İçeriğe atla

Pierre-Jean Remy

Pierre-Jean Remy
Fransa'nın Çin Büyükelçisi
Görev süresi
1964-1966
Fransa'nın Birleşik Krallığı Büyükelçisi
Görevde
Makama geliş
(1966-1971 ve 1975-1979)
UNESCO nezdinde Fransa daimi temsilcisi
Görev süresi
1990-1994
Fransa Millî Kütüphanesi müdürü
Görev süresi
15 Ocak 1997 - 21 Mart 2002
Yerine geldiğiJean Favier
Yerine gelenJean-Noël Jeanneney
Kişisel bilgiler
Doğum 21 Mart 1937(1937-03-21)
Angoulême, Fransa
Ölüm 27 Nisan 2010 (73 yaşında)
Paris, Fransa
Bitirdiği okul Sciences Po; ENA
Mesleği Diplomat ve yazar

Jean-Pierre Angremy[1] (d. 21 Mart 1937, Angoulême - ö. 27 Nisan 2010, 13. arrondissement (Paris)), Fransız diplomat, yazar ve Fransız Akademisi üyesi. Çoğunlukla edebi eserlerinde kullandığı Pierre-Jean Remy adıyla bilinmekte ayrıca bazı eserlerini Nicolas Meilcour, Raymond Marlot, Jean-René Pallas, Pierre Lempety mahlaslarıyla da yazmıştır.

Ailesi ve Eğitimi

Baba tarafından Auvergne, anne tarafından Belçika kökenlidir. Paris'teki Condorcet Lisesi'ni ve Paris Siyasal Bilgiler Enstitüsü'nü bitirmiş, üniversitede hukuk, ekonomi ve sosyoloji eğitimi almıştır. Brandeis University'de Herbert Marcuse'ün asistanı olmuştur. 1963'te Ulusal İdare Okulu'nu bitirmiştir.

Kariyeri

Diplomat olarak yurtdışında Hong Kong (1963-1964), Pékin (1964-1966), Londra (1966-1971 ve 1975-1979) çeşitli görevlerde bulunmuş; ayrıca 1985-1987 yıllarında Floransa başkonsolosu ve 1990-1994 yıllarında büyükelçi sıfatıyla UNESCO nezdinde Fransa daimi temsilcisi olmuştur.

Fransa Televizyon ve Radyo Yayıncılığı Ofisi (ORTF) müdür yardımcısı (1971-1975), Kültür Bakanlığı Tiyatro ve Gösteri Müdürü (1979-1981) olarak görev almış, Jack Lang'ın bakanlığı zamanında halk operası kurulması konusuyla görevlendirilmiş ve kendisinin çalışmaları sonrası Bastille Operası'nın oluşum sürecinde yer almıştır. 1987-1990 yıllarında Dışişleri Bakanlığı Kültürel, Bilimsel ve Teknik İlişkiler Genel Müdürü olarak görev ifa etmiştir.

1994-1997 yıllarında Roma'daki Fransa Akademisi'nin (Villa Medici) müdürü,[2] 1997-2002 yıllarında Fransa Millî Kütüphanesi başkanı olmuştur. Ayrıca 1998'den öldüğü 2010 yılına dek Marcel Proust Dostları Derneği başkanlığı görevinde bulunmuştur.

Edebi Yaşamı

65 kitap yazmış olup eserleri ile çeşitli büyük ödüller kazanmıştır. Lirik sanata olan tutkusunu romanlarına da yansıtmıştır. Ayrıca 1988 yılında Fransız Akademisi'nin 40 numaralı koltuğuna seçilmiştir.

Eserleri[3]

Jean-Pierre Angremy İsmiyle

  • 1962 : Et Gulliver mourut de sommeil (Julliard), 1999 Pierre-Jean Rémy adıyla tekrar yazılmıştır.

Pierre-Jean Remy İsmiyle

  • 1961 Le Joueur de flûte (Presses de la Cité)
  • 1963 : Midi ou l'Attentat (Julliard)
  • 1971 : Le Sac du palais d'été (Gallimard)
  • 1972 : Urbanisme (Gallimard)
  • 1973 : Les Suicidés du printemps
  • 1973 : Une mort sale (Gallimard)
  • 1973 : La Vie d'Adrian Putney, poète (Gallimard)
  • 1974 : Ava (Gallimard)
  • 1974 : Mémoires secrets pour servir à l'histoire de ce siècle (Gallimard)
  • 1974 : La Mort de Floria Tosca (Mercure de France)
  • 1975 : Rêver la vie (Gallimard)
  • 1976 : La Figure dans la pierre (Gallimard)
  • 1977 : Les Enfants du parc (Gallimard)
  • 1977 : Si j'étais romancier (Garnier)
  • 1977 : Chine, un itinéraire (Olivier Orban)
  • 1978 : Callas, une vie (Ramsay)
  • 1978 : Les Nouvelles Aventures du chevalier de la Barre (Gallimard)
  • 1979 : Cordelia, ou l'Angleterre (Gallimard)
  • 1979 : Orient-Express I (Albin Michel)
  • 1979 : Don Giovanni, Mozart, Losey (Albin Michel)
  • 1979 : La Petite Comtesse (Le Signe)
  • 1980 : Salue pour moi le Monde (Gallimard)
  • 1980 : Pandora (Albin Michel)
  • 1981 : Un voyage d'hiver (Gallimard)
  • 1982 : Don Juan (Albin Michel)
  • 1983 : Le Dernier Été (Flammarion)
  • 1983 : Mata Hari (Albin Michel)
  • 1984 : Comédies italiennes (Flammarion)
  • 1984 : Orient-Express II (Albin Michel) (Fransız Akademisi ilk hikâye ödülü)
  • 1985 : La Vie d’un héros (Albin Michel)
  • 1985 : Le Vicomte épinglé (Gallimard)
  • 1986 : Une ville immortelle (Albin Michel) (Fransız Akademisi roman büyük ödülü)
  • 1987 : Des châteaux en Allemagne (Flammarion)
  • 1988 : Annette, ou l’éducation des filles (Albin Michel)
  • 1989 : Bastille, rêver un Opéra. (Plon)
  • 1989 : Toscanes (Albin Michel)
  • 1990 : Chine (Albin Michel) (Amerigo-Vespucci Ödülü)
  • 1991 : De la photographie considérée comme un assassinat (Albin Michel)
  • 1991 : L’Autre Éducation sentimentale (Odile Jacob)
  • 1991 : Pays d’âge, poèmes (Maeght)
  • 1992 : Algérie, bords de Seine (Albin Michel)
  • 1993 : Qui trop embrasse (Albin Michel)
  • 1994 : Un cimetière rouge en Nouvelle-Angleterre
  • 1994 : Londres, un ABC romanesque et sentimental (Jean-Claude Lattès)
  • 1995 : Désir d’Europe (Albin Michel)
  • 1997 : Le Rose et le Blanc (Albin Michel)
  • 1997 : Retour d'Hélène (Gallimard)
  • 1997 : Mes grands bordeaux (Albin Michel)
  • 1998 : Aria di Roma (Albin Michel)
  • 1999 : La Nuit de Ferrare (Albin Michel)
  • 2000 : Demi-siècle (Albin Michel)
  • 2001 : État de grâce (Albin Michel)
  • 2001 : Dire perdu (Gallimard)
  • 2001 : Trésors et secrets du Quai d'Orsay (Jean-Claude Lattès)
  • 2002 : Berlioz (Albin Michel)
  • 2002 : Les Belles du Moulin Rouge (Le Cherche-Midi)
  • 2003 : Pygmalion (Maeght)
  • 2004 : Dictionnaire amoureux de l'Opéra (Plon)
  • 2004 : Chambre noire à Pékin (Albin Michel)
  • 2005 : Un grand homme (Albin Michel)
  • 2006 : Chu Teh-Chun (Albin Michel)
  • 2007 : Diplomates en guerre (Jean-Claude Lattès)
  • 2007 : Le plus grand peintre vivant est mort (Le Seuil)
  • 2008 : La Chine : journal de Pékin (1963-2008) (Odile Jacob)
  • 2008 : Karajan : la biographie (Odile Jacob)
  • 2008 : Villa Médicis : journal de Rome (Odile Jacob)
  • 2010 : Voyage présidentiel (Le Seuil)

Nicolas Meilcour İsmiyle

  • 1969 : Rose et Carma (Christian Bourgois), erotik hikâye

Raymond Marlot İsmiyle

  • 1971 : Gauguin à gogo (Denoël, collection Crime-club), polisiye roman
  • 1972 : Les Suicidés du printemps (Denoël, collection Crime-club), polisiye roman

Pierre Lempety İsmiyle

  • 1975 : Carnets de Jeanne (Denoël)

Onurlandırmalar

Ödüller

Nişanları

Görevleri

  • 16 Haziran 1988 - 27 Nisan 2010 : Fransa Akademisi 40 numaralı koltuğun sahibi[4]
  • 3 Mart 1994 - 22 Ocak 1997 : Fransa Akademisi (Roma) müdürü
  • 22 Ocak 1997 - 21 Mart 2002 : Fransa Millî Kütüphanesi başkanı

Kaynakça

  1. ^ Dominique Guiou (28 Nisan 2010). "Pierre-Jean Remy, l'homme pressé". 3 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mayıs 2023. 
  2. ^ "Pierre-Jean Remy nommé directeur de la Villa Médicis". 23 Şubat 1994. 15 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mayıs 2023. 
  3. ^ "Pierre-Jean Remy'nin kitapları". 4 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mayıs 2023. 
  4. ^ "Fransa Akademisi internet sitesindeki Ölümsüzler sayfasındaki özgeçmişi". 25 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mayıs 2023. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Michel Houellebecq</span> Fransız yazar (d. 1958)

Michel Houellebecq, 26 Şubat 1958'de Réunion adasında doğmuş bir Fransız yazarıdır ve gerçek ismi Michel Thomas'dır. Les Particules élémentaires ve Platform romanları ile tartışmalı bir uluslararası şöhret kazanmıştır. En olumsuz eleştirilerin yanı sıra, onu yeni Fransız edebiyatının cevheri olarak gören değerlendirmeler de bulunmaktadır. Eserlerinin tarzının ve içeriğinin Kurt Vonnegut, Bret Easton Ellis ve J. G. Ballard'ı andıran yönleri bulunmaktadır. H.P. Lovecraft'tan çok etkilendiğini kendisi de dile getirmektedir.

Médicis Ödülü, Gala Barbisan ile Jean-Pierre Giraudoux'nun 1 Nisan 1958'de başlattıkları bir edebiyat ödülüdür. Ödül, adını yeni duyurmaya başlayan ya da henüz hak ettiği üne kavuşamamış olan yazarların roman, öykü ya da öykü derlemelerini ödüllendirmek amacıyla kurulmuş; zamanla üç ana kola ayrılmıştır:

Renaudot Ödülü, 1926 yılından bu yana her yıl verilen Fransız edebiyat ödülüdür.

<span class="mw-page-title-main">Pascal Quignard</span> Fransız yazar (d. 1948)

Pascal Quignard. Fransız yazar. Verneuil-sur-Avre'da (Fransa) doğdu.

<span class="mw-page-title-main">Claude Lelouch</span> Fransız film yönetmeni, senarist, görüntü yönetmeni, oyuncu ve yapımcı

Claude Lelouch, Fransız film yönetmeni, senarist, görüntü yönetmeni, aktör ve yapımcı.

<span class="mw-page-title-main">Michel Legrand</span> Fransız besteci (1932 – 2019)

Michel Jean Legrand, üç Oscar ödüllü Fransız film müzikleri bestecisi, aranjör, caz piyanisti, orkestra şefi.

<span class="mw-page-title-main">Jean-Louis Trintignant</span> Fransız oyuncu (1930 – 2022)

Jean-Louis Xavier Trintignant, Fransız oyuncudur. İlk tiyatro çıkışını 1951 yılında yaptı ve savaş sonrası dönemin en iyi Fransız dramatik aktörlerinden biri olarak kabul edildi. Avrupa sinemasının birçok klasik filminde rol aldı ve Roger Vadim, Costa-Gavras, Claude Lelouch, Claude Chabrol, Bernardo Bertolucci, Éric Rohmer, François Truffaut, Krzysztof Kieślowski ve Michael Haneke dahil olmak üzere birçok önde gelen auteur yönetmenle çalıştı.

<span class="mw-page-title-main">Martine Aubry</span> Fransız siyasetçi (d. 1950)

Martine Aubry (Delors) (d. 8 Ağustos 1950, Paris), Fransız politikacı ve Sosyalist Parti'nin eski birinci sekreteridir. 1997-2000 yılları arasında İstihdam ve Dayanışma Bakanı ve Çalışma Bakanı olarak görev yaptı. Bakanlığı döneminde Fransa'da meşhur haftalık 35 saat çalışma ve evrensel sağlık sigortası (CMU) reformlarını yaptı. Hâlen Lille Belediye Başkanı olarak görevdedir.

<span class="mw-page-title-main">Olivier Weber</span> Fransız yazar (d. 1958)

Olivier Weber Fransız yazar. Gazeteci, muhabir.

<span class="mw-page-title-main">Henri Troyat</span> Fransız yazar (1911 – 2007)

Henri Troyat Erm. Levon Torosyan, Rusya doğumlu Ermeni asıllı Fransız yazar, tarihçi.

<span class="mw-page-title-main">Jean-Pierre Bacri</span> Fransız senarist ve sinema oyuncusu (1951 – 2021)

Jean-Pierre Bacri, Fransız oyuncu ve senarist. Birçok projede Fransız oyuncu ve yönetmen eşi Agnès Jaoui ile çalışır. Bacri 18 Ocak 2021'de kanser nedeniyle Paris, Fransa'da 69 yaşında öldü.

<span class="mw-page-title-main">Marie-José Nat</span> Fransız oyuncu (1940 – 2019)

Marie-José Nat Fransız sinema ve televizyon oyuncusu.

<span class="mw-page-title-main">Patrick Poivre d'Arvor</span> Fransız yazar (d. 1947)

Patrick Poivre d'Arvor Fransız televizyon gazetecisi ve yazardır. Fransa'da oldukça bilinen birisidir ve PPDA olarak lakaplandırılır. 30 yılı aşkın bir süredir ve 4.500'ün üzerinde televizyon haberinin kredisini alarak, 2008'de kovulana kadar dünyadaki en uzun süre hizmet veren haber okuyuculardan biriydi. 10 Temmuz 2008 tarihinde TF1'de son haber programını sundu.

Étienne Draber, Fransız aktör.

<span class="mw-page-title-main">Jean-Denis Bredin</span> Fransız avukat

Jean-Denis Bredin, Fransız hukukçu ve yazar.

Alain Boureau, Fransız tarihçi, akademisyen ve yazardır. Fransa'da bulunan Sosyal Bilimler Yüksek Tahsil Okulu'nun emekli idari direktörüdür. Uzmanlık alanı Orta Çağ skolastisizmidir ve bu alanda kaleme aldığı eserlerle adını duyurmuştur. Orta Çağ dönemindeki ilk gece hakkı gibi ritüellerin gerçekte var olmadığını, birer mitten ibaret olduğunu, gerek dönem kaynaklarında, gerekse Fransız hukuk külliyatında böyle bir hakka dair ispatlayacak bir kayıt bulunmadığını ifade etmektedir.

Éditions Gallimard ya da eski adlarıyla Éditions de la Nouvelle Revue Française (1911-1919), Librairie Gallimard, kitap ve dergi yayıncılığı yapan Fransız yayınevidir. Groupe Madrigall'in yan iştiraki olup Antoine Gallimard tarafından yönetilmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Philippe Sollers</span> Fransız filozof (1936 – 2023)

Philippe Sollers, Fransız yazar, eleştirmen ve filozof.

<span class="mw-page-title-main">Jacques Boudet</span> Fransız oyuncu (d. 1935)

Jacques Boudet, Fransız aktör.

Jean-Michel Dupuis, Fransız aktör.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.