Ege Bölgesi, Türkiye'nin yedi coğrafi bölgesinden biridir. İsmini kıyısında olduğu Ege Denizi'nden alır. Ege ve İç Batı Anadolu olmak üzere iki bölüme ayrılır. Kuzeyde Marmara, doğuda İç Anadolu, güneyde Akdeniz bölgeleriyle ve batıda Ege Denizi'yle çevrilidir. Türkiye'nin en uzun kıyı şeridine sahip bölgesidir. Tarihi mekanlar çoktur. Efes Antik Kenti, Laodikya Antik Kenti, Sardis Antik Kenti, Stratonikenia Antik Kenti, Tralleis Antik Kenti, Blaundus Antik Kenti, Aizanoi Antik Kenti gibi birçok tarihi mekan vardır. Ege Bölgesi'nin iklimi Akdeniz İklimi'dir.
Toros sediri veya Katran ağacı, çamgiller (Pinaceae) familyasından Güney Anadolu Toroslarında yaygın görülen, ayrıca Kelkit ve Yeşilırmak vadilerinde kalıntı meşcereleri bulunan bir sedir türü.
Sarıçam, çamgiller (Pinaceae) familyasından Kuzey Avrupa, Kuzey Asya, İspanya ve Anadolu'da yayılış gösteren çam türü. Avrupadan getirilen fidanlar Kuzey Amerika'daki eyaletlerde dikilmiştir.
Akdeniz iklimi, yaz sıcaklığı güneşışınlarının düşme açısına, kuraklık ise alçalıcı hava hareketlerine bağlıdır. En sıcak ay ortalaması 26-28 °C, en soğuk ay ortalaması 8-10 °C dir. Yıllık sıcaklık ortalaması 18 °C dir. Kar yağışı ve don olayı çok ender görülür. En fazla yağış kışın, en az yağış yazın düşer. Kışın görülen yağışlar cephesel kökenlidir. Cephesel yağışlar en fazla bu iklimde görülür.
Palmiye, palmiyegiller familyasını oluşturan tropik iklimlerde yetişen türlerin ortak adı.
Marmara Bölgesi, Türkiye'nin 7 coğrafi bölgesinden biridir.
Mandalina, ılıman iklimde yetişmekte olan Turunçgiller (Rutaceae) familyasına ait bir meyve türüdür. Turuncu, sarı renklerde olan mandalina, etli ve sulu bir yapıya sahiptir. Mandalina, portakala nazaran daha yumuşak olan kabuğu soyulduktan sonra yenebildiği gibi suyu sıkılarak da içilebilir.
Trabzon hurması, Japon hurması, cennet hurması, Karaağaç hurması ya da Akdeniz hurması, yöresel adı ile ambe veya amme; abanozgiller (Ebenaceae) familyasından, Akdeniz Bölgesi gibi subtropik iklim kuşaklarında yetişen bir ağaç türü ve bunun meyvesine verilen ad. "Hurma" Farsça khurmalu, yani erik hurması adından gelmedir. Türkiye'ye ilk defa 1920 yıllarında Fransızlar tarafından getirilip Hatay bölgesinde yetiştirilmiştir, bu nedenle meyvenin ismi tini frence veya Frenk elması olarak da bilinir.
Ankara armudu, Türkiye'de İç Anadolu Bölgesinde özellikle Ankara yöresinde yetiştiriciliği yapılan kışlık armut çeşidi.
Tatlı patates, kahkahaçiçeğigiller (Convolvulaceae) familyasından anavatanı Orta Amerika olan, yumruları yenen, nişastalı ve tatlı bitki türüdür. Taze yaprakları ve filizleri de yenilebilir. Büyük, nişastalı, tatlı yumrulu kökleri kök sebze olarak kullanılır.
Eğrelti ya da Eğrelti otu (Pteridophyta), 12.000 türü bulunan bitki bölümü. Atkuyrukları da bu bölümde olmasına karşın eğrelti adıyla anılmazlar. Karbonifer döneminde 360 milyon yıl öncesine tarihlenen fosil kayıtları vardır.
Her dem yeşil ya da yaprak dökmeyen, botanikte yaprakları yılın her dönemi yeşil kalan ve dökülmeyen bitkileri tarif eden bir sıfattır. Her dem yeşil bitkiler, yaprak döken bitkilerin aksine kış ya da kurak mevsim gelince yapraklarını dökmeyen bitkileri kapsadığı gibi tamamen sıcak ve nemli iklimlerde yetiştiği için yaprak dökmeyen bitkileri de içerir.
Phoenix Canariensis, ana vatanı Kanarya Adaları olan bir hurma çeşididir. Dünya’ya peyzaj bitkisi olarak yayılmıştır.Türkiye'de ise en çok Ege Bölgesi, Marmara Bölgesi ve Karadeniz Bölgesi'nde görülmektedir. Akdeniz ve Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nde daha az yayılım göstermektedir. Türkiye'nin Güney bölgelerinde daha çok, akrabası olan Phoenix dactylifera isimli hurma türü bulunmaktadır.
Bismarckia Nobilis, ana vatanı Madagaskar'ın Kuzeyi olan Palmiyegiller familyasına ait monotipik cinsi bir ağaçtır. Doğal yaşam alanları ovalardaki çalılıkların içidir. Mavi-gümüş renginde yelpaze şeklinde yaprakları vardır. Brahea armata ile benzerlikleri yüzünden aynı cins sanılsalar da değillerdir. Aralarındaki en büyük fark Brahea A.'nın daha mavimsi renk olmasıdır.
Brahea Armata, ana vatanı Meksika Baja California olan Palmiyegiller familyasına ait iri gövdeli ortalama 15 metre uzunluğa kadar büyüyen oldukça soğuğa dayanıklı olan ve yaprakları yelpaze şeklinde mavimsi gümüşi bir rengi olan palmiye çeşididir.
Phoenix Roebelenii, ana vatanı Güneydoğu Asya olan Palmiyegiller familyasına ait hurma türüdür. İnce ve uzun gövdesi olan Phoenix R. yavaş büyür ve ortalama boyları 7 metreye kadar ulaşmaktadır.
Datça hurması, ana vatanı Türkiye'nin güneybatısı ve Yunanistan'ın Girit Adası'dır. Türkiye'nin ve Avrupa'nın tek yerli palmiyesidir. Avrupa’nın ve Türkiye'nin tek palmiye ormanını oluşturmaktadır. Dünyada sadece Türkiye ve Girit Adası'nda bulunmaktadır. Ortalama uzunlukları 17 metreye kadar ulaşmaktadır. Yaprakları 2 veya 3 metre uzunluğunda olmaktadır.
Phoneix Reclinata, ana vatanı Afrika olan Palmiyegiller familyasına ait bir hurma türüdür. Deniz seviyesinden 3000 metre yükseklikte yaşayabildiği için dayanıklı bir bitkidir. Ortalama olarak 15 metre yüksekliğe kadar büyüyen ağaç 30 cm uzunluğunda koyu parlak yeşil renginde yapraklara sahiptir.
Butia Capitata, ana vatanı Güney Amerika’da bulunan Brezilya, Arjantin ve Uruguay bölgeleridir. Ortalama deniz seviyesinden 3000 metre yükseklikte yaşayabilirler. Yapraklarının rengi mavimsi-gri tonundadır.
Phoneix Rupicola, ana vatanı Hindistan olan Palmiyegiller familyasından bir Phoenix türüdür. Doğal Yaşam alanları uçurumlar, sarp vadiler, ormanlar gibi yerlerdir. Deniz seviyesinden 1300 metre yüksekliğe kadar yaşamını sürdürebilen bir Phoenix türüdür.
