Pietro Badoglio
Pietro Badoglio | |
---|---|
İtalya Başbakanı | |
Görev süresi 25 Temmuz 1943 - 18 Haziran 1944 | |
Hükümdar | III. Vittorio Emanuele |
Yerine geldiği | Benito Mussolini |
Yerine gelen | Ivanoe Bonomi |
İtalya Dışişleri Bakanı | |
Görev süresi 11 Şubat 1944 - 8 Haziran 1944 | |
Yerine geldiği | Raffaele Guariglia |
Yerine gelen | Ivanoe Bonomi |
Kişisel bilgiler | |
Doğum | 28 Eylül 1871 Grazzano Monferrato, Asti, Piemonte |
Ölüm | 1 Kasım 1956 (85 yaşında) Grazzano Badoglio, Asti, Piemonte |
Partisi | Ulusal Faşist (1943 öncesi) Bağımsız (1943 sonrası) |
Ödülleri | |
Askerî hizmeti | |
Bağlılığı | İtalya |
Branşı | Kraliyet İtalyan Ordusu |
Hizmet yılları | 1892-1940 |
Rütbesi | İtalya Mareşali |
Çatışma/savaşları | I. İtalya-Habeşistan Savaşı Trablusgarp Savaşı I. Dünya Savaşı II. İtalya-Habeşistan Savaşı |
Pietro Badoglio (d. 28 Eylül 1871; Grazzano Monferrato, Asti, Piemonte - ö. 1 Kasım 1956; Grazzano Badoglio, Asti, Piemonte), İtalyan asker ve siyasetçi. Eylül 1943'te Müttefiklerle, İtalya'nın II. Dünya Savaşı'ndan çekilmesini sağlayan ateşkes antlaşmasını gerçekleştirdi.
Orduya 1890 yılında topçu asteğmeni olarak girdi. I. Dünya Savaşı sırasında, 6 Ağustos 1916 tarihinde Monte Sabotino'nun alındığı askerî harekâtı planlayıp yönetti. 24 Ekim 1917 tarihinde Caporetto Çarpışması'nda birliklerinin yenilgiye uğramasına karşın, savaştan sonra general rütbesine terfi etti ve İtalya adına ateşkes görüşmelerini yürüttü. 1919 yılında genelkurmay başkanlığına atandı. Başlangıçta Mussolini'ye karşı kayıtsız bir tutum takındı ve 1922 yılındaki Roma Yürüyüşü'nden sonraki bir yıl kadar siyasetin dışında kaldı. Bir buçuk yıl Rio de Janeiro'da büyükelçilik yaptıktan sonra, yeniden orduya dönmek üzere Mussolini tarafından ülkeye çağrıldı. 4 Mayıs 1925 tarihinde ikinci kez genelkurmay başkanlığına getirildi; 26 Mayıs 1926 tarihinde Mareşal rütbesine terfi etti.
1929-1933 yılları arasında Sabotino markisi unvanıyla Libya valiliği yaptı. 1935 yılında II. İtalya-Habeşistan Savaşı sırasında Emilio De Bono'nun yerine İtalya Etiyopya İşgal Ordusunun komutanlığına getirildi ve 1936 yılında Addis Ababa'yı ele geçirdi. Daha sonra Addis Ababa dükü unvanını aldı. 1938 yılında Etiyopya genel valiliğine, 1939 yılında da üçüncü kez genelkurmay başkanlığına getirildi.
1940 yılında İtalya'nın II. Dünya Savaşı'na girme hazırlıkları konusunda Mussolini ile anlaşmazlığa düştü. 1940 yılında İtalyan orduları başkomutanı olarak Fransa ile ateşkes görüşmelerine katıldı. Yanlış bir karar olarak gördüğü ve tam bir yıkımla sonuçlanan Yunanistan seferinin ortasında istifa ederek Mussolini'nin girişimlerinin sorumluluğunu üstlenmeyi reddetti; yerine general Ugo Cavallero getirildi. Mussolini'ye karşı çıkışının ahlaki kaygılardan mı, yoksa askeri nedenlerden mi kaynaklandığı belli değildir.
25 Temmuz 1943 tarihinde Mussolini'nin devrilip tutuklanmasından sonra kral tarafından hükûmet başkanı olarak görevlendirildi. Derhal Müttefikler ile ateşkes görüşmelerine başladı ve Almanya'ya savaş açtı. Haziran 1944'te de kralın çekilmesinden sonra iktidardan ayrıldı. Grazzano Badoglio'daki aile evine çekildi ve 1946 yılında anılarını yayımladı.
1956 yılında öldü.