Pigpen şifrelemesi

Pigpen şifresi veya Pigpen şifrelemesi (alternatif olarak masonik şifre, Mason şifresi, Rosicrucian şifresi, Napolyon şifresi veya tic-tac-toe şifresi olarak da anılır),^[2]^[3] harfleri bir ızgaranın parçaları olan sembollerle değiştiren geometrik bir basit yerine koyma şifresidir. Örnek anahtar, harflerin ızgaraya atanmasının bir yolunu göstermektedir.

Güvensizlik

Pigpen şifresi, çok az kriptografik güvenlik sunar. Kendisini diğer basit monoalfabetik yerine koyma şifrelerinden yalnızca harfler yerine semboller kullanmasıyla ayırır ve bu sembollerin kullanımı kriptanalizi engellemeye yardımcı olmaz. Ek olarak, Pigpen'in öne çıkması ve tanınabilirliği, güvenlik açısından tartışmasız bir şekilde değersiz olmasına yol açmaktadır. Pigpen'in bilgisi o kadar yaygındır ki, bir engelleyicinin bu şifreyi gerçekten "kırması" gerekmeyebilir, ancak amaçlanan alıcının yapacağı gibi sadece "deşifre etmesi" gerekebilir.

Pigpen'in basitliği nedeniyle, şifreler ve gizli yazılar hakkındaki çocuk kitaplarında sıklıkla yer almaktadır.^[4]

Tarihçe

Şifrenin antik^[5]^[6] bir şifre olduğuna inanılmaktadır ve İbrani hahamlar ile ortaya çıktığı söylenmektedir.^[7]^[8] Thompson, Hıristiyan Haçlı Seferleri sırasında Tapınak Şövalyeleri'nin bir pigpen (domuz kafesi) şifresi kullandığını gösteren kanıtlar olduğunu" yazmaktadır.^[9]^[10]

Parrangan & Parrangan, bunun "16. yüzyılda Mason olması muhtemel bir kişi tarafından kişisel notlarını saklamak için" kullanıldığını yazmaktadır.^[11]

1531 yılında Cornelius Agrippa, mevcut bir Yahudi Kabalistik geleneğine atfettiği Gül-Haç şifresinin erken bir biçimini tanımlamıştır.^[12] Daha sonraki yazarlar tarafından Dokuz Oda Kabalası ("The Kabbalah of the Nine Chambers") olarak adlandırılan bu sistem, Latin alfabesi yerine İbrani alfabesi kullanmış ve görünürde herhangi bir kriptolojik amaçtan ziyade dini sembolizm için kullanılmıştır.^[13]

7 Temmuz 1730'da Olivier Levasseur adlı bir Fransız Korsan, hiçbir zaman bulunamayan ancak Seyşeller'de olduğu tahmin edilen hazinesinin yerini içerdiği iddia edilen domuz ağılı şifresiyle yazılmış bir kağıt parçası attı. Şifrenin tam konfigürasyonu da belirlenememiştir; bu durum, şifreyi standart konfigürasyonundan daha da karmaşık hale getirmek için farklı bölümlerde farklı harflerin kullanılmasının bir örneğidir.

Bu şifrenin varyasyonları, hem Rosicrucian kardeşliği^[14] hem de Masonlar tarafından kullanılmıştır, ancak ikincisi pigpen şifresini o kadar sık kullanmıştır ki sistem sıklıkla Mason şifresi olarak adlandırılır. Hysin bunun masonlar tarafından icat edildiğini iddia etmektedir. Bunu 18. yüzyılın başlarında tarih ve ayin kayıtlarını gizli tutmak ve loca liderleri arasındaki yazışmalar için kullanmaya başladılar.^[3]^[15]^[16] Bu sistemi, gravürlerin bir parçası olarak kullanan Mason mezar taşları da bulunabilir. 1697'de açılan New York'taki Trinity Kilise Mezarlığı'ndaki en eski taşlardan biri, "Ölümü hatırla" (bkz. "memento mori") olarak deşifre edilen bu türden bir şifre içermektedir.^[17]

George Washington'ın ordusu, alfabenin çok daha rastgele bir biçimiyle sistem hakkında belgelere sahipti. Bu sistem Amerikan İç Savaşı sırasında Konfederasyon hapishanelerindeki Birlik mahkûmları tarafından kullanılmıştır.^[17]

Örnek

Yukarıdaki örnekte gösterilen Pigpen şifre anahtarı kullanılarak, "X noktayı işaretler " şifreli metinde şu şekilde işlenir:

Örnek bir pigpen mesajı

Varyantlar

Bu sistemin temel unsurları, ızgara ve noktalardır. Bazı sistemler X'leri kullanır, ancak bunlar bile yeniden düzenlenebilir. Yaygın olarak kullanılan bir yöntem sembolleri yukarıdaki resimde gösterildiği gibi sıralar: ızgara, ızgara, X, X. Yaygın olarak kullanılan başka bir sistem sembolleri ızgara, X, ızgara, X olarak sıralar. Bir diğeri ise ızgara, ızgara, ızgara, her hücrede alfabenin bir harfi ve sonuncusunda bir "&" karakteri bulunur. İlk ızgaradaki harflerde nokta yoktur, ikincideki harflerin her birinde bir nokta vardır ve üçüncüdeki harflerin her birinde iki nokta vardır. Bu sonuncusunun bir başka varyasyonu Newark Şifresi olarak adlandırılır ve noktalar yerine herhangi bir uzunlukta veya yönde çıkıntı yapabilen bir ila üç kısa çizgi kullanır. Bu, gerçekte var olandan daha fazla sayıda farklı karakter olduğu yanılsamasını verir.^[18]

XVII. yüzyılda Rosicrucians tarafından kullanılan bir başka sistemde, dokuz hücreli tek bir ızgara ve her hücrede veya "kafes"de (pen) 1 ila 3 nokta kullanılırdı. Yani ABC sol üst kafeste, ardından DEF ve GHI ilk satırda, sonra JKL MNO PQR grupları ikincide ve STU VWX YZ üçüncüde yer alırdı.^[2]^[17] Şifrelendiğinde, her semboldeki noktanın konumu (sol, orta veya sağ), o kafesteki hangi harfin temsil edildiğini gösterirdi.^[1]^[17] Daha zor sistemler, alfabenin standart olmayan bir biçimini kullanır, örneğin ızgarada geriye doğru, sütunlarda yukarı ve aşağı yazmak,^[4] veya tamamen rastgele bir harf kümesi.

Tapınakçı şifresi ("Templar cipher"), Tapınak Şövalyeleri tarafından kullanıldığı iddia edilen bir yöntemdir ve Malta Haçı'nın bir varyantını kullanır.^[19] Bu, muhtemelen 18. yüzyılda Yeni-Tapınakçı (Neo-Templars) (Masonlar) tarafından kullanılan bir şifredir ve 12-14. yüzyıllarda Haçlı Seferleri sırasında Tapınak Şövalyeleri dini tarikatının şifresi değildir.^[20]

Notlar

^ ^a ^b Wrixon, s. 182-183
^ ^a ^b Barker, s. 40
^ ^a ^b Wrixon, s. 27
^ ^a ^b Gardner
^ Bauer, Friedrich L. "Encryption Steps: Simple Substitution."Decrypted Secrets: Methods and Maxims of Cryptology (2007): 43.
^ Newby, Peter. "Maggie Had A Little Pigpen."Word Ways 24.2 (1991): 13.
^ Blavatsky, Helena Petrovna. The Theosophical Glossary. Theosophical Publishing Society, 1892, p. 230
^ Mathers, SL MacGregor. The Kabbalah Unveiled. Routledge, 2017, p. 10
^ Thompson, Dave. "Elliptic Curve Cryptography." (2016)
^ MacNulty, W. K. (2006). Freemasonry: symbols, secrets, significance. London: Thames & Hudson, p. 269
^ Parrangan, Dwijayanto G., and Theofilus Parrangan. "New Simple Algorithm for Detecting the Meaning of Pigpen Chiper Boy Scout (“Pramuka”)."International Journal of Signal Processing, Image Processing and Pattern Recognition 6.5 (2013): 305–314.
^ Agrippa, Henry Cornelius. "Three Books of Occult Philosophy, or of."JF (London, Gregory Moule, 1650) (1997): 14–15.
^ Agrippa, Cornelius, Three Books of Occult Philosophy, 19 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 18 Nisan 2024
^ Hynson, Colin. "Codes and ciphers."5 to 7 Educator 2006.14 (2006): v–vi.
^ Kahn, 1967, p.~772
^ Newton, 1998, p. 113
^ ^a ^b ^c ^d Pratt, pp. 142-143
^ Glossary of Cryptography
^ McKeown, Trevor W. "Purported Templars cipher". freemasonry.bcy.ca. 3 Mart 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2016.
^ Guénon, René (2004). Studies in Freemasonry and the Compagnonnage. Fohr, Henry D.; Bethell, Cecil; Allen, Michael tarafından çevrildi. Sophia Perennis. s. 237. ISBN 978-0900588518.

Kaynakça

Barker, Wayne G., (Ed.) (1978). The History of Codes and Ciphers in the United States Prior to World War I. Aegean Park Press. ISBN 0-89412-026-3.
Gardner, Martin (1972). Codes, ciphers and secret writing. Courier Corporation. ISBN 0-486-24761-9.
Kahn, David (1967). The Codebreakers. The Story of Secret Writing. Macmillan.
Kahn, David (1996). The Codebreakers. The Story of Secret Writing. Scribner. ISBN 0-684-83130-9.
Newton, David E. (1998). "Freemason's Cipher". Encyclopedia of Cryptology. Bloomsbury Academic. ISBN 0-87436-772-7.
Pratt, Fletcher (1939). Secret and Urgent: The story of codes and ciphers. Aegean Park Press. ISBN 0-89412-261-4.
Shulman, David; Weintraub, Joseph (1961). A glossary of cryptography. Crypto Press. s. 44.
Wrixon, Fred B. (1998). Codes, Ciphers, and other Cryptic & Clandestine Communication. Black Dog & Leventhal Publishers, Inc. ISBN 1-57912-040-7.