more than half the world's population."

Kaynakça

  1. ^ "Crops/Regions/World list/Production Quantity (pick lists), Rice (paddy), 2018". UN Food and Agriculture Organization, Corporate Statistical Database (FAOSTAT). 2020. 11 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2019. 
  2. ^ Smith, Bruce D. (1998) The Emergence of Agriculture. Scientific American Library, A Division of HPHLP, New York, 0-7167-6030-4.
  3. ^ "The Rice Plant and How it Grows". International Rice Research Institute. 6 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  4. ^ "TÜRKİYE'DE ÇELTİK ÜRETİMİ 1 MİLYON TONA ÇIKTI". www.tarimorman.gov.tr. 22 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mayıs 2023. 
  5. ^ "USDA (Rice, white, long-grain, regular, raw, unenriched)". 3 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Nisan 2011. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">İpsala</span> Edirnenin ilçesi

İpsala Marmara Bölgesi'nin Trakya kesiminde, Edirne iline bağlı, yüzölçümü 753 km² olan bir ilçedir. Batıda Yunanistan, kuzeybatıda Meriç, kuzeydoğuda Uzunköprü, doğuda ve güneyde Keşan, güneybatıda Enez ilçeleri ile çevrilidir.

<span class="mw-page-title-main">Höşmerim</span> Türk mutfağına (Marmara, Ege, İç Anadolu, Doğu Marmara, Doğu Karadeniz yörelerine) ait tatlı

Höşmerim ya da Hoşmerim, Marmara başta olmak üzere Ege, İç Anadolu bölgelerinde üretilen bir çeşit irmik helvasının adıdır; Türkiye'nin bazı illerinde ise un helvasına höşmerim denilmektedir. Rize'de ve diğer bazı Doğu Karadeniz yörelerinde de Kaymaklı taze süt süzgeçle süzülerek bir tavaya boşaltılır. Sonrasında tavaya mısır ununun, peynir ve tuzun eklenmesiyle Hoşmerim-Hoşmer (Höşmerim-Höşmer) yapılır. Doğu Karadeniz'de geleneksel olarak güneş duasına çocuklarca çıkıldıktan sonra evlerden toplanılan un, yağ, tuz, süt gibi yiyeceklerden helva ve höşmer yapılıp yenir.

<span class="mw-page-title-main">Pilav</span> Pirinç temelli yemek

Pilav; pirinç, bulgur gibi taneli bitkilerin veya şehriye, kuskus gibi makarna türlerinin suda pişirilmesiyle yapılan bir yemektir.

<span class="mw-page-title-main">Tarhana çorbası</span>

Tarhana çorbası, Anadolu, Balkanlar ve Orta Asya gibi geniş bir coğrafyada çeşitli yapım şekilleriyle görülen çorba çeşididir. Önemli bölümü yoğurttan oluşan Tarhana çorbası besleyici olduğu kadar kuru toz şeklinde olduğu için uzun süre saklanabilir.Mecmuâ-i Fevâid, Ali Eşref Dede'nin Yemek Risalesi, Melceü’t-Tabbâhînde tarifi verilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Nar</span> Kınagiller familyasından bir bitki türü

Nar, kınagiller (Lythraceae) familyasından, içinde küçük çekirdekleri ve meyve gövdesini oluşturan yüzlerce tanecik bulunan, hafif ekşi ve bazen tatlı tadı olan, ılıman iklimlerde yetişen bir meyve türü.

<span class="mw-page-title-main">Çavdar</span> tahıl türü ve bitki

Çavdar, Poaceae (buğdaygiller) familyasından bir tahıl bitkisi.

<span class="mw-page-title-main">Boza</span> bir tür mayalı tahıl içeceği

Boza, darı irmiği, su ve şekerden üretilen bir kış içeceğidir. Bilinen en eski Türk içeceklerinden biridir. Günümüzde eski Osmanlı coğrafyası ile Orta Asya coğrafyasının bazı kısımlarında yapılır. Balkan coğrafyasından Türkiye, Kosova, Bulgaristan, Makedonya, Arnavutluk, Bosna-Hersek, Karadağ, Sırbistan, Romanya gibi ülkelerde ve Asya'dan Kazakistan, Kırgızistan kesimlerinde içilen bir içecektir.

<span class="mw-page-title-main">Elma</span> gülgillerden bir meyve

Elma, gülgiller (Rosaceae) familyasından kültürü yapılan bir meyve türü.

<span class="mw-page-title-main">Tahıl</span>

Tahıl ya da hububat genellikle buğdaygillerden hasat edilen ürünlere ve onların tohumlarına verilen addır.

<span class="mw-page-title-main">Bakla</span> baklagiller (Fabaceae) familyasına adını veren, gıda ve yem bitkisi olarak tarımı yapılan tek yıllık bitki

Bakla, baklagiller (Fabaceae) familyasına adını veren, gıda ve yem bitkisi olarak tarımı yapılan tek yıllık bir bitkidir.

<span class="mw-page-title-main">Kestane şekeri</span>

Kestane şekeri, kestane ve şekerli şerbet karışımı bir tatlı. Bursa'nın meşhur tatlılarından bir tanesidir. Kestane şekeri Bursa ili sınırları içindeki Uludağ'da yetişen kestanelerden yapılmaktadır. Kestane şekeri haşlanmış kestane soyulduktan sonra tülbentlere bağlanarak kaynayan şerbet içine batırılarak yapılır. Kestane şekerinin çikolata vb tatlarla kaplı türleri de vardır.

<span class="mw-page-title-main">Un</span> öğütülmüş tahıl

Un, tahılların öğütülmesiyle elde edilen ince toza verilen addır. Başta ekmek ve hamur işleri olmak üzere pek çok gıdanın temel bileşenidir. Genellikle buğdaydan elde edilen toza sadece un denir. Arpa, yulaf, çavdar, mısır, nohut gibi bitkilerden elde edilen un ise, yaygın olarak o tahılın adıyla birlikte mısır unu, arpa unu biçiminde adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">Tarım devrimi</span> kömünal mülkiyet

Tarım devrimi ya da neolitik devrim, insan topluluklarının ilk kez tarım yapmasıyla gerçekleşen ve bu toplumların sosyo-ekonomik yapılarında devrimsel dönüşümler yaratan süreçtir. Bu süreç, insan topluluklarının avcılık ve toplayıcılıktan tarıma ve bir daha bırakmamak üzere yerleşik düzene geçişlerini temsil etmektedir. Bu geçiş, kabaca 2,5 milyon yıllık insanlık tarihinde çok önemli bir dönüm noktasına işaret etmektedir. İnsanlık, bu kadar bir süre sürdürdüğü avcılık-toplayıcılık düzeninden, ihtiyaçlarını karşılamak için yaşadığı çevreyi aktif olarak değiştiren bir türe dönüşmüştür. Arkeolojik veriler, çeşitli bitki ve hayvan evcilleştirmelerinin dünya genelinde altı farklı bölgede, birbirinden etkilenmeksizin bağımsız olarak, 10 bin ile 7 bin yıl öncesinde gelişme gösterdiğini ortaya koymaktadır. Bilinen en eski kanıtlar bu bölgelerin Güneybatı Asya, Güney Asya, Kuzey ve Orta Afrika ile Orta Amerika’nın, tropik ve subtropik kuşaklarında yer aldığını ortaya koymaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Siyez</span>

Siyez, kaplıca ya da einkorn, Fransa, Fas, Yugoslavya ve Türkiye'de yetişen, Triticum boeoticum türünden yabani buğday türünün kültüre alınmış formudur. Triticum dicoccum buğdayı ile birlikte erken dönemde kültüre alınan buğday türlerindendir. İlk kez Güneydoğu Anadolu Bölgesinde yer alan Karaca Dağ'da evcilleştirildiği düşünülüyor.

<span class="mw-page-title-main">Durum buğdayı</span> Özellikle makarna yapımında kullanılan buğday türü

Durum buğdayı, tetraploid buğday türüdür. Durum buğdayı günümüzde yaygın olarak yetiştirilmekte olup ticari açıdan büyük öneme sahiptir. Orta Doğu'da yetişen baskın buğdaydır.

<span class="mw-page-title-main">Kaynatılmış pirinç</span> Yarı pişirilmiş pirinç

Kaynatılmış pirinç kabukta kısmen kaynatılmış pirinçtir. Bunun üç temel adımı ıslatma, buharlama ve kurutmadır. Bu adımlar ayrıca pirinci elle işlemeyi, beslenme profilini arttırmayı ve dokusunu değiştirmeyi kolaylaştırır. Dünyanın çeltik üretiminin yaklaşık% 50'si kaynatılıyor. Bu, Hindistan, Bangladeş, Pakistan, Myanmar, Malezya, Nepal, Sri Lanka, Gine, Güney Afrika, İtalya, İspanya, Nijerya, Tayland, İsviçre, ABD ve Fransa gibi dünyanın birçok bölgesinde uygulanmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Şişmiş pirinç</span>

Şişmiş pirinç Hint altkıtasındaki şişmiş tahıl türüdür, pirinçten yapılır, kahvaltılık gevrekleri veya atıştırmalık yiyeceklerde yaygın olarak kullanılır. Hindistan, Pakistan, Bangladeş ve Nepal'de popüler bir sokak yemeği olarak kullanılır. Genellikle pirinç tanelerinin buharın varlığında yüksek basınç altında ısıtılmasıyla yapılır, ancak üretim yöntemi çok değişkendir. Hindistan alt kıtasında, muri, mudhi, murai, mamra, porri veya arsi porri olarak bilinir. Şişirilmiş pirinç taneleri ile yapılmış bir Filipinli aperitif Ampaw, yeot-gangjeong ve gangjeong'un bir bileşeni olan Kore'de şişirilmiş pirinç taneleri Twibap (튀밥) popülerdir. Şişirilmiş pirinç keki olan rikwato türü de yaygındır.

<span class="mw-page-title-main">Siru-tteok</span>

Siru-tteok, ufalanmış kırmızı fasulyeden ve beyaz pirinçten yapılan yemek çeşitlerine verilen addır. Bu yemek çeşidi, yapışkan pirinç veya pirinç ununun hamur haline getirilerek kırmızı fasulye ya da soya fasulyesi ile beraber buharda pişirilmesiyle yapılır.

Çampa pirinci, Güneydoğu Asya bölgesine özgü, yüksek verimliliğe ve kuraklık karşısında dayanıklılığa sahip bir pirinç çeşidi.

<span class="mw-page-title-main">Bitki evriminin zaman çizelgesi</span>

Bu içerik, bitkilerin evrim sürecindeki kayda değer adaptasyonları ve önemli ekolojik değişiklikleri jeolojik zaman grafiğine dökerek sürecin daha anlaşılır olması için düzenlenmiştir.