İçeriğe atla

Pilades

Orestes ve Pylades Sunakta Tartışıyor, 1614 Pieter Lastman (1583-1633)

Yunan mitolojisinde, Pylades (Eski Yunan : Πυλάδης)Phocian Kralı Strophius ve Anaxibia'ın oğludur. Anaxibia, Atreus'un kızıdır ve Agamemnon ile Menelaos'un kızkardeşidir.[1][2] Daha çok Agamemnon'un oğlu olan kuzeni Orestes ile olan ilişkisiyle tanınır.

Mitoloji

Orestes ve Pylades'in Tanışması

İphigenia bir rahibe olarak Tauris'te aralarında kardeşi Orestes ve arkadaşı Pylades'in bulunduğu esirleri selamlarken Artemis Pompeii'de bir Roma freski, MS 1. yüzyıl

Orestes, annesi Klytemnestra'nın ve Aegisthus ilişkisi dolayısıyla, Phocis'e gönderilir. Orada Pylades ile büyür ve onu en yakın arkadaşı olarak görür. Orestes uzaktayken, Klytemnestra kocası ve Orestes'in babası Agamemnon'u öldürür.

Euripides ve Sofokles'in Elektra Oyunu, Aschylos'un Adak Sunucuları Oyunu

Bir yetişkin olarak Orestes, babası Agamemnon'un intikamını almak için Miken'e / Argos'a geri döner. Orestes, arkadaşı Pylades'in yardımıyla annesi Klytemnestra'yı ve sevgilisi Aegisthus'u öldürür. Pylades çok önemsiz bir karakter gibi görünse de, Orestes'in babasının intikamını alma planının tartışmasız en hayati parçasıdır. Aschylos'un Oresteia, üçlemesindeki ikinci oyun olan Adak Sunucularında, Pylades sadece bir kere konuşur. Onun replikleri, Orestes'in bocalamaya başladığı ve annesini öldürmeye karar verdiği anda gelir. Orestes'i intikam planını uygulamaya ve cinayeti gerçekleştirmeye ikna eden Pylades'tir. Pylades'in dizelerinin önemi, Orestes'in yanında insandan daha fazlasını temsil edip edemeyeceğine dair spekülasyonlara sebep olur; ilahi teşvik veya kader rolünü oynar.[3]

Elektra ve Orestes'in intikamını anlatan diğer versiyonlarda (Sofokles'in Elektra oyunu ve Euripides'in Elektra oyunu bunu konu almaktadır), Pylades Orestes'e eşlik eder ama konuşmaz.

Pausanias'a göre, Pylades, Nauplius iki oğlunu, (Oeax ve Nausimedon) Aegisthus'a yardım etmeye geldikleri için öldürür.[4]

Pylades ve Orestes, François Bouchot . Pylades, çılgınlık sırasında Orestes'i korurken gösterilmiştir.
Pylades ve Orestes, Iphigenia'nın Önüne Kurban Olarak Getirilirken, Benjamin West, 1766

Euripides'in Orestes Oyunu

Pylades anavatanına döner, ancak Orestes'in işlediği cinayete yardım ettiği için babası tarafından sürgüne gönderilir. Daha sonra Orestes'in yanına döner. Orestes, işlediği cinayet yüzünden idam edilecektir ve bunu önlemek için plan yaparlar. Orestes'in amcası Menelaos'un karısı Helen'i; Menelaos'un idamı önlemeye çalışmayacağını anladıklarında, öldürmeye çalışırlar. Ancak, girişimleri tanrıların müdahalesi ile başarısız olur. Daha sonra Helen ve Menelaos'un kızı Hermione'yi rehin alırlar. Apollo bu kavgayı çözmek için gelir ve hepsinin kaderlerini anlatarak, kavgayı önler. Bunun içine Pylades'in, Orestes'in kız kardeşi Elektra ile evlenmesi de dahildir. Bu olayların çoğu Euripides'in Orestes oyununda anlatılmıştır.

Euripides'in İphigenia Tauris'te Oyunu

Pylades, Euripides'in diğer oyunlarından biri olan Iphigeneia in Tauris'te oyununda önemli bir rol oynamıştır. Erinyelerin öfkesinden kurtulmak isteyen Orestes, Apollon'un kehaneti üzerine Tauris'teki Artemis Heykelini, Atina'ya getirmek için Tauris'e gider. Orestes, Pylades ile Tauris'e gider ve ikili, aralarında Artemis'e kurban edilecek olan yabancılarla hapsedilirler. Orestes, barbarlardan korktuğu için bir çılgınlığa kapılır; Pylades, Lucian'ın Amores'inde anlatıldığı gibi, "sadece bir sevgili gibi değil, aynı zamanda bir baba gibi" davranarak ona refakat eder.[5] Artemis'in kurbanlarını getirmekle görevli rahibe, Orestes'in kız kardeşi Iphigeneia'dır . Kendisinden Yunanistan'a bir mektup götürmesi halinde Orestes'i serbest bırakmayı teklif eder; Orestes bunu reddeder ama Pylades mektubu götürmeyi kabul eder. Ancak sonunda Orestes ve İphigenia kardeş olduğunu anlarlar ve üçü birlikte, Artemis'in Heykelini de alarak kaçarlar.[6]

Pylades ve Orestes

Orestes ve Pylades arasındaki ilişki, Roma döneminin bazı yazarları tarafından romantik veya homoseksüel olarak görülmüştür. Lucianos'unEros Diyalogu ("Kalbin İşleri") yazısında, Heteroseksüellik ve homoerotizmin yararları ve avantajlarını karşılaştırır ve Orestes'in ve Pylades, aşk ilişkisi içindeki arkadaşlığın asıl temsilcileri olarak gösterilmiştir.

1734'te George Frederic Handel'in Oreste operası (Giangualberto Barlocci'nin 1723 tarihli Roma librettosuna dayanarak) Londra'daki Covent Garden'da prömiyerini yaptı. Lucianos'un eserlerinin 18. yüzyıldaki ünü ve genel olarak iyi bilinen Greko-Romen kahramanlık homoerotizm geleneği, o dönemin tiyatro izleyicilerine Orestes ve Pylades'in ilişkisini oldukça doğal olarak algılamasını sağlamıştır.

Kaynakça

  1. ^ Robin Hard, The Routledge Encyclopedia of Greek Mythology, 2008, p. 708
  2. ^ The Routledge Handbook of Greek Mythology. 29 West 35th Street, New York, NY 10001: Taylor & Francis Group. 2004. ss. 510, 566, 705, 708. ISBN 0-203-44633-X. 
  3. ^ Aeschylus. The Oresteia. Trans. Hugh Lloyd-Jones. Los Angeles: University of California Press, 1979. Print.
  4. ^ Pausanias, Graeciae Descriptio 1.22.6
  5. ^ Lucian. The Amores. Trans. W.J. Baylis.
  6. ^ Euripides. Iphigenia Among the Taurians. Trans. Moses Hadas and John McLean. New York: Random House, Inc., 2006. Print.

Notlar

İlgili Araştırma Makaleleri

Helen veya Truvalı Helen, Argoslu Helen, Spartalı Helen ya da Latincede Helena; Yunan mitolojisine göre dünyanın en güzel kadınıdır. Zeus ile Leda veya Nemesis’in kızı olduğuna inanılan bu kadın; Klitemnestra, Kastor, Polluks, Philonoe, Foibe ve Timandra’nın da kardeşidir. Spartalı Menelaos ile evlenmiştir ve inanışa göre Hermione ile Nikostratus adında çocukları vardır. Troylu Paris tarafından kaçırılması, Truva Savaşı’nın en ciddi nedenidir.

<span class="mw-page-title-main">Helenus</span>

Yunan mitolojisinde Helenus kibar ve zeki bir kâhindi.

<span class="mw-page-title-main">Truva Savaşı</span> Yunan mitolojisinde efsanevi savaş

Truva Savaşı, Yunan mitolojisinde M.Ö. 12. veya 13. yüzyıl civarında meydana gelen efsanevi bir çatışmadır. Savaş, Truvalı Paris'in Helen'i Sparta kralı kocası Menelaos'tan almasının ardından Akalar (Yunanlar) tarafından Truva şehrine karşı yürütülmüştür. Savaş Yunan mitolojisindeki en önemli olaylardan biridir ve başta Homeros'un İlyada'sı olmak üzere Yunan edebiyatının birçok eserinde anlatılmaktadır. İlyada'nın özü on yıl süren Truva kuşatmasının onuncu yılında dört gün iki gecelik bir dönemi anlatır; Odisseia ise savaşın kahramanlarından biri olan Odisseia'un eve dönüş yolculuğunu anlatır. Savaşın diğer bölümleri, fragmanlar halinde günümüze ulaşan epik şiirler döngüsünde anlatılır. Savaştan bölümler, Yunan tragedyası ve Yunan edebiyatının diğer eserleri ile Virgil ve Ovid gibi Romalı şairler için malzeme sağladı.

<span class="mw-page-title-main">Orestes</span> Agamemnon ve Klytemnestranın oğlu

Orestes, Truva Savaşı'nda savaşan Miken kralı Agamemnon ve Klytemnestra'nın oğludur. Çılgınlığı ve arınması, birçok Antik Yunan oyununa ve efsanesine konu olmuştur.

Yunan mitolojisinde, Arkas sonradan Arkadya kralı olan bir avcıdır. İnsanlara ekmek pişirme, dokuma sanatını öğretmesi ve Arkadya'ya tarımı yayması ile tanınırdı.

<span class="mw-page-title-main">Likaon</span> Yunan mitolojisinde Arkadya kralıı

Yunan mitolojisinde Lycaon ya da Lykaon, efsanenin en popüler versiyonunda, Zeus'un gerçekten her şeyi bilip bilmediğini test etmek isteyen Lykaon, kendi oğlu Nyctimus'un öldürüp, etini Zeus'a sunan Arkadya kralıydı.

Yunan mitolojisinde, Acrisius veya Akrisios Argos'un bir kralıydı. Ünlü Yunan yarı tanrı kahramanı Perseus'un büyükbabasıydı.

Elektra tragedyası, Sofokles'in günümüze ulaşan yedi oyunundan biridir.

İfigenia veya İphigenia, Miken Kralı Agamemnon ile Clytemnestra'nın kızıdır. Kardeşleri ise Elektra, Orestes ve Khrysothemis'tir.

<span class="mw-page-title-main">Orestes (oyun)</span> Evripides trajedisi

Orestes, Euripides Makedonya'ya göç etmeden önce Atina'da sergilenen son oyunudur. Bu oyunun M.Ö. 480 civarında sergilendiği düşünülmektedir. Adaletin koruyucusu mitolojik yaratıklar olan Erinyeler, Orestes'in işlediği cinayet yüzünden Orestes'in peşine düşerler. Ancak ona halisülasyonlar gördürür ve hem bedensel hem de zihinsel olarak zayıf düşmesini sağlarlar.

Euripides, İphigenia Aulis'te oyununu ömrünün son on sekiz ayını geçirdiği Makedonya'da yazmıştır. Adaşı olduğu oğlu, oyunu M.Ö. 405 yılında sergilemiştir. Korint'te Alkmaeon ve Bakkhalar adlı oyunları ile birlikte bir tetralojinin parçası olan oyunun, Euripides'in oğlu veya yeğeni tarafından yönetildiği düşünülmektedir. Oyun, Dionysia şehir festivali yarışmasında birincilik ödülünü kazandı.

<span class="mw-page-title-main">Tindareos</span> Sparta kralı

Yunan mitolojisinde, Tyndareos / Tyndareus bir Sparta kralıdır.

<span class="mw-page-title-main">Ethra (Theseus'un annesi)</span>

Yunan mitolojisinde Aethra veya Aithra veya Ethra

Merops adı Yunan mitolojisinde birden fazla karakterin adıdır:

Yunan mitolojisinde Astyoche ya da Astyocheia aşağıdaki karakterlerdir:

<span class="mw-page-title-main">İphigeneia Tauris'te</span> Evripides trajedisi

İphigenia Tauris'de, Euripides tarafından MÖ 414-412 arasında yazılmış ve günümüze kadar ulaşan trajedi oyunlarından biridir. Yine Euripides'in İphigenia Avlis'de adlı oyunundan sonraki zamanı anlatır. Aristotales, Poetika'sında oyuna sık sık değinir ve kardeşlerin birbirini tanıma sahnesini oldukça başarılı bulur. Oyun, Peloponez Savaşı esnasında sergilenmiştir. Oyun bir prologos, parados, 3 stasimon, 3 epeisodion ve ekodos'tan oluşur. Oyun sonunda, tanrıça Athena gelerek, kurguyu sonuca bağlar. Oyun, Tauris'teki Artemis Tapınağı önünde geçer.

Lacedaemon ya da Lakedaimon, Lakonya'nın efsanevi kralıydı ve Yunan mitolojisinde, Pleaides'ten biri olan Taygete ve Zeus'un oğluydu. Eurotas'ın kızı prenses Sparta'dan, Sparta'nın kralı Amyclas ile Argos'un kraliçesi Eurydice'nin babası olmuştur. Taygete, daha önceki mitolojik anlatımlarda, Artemis ile bir ilişkilendirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Alfios (tanrı)</span>

Alfios veya Alpheios, Alfios, Yunan mitolojisinde bir nehir ve aynı zamanda da nehir tanrısıydı.

<span class="mw-page-title-main">Aidos</span> Yunan mitolojisinde saygı ve mütevazılık tanrıçası

Aidos veya Aedos Yunan mitolojisinde ; utanç, alçakgönüllülük, saygı ve mütevazılık tanrıçasıydı. Aidos, bir nitelik olarak insanları yanlış yapmaktan alıkoyan saygı ya da utanç duygusuydu. Aynı zamanda bu ifade, zengin bir kişinin yoksulların yanında hissedebileceği, şans ya da liyakat sebebiyle olsa bile servet eşitsizliğinin nihayetinde hak edilmediği duygusunu da ifade ediyordu. Antik ve Hristiyan dönem alçakgönüllülüğü ortak temaları paylaşır: ikisi de bencilliği, benmerkezciliği, kibri ve aşırı gururu reddeder; aynı zamanda insan sınırlarını da tanırlar. Aristoteles bunu kibir ve korkaklık arasında bir orta yol olarak tanımlar.

<span class="mw-page-title-main">Klitemnestra</span> Yunan Mitolojisinden bir karakter

Clytemnestra, Miken Kralı Agamemnon'un karısıdır ve Helen'in kız kardeşidir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.