İçeriğe atla

Pierre Augereau

Pierre Augereau
Doğum21 Eylül 1757(1757-09-21)
Paris, Fransa
Ölüm12 Haziran 1816 (58 yaşında)
La Houssaye-en-Brie, Fransa
Bağlılığı Fransa Krallığı
 Prusya Krallığı
 Napoli Krallığı
 Birinci Fransa İmparatorluğu
Rütbesiİmparatorluk Mareşali
Çatışma/savaşlarıFransız Devrim Savaşları
Napolyon Savaşları
Ailesi
EşiGabrielle Grach
İmza

Charles Pierre François Augereau (1757, Paris - 1816, La Houssaye-en-Brie[1]), Castiglione dükü, Fransız mareşal ve Yüksek meclis üyesi.

Fransız Devrim Savaşları'nda İspanya ile savaşırken hızlı bir şekilde yükselişe geçti ve yakında İtalya'daki Napoleon Bonaparte bünyesindeki bir bölük komutanlığına atandı. Bonapart'ın 1796 savaşlarında yer aldı. Devrim sonrasında 19 Mayıs 1804'te İmparatorluk Mareşali oldu. Bourbon Restorasyonu'nda Kral XVIII. Louis'in hizmetine girdi. Yüz Gün savaşlarında Napolyon'a katılmak istedi. Fakat Napolyon, Augereau'nin hizmetini reddederek onu Fransa'ya ihanet etmekle suçladı. Napolyon'un ölümünden sonra XVIII. Louis, Augereau'nun askerî ünvanlarını elinden aldı ve Augereau'ya ödenen emekli maaşını da kesti. 1816'da öldü ve Père Lachaise Mezarlığı'na gömüldü.

İlk yılları

Augereau, Paris'te, Parisli bir meyve satıcısının (bazı kaynaklarda bir hizmetçi olarak geçer) oğlu olarak doğdu. On yedi yaşında orduya yazıldı ve Clare Piyade Alayı'na katıldı, ancak kısa süre sonra terhis edildi. Daha sonra dragonlara katıldı. Ünlü bir kılıç ustası ve düellocu olan Augereau çıkan bir tartışmada subayın birini öldürerek Fransa'dan kaçmak zorunda kaldı. Sonraki 13 yıl boyunca Avrupa'yı dolaştı. Rus Ordusu'nda Osmanlı İmparatorluğu'na karşı hizmet ettiğini, 1790'daki İzmail Kuşatması'na çavuş olarak katıldığını[2] ve sonrasında firar ettiğini, daha sonra Prusya prensi Henry'nin piyade alayına katılarak Prusya Ayak Muhafızları'nda da görev yaptığını öne sürdü. Bir toplu firar planlayarak firar etti ve Saksonya'ya gitti.[3]

1781'de Fransa kralı XVI. Louis, firariler için bir af ilan etti ve Augereau memleketine döndü. 1784'te süvari birliğine katıldı ve karabinyer ordusunda görev yaptıktan sonra Napoli Krallığı'na gönderildi. Napoli'deyken Gabrielle Grach adında bir kadınla kaçtı ve iki sevgili 1788-1791 yıllarını geçirdikleri Portekiz'e gitti. Fransız Devrimi patlak verdikten sonra Portekizliler, Augereau'yu hapse attı. Gabrielle, yetkililere sevgilisini serbest bırakmaları için bir şekilde ikna etti ve çift Fransa'ya döndü. Eylül 1792'de Augereau, Alman Lejyonu adlı gönüllü süvari birliğine katıldı.[4]

Fransız Devrim Savaşları

Augereau, Fransız Devrim Savaşları sırasında Arcole'deki köprüde, 15 Kasım 1796

Augereau'nun birliği, Nisan 1793'te Vendée isyanını bastırmak için gönderildi. Alman Lejyonu''ndan birçok asker taraf değiştirdi ve bazı subaylar, Augereau ve François Séverin Marceau da dahil olmak üzere kendilerini hapiste buldular. Serbest bırakıldıktan sonra, önce kısa bir süre 11. Hafif Süvari Alayı'nda görev yaptı, ardından General Jean Antoine Rossignol'un yaveri olarak hizmet etti. Daha sonra General Jean-Antoine Marbot için Toulouse'da yeni askerlere eğitim verdi. Marbot, Augereau'nun azmini beğendi ve Augereau, kısa sürede Marbot ailesinin yakın bir dostu oldu.[5]

Augereau'nun ne zaman veya tuğgeneral rütbesine terfi edip etmediği belli değildir, ancak Doğu Pireneler Ordusu'na katılarak 23 Aralık 1793'te tümen generalliğine terfi etti.[6] Ocak 1794'te General Jacques François Dugommier ordu komutanı olduğunda, ordu yeniden organize edildi. Augereau, bir tümenin komutanı oldu ve 29 Nisan'dan 1 Mayıs'a kadar süren Boulou Savaşı'nda önemli bir rol oynadı. Yanıltıcı akınlarla General Luis Firmín de la Unión tarafından yönetilen İspanyol Ordusu'nun dikkatini dağıttı. Boulou zaferinden sonra ordu, Augereau'nun ordunun sağ kanadını elinde tuttuğu kısa bir mesafe boyunca İspanya'ya ilerledi. 13 Ağustos'ta San-Lorenzo de la Muga Savaşı'nda, emrindeki 10.000 Fransız askeriyle 20.000 İspanyol askerinin saldırılarını ustaca püskürttü. 17 Kasım'da Dugommier, Kara Dağ Savaşı'nda İspanyollara karşı büyük bir taarruz başlattı. İlk gün, Augereau'nun saldırısı İspanyol ordusunun sol kanadını yendiyse de diğer Fransız saldırıları başarısız oldu. Dugommier ikinci gün öldürüldü, ancak bir gün aradan sonra ilerleme devam etti ve İspanyollar bozguna uğratıldı.

Augereau, 5 Ağustos 1796'da Castiglione Murabesi'nin kazanılmasında büyük rol oynadı. General Marcellin Marbot, anılarında, Augereau'nun bu savaştan önce Bonapart'ı bile cesaretlendirdiğini yazmıştır. Ancak, Marbot bu olaylara doğrudan tanık olmadığı ve Augereau'ya açıkça sempati duyduğu için bu güvenilir kaynak olmayabilir. Her durumda, Castiglione'de zaferi mümkün kılan, şüphesiz Bonapart'ın stratejist olarak üstünlüğüydü. 3 Ağustos'ta, Bonapart General Peter Quasdanovich'in Avusturya kolordusunu yenerken, Augereau ise General Dagobert Sigmund von Wurmser'in Avusturya ordusunu oyaladı. 11.000 askeriyle, General Anton Lipthay'ın tugayına saldırarak geri çekilmeye zorladı. Günün sonunda, Augereau 20.000 Avusturyalı ile karşı karşıya kaldı. Savaş, Avusturyalılara yaklaşık 1,000 kayıp verdirdi, Fransız kayıpları da ağır oldu ve General Martial Beyrand öldürüldü. Augereau'nun cesur duruşu, Bonapart'ın Quasdanovich'i bertaraf etmesine, ardından ana kuvvetlerini toplayarak iki gün sonra Castiglione'de Wurmser'i yenmesine olanak sağladı.[7]

1797'de Napolyon, Augereau'yu Jakoben direktuvar üyelerinin yanına, Paris'e gönderdi. Augereau ve onun liderliğindeki birlikler, konseydeki üyeleri ikna ederek 18 Fructidor (4 Eylül 1797) darbesini gerçekleştirdi.

General Pierre Augereau, Kasım 1799'da Napolyon Bonapart'ın iktidara gelmesini sağlayan 18 Brumaire darbesinde aktif olarak rol almadı. Ancak, Napolyon'u desteklediği için ödüllendirildi ve Birinci Fransız İmparatorluğu kurulduktan sonra, 19 Mayıs 1804'te, İmparatorluk Mareşali unvanını aldı.

Napolyon Savaşları

Augereau, Fransa'nın Britanya işgali için hazırlıklar yaptığı sırada Brest'te bir birliğin komutanlığını yaptı. Avusturya ve Rusya'dan gelen tehditlerin artması nedeniyle Napolyon işgali iptal ettiğinde, birlik Grande Armée'nin VII. Kolordusuna dönüştürüldü. Augereau, bu birlikle Üçüncü Koalisyon Savaşı'nda savaştı. Kolordusu, Ulm seferi sırasında ordunun iletişim hatlarını sağlamakla görevlendirildi. Konstanz ve Bregenz savaşlarında savaştıktan sonra, 13 Kasım 1805'te Dornbirn'de General Franz Jelačić'in Avusturya tümenini takip edip yok etti. Bu olayın ardından Frankfurt am Main'in işgali gerçekleşti. Bu sırada sevgilisi Gabrielle, Augereau seferdeyken öldü.[8]

1814'te Augereau'ya Lyon ordusunun komutanlığı verildi. Ancak zamanla Koalisyon kuvvetleri ile anlaşmaya vardığına dair suçlamalara maruz kaldı. Bourbon hanesinin tekrar iktira gelmesiyle Kral XVIII. Louis'e hizmet etmeye başladı. Ancak, Yüz Gün savaşları sırasında Napolyon'un tarafına geçmek istedi. İmparator Napolyon, Augereau'nin hizmetini reddetti ve onu 1814'te Fransa'ya ihanet etmekle suçladı.

1815'te Napolyon'un yenilgisinin ardından tekrar tahta çıkan Kral XVIII. Louis, Augereau'nun askerî ünvanlarını elinden aldı ve emekli maaşını vermedi. Augereau, bir yıl sonra La Houssaye'deki malikanesinde ölerek Père Lachaise Mezarlığı'na defnedildi.[9]

Kaynakça

Dipnot
  1. ^ Michel Cadé, « Augereau (Charles, Pierre, François) », in Nouveau Dictionnaire de biographies roussillonnaises 1789-2011, vol. 1 Pouvoirs et société, t. 1 (A-L), Perpignan, Publications de l'olivier, 2011, 699 p. (ISBN 9782908866414)
  2. ^ Macdonell, A. G. (Archibald Gordon), 1895-1941. (1996). Napoleon and his marshals. Londra: Prion. ISBN 1853752223. OCLC 36661226. 
  3. ^ Elting-Chandler, s. 2–3
  4. ^ Elting-Chandler, s. 3–4
  5. ^ Elting-Chandler, s. 4–5
  6. ^ Elting-Chandler, s. 5–6
  7. ^ Boycott-Brown, s. 396–397
  8. ^ Elting-Chandler, s. 11
  9. ^ Castle of La Houssaye 6 Kasım 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. on Napoleon & Empire website
Genel
  • Andreossi, Baron A. F. La Campagne sur le ..., 1800–1801
  • Bouvier, Bonaparte en Italie
  • Boycott-Brown, Martin. The Road to Rivoli. London: Cassell & Co., 2001. 0-304-35305-1
  • Michel Cadé, « Augereau (Charles, Pierre, François) », in Nouveau Dictionnaire de biographies roussillonnaises 1789–2011, vol. 1 Pouvoirs et société, t. 1 (A-L), Perpignan, Publications de l'olivier, 2011, 699 p. (9782908866414)
  • Ducasse, Baron A. Précis de la campagne de ... de Lyon en 1814
  • Elting, Colonel John R. "The Proud Bandit". Chandler, David (ed.). Napoleon's Marshals. New York: Macmillan, 1987. 0-02-905930-5
  • Koch, Mémoires de Masséna
  • Marbot, Mémoires
  •  Bu madde artık kamu malı olan bir yayından alınan metni içeriyor: Rose, John Holland (1911). "Augereau, Pierre François Charles". Encyclopædia Britannica. 2 (11. bas.). ss. 900–901. 
  • Smith, Digby. The Napoleonic Wars Data Book. London: Greenhill, 1998. 1-85367-276-9

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Napolyon Bonapart</span> Fransız asker ve imparator (1769–1821)

Napolyon Bonapart veya I. Napolyon kısaca Napolyon, Fransız asker, politikacı ve 1804-1814 arası Fransa imparatoru. Gerek Fransız Devrim Savaşları gerekse Napolyon Savaşları sırasında Fransa'ya önderlik ettiği gibi tüm Avrupa'yı da etkilemiş önemli bir komutandır. Girdiği savaş ve çatışmaların büyük bölümünü kazanmış, 1815'teki nihai yenilgisine kadar hızla Avrupa kıtasının hakimiyetini ele geçirmiştir. Tarihteki en önemli komutanlardan biri olan Napolyon'un savaşları dünyanın her yerinde askerî okullarda ders olarak okutulmaktadır ve kendi Avrupa tarihinin en ünlü ve en tartışmalı siyasi figürlerinden birisidir.

<span class="mw-page-title-main">Birinci Fransız İmparatorluğu</span> Napolyon Bonapartın kurduğu eski bir ülke

Birinci İmparatorluk, Fransa'da Napoléon Bonaparte'ın imparatorluk dönemidir. 2 Aralık 1804'te Bonaparte kendisini imparator ilan etti. Takip eden süreçte Fransa Koalisyon Savaşları sonucu Avrupa'nın önemli bir kısmını kontrolü altına aldı.

<span class="mw-page-title-main">Joachim Murat</span> Fransız siyasetçi

Joachim-Napoléon Murat, , Fransız mareşal, Berg büyük dükü ve Napoli kralı (1808-1815).

<span class="mw-page-title-main">Austerlitz Muharebesi</span>

Austerlitz Muharebesi veya Üç İmparator Savaşı, Napolyon Savaşlarının en önemli ve belirleyici çarpışmalarından biriydi. Napolyon'un kesin zaferi ile sonuçlanmış bu muharebe Austerlitz, Moravya'da olmuştur. Napolyon Bonapart tarafından elde edilen en büyük zafer olarak kabul edilir. Napolyon'un Büyük Ordu'su bu muharebede I. Aleksandr ve II. Franz tarafınca komuta edilen, kendi ordusundan daha büyük olan Rus ve Avusturya ordusunu yenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">François-René de Chateaubriand</span> Fransız yazar, politikacı ve diplomat (1768–1848)

François-René de Chateaubriand, Fransız yazar, politikacı ve diplomat. Fransız edebiyatı'nda Romantizm'in kurucusu kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Yüz Gün</span> Napolyonun Yüz Günü

Yüz Gün Savaşı veya Yedinci Koalisyon Savaşı, Birinci Fransa İmparatorluğu imparatoru Napolyon Bonapart’ın 1814 Fontainebleau Antlaşması gereğince sürgün edildiği Elba Adasındaki sürgünden kaçarak Paris’e döndüğü 20 Mart 1815 tarihiyle, kral XVIII. Louis’nin Fransa tahtına döndüğü 8 Temmuz 1815 tarihleri arasındaki 111 günlük dönemi anlatır. Bu dönemde Napolyon Savaşları yeniden başlamış ve Waterloo Muharebesi yaşanmıştır. Yüz Gün deyimi ilk kez kralın dönüşünü kutlayan Paris valisi Gaspard de Chabrol tarafından kullanılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Bonapart Hanedanı</span>

Bonapart Hanedanı, Fransız Devrimi'nden sonra 1804 yılında Fransa Krallığı'nı imparatorluğa yükselten Fransız askeri lider ve siyaset adamı I. Napolyon'un kurmuş olduğu hanedanlık. Napolyon, Grande Armée'yi büyük Avrupa askerî gücüne çevirdi ve Napolyon Savaşları sırasında Avrupa'da başarılar kazandı. Hanedanının gücünü genişleterek aile üyelerini kurdurduğu kukla devletlerin tahtlarına yerleştirdi.

<span class="mw-page-title-main">Jean-Baptiste Bessières</span> Fransız mareşal (1768 – 1813)

Jean-Baptiste Bessières Napolyon Dönemi'nde Fransa mareşali ve Birinci Fransa İmparatorluğu'nda dük unvanına sahip askeri lider. Erkek kardeşi Bertrand Bessières'in izinden giderek Fransa ordusunda askerî hizmetlerde bulundu. Ayrıca kuzenleri de Napolyon'a bir diplomat ve İmparatorluk yetkilisi olarak görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Karl (Teschen dükü)</span> Avusturyalı asker ve general

Charles Louis John Joseph Laurentius, Teschen Dükü, Avusturyalı asker ve general.

<span class="mw-page-title-main">Michel Ney</span> 18/19. yüzyıl fransız ordusu mareşali

Michel Ney, Mareşal Ney olarak da bilinir, Fransız Devrim Savaşları ve Napolyon Savaşları'nda savaşmış Fransız mareşal ve askeri komutan.

<span class="mw-page-title-main">Louis-Alexandre Berthier</span> Fransız mareşal (1753 – 1815)

Louis-Alexandre Berthier Fransız mareşal. Birinci Wagram prensi, Neuchâtel'in Egemen prensi ve I. Napolyon'un 26 mareşalinden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Louis-Nicolas Davout</span> Fransız mareşal (1770 – 1823)

Louis-Nicolas d'Avout Auerstaedt Dükü, Napolyon döneminde İmparatorluğun mareşali olan bir Fransız asker ve general idi.

<span class="mw-page-title-main">Jean-Baptiste Jourdan</span> Fransız mareşal (1762 – 1833)

Jean-Baptiste Jourdan, Fransız asker ve mareşal. Fransız kraliyet ordusunda özel olarak askere alındı ve Fransız Devrim Savaşları sırasında ordulara komuta etmek için yükseldi. Fransa'da I. Napolyon 1804'te İmparatorluk Mareşali oldu ve aynı zamanda Napolyon Savaşları'nda da savaştı. 1815'te Napolyon düştükten sonra Bourbon Restorasyonu ile uzlaştı. Fransız Devrim Ordusu'nun en başarılı komutanlarından biriydi.

<span class="mw-page-title-main">Fransız Devrim Ordusu</span>

Fransız Devrim Ordusu 1792'den 1802'ye kadar Fransız Devrim Savaşları için savaşan Fransız askerî gücüdür.

<span class="mw-page-title-main">Abensberg Muharebesi</span>

Abensberg Muharebesi, 20 Nisan 1809'da Fransa İmparatoru I. Napolyon komutasındaki Fransız-Alman kuvveti ile Avusturya'dan korgeneral (Feldmarschall-Leutnant) Arşidük Louis tarafından yönetilen güçlendirilmiş Avusturya kuvvetleri arasında gerçekleşen savaş. Gün geçtikçe, Korgeneral Johann von Hiller, Avusturya sol kanadını oluşturan üç kolorduya komuta etmek için takviye birlik ile geldi. Savaş kesin olarak Fransız-Alman zaferi ile sonuçlandı.

<span class="mw-page-title-main">İtalya Krallığı (1805-1814)</span>

İtalya Krallığı Kuzey İtalya'da, Fransız imparatoru I. Napolyon'un himayesinde bulunan Fransa ile kişisel birliktelikte olan devletti.

<span class="mw-page-title-main">Johann von Hiller</span> Avusturyalı general

Johann von Hiller Fransız Devrim Savaşları ve Napolyon Savaşları sırasında Avusturyalı general. Aspern-Essling Muharebesi'nde Fransa'ya karşı 1809'de önemli bir görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Amédée Emmanuel François Laharpe</span> Fransız general (1754 – 1796)

Amédée Emmanuel François Laharpe Fransız Devrim Savaşları sırasında Birinci Fransız Cumhuriyeti ordusu üyesi olarak savaştı, İtalya'da Napolyon Bonapart komutasındaki bir tümene liderlik etti ve dost ateşi ile vurulduktan sonra öldü.

<span class="mw-page-title-main">Sextius Alexandre François de Miollis</span> Fransız general (1759 – 1828)

Sextius Alexandre François de Miollis, Amerikan Bağımsızlık Savaşı, Fransız Devrim Savaşları ve Napolyon Savaşlarında görev yapan bir Fransız generaldi.

<span class="mw-page-title-main">Thomas-Alexandre Dumas</span> Fransız general (1762 – 1806)

Thomas-Alexandre Dumas Davy de la Pailleterie Devrimci Fransa'daki Fransız kolonisi Saint-Domingue'den bir Kreol generaliydi. Fransız çağdaşı Joseph Serrant, Saint-Domingue'deki Toussaint L'Ouverture ve Rus İmparatorluğu'ndaki Abram Petrovich Gannibal ile birlikte Thomas-Alexandre Dumas, Afrika kökenli bir general olarak Avrupa birliklerini yöneten bir adam olarak dikkat çekmektedir. Fransız ordusunda tuğgeneral, tümgeneral ve bir Fransız ordusunun başkomutanı olan ilk beyaz olmayan kişiydi.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.