Pierre Laval
| Pierre Laval | |
|---|---|
 | |
| Fransa başbakanı | |
| Görev süresi 18 Nisan 1942 - 20 Ağustos 1944 | |
| Cumhurbaşkanı | Philippe Pétain |
| Yerine geldiği | François Darlan |
| Yerine gelen | Charles de Gaulle |
| Görev süresi 11 Temmuz 1940 - 13 Aralık 1940 | |
| Cumhurbaşkanı | Philippe Pétain |
| Yerine geldiği | Philippe Pétain |
| Yerine gelen | Pierre-Étienne Flandin |
| Görev süresi 7 Haziran 1935 - 24 Ocak 1936 | |
| Cumhurbaşkanı | Albert Lebrun |
| Yerine geldiği | Fernand Bouisson |
| Yerine gelen | Albert Sarraut |
| Görev süresi 27 Ocak 1931 - 20 Şubat 1932 | |
| Cumhurbaşkanı | Gaston Doumergue Paul Doumer |
| Yerine geldiği | Théodore Steeg |
| Yerine gelen | André Tardieu |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 28 Haziran 1883 Châteldon, Fransa |
| Ölüm | 15 Ekim 1945 (62 yaşında) Fresnes, Fransa |
| Partisi | Sosyalist (1914–23) Bağımsız (1923–45) |
| Dini | Roma Katoliği |
Pierre Laval (28 Haziran 1883 - 15 Ekim 1945), Fransız politikacı. Üçüncü Cumhuriyet döneminde, 27 Ocak 1931'den 20 Şubat 1932'ye ve ikinci kez 7 Haziran 1935'ten 24 Ocak 1936'ya kadar Fransa Başbakanı olarak görev yaptı.
İlk yılları
Babası bir kafe sahibiydi ve kasap ve postacılık işlerinde köyde çalıştı; aynı zamanda bir bağ ve at sahibi idi. Laval, Chateldon köy okulunda eğitim gördü. 15 yaşındayken, Bakalorya'da çalışmak için Paris'te bir liseye gönderildi. Zooloji eğitimi almak için Lyon'un güneyine gitti. Lyon'un 62 km güneybatısında Saint-Étienne'de yaşarken, 1903 yılında Sosyalistlere katıldı.
Laval 24 yaşındayken 1907 yılında Paris'e döndü, avukatlık yaptı. Askere çağrıldı ve cephelerde hizmet ettikten sonra bacaklarındaki varis sebebiyle taburcu edildi. Bu dönemde Laval, George Sorel ve Hubert Lagardelle'nin sol kanat doktrinlerine aşina oldu. 1909 yılında, Hukuk'a döndü.
Siyasi kariyeri
1914'ten 1919'a kadar sosyalist milletvekili, 1927'den 1940'a kadar senatör, 1925'ten itibaren ise defalarca bakanlık yaptı (1926'da Adalet Bakanı, 1930-1932'de Çalışma Bakanı).
1931-1932 yıllarında Fransa başbakanı, 1934'ten 1936'ya kadar Dışişleri Bakanı, 1935-1936 yıllarında tekrar Başbakan ve aynı zamanda Dışişleri Bakanı oldu. Bu dönemde İtalya'ya ve Almanya'ya yakınlaşma yanlısı oldu.
1935'te Sovyetler Birliği ile bir yardımlaşma antlaşması imzaladı. 1936'da Halk Cephesi'nin seçim zaferini kazanmasıyla iktidar tarafından dışlandı ve aşırı sağa geçti.
II. Dünya Savaşı yılları
1940'ta Philippe Pétain hükûmetinin Başbakan Vekili ve Dışişleri Bakanı, 1942'den 1944'e kadar Vichy Hükûmeti'nin Başbakanı oldu.
Fransız Kuzey Afrikası'na (Meşale Harekâtı) Müttefik çıkarmaları başlayınca, Wehrmacht Fransa'nın güneyini işgal etti. Adolf Hitler, Fransız hükûmetinin onun yanında savaşmaya hazır olup olmadığını sormaya devam etti ve Vichy hükûmetinin İngiltere'ye karşı savaş ilan etmesini istedi. Laval ve Pétain kesin bir şekilde teklifi reddetmeyi sürdürmeye karar verdiler. Bu süre boyunca ve 1944'teki Normandiya çıkarması sırasında Laval, aşırı işbirlikçi bakanlara karşı bir mücadele içindeydi.
Yaklaşık iki ay sonra, Laval ve diğerleri Almanlar tarafından tutuklandı ve Belfort'a nakledildi.[1] Müttefiklerin ilerleyişinin hızı göz önüne alındığında, 7 Eylül 1944'te Vichy hükûmetinden geriye kalanlar Belfort'tan Almanya'daki Sigmaringen yerleşim bölgesine taşındılar. Pétain, Sigmaringen'deki Hohenzollern kalesine yerleşti. İlk başta Laval da bu kalede ikamet ediyordu. Ocak 1945'te, Sigmaringen yerleşim bölgesinin 12 km dışındaki Wilflingen'deki Stauffenberg kalesine götürüldü. Nisan 1945'te ABD Generali George S. Patton'ın ordusu Sigmaringen'e yaklaştı, bu yüzden Vichy bakanları kendi sığınacak yerler aramaya başladılar. Laval, İspanya'ya gitmek için izin aldı ve bir Luftwaffe uçağıyla Barselona'ya uçtu. Ancak 90 gün sonra de Gaulle, İspanya'ya Laval'ı iade etmesi için baskı yaptı. Onu İspanya'ya uçuran aynı Luftwaffe uçağı, Avusturya'nın Amerikan işgali altındaki bölgesine uçurdu. Amerikalı yetkililer hemen Laval ve karısını tutukladı ve onları Özgür Fransızlara teslim ettiler. Fresnes Hapishanesinde hapsedilmek üzere Paris'e uçtular. Madam Laval daha sonra serbest bırakıldı; Pierre Laval vatana ihanetten yargılanmak üzere cezaevinde kaldı. Tutuklanmadan önce, kendisi için bir ev kiraladığı Portekiz'in Sintra şehrine taşınmayı planlamıştı.[2][3]
Yargılanması ve idamı
İki duruşma yapılacaktı. Hataları olmasına rağmen, Pétain davası çok sayıda ilgili materyalin sunulmasına ve incelenmesine izin verdi. Vatana ihanet davasının hükmünü bekleyen tutukluluğu sırasında, Laval tek kitabını, ölümünden sonra yayınlanan Diary'yi (1948) yazdı. Kızı Josée de Chambrun, yazdıklarını hapishaneden sayfa sayfa kaçırdı.[4]
Laval, hemşehrilerini başından beri onların çıkarları doğrultusunda hareket ettiğine ikna edebileceğine kesinlikle inanıyordu. René de Chambrun, Laval'ın avukatlarına "Kayınpeder her şeyi aydınlatacak büyük bir dava istiyor" dedi: "Savunmasını hazırlamasına, konuşmasına, tanık çağırmasına ve yurt dışından ihtiyacı olan bilgi ve belgeleri almasına izin verilirse, kendisini suçlayanları şaşırtacaktır." dedi. Laval, 4 Ağustos'ta avukatlarından birine sordu. "Hiçbir duruşma ve yargılama olmayacak. Seçimlerden önce hüküm giyeceğim ve kurtulacağım."[5]
Laval'in davası 4 Ekim 1945 Perşembe günü saat 13:30'da başladı. Devletin güvenliğine ve düşmanla istihbarata (iş birliğine) karşı komplo kurmakla suçlandı. Üç savunma avukatı vardı (Jaques Baraduc, Albert Naud ve Yves-Frédéric Jaffré). Avukatlarından hiçbiri onunla daha önce tanışmamıştı. Onunla oturan, konuşan, dinleyen ve dikte etmek istediği notları tutan Jaffré'nin çoğunu gördü. Laval'in masumiyetine hızla ikna olan Baraduc, Chambrun'larla temasını sürdürdü ve ilk başta Laval'in beraat edeceği veya en fazla geçici sürgün cezası alacağı yönündeki kanaatlerini paylaştı. Direniş'in bir üyesi olan Naud, Laval'in suçlu olduğuna inanıyor ve onu, ciddi hatalar yaptığını, ancak kısıtlama altında hareket ettiğini savunmadayken belirtti. Laval onu dinlemedi; masum olduğuna ve bunu kanıtlayabileceğine ikna olmuştu. Naud, "Sanki hayatı değil kariyeri tehlikedeymiş gibi davrandı" dedi.[6]
Laval'ın mahkeme salonunda bulunmadığı sırada ölüm cezası verildi. Avukatlarının yeniden yargılanması talebi reddedildi.[7]
İnfaz, Fresnes Hapishanesinde 15 Ekim sabahı olarak belirlendi. Laval, ceketinin astarına dikilmiş bir şişeden zehir alarak idam mangasını kandırmaya çalıştı. Bir intihar notunda, Fransız askerlerinin bir "adli suçta" suç ortağı olmaları niyetinde olmadığını açıkladı. Ancak zehir o kadar eskiydi ki etkisizdi ve kurtarma çabaları Laval'ı canlandırdı.[8] Laval, avukatlarının infazına tanık olmasını istedi. "Fransa yaşa!" diye bağırarak vuruldu. İddialara göre "Katiller!" Bağırışları ve "Yaşasın Laval!" sesleri hapishaneden duyuldu.[9] Laval'ın dul eşi bir İngiliz gazetesine, "Bir adamı konuşmasına izin vermeden yargılamak Fransız usulü değil" dedi, "O her zaman karşı böyle - Alman usulüyle savaştı."[10]
Cesedi başlangıçta, Thiais mezarlığında isimsiz bir mezara gömüldü. Kasım ayında Montparnasse Mezarlığı'nda Chambrun aile kabristanına gömüldü.
Kızı Josée Laval, 1948'de Churchill'e bir mektup yazarak, babasını öldüren idam mangasının "İngiliz üniforması giydiğini" öne sürdü.[11][12][13]
Mektup, bir Amerikan muhafazakar gazetesi olan Human Events'in Haziran 1949 sayısında yayınlandı.
Eleştiriler
Almanlara karşı direnen Özgür Fransa Birlikleri'ni yakalatmak için Joseph Darnand'a milis teşkilatını kurdurmuş, Fransa'daki komünist ve Yahudilerin yakalanarak Almanya'ya gönderilmesi ve komünistlerin sıkıyönetime teslim edilmesi gibi icraatlara imza atmıştır. Siyasi kariyeri boyunca pek çok defa zikzak çizmiş, daima kuvvetli görünenlerin yanında olmuştur. Fakat en son Naziliğe bulaşınca bir daha temize çıkamamış, 1945 sonbaharında kurşuna dizilmiştir. Güç karşısında ezilen çapsız politikacı örneklerinden biri olan Laval, idama mahkûm olan mareşal Philippe Pétain gibi kurtulamamıştır. Araya giren onca dış politikacılara ve baskı gruplarına karşın de Gaulle idam emrini vermiştir. Fransızlar, Pierre Laval'ı Fransa tarihinin yüz karası olarak görmektedir.
Kaynakça
- ^ they arrived there on 19 August 1944 (Fred Kupferman (2016): Pierre Laval, online 6 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., 979-1021019089).
- ^ Heinzen, Ralph (17 Ağustos 1944). "Quislings Between Two Fires As France Falls. Laval May Head for Portugal--Fate of Petain Uncertain". The Republic. Columbus, Indiana. s. 9. 6 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2021 – Newspapers.com vasıtasıyla.
A law partner of his son-in-law, Count Rene de Chambrun, had gone to Portugal and leased an estate in Laval's name for three years. It is north of Lisbon near Cintra, on the sea and surrounded by high walls.
- ^ Heinzen, Ralph (16 Ağustos 1944). "Laval Ready to Flee When Nazis Leave France; Petain May Stick". The Coshocton Tribune. Coshocton, Ohio. s. 1. 9 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ağustos 2016 – Newspapers.com vasıtasıyla.
A law partner of his son-in-law, Count Rene de Chambrun, had gone to Portugal and leased an estate in Laval's name for three years. It is north of Lisbon near Cintra, on the sea and surrounded by high walls.
- ^ Laval, Pierre, The Diary of Pierre Laval (With a Preface by his daughter, Josée Laval), New York: Scribner's Sons, 1948.
- ^ Baraduc, Jaques, Dans la Cellule de Pierre Laval, Paris: Editions Self, 1948, p. 31.
- ^ Cole, Hubert, Laval, New York: G. P. Putnam's Sons, 1963, pp. 280–1.
- ^ Naud, pp. 249–57; Baraduc, pp. 143–6; Jaffré, pp. 263–7.
- ^ Warner. pp. 415–6. For detailed accounts of Laval's execution, see Naud, pp. 276–84; Baraduc, pp. 188–200; Jaffré, pp. 308–18.
- ^ Chambrun, René de, Mission and Betrayal 1949-1945, London: André Deutch, 1993, p. 134.
- ^ Evening Standard, 16 October 1945 (cover page).
- ^ Pegler, Westbrook (23 Temmuz 1954). "Of 'Human Events'". The Monroe News-Star. Monroe, Louisiana. s. 4. 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ağustos 2016 – Newspapers.com vasıtasıyla.
- ^ Pegler, Westbrook (23 Haziran 1954). "Pegler Tells France's Case Against Britain, U. S." El Paso Herald-Post. El Paso, Texas. s. 16. 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ağustos 2016 – Newspapers.com vasıtasıyla.
- ^ Pegler, Westbrook (23 Temmuz 1954). "As Pegler Sees It". The Kingston Daily Freeman. Kingston, New York. s. 4. 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ağustos 2016 – Newspapers.com vasıtasıyla.
- Pierre Laval İngilizce Wikipedia maddesi
- Hitler Kitabı Sh:413, Yazarlar: Henrik Eberle / Matthias Uhl (ed.)
